V h Feuilleton. Zjndag F. VOGEL, N ieuwst ij (lin gen DitBlad verschijnt iederen Zaterdagnamiddag Ingezonden. Grafter Schoolfeestjes op 6 en 12 Juni (f) ABONNEMENTSPRIJS: per 3 maanden25 Ct. Franco per post 35 Op Donderdag, 6 Juni, gaven wij uit- -^roering aan ons plan, om pèr boot: met de drie; hoogste klassen onzer school, een reisje naaf Amsterdam te maken. Om halfzeven 's morgens waren de kin deren, geleiders en geleidsters, uitgezonderd mej. Buis die ons te Zaandam zou op wach ten, op het schoolplein tegenwoordig.Onder een opgewekt zingen trokken we door de Bijp naar de boot (de Krommeniër), Kapitein de Bheijnej die aan de Beemsterdgk had De stemming onder de feestvierenden was alleraangenaamstsommige meisjes schenen hét zingen'niet te kunnen laten, niettegen- genstaande er door anderen druk werd ge redekaveld. Maar bij zingen en praten kan een mensch alleen niet levenwe gaven de monden en krentebroodje en een glas melk werden uitgereikt, om ook het inwendige zijn deel der vreugde te geven. Bjj onze aankomst ie Zaandam word ïnej. Buis meteen driewerf hoera verwel komt. Tot nóg toe hadden wë een enkelé on- gestéidé; hoofdpijn. Voor we Amsterdam 1 gingen nog eens krentebrood en m aoekjès rond. Algemeen was de( .hbid tot aan AmSterdum. Aan de haringpakkerij slapten we aan wal, en na nogmarfXeenige rerverschiDgen te hebben toegediena. gingen we naar- de Artis, waar men van </-v,e komst kennisdragende, ons zonder^opoü 'mud binnenliet-^ En nu, het ongeveer 1L uur gewor den, w at heb^ijn we daar wiet gezien. Ik behoef dit nu,if en kan dat trouwens niet in* allé bijzontfrheden te vertellen. Artis is artis, en daV feet ieder zoo ongeveer wat men daar zie; kan. Laat :me|: liever zeggen, dat er van ver moeidheid/' jpjy onze aankomst geen sprake wasen rSt ventje, dat hoofdpijn had in de i>oot, /slaagde niet meer, een paar die kiespjjnj iden vergaten bij het zien van de grpotf tanden en kiezeu van olifant, léeuw ojy tijger hun eigen pijn in de kiezen. Ik' zou vaa de apen, de olifanten, van het-nijlpaard en andere dieren kunnen ver tellen, maar mijn opstel zou te lang wor den;^ evenals sommige kinderen meenden, dat - zij reeds- te lang met den sinaasappel f H«* zeer uitTeerig en wel wat laat toege- zondeu verslag dezer schoolfeestjes, hebben we wegens plaatsgebrek belangrijk moeten inkor- (Red). ROMAN van Qeorg; Hartwig. Vertaald door HERMIEN. (8). „Die ziet er uitDie ziet er uitriep Addy, als een arm nonnetje. Zg heeft het werkelijk niet goed thuis. Daar moet ieder altoos vroolijk zgn, dat wil mijnheer zoo. En wie het niet is, die ziet hij ook liever maar niet." „Wat scheelt haar dan f" Het kwam niet bij Hem op, dat Greta zich die verwisseling, die .volgens hem, haar niets aanging, zich zoo zoude aantrekken. „Ja, wat scheelt haar? Zij ia wel'gelukkig thuis. Een zoo mooie vader en zoo'n lieve moe der maar zij hielden altoos meer van Cato. „Werkelijk merkwaardigi" zeideRiohtenberg nadenkend. „Dus Cato was niet ontroostbaar, beminde Gleiberg niet meer en amuseerde zich verder. Dat was het wat hij eigenlijk wilde weten. Greta liet hem tamelijk koud. „Van Ca$o maakt een zeker iemand zeer veel werk," fluisterde Addy geheimzinnig. Opeens hadden rondgeloopeuwe zochten een scha duwrijk plekje en leschten onzen dorscht aan bovenbedoelde zuidvruchten. Om een uur of één namen we een groo teren rust, teneinde aan de rechtmatige ei- schen van maag en ledematen te voldoen. De mand met proviand werd bij den por tier opgeeischt, en weldra was het; „Als de katjes muizen, miauwen zij niet." Half twee gingen we nog eens rond, half drie stonden we buiten Artis. "We. namen nu onzen weg door de laan tegenover den ingang van de dierentuin tot het Park, langs de Parkschouwburg, de brug over tot de nieuwe Heerengracht, vanwaar we wezen op het Entrepotdok, tot de Prins Hendrik kade. Op dezen tocht genoten de kinderen van alles wat de scheepvaart maar te zien geeft. Het huis waar de Ruiter eertijds gewoond heeft, en wiens goed gelijkende beeltenis in den voorgevel prijkt werd bezichtigden bereikten wij te 3 uur ongeveer de boot, die ons naarhét Tolhuis voer. Oud en jong zette zich aan het spe len. De draaimolen werd het eerst in ge bruik genomen. In een oogwenk was hij vol. Dat was eerst prettig, en we verheug den ons in het fei-t, -dftt. we niet het Aqua rium bezooht hadden, maar de kostep daar aan verbonden, hier verteerden. Het grootste deel der leidei6 maakte ook gebruik van de Rutsohbaan Na een groot uur spelen werd weer iets gepresenteerd en om 5 uur zaten we weer in ons vaartuig dat ons over Nauwerna naar huis bracht. MejBuis stapte onder Westzaan uit. Onder vroolijk gezang en het gebruik van eenige versnaperingen ging den tijd aange naam voorbij. Tusschen Spijkerboor en de Bijp ontving ieder kind nog het een en ander, om mee naar huis te nemen en ik durf zeggen, dat ieder voldaan was toen we weer voet aan wal zettenHet personeel der boot zou ik een woo/d van lof, omtrent hunne houding tegenover ons, niet gaarne onthouden. In een oogenblik was ieder na de landing op zijn plaats en hoewel er al veel gezon gen was, er werd nog eens opgehaald, maar eenige kwaadwilligen onder de toegestroomde Rijperjeugd, schenen niet te vinden wat zij verwachten ik denk haast ze verwachtten van onze kleine schare, van wier organen reeds zooveel werk was geeiscbt, een dave rend lied, waarvoor ze respect konden heb ben. Misschien ook wel verwachtten ze een fanfarekorps ik herhaal het'k geloof ze vonden niet wat ze verwachtten van een feestvierende kinderschaar, (of die verhou ding met de haar omringende massa klein en vermoeid was, daar hielden zij natuurlijk geen rekening mee een afkeurende kreet werd vernomen en ik behoef het haast niet te zeggen gevolgd door anderen. Kortom, wij hebben veel last van de Rijperjeugd ge had ik voor mij was half verslagen en de springt ze als een bal in de hoogte. „Er wordt gescheld I O wee, dat is wat moois, mu slaapt mijn voet! Neen, laat maar! Het helpt niets, ik moet toch zelf open maken O, hemel, die honderduizend thaler I" Daarmede hinkte zg lachend de deur uit, terwijl van den anderen kant mijnheer en mevrouw Kramer binnentraden om hun gast te begroeten. Riohtenberg was inderdaad zeer benieuwd, om eens met die beruchte erftante kennis te maken, en voorzag een zeer aangenaam uurtje aan de zijde der uitgelatene dochter des huizes. In de vestibule werd de voordeur met een ruk opengetrokken, alsof de geheele familie reeds een uur op wacht had gestaanter gelgker tijd hoorde men een scherpe hooge stem, Addy's luiden roep beantwoorden. „Neem mij niet kwalijk, mijnheer von Rioh tenberg," zeide de geheimraad en rloog de ka mer uit, ik meet die goede tante toch een wei- Bigje helpen. Marie, de koffie is toch klaar „Zeker, mijnheer Mevrouw schoof snel nog een Btoel naar de tafel, meteen om aan te duiden, dat men bjj ge brek aan den persoon, hare plaats toch de uoo- dige opmerkzaamheid had geschonken. De deur ging open. Aan de arm van den geheimraad trad mevr. Josepha Plüddeman binnen. „Lieve tante," zeide de geheimraad zeer on- derdenig, „sta mij toe dat ik u den luitenant ▼an Riohtenberg voorstel. Ooze hoogver eerde tante, mej Plüddemann 1" Hasso van Richteuberg wie>-p terwijl hij boog e>n onderzoekenden blik op de gelukkige be? zitster van drie maal honderd duizend mark. Bureau BIJ BOEKH. SNELPERSDR. JOJE tlMJJR. ADVERTEHTIEIV Van 1—5 regels 60 Ct. Iedere regel meer 10 GROOTE LETTERS en Vignetten worden naar plaatsuimte. berekend INZENDING TOT VRIJDAG-NAMIDDAG. kinderen waren stilhoe zon het anders kunnen Was het wonder, dat iemand zei„Er was niks an Mij verwondert dat niet, maar voor d e hand ligt de veronderstelling, dat het overi ge ook van dien aard is geweest en tegen die veronderstelling kom ik op. Ons feestje is, behalve de tocht door de Rijpuitmun tend geslaagd en het is mij aangenaam te kunnen verzekeren, dat ieder Rijper, die kenDis droeg van onzen doortocht en dieD ik sprak omtrent dit punt, het gedrag der belhamels onder de Rijperjeugd en hunne volgelingen, ergerlijk noemde. Ik voor mij beschouw deze uitspraak als eene welge meend excuus tegenover ons, een excuus door de ouderen uitgesproken voor de jongeren. En waarom zou er verdeeldheid heerschen tusschen twee naburige gemeenten als Graft en de Rijp P De instemming met eene zoo danige verdeeldheid kan alleen in een hoofd opkomen, dat onder een of anderen invloed tot razernij is gekomen. Laat ons intusschen leeren, d&t de jeugd, zonder leiding, tot veel kwaads in stsat is, terwijl ik mij overtuigd houd, dat diezelfde jeugd ouder degelijke leiding tot veel goeds gebruikt kan wordenJ De feestvierenden padden het genoegen ouder 't opgewekt ziifgen en luide hoera's ongestoord Hf aftt« -0 erelkëhr - Kort daarna, na nog een liedje gezongon te hebben, beBloten We te scheiden. Na betuigingen vanj tevredenheid van de zijde der kinderen en der leiders, ging ieder zijDs weegs. Woensdag den 12en dezer, bereidden we den overige leerlingen in de school zelve een feestje. Om 2 uur waren allen, enkele van vlaggen voorzieü, present. Om 4 uur ongeveer hielden we een op- tochtje door Graft. Ongemerkt werd het half zeven, waarop wij besloten tot het uitreiken van prijsjes, bestaande in speelgoederen. Voor ieder kind was nl. een bepaalde som uitgetrokken, voor het aankoopen van prijsjes. De heer Klinkenberghad met dit doel voor oogen, de ouders der leerlingen opge zocht en gevraagd, genoteerd en daarna gekocht wat gaarne gewenscht werd. Was de vreugde reeds groot, bij het uit reiken van deze surprises, liet ze zich niet luide, maar wel in een fluisterend bewon deren uitspreken. Mijn verslag zou evenwel niet persoonlijk blijven, als ik uit naam der commissie dien dank uitsprakterwijl hij bovendien reeds door aanplakbiljetten tot de kennis van 't publiek is gebracht. Moge het voorgaande bij den tegenstan ders van school feestjes de gedachte wekken, dat ze toch niet geheel nutteloos zgn. Ik voor mij beschouw het steunen van school feestjes als de beschrevene eene daad van piëteit, een daad die zedelijke waarde heeft. RIJP, 19 Juni '95. A. Prins, Rijp 20 Juni 1895. Voor do schoolkinderen dezer gemeente der hoogste klassen, die in het afgeloopen jaar minder dan 12 schooltijden hebben ver zuimd, zal het den 27 dezer feest zijn. Het plan is een tochtje naar Kraantjelek en Zandvoort Onder begunstiging van goed weder had jl. Zondag het Gymnastiek-feest in den Beemster plaats. 26 Yereenigingen namen aan dit echt nationale feest deel. Ongeveer één uur werd door de feestcom missie het gewestelijk bestuur, de officieele afgevaardigden, vaandeldragers enz. op de bovenzaal van Het Heerenhuis ontvangen. De heer K.Edel Jbz. riep hun een har telijk welkom toe, wees op de vereeniging „Hercules" die zich meermalen gunstig bad onderscheiden en op het nut van turnen voor lichaam en geest en eindigde met den wenscb, dat het Nederlandsch gymnastiek verbond moge tieren, leven en bloeien. De heer N.van Rooijen zeide den voorzitter dank voor de door hem uitgesproken woor den en wees op het doel van het turnen Daarna gingen de verschillende vereeni- gingen naar bet feestterrein, om_zichjip Je stellen voor de te houden optocht. Hierna ging het in volgorde (alpbabetisch) de Beem ster voorop. Elke vereeniging schaarde zich om baar banier en in een lange rij, vier aan vier, naar de woning van de eere voorzitters: H.Scheringa Az. burgemeester en H.de Goede, dijkgraaf van den Beemster Hierna keerde men terug naar bet raad- buis waar de eerewijn werd aangeboden. De optocht met hare keurige vaandels, vlaggentooi enz., gaf een interessant aan- zien 1 Tijdens de optreht en de uitvoering lieten de fanfarecorpsen van den Beemster en de Rijp zich afwisselend hooren. Op het feest terrein aangekomen, waartoe een eeTepoort rijk met groen en bloemen versierd toegang verleende, werd de ftoet ontbonden, opge steld voor de vrije oefeningen, waaraan alle turners deelnamen. Hierna volgde het af- deelingsturnen aan de toestellen, daarna het vereenigingsturnen en het keurturnen, al les zeer ten genoege van het publiek, wat niet zoo sterk vertegenwoordigd was, als men wel had verwacht. Om zeven uur werd door het stedelijk muziekscorps van Purmerend een concert gegeven in de tent van hot Beemstercorps waarmede het feest besloten werd. Het feest liep in gnede orde af en zal nog lang in aangename herinnering blijven. Godsdienstwaanzin. Bij den aanvang der Godsdienstoefe ning in de hervormde kerk te Uitgeest, deed zich jl. Zondag het volgende geval voor. Een berger dier gemeente, die aan gods- Mejuffrouw Josepha was een tamelijk groote, doch zeer magere dame, met een kleurloos ge zicht, dat niet leelgk geweest was, maar nu sterk ontsierd werd door een trek van zelfinge nomenheid. Zg wist dat zg de bloedverwan ten gaven haar dagelgks het bewgs daarvan zonder gebreken was, in alle deelen onfeilbaar, onmisbaar en aangebeden. Gewoonlgk geloofde zg dat al deze attentios hare beminnelijke persoonlgkheid golden, doch enkele malen, wanneer zg zich beleedigd gevoel de, beweerde zg, dat het slechts alleen haar geld gold, wat natuurlijk een storm tengevolge had. Daarby was zg vreeselgk zuinig, een ei genschap die de erfgenamen eensdeels aange naam, doch aan den anderen kant zeer lastig was. Het aardige gezegde„ik ben bg mijne lieve kinderen zoo goed als thuis," kostte den geheimraad tallooze maaltijden en bedorven avonden, allerlei geschenken, rgtoeren, toegangs- biljetten en d.ergelyke dingen meer. Met ver jaardagen of Kerstmis kwam ze altoos met het mooie gezegde „Ik kom wel met ledige handen maar met een vol hart Niettegenstaande dat, konden de grauwe oo gen zeer vriendelgk lachen en dat deden zg ook werkelgk, toen zg de respectvolle buiging van de door Adiy zoo goed voorbereiden officier zagen. „Daar ben ik, lieve kinderea", zeide zg terwgl zg haren zakdoek uit de pompedour nam. „Ik werd een weinig opgebonden. „Toch geen ongeluk riepen de eohtgenooten als uit één mond. -• „Neen." Ik heb heden iets voor je meegebraoht lï«ve Guetaaf hare vingers grabbelden op nieuw in de pompadour. Er was een ^zoQjjroote afschuw voor Tante Josepba's gescbenkeu, op alle drie gezichten te lezen, dat Richtenberg mooite had ernstig te "biyven. Hier", zeide zg, terwgl ze drie stuks^sigaren te voorsebgn haalde, „proef die eens, lieve neef. Ik wil er uw oordeel eens over hoeren." De geheimraad ontving de verdachte zwarte dingen met een zeer wantrouwend gezioht, maar zgn stem klonk opgewekt toen hg bedankte, en ter gel ijker tijd zgn jonge gast een aanbood. Bg de koffie niet waar Addietje, zie eens of "in de eetkamer geen tocht is. En Addietje, dat ik myn voetbankje vind. En een glas soda water." Het tochtte niet, en dus kon mgnheer zgne tante naar de tafel geleiden, waar zij onver moeid aan baar lievelingsgebak begon te smul- l6Iy©n Richtenberg zat naast Addy, hg zag hoe zij moeite deed, haar laohen ia te houden. Het was eene kluchtige geschiedenis. „Nu hoe is de sigaar, Gustaaf vroeg tante De geheimraad had zijne havana reeds driemaal aangestoken en trok nu met heldenmoed grüoto blauwe rookwolken uit zgn sigaar. „Hm. met kwaad. Waaraohtig niet kwaad, lieve tante. Wat zegt u, mynheer von Richtenberg?" Dste geloofde niet ooit een afsohuwelgker kruid 'tusschen de lippen gehad te hebben. „Een weinig zwaar te rooken," zeide hg, goedig lachend. „Dat wil zeggen, ik meen nog al een zware soort, mynheer Kramer." Maar ze smaakt, niet waar? vroeg tspte Jo sepha zeer lieftallig. Ze smaakt u goed, lieve dienstwaanzin lijdt, bevond zich in de kerk. Na bet eerste zingen stond hij op van zijn zitplaats, liep tot vóór den preekstoel en begon met luide stem de gemeente toe te speken. De koster was spoedig bjj de hand, engeleidde den man weder naar zjjn plaats, waar hij verder rustig bleef zitten. Tot hoofdingelanden van de Anna- Paulownapolder zijn herkozen de hoeren G. H. Geerligs en; C. J. Mazure, perio diek aftredende, en gekozen in plaats van den heer R. A. Kaan, te IJpolder, die be dankt heeft, de heer Jh. Zijp Hz., te Wie- ringerwaard. Bij Kon. besluit is aan jhr. mr. J. H. van Foreest van der Palm, op zijn verzoek eervol ontslag verleend, ais heemraad van den Anna Paulownapolder. Het fanfarecorps Winkel heeft het voor nemen, den i Augustns een festival te hou den, waarvoor verscheidene vereenigingen tot deelname zijn uitgonoodigd. Aan het festival zal eene verloting verbonden wor den van oen kunstvoorwerp voor de deel nemende vereenigingen. Sj A het wroeten kn wurmen om wat van 't aardsche slijk mach tig te worden, is hét een troost voor hen, die hierin het minst slagen, te weten, dat volgens een geleerden Engel- schen bacterioloog, bac teriën niet op alle soor ten van geld tieren. Op net goud tieren ze welig, op het zilver vin den ze een onvruchtbaren bodem en op het koper sterven ze binnen een kwar tier. Uit het oogpunt van besmetting geniet kopergeld dus de voorkeur en kan men vies zijn van gouden tienijes. Die troost der armen is toch «ene mooie uitvinding. Gustaaf. „Voortreffelijk," was het antwoord. Niet waar Marie, gij ruikt het ook?" Mevrouw rook bet natuurlijk en Addy flui sterde baar buurman in het oor: „precies ver brand baar." „Nu dan," zeide tante haar neef toeknikkend, „ik heb er drie kisten van thuis ataan.Geknnt ze van me koopen als ze tt zoo goed emaken. Morgen Iaat ik ze u brengen. Moj. Josepha had ze heden, roor ze kwam, van een huurder moe ten aannemen, om het tekort in de huur te dekken, en deed ze nu voordeeligvan de hand. De verrassing was zoo groot, dat zelfs de geheimraad een zuoht niet kon onderdrukken. „Wet vindt gjj, Metie?" vroeg hij eindelijk met moeite aan zjjne evenzoo verblufte vrouw. „Mag ik zoo oeBoIide zgn Zgn drie kiaten niet wat veel op eene Mevrouw waagde niet ja" te zeggen, want zg voelde de soherpo oogen van de. erftante op baar meten. „Probeer het, lieve Gos:aaf, zeide zij eohuohter. Ik wil ze met pleizier latea brengen, viel tante Joeepha vriendelgk in. „Ja kinderen, ik weet wel dat gg nw kamermeisje noodig hebt. Uw man zal over de prga verbaasd etaan. Daarin eprak zij de waarheid, want toen de geheimraad eenige dagen later bg haar kwam om zgn eohuld af to doen, geraakte hg door de gevraagde som van dertig merk, zoo in woede, dat hg bgna de sigaren bad terugge zonden en zoodoende de erfenis onmogelgk had Daarvan was vooral nn nog geen sprake. Zj) die met haat soherpe oogen reeds lang den Middel tegen tandpijn, Een landbouwer onder Verseveld ge bruikte om tandpijn te stillen peper, die hij in den zieken taDd stopte. Het gevolg was dat bij reeds na twee dagen tengevolge van bloedvergiftiging overleed. Schipbreuk. Te Groningen is hot bericht ontvan gen dat op de Noordzee het nieuwe ijzeren tjalksehip van kapitein Kramer Tergaan is. De geheele bemanning moet omgekomen zyo De zoon van Kramer was- mede aan boord.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1895 | | pagina 1