STRIJD IN DE PAMPA Een verhaal van Bartholdy (2) DE RUITERS Terwijl de twee drankkooplui hun moordda dig plan beramen om padre Salvayre uit de weg te ruimen, trekt honderd mijl verder over dezelfde pampa een kleine karavaan naar het westen. Voorp rijdt padre Salvayrever gezeld door drie indiaanse ruiters. Zij vormen het vrijge leide, dat Namuncura hem heeft toegezonden. Dat is wel no dig,want enkele weken geleden werd deze pampa nog onvei lig gemaakt door plunderende indianen,die in opstand wa ren gekomen tegen de troepen van de regering. De drie in dianen zijn hoofman Jaguar en zijn beide zoons. Ze hebben een tocht van acht dagen gemaakt om de zwartrok te gaan halen in de verre stad Azul. Ze zijn er trots op,dat hun opperhoofd, hen hiervoor uitgekozen heeft. Ook de missiona ris zelf is blij. Hoe lang heeft hij naar deze reis uitge zien! Het is twee jaar geleden,dat Namuncura voor het eerst om missionarissen heeft gevraagd. Sindsdien volgde het ene verzoek op het andere,maar telkens moest de priester zijn tocht naar Epu-Nel uitstellen,omdat er nog zoveel andere indianen om zijn bemiddelin vroegen. Wat zal het oude op perhoofd gelukkig zijn hem eindelijk in zijn dorp te ont vangen. En niet alleen Namuncura zal gelukkig zijn. Er woont nog een andere vriend van de missionaris in Epu-Nel. Het is de jonge hoofdman Wuivend Gras,de schoonzoon van Namuncura. Drie jaar geleden had een generaal van het Ar gentijnse leger hem opgesloten in het fort Blanca Grand.e. De reden was,dat Wuivend Gras grote kudden vee gestolen had van de blanke kolonisten,die steeds verder de pampa indrongen. Eigenlijk was die opsluiting niet helemaal rechtvaardig geweest. De regering had namelijk de indianen een jaarlijkse hoeveelheid vee beloofd als schadeloosstel ling voor het jachtgebied,dat de kolonisten van de india nen afgenomen hadden. Maar van die belofte was niet veel terecht gekomen,zodat de indianen soms echt honger leden. Padre Salvayre wist dit maar al te goed. En daarom had hij bij de regering gepleit voor de vrijlating van Wuivend Gras. En met succes I Wuivend Gras werd vrijgelaten en hij wist heel goed aan wie hij dit te danken had. Nooit heeft hij deze weldaad vergeten. Het is vooral aan hem te dan ken, dat Namuncura om een priester voor zijn volk heeft ge vraagd. Hoe vurig verlangt de missionaris er naar de dap pere Wuivend Gras terug te zien! Kon hij maar vlugger rij den: Maar dat gaat niet,omdat hij een grote wagen bij zich

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1964 | | pagina 15