dragen. Waarschijnlijker echter is,dat het aantal katho
lieken ongeveer 25 of 500 zal bedragen. In dat geval zou
de parochie uitgroeien tot 2^+00 mensen. Als men nu bedenkt
dat men tegenwoordig een ideale parochie ziet in 3000 tot
3500 mensen,dan is de kans niet groot dat er een tweede
parochie komt. Misschien wil men de nieuwe kerk,ter ver
vanging van de oude,op een meer centrale plaats bouwen?
Maar: een kerk van 800 plaatsen kost op dit ogenblik al
rond 1 miljoen gulden... Nogmaals,dit is onze heel parti
culiere mening; we zijn geen deskundigen. Eed-actie
S_T E IJ D I_N D E P A_M PA
(7) een verhaal van Bartholdy
DE EENZAME RANCHO: Boven de oostelijke horizon van de pam
pa komt de zon op als een grote oranje luchtballonAan
weerszijden hangen lange,dunne purperen wolken. Padre Sal-
vayre en zijn vriend.en hebben hun ontbijt al op. Nu haas
ten zij zich de paarden in te spannen. Hoe eerder ze op
weg zijn,hoe beter,want nu is het nog koel. Een geluk,dat
de indianen gister die twee prachtige wilde paarden hebben
gevangen om het span te versterken. Ze zullen vandaag vast
een flink eind opschieten. Na enkele minuten knallen de
zwepen en in lichte draf gaat het over de vlakte. "Het
wordt een warme dag,padre"zegt een van de gaucho's ter
wijl hij met zijn zweep naar de purperen wolken wijst. Z'n
voorspelling komt uit. Het wordt de heetste dag van de he
le reis. Acht uur aan êén stuk steekt de zon op hun rug
gen. En nergens een boom,nergens een struik om onder te
rusten. Aan heel de hemel,zover als men kijkt,is geen
wolkje te bekennen. Iedereen lijdt dorst,maar niemand zegt
er wat van. Alleen als' de paarden te drinken krijgen,nemen
ook de mannen enkele slokken. Veel drinken is niet goed
op zo'n tocht. Padre Salvayre vindt het niet erg,dat hij
de hele dag dorst heeft: hij vindt' dit een mooi offer voor
de bekering van de indianen. Tegen de avond wijst Jaguar
naar een kleine stip in de verte'. Het is een groepje popti-
lieren en ombü-bomen. Daar moet wel een rancho zijn,want
op de hele pampa groeit geen boom,of hij is door mensen
geplant. De missionaris zou willen weten,wie (har zijn wo
ning heeft gebouwd,zo midden in de troosteloze eenzaam
heid. Maar hij vraagt niets aan zijn indiaanse begelei
ders: hij wil niet laten merken,dat hij nieuwsgierig is.
Na een uur rijden hebben ze de rancho bereikt. Er wonen
een man,een vrouw en twee lieve kinderen,een jongen en een
meisje. Ze zijn helemaal niet verrast over het onverwachte
