heeft. Die heeft hij mee moeten nemen,omdat hij ook gevan genen wil gaan vrijkopen,blanke vrouwen en kinderen,die door de Puelchen-indianen op hun rooftochten zijn meege voerd.. De aartsbisschop van Buenos-Aires en de familiele den van deze ongelukkige gevangenen hebben wapensstoffen, sieraden,zoutsuiker en nog veel meer meegegeven; alle maal kostbare dingen,want de indianen weten heel goed wat waardevol is en wat niet. Al die dingen liggen nu in de wagen en op de terugtocht zullen de gevangenen er in kun nen zitten. Hoe gelukkig zullen die arme gevangenen zijn eindelijk bevrijd te "Worden uit de handen van de indianen. De wagen heeft vier hoge wielen en een huif. Hij wordt ge trokken door zes paarden,die er met lange touwen aan zijn gebonden,twee aan twee. Op elk paard zit een ruiter en op de bok nog een koetsier,die de leider is van het span. Die ruiters zijn de zogenaamde gaucho's. Je kunt ze verge lijken met de cowboys van Noordamerika. Ervaren ruiters, die met hun paard.en zijn vergroeid. In hun gordel dragen ze een groot mes,dat ze gebruiken om te eten zowel als om te Vechten. Aan hun zadelknop hangt de onafscheidelijke lassowaarmee ze wilde paarden en runderen vangen. Het zijn ruwe kerels,deze gauchosmaar met een hart van goud. Ze hebben alles over voor de priester. Al zes dagën zijn ze nu op weg door de brandend hete pampa en ze hebben nog zeker vier dagen voor de boegfmaar als het moest zouden ze wel een jaar lang met de missionaris willen rondtrek ken door deze wildernis. Plotseling springt een der gau cho^ van zijn paard. Hij heeft gemerkt,dat het dier on zeker is gaan lopen en vaak struikelde. Het is uitgeput van vermoeienis. Nu wil hij het verlichten. Maar het is te laat. Het'paard loopt nog enkele honderden meters mee; dan zakt het in elkaar. Arm trouw dier! Zes dagen lang heeft het z'n best gedaan. Maar tegen zo'n tocht door de pampa zijn alleen de sterkste paarden bestand. Met grote ogen kijkt het stervende dier op naar de gaucho's,die er omheen staan. Dan valt de kop opzij. Het is een groot ver lies En het ergste is,dat ook een ander paard al tekenen van uitputting begint te geven. .Wat te doen? Het is hoog nodig voor verse paarden te zorgen,maar waar deze te vin den in deze eenzame wildernis? (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1964 | | pagina 16