hun tijd oud waren? Of is deze hotiding alleen maar een ui
ting Tan angst voor en dus verzet tegen het nieuwe? Wie
zal het zeggen? Het lijkt ine zwaar studiemateriaal voor
zielkundigen, ofwel "voer voor psychologen".. .Wat ervan zij,
ieder van ons kent in zijn omgeving bejaarden,die met lede
ogen het jong-zijn van de jongeren aanzien en hun jaloezie
afreageren in louter kritiek op de jongeren. De jongeren
deugen eenvoudig niet! Van de jongeren valt niets goeds
te zeggen! Neen,"dan zij,in hun tijd!" Er zijn bejaarden,
die kost-ws.t-kost alles bij het oude willen laten,voor wie
traditie en ouderwets, synoniemen zijn voor goed en onver
beterlijk; bejaarden die zich verzetten tegen al wat eigen
tijds en nieuw is en geen goed woord over hebben voor het
hedendaagseop welke manier het zich ook aandient; bejaar
den die het verleden aanbidden als het volmaaktehet al
leenzaligmakends het enig goede. Het zijn de bejaarden,die
van de wereld êên groot museum zouden willen maken,mensen
die steeds teruigzien op het verleden en dat idealiseren er-
volstrekt geen oog hebben voor de toekomstzelfs niet al
moeten zij krachtens hun functie regeren,dat is vooruit
zien. Overal ontmoetenwe bejaarden die ieder experiment
zorgvuldig vermijden maar met plezier wijzen op het mis
lukken van een of andere proefneming,die ze misprijzend
als "nieuwigheid" bestempelen. Ze vergeten,dat wie werkt,
fouten maakt en ook dat er in het verleden eveneensfouten
zijn gemaakt; ze vergeten,dat er ook nog een "zonde van
verzuim" bestaat,dat niets ondernemen vaak een grotere
fout is dan iets ondernemen dat fout gaat. Wanneer we dit
alles overdenken,dan zullen we moeten zeggen,dat het ge
zegde "Oud worden gaat vanzelf,oud-zijn is een kunst" een
grote waarheid be vatWe zullen heel wat klippen moeten
omzeilen,heel wat fouten moeten vermijden,heel wat verbete
ringen moeten aanbrengen, We zullen er ons op toe moeten
leggen de verschillende levensfazen zo gaaf mogelijk te
beleven en doorleven. We zullen ons moeten spiegelen aan
de vele bejaarden, die er wel in'zijn geslaagd huil leven
gaaf te beleven en tot voltooiing brengen in de laatste
levensjaren,omdat ze als het ware vleesgeworden goedheid,
mildheidbegripwijsheidinzicht en doorzicht zijn gewor
den en echte harmonische levenskunstenaarsvan wie we veel
kunnen leren,bij wie we te rade moeten gaan,bij wie we ons
veilig en gelukkig voelen. We zullen ons ook moeten spie
gelen aan de minder geslaagde bejaarden. Tenslotte zullen
we alles in het werk moeten stellen om te komen tot een
zinvol bejaard-zijn! Akerslootdecember 1963»
