V
h Feuilleton.
Zjndag
F. VOGEL,
N ieuwst ij (lin gen
DitBlad verschijnt iederen Zaterdagnamiddag
Ingezonden.
Grafter Schoolfeestjes
op 6 en 12 Juni (f)
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 maanden25 Ct.
Franco per post 35
Op Donderdag, 6 Juni, gaven wij uit-
-^roering aan ons plan, om pèr boot: met de
drie; hoogste klassen onzer school, een reisje
naaf Amsterdam te maken.
Om halfzeven 's morgens waren de kin
deren, geleiders en geleidsters, uitgezonderd
mej. Buis die ons te Zaandam zou op wach
ten, op het schoolplein tegenwoordig.Onder
een opgewekt zingen trokken we door de
Bijp naar de boot (de Krommeniër), Kapitein
de Bheijnej die aan de Beemsterdgk had
De stemming onder de feestvierenden was
alleraangenaamstsommige meisjes schenen
hét zingen'niet te kunnen laten, niettegen-
genstaande er door anderen druk werd ge
redekaveld.
Maar bij zingen en praten kan een mensch
alleen niet levenwe gaven de monden en
krentebroodje
en een glas melk werden uitgereikt, om ook
het inwendige zijn deel der vreugde te
geven.
Bjj onze aankomst ie Zaandam word
ïnej. Buis meteen driewerf hoera verwel
komt.
Tot nóg toe hadden wë een enkelé on-
gestéidé; hoofdpijn.
Voor we Amsterdam 1 gingen nog
eens krentebrood en m aoekjès rond.
Algemeen was de( .hbid tot aan
AmSterdum.
Aan de haringpakkerij slapten we aan
wal, en na nogmarfXeenige rerverschiDgen te
hebben toegediena. gingen we naar- de Artis,
waar men van </-v,e komst kennisdragende,
ons zonder^opoü 'mud binnenliet-^
En nu, het ongeveer 1L uur gewor
den, w at heb^ijn we daar wiet gezien. Ik
behoef dit nu,if en kan dat trouwens niet
in* allé bijzontfrheden te vertellen. Artis is
artis, en daV feet ieder zoo ongeveer wat
men daar zie; kan.
Laat :me|: liever zeggen, dat er van ver
moeidheid/' jpjy onze aankomst geen sprake
wasen rSt ventje, dat hoofdpijn had in
de i>oot, /slaagde niet meer, een paar die
kiespjjnj iden vergaten bij het zien van
de grpotf tanden en kiezeu van olifant,
léeuw ojy tijger hun eigen pijn in de kiezen.
Ik' zou vaa de apen, de olifanten, van
het-nijlpaard en andere dieren kunnen ver
tellen, maar mijn opstel zou te lang wor
den;^ evenals sommige kinderen meenden,
dat - zij reeds- te lang met den sinaasappel
f H«* zeer uitTeerig en wel wat laat toege-
zondeu verslag dezer schoolfeestjes, hebben we
wegens plaatsgebrek belangrijk moeten inkor-
(Red).
ROMAN
van
Qeorg; Hartwig.
Vertaald door HERMIEN.
(8).
„Die ziet er uitDie ziet er uitriep Addy,
als een arm nonnetje. Zg heeft het werkelijk
niet goed thuis. Daar moet ieder altoos vroolijk
zgn, dat wil mijnheer zoo. En wie het niet is,
die ziet hij ook liever maar niet."
„Wat scheelt haar dan f" Het kwam niet bij
Hem op, dat Greta zich die verwisseling, die
.volgens hem, haar niets aanging, zich zoo zoude
aantrekken.
„Ja, wat scheelt haar? Zij ia wel'gelukkig
thuis. Een zoo mooie vader en zoo'n lieve moe
der maar zij hielden altoos meer van Cato.
„Werkelijk merkwaardigi" zeideRiohtenberg
nadenkend.
„Dus Cato was niet ontroostbaar, beminde
Gleiberg niet meer en amuseerde zich verder.
Dat was het wat hij eigenlijk wilde weten.
Greta liet hem tamelijk koud.
„Van Ca$o maakt een zeker iemand zeer veel
werk," fluisterde Addy geheimzinnig. Opeens
hadden rondgeloopeuwe zochten een scha
duwrijk plekje en leschten onzen dorscht
aan bovenbedoelde zuidvruchten.
Om een uur of één namen we een groo
teren rust, teneinde aan de rechtmatige ei-
schen van maag en ledematen te voldoen.
De mand met proviand werd bij den por
tier opgeeischt, en weldra was het; „Als
de katjes muizen, miauwen zij niet."
Half twee gingen we nog eens rond, half
drie stonden we buiten Artis. "We. namen
nu onzen weg door de laan tegenover den
ingang van de dierentuin tot het Park,
langs de Parkschouwburg, de brug over tot
de nieuwe Heerengracht, vanwaar we wezen
op het Entrepotdok, tot de Prins Hendrik
kade.
Op dezen tocht genoten de kinderen van
alles wat de scheepvaart maar te zien geeft.
Het huis waar de Ruiter eertijds gewoond
heeft, en wiens goed gelijkende beeltenis in
den voorgevel prijkt werd bezichtigden
bereikten wij te 3 uur ongeveer de boot,
die ons naarhét Tolhuis voer.
Oud en jong zette zich aan het spe
len. De draaimolen werd het eerst in ge
bruik genomen. In een oogwenk was hij
vol. Dat was eerst prettig, en we verheug
den ons in het fei-t, -dftt. we niet het Aqua
rium bezooht hadden, maar de kostep daar
aan verbonden, hier verteerden.
Het grootste deel der leidei6 maakte ook
gebruik van de Rutsohbaan
Na een groot uur spelen werd weer iets
gepresenteerd en om 5 uur zaten we weer
in ons vaartuig dat ons over Nauwerna
naar huis bracht. MejBuis stapte onder
Westzaan uit.
Onder vroolijk gezang en het gebruik van
eenige versnaperingen ging den tijd aange
naam voorbij.
Tusschen Spijkerboor en de Bijp ontving
ieder kind nog het een en ander, om mee
naar huis te nemen en ik durf zeggen, dat
ieder voldaan was toen we weer voet aan
wal zettenHet personeel der boot zou ik
een woo/d van lof, omtrent hunne houding
tegenover ons, niet gaarne onthouden.
In een oogenblik was ieder na de landing
op zijn plaats en hoewel er al veel gezon
gen was, er werd nog eens opgehaald, maar
eenige kwaadwilligen onder de toegestroomde
Rijperjeugd, schenen niet te vinden wat zij
verwachten ik denk haast ze verwachtten
van onze kleine schare, van wier organen
reeds zooveel werk was geeiscbt, een dave
rend lied, waarvoor ze respect konden heb
ben. Misschien ook wel verwachtten ze een
fanfarekorps ik herhaal het'k geloof ze
vonden niet wat ze verwachtten van een
feestvierende kinderschaar, (of die verhou
ding met de haar omringende massa klein
en vermoeid was, daar hielden zij natuurlijk
geen rekening mee een afkeurende kreet
werd vernomen en ik behoef het haast niet
te zeggen gevolgd door anderen. Kortom,
wij hebben veel last van de Rijperjeugd ge
had ik voor mij was half verslagen en de
springt ze als een bal in de hoogte. „Er wordt
gescheld I O wee, dat is wat moois, mu slaapt
mijn voet! Neen, laat maar! Het helpt niets,
ik moet toch zelf open maken O, hemel, die
honderduizend thaler I" Daarmede hinkte zg
lachend de deur uit, terwijl van den anderen
kant mijnheer en mevrouw Kramer binnentraden
om hun gast te begroeten.
Riohtenberg was inderdaad zeer benieuwd,
om eens met die beruchte erftante kennis te
maken, en voorzag een zeer aangenaam uurtje
aan de zijde der uitgelatene dochter des huizes.
In de vestibule werd de voordeur met een ruk
opengetrokken, alsof de geheele familie reeds
een uur op wacht had gestaanter gelgker tijd
hoorde men een scherpe hooge stem, Addy's
luiden roep beantwoorden.
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer von Rioh
tenberg," zeide de geheimraad en rloog de ka
mer uit, ik meet die goede tante toch een wei-
Bigje helpen. Marie, de koffie is toch klaar
„Zeker, mijnheer
Mevrouw schoof snel nog een Btoel naar de
tafel, meteen om aan te duiden, dat men bjj ge
brek aan den persoon, hare plaats toch de uoo-
dige opmerkzaamheid had geschonken.
De deur ging open.
Aan de arm van den geheimraad trad mevr.
Josepha Plüddeman binnen.
„Lieve tante," zeide de geheimraad zeer on-
derdenig, „sta mij toe dat ik u den luitenant
▼an Riohtenberg voorstel. Ooze hoogver
eerde tante, mej Plüddemann 1"
Hasso van Richteuberg wie>-p terwijl hij boog
e>n onderzoekenden blik op de gelukkige be?
zitster van drie maal honderd duizend mark.
Bureau
BIJ
BOEKH. SNELPERSDR.
JOJE tlMJJR.
ADVERTEHTIEIV
Van 1—5 regels 60 Ct.
Iedere regel meer 10
GROOTE LETTERS en Vignetten worden naar plaatsuimte. berekend
INZENDING TOT VRIJDAG-NAMIDDAG.
kinderen waren stilhoe zon het anders
kunnen
Was het wonder, dat iemand zei„Er
was niks an
Mij verwondert dat niet, maar voor d e
hand ligt de veronderstelling, dat het overi
ge ook van dien aard is geweest en tegen
die veronderstelling kom ik op. Ons feestje
is, behalve de tocht door de Rijpuitmun
tend geslaagd en het is mij aangenaam te
kunnen verzekeren, dat ieder Rijper, die
kenDis droeg van onzen doortocht en dieD
ik sprak omtrent dit punt, het gedrag der
belhamels onder de Rijperjeugd en hunne
volgelingen, ergerlijk noemde. Ik voor mij
beschouw deze uitspraak als eene welge
meend excuus tegenover ons, een excuus door
de ouderen uitgesproken voor de jongeren.
En waarom zou er verdeeldheid heerschen
tusschen twee naburige gemeenten als Graft
en de Rijp P De instemming met eene zoo
danige verdeeldheid kan alleen in een hoofd
opkomen, dat onder een of anderen invloed
tot razernij is gekomen.
Laat ons intusschen leeren, d&t de jeugd,
zonder leiding, tot veel kwaads in stsat is,
terwijl ik mij overtuigd houd, dat diezelfde
jeugd ouder degelijke leiding tot veel goeds
gebruikt kan wordenJ
De feestvierenden padden het genoegen
ouder 't opgewekt ziifgen en luide hoera's
ongestoord Hf aftt« -0 erelkëhr -
Kort daarna, na nog een liedje gezongon
te hebben, beBloten We te scheiden.
Na betuigingen vanj tevredenheid van de
zijde der kinderen en der leiders, ging ieder
zijDs weegs.
Woensdag den 12en dezer, bereidden we
den overige leerlingen in de school zelve
een feestje. Om 2 uur waren allen, enkele
van vlaggen voorzieü, present.
Om 4 uur ongeveer hielden we een op-
tochtje door Graft.
Ongemerkt werd het half zeven, waarop
wij besloten tot het uitreiken van prijsjes,
bestaande in speelgoederen. Voor ieder kind
was nl. een bepaalde som uitgetrokken, voor
het aankoopen van prijsjes.
De heer Klinkenberghad met dit doel
voor oogen, de ouders der leerlingen opge
zocht en gevraagd, genoteerd en daarna
gekocht wat gaarne gewenscht werd.
Was de vreugde reeds groot, bij het uit
reiken van deze surprises, liet ze zich niet
luide, maar wel in een fluisterend bewon
deren uitspreken.
Mijn verslag zou evenwel niet persoonlijk
blijven, als ik uit naam der commissie dien
dank uitsprakterwijl hij bovendien reeds
door aanplakbiljetten tot de kennis van 't
publiek is gebracht.
Moge het voorgaande bij den tegenstan
ders van school feestjes de gedachte wekken,
dat ze toch niet geheel nutteloos zgn. Ik
voor mij beschouw het steunen van school
feestjes als de beschrevene eene daad van
piëteit, een daad die zedelijke waarde heeft.
RIJP, 19 Juni '95. A. Prins,
Rijp 20 Juni 1895.
Voor do schoolkinderen dezer gemeente
der hoogste klassen, die in het afgeloopen
jaar minder dan 12 schooltijden hebben ver
zuimd, zal het den 27 dezer feest zijn. Het
plan is een tochtje naar Kraantjelek en
Zandvoort
Onder begunstiging van goed weder had
jl. Zondag het Gymnastiek-feest in den
Beemster plaats.
26 Yereenigingen namen aan dit echt
nationale feest deel.
Ongeveer één uur werd door de feestcom
missie het gewestelijk bestuur, de officieele
afgevaardigden, vaandeldragers enz. op de
bovenzaal van Het Heerenhuis ontvangen.
De heer K.Edel Jbz. riep hun een har
telijk welkom toe, wees op de vereeniging
„Hercules" die zich meermalen gunstig bad
onderscheiden en op het nut van turnen
voor lichaam en geest en eindigde met den
wenscb, dat het Nederlandsch gymnastiek
verbond moge tieren, leven en bloeien. De
heer N.van Rooijen zeide den voorzitter
dank voor de door hem uitgesproken woor
den en wees op het doel van het turnen
Daarna gingen de verschillende vereeni-
gingen naar bet feestterrein, om_zichjip Je
stellen voor de te houden optocht. Hierna
ging het in volgorde (alpbabetisch) de Beem
ster voorop. Elke vereeniging schaarde zich
om baar banier en in een lange rij, vier
aan vier, naar de woning van de eere
voorzitters: H.Scheringa Az. burgemeester
en H.de Goede, dijkgraaf van den Beemster
Hierna keerde men terug naar bet raad-
buis waar de eerewijn werd aangeboden.
De optocht met hare keurige vaandels,
vlaggentooi enz., gaf een interessant aan-
zien 1
Tijdens de optreht en de uitvoering lieten
de fanfarecorpsen van den Beemster en de
Rijp zich afwisselend hooren. Op het feest
terrein aangekomen, waartoe een eeTepoort
rijk met groen en bloemen versierd toegang
verleende, werd de ftoet ontbonden, opge
steld voor de vrije oefeningen, waaraan alle
turners deelnamen. Hierna volgde het af-
deelingsturnen aan de toestellen, daarna het
vereenigingsturnen en het keurturnen, al
les zeer ten genoege van het publiek, wat
niet zoo sterk vertegenwoordigd was, als
men wel had verwacht.
Om zeven uur werd door het stedelijk
muziekscorps van Purmerend een concert
gegeven in de tent van hot Beemstercorps
waarmede het feest besloten werd.
Het feest liep in gnede orde af en zal nog
lang in aangename herinnering blijven.
Godsdienstwaanzin.
Bij den aanvang der Godsdienstoefe
ning in de hervormde kerk te Uitgeest, deed
zich jl. Zondag het volgende geval voor.
Een berger dier gemeente, die aan gods-
Mejuffrouw Josepha was een tamelijk groote,
doch zeer magere dame, met een kleurloos ge
zicht, dat niet leelgk geweest was, maar nu
sterk ontsierd werd door een trek van zelfinge
nomenheid. Zg wist dat zg de bloedverwan
ten gaven haar dagelgks het bewgs daarvan
zonder gebreken was, in alle deelen onfeilbaar,
onmisbaar en aangebeden.
Gewoonlgk geloofde zg dat al deze attentios
hare beminnelijke persoonlgkheid golden, doch
enkele malen, wanneer zg zich beleedigd gevoel
de, beweerde zg, dat het slechts alleen haar
geld gold, wat natuurlijk een storm tengevolge
had. Daarby was zg vreeselgk zuinig, een ei
genschap die de erfgenamen eensdeels aange
naam, doch aan den anderen kant zeer lastig
was. Het aardige gezegde„ik ben bg mijne
lieve kinderen zoo goed als thuis," kostte den
geheimraad tallooze maaltijden en bedorven
avonden, allerlei geschenken, rgtoeren, toegangs-
biljetten en d.ergelyke dingen meer. Met ver
jaardagen of Kerstmis kwam ze altoos met het
mooie gezegde „Ik kom wel met ledige handen
maar met een vol hart
Niettegenstaande dat, konden de grauwe oo
gen zeer vriendelgk lachen en dat deden zg ook
werkelgk, toen zg de respectvolle buiging van
de door Adiy zoo goed voorbereiden officier
zagen. „Daar ben ik, lieve kinderea", zeide zg
terwgl zg haren zakdoek uit de pompedour
nam. „Ik werd een weinig opgebonden.
„Toch geen ongeluk riepen de eohtgenooten
als uit één mond. -•
„Neen." Ik heb heden iets voor je meegebraoht
lï«ve Guetaaf hare vingers grabbelden op
nieuw in de pompadour.
Er was een ^zoQjjroote afschuw voor Tante
Josepba's gescbenkeu, op alle drie gezichten te
lezen, dat Richtenberg mooite had ernstig te
"biyven.
Hier", zeide zg, terwgl ze drie stuks^sigaren
te voorsebgn haalde, „proef die eens, lieve neef.
Ik wil er uw oordeel eens over hoeren."
De geheimraad ontving de verdachte zwarte
dingen met een zeer wantrouwend gezioht, maar
zgn stem klonk opgewekt toen hg bedankte, en
ter gel ijker tijd zgn jonge gast een aanbood.
Bg de koffie niet waar Addietje, zie eens
of "in de eetkamer geen tocht is. En Addietje,
dat ik myn voetbankje vind. En een glas soda
water."
Het tochtte niet, en dus kon mgnheer zgne
tante naar de tafel geleiden, waar zij onver
moeid aan baar lievelingsgebak begon te smul-
l6Iy©n Richtenberg zat naast Addy, hg zag hoe
zij moeite deed, haar laohen ia te houden. Het
was eene kluchtige geschiedenis.
„Nu hoe is de sigaar, Gustaaf vroeg tante
De geheimraad had zijne havana reeds driemaal
aangestoken en trok nu met heldenmoed grüoto
blauwe rookwolken uit zgn sigaar. „Hm. met
kwaad. Waaraohtig niet kwaad, lieve tante. Wat
zegt u, mynheer von Richtenberg?"
Dste geloofde niet ooit een afsohuwelgker
kruid 'tusschen de lippen gehad te hebben. „Een
weinig zwaar te rooken," zeide hg, goedig
lachend. „Dat wil zeggen, ik meen nog al een
zware soort, mynheer Kramer."
Maar ze smaakt, niet waar? vroeg tspte Jo
sepha zeer lieftallig. Ze smaakt u goed, lieve
dienstwaanzin lijdt, bevond zich in de kerk.
Na bet eerste zingen stond hij op van zijn
zitplaats, liep tot vóór den preekstoel en
begon met luide stem de gemeente toe te
speken. De koster was spoedig bjj de hand,
engeleidde den man weder naar zjjn plaats,
waar hij verder rustig bleef zitten.
Tot hoofdingelanden van de Anna-
Paulownapolder zijn herkozen de hoeren
G. H. Geerligs en; C. J. Mazure, perio
diek aftredende, en gekozen in plaats van
den heer R. A. Kaan, te IJpolder, die be
dankt heeft, de heer Jh. Zijp Hz., te Wie-
ringerwaard.
Bij Kon. besluit is aan jhr. mr. J. H.
van Foreest van der Palm, op zijn verzoek
eervol ontslag verleend, ais heemraad van
den Anna Paulownapolder.
Het fanfarecorps Winkel heeft het voor
nemen, den i Augustns een festival te hou
den, waarvoor verscheidene vereenigingen
tot deelname zijn uitgonoodigd. Aan het
festival zal eene verloting verbonden wor
den van oen kunstvoorwerp voor de deel
nemende vereenigingen.
Sj A het wroeten kn
wurmen om wat van 't
aardsche slijk mach
tig te worden, is hét
een troost voor hen, die
hierin het minst slagen,
te weten, dat volgens
een geleerden Engel-
schen bacterioloog, bac
teriën niet op alle soor
ten van geld tieren.
Op net goud tieren ze
welig, op het zilver vin
den ze een onvruchtbaren bodem en op
het koper sterven ze binnen een kwar
tier.
Uit het oogpunt van besmetting geniet
kopergeld dus de voorkeur en kan men
vies zijn van gouden tienijes.
Die troost der armen is toch «ene
mooie uitvinding.
Gustaaf.
„Voortreffelijk," was het antwoord. Niet waar
Marie, gij ruikt het ook?"
Mevrouw rook bet natuurlijk en Addy flui
sterde baar buurman in het oor: „precies ver
brand baar."
„Nu dan," zeide tante haar neef toeknikkend,
„ik heb er drie kisten van thuis ataan.Geknnt
ze van me koopen als ze tt zoo goed emaken.
Morgen Iaat ik ze u brengen. Moj. Josepha had
ze heden, roor ze kwam, van een huurder moe
ten aannemen, om het tekort in de huur te
dekken, en deed ze nu voordeeligvan de hand.
De verrassing was zoo groot, dat zelfs de
geheimraad een zuoht niet kon onderdrukken.
„Wet vindt gjj, Metie?" vroeg hij eindelijk
met moeite aan zjjne evenzoo verblufte vrouw.
„Mag ik zoo oeBoIide zgn Zgn drie kiaten niet
wat veel op eene
Mevrouw waagde niet ja" te zeggen, want
zg voelde de soherpo oogen van de. erftante op
baar meten. „Probeer het, lieve Gos:aaf, zeide
zij eohuohter.
Ik wil ze met pleizier latea brengen, viel
tante Joeepha vriendelgk in. „Ja kinderen, ik
weet wel dat gg nw kamermeisje noodig hebt.
Uw man zal over de prga verbaasd etaan.
Daarin eprak zij de waarheid, want toen de
geheimraad eenige dagen later bg haar kwam
om zgn eohuld af to doen, geraakte hg
door de gevraagde som van dertig merk, zoo in
woede, dat hg bgna de sigaren bad terugge
zonden en zoodoende de erfenis onmogelgk had
Daarvan was vooral nn nog geen sprake. Zj)
die met haat soherpe oogen reeds lang den
Middel tegen tandpijn,
Een landbouwer onder Verseveld ge
bruikte om tandpijn te stillen peper, die hij
in den zieken taDd stopte. Het gevolg was
dat bij reeds na twee dagen tengevolge van
bloedvergiftiging overleed.
Schipbreuk.
Te Groningen is hot bericht ontvan
gen dat op de Noordzee het nieuwe ijzeren
tjalksehip van kapitein Kramer Tergaan is.
De geheele bemanning moet omgekomen zyo
De zoon van Kramer was- mede aan boord.