STRIJD IN DE PAMPA
een verhaal, van Bartholdy
(10) De aanval van Zwarte Gier en zijn aanhangers is nu
helemaal gericht op de wagen. Met mre doodsverachting ja
gen zij hun paarden op de karavaan in. De schok is hevig.
Van drie kanten tegelijk vallen de trouwe Puelchen hen
aan. Maar toch weten enkele van hen tot de wagen door te
dringen. Daar springen ze van hun paarden en zetten hun
schouders onder de wagen. Ze krijgen werkelijk de wielen
van de grond. Maar enkele welgemikte schoten van de gau-
chos verhinderen hen die krachttoer tot een goed einde
te brengen. Twee aanvallers blijven dood liggen. De drie
andere kunnen zich alleen redden door onder de wagen, door
te kruipen en de pampa in te hollen. De krijgers van Rode
Wolk doen geen moeite hen te doden. Ze willen niet méér
van hun eigen stamgenoten doden dan nodig is. Zoals de vo
rige aanvallen heeft ook deze maar enkele minuten geduurd.
Maar hij heeft voor onze vrienden toch ernstiger gevolgen
gehad. Eén gaucho heeft een speerstoot in de schouder ge
kregen; de punt is er dvrars doorheen gegaan. Twee paarden
zijn zwaar gegrond en moeten afgemaakt worden. De kuif van
de wagen is wel op vijftig plaatsen met lansen doorboord.
De enige waterzak,die nog vol was,is ook lek gestoten. Nu
zullen ze het voorlopig zonder water moeten doen. Geluk
kig maar,dat ze nog maar één dag reizen voor zich hebben.
Het span kunnen ze aanvullen met de paarden van de gedode
vijanden. Het is een dag vol gevaren geweest en de pries
ter nodigt de gaucho1s uit samen met hem God voor zijn be
scherming te danken. Onder het gebed luisteren de india
nen eerbiedig toe. Er is niet veèl kans,dat Zwarte Gier
hen vannacht komt lastig vallen,maar voor alle veiligheid
zet Rode Wolk toch weer schildwachten uit. Terwijl demis
sionaris zich naast zijn trouwe gauchos uitstrekt rond
het kampvuur,d.enkt hij aan de dag van morgen. Hoe zal de
aankomst in Epu„~Pel zijn? Het is toch wel vreemd,dat Na-
muncura hem zo'n prachtig ere-escorte heeft gestuurd en
van de andere kant niet heeft verhinderd,dat Zwarte Gier
en zijn bende hem aanvielen. Zwarte Gier moet toch wel
aanhangers hebben in zijn stam,dat hij zoiets gedurfd
heeft. Over deze en andere dingen denkt de missionaris na.
Maar hij rekent op de hulp van Wuivend Gras en vooral op
de hulp van de hemel: die hoeft hem nu heel de reis al zo
wonderbaar beschermd,die zal hem ook viel helpen om zijn
tegenstanders in Epu-Pel te overwinnen.
