WEKELIJKSE POST VOOR JONG EN OUD VAN AKERSLOOT NO.294
VRIJDAG 1? JANUARI 1964 PRIJS MINSTENS 7 CENT
COPIE KAN WORDEN INGELEVERD TOT MAANDAGMORGEN 9 UUR
N_I_E_TM_E_EK_ÏÏ_N_N_E_N
Het hoofdartikel in de "Bazuin" van 4 januari j.1.behan
delt een kwestie,die geen enkele echt katholiek mens on
verschillig kan laten,namelijk de onrust in de Katholieke
Kerk. Naar schrijvers mening is het schip van Petrus be
volkt met twee groepen onrustige mensen,die ieder op ei
gen wijze de officieren vastklampen met vragen. De ene
groep op het schip is bang,dat alles zal veranderen,zelfs
het geloof; de andere groep vreest,dat van het aggiorna-
mento van Joannes XXIII,het tot-op-de-dag-bijbrengen,niet
veel zal terechtkomen. "De stemming aan boord is geprik
keld; aldus de Bazuin; en niet vanwege een of andere klei
nigheid.. Het gaat juist om iets heel essentieels: de
koers zelf van het schip,met alles wat dat inhoudt. Wan
neer aan boord van een schip spanning en verdeeldheid
heersen ten aanzien van de te volgen koers,hebben we al
lerduidelijkst te doen met een ondeelbare situ
atie, waarin verstandige en vriendelijke en zachte compro
missen ais oplossing tot de onmogelijkheden behoren,doch
slechts een heldere en vaste keuze uitkomst en uitzicht
kan brengen. Men kan namelijk niet bij wijze van oplos
sing het schip in tweeën delen,waarna dan ieder deel zijn
eigen koers kan gaan varen. Wel kan men de beslissing uit
stellen, en voor anker gaan liggen,maar dan is het maar de
vraag,of intussen de lading niet bederft,de machines vast
roesten, en de passagiers opstandig worden van verveling".
We geloven dat het goed is,de door de "Bazuin" geschetste
situatie onder ogen te zien. We moeten samen verder varen
en kunnen niemand achterlatenniemand overboord zetten,en
dan wordt het probleem van het niet-mee-kunnen des te knel-
lender. Schrijver wijdt dan verder ook zijn aandacht aan
dat niet-mee-kunnen. Wat moeten we beginnen met dat niet-
mee-kunnen? Er geen aandacht aan schenken? Maar dat zou
struisvogelpolitiek zijn! Het is heel begrijpelijk dat er
mensen zijn,die niet zo gauw meekunnen en we moeten daar
rekening mee houden. Moeten we dan maar een punt achter
de ingezette vernieuvring zetten en voor anker gaan? Ook
