ZWART
Le&s&i&liolhezk Uoog-cacspet
Engelandvaarders
411. White, Fred. M., De Geldschieter.
476. White, Fred. M., De schatgravers.
559. Williams, Valentine, Het beslissende oogenblik.
560. Williams, Valentine, Het Spookhuis.
391. Williamson C. N. en A. M.), De opvoeding
van Lord Loveland.
412. Wohl, Lord Spleen.
798. Wydenbruck, Gravin N., Lente in September.
394. Wynne, Pamela, Ank is 'n Malle.
395. Wynne, Pamela, Onder de Klamboe.
396. Wynne, Pamela, Tweelingzusters.
397. Wynne, Pamela, Blank en Bruin.
398. Wynne, Pamela, Het eenzame huis.
399. Wynne, Pamela, De held harer droomen.
400. Wynne, Pamela, Mademoiselle Dahlia.
401. Wynne, Pamela, Verborgen verlangens.
402. Wynne, Pamela, Avondgloed.
477. Wynne, Pamela, De verzegelde deur der liefde.
482. Wynne, Pamela, Liefde in de mist.
483. Wynne, Pamela, Septemberdagen.
505. Wynne, Pamela, Veronica, de gouvernante.
506. Wynne, Pamela, Getemd.
590. Wynne, Pamela, De liefde begint met 40.
591. Wynne, Pamela, Liefde doet wonderen.
592. Wynne, Pamela, Mademoiselle Dahlia.
768. Yore, Clem, Een zware beproeving. c
769. Yore, Clem, Freckles.de scherpschutter. c
770. Yore, Clem, Revolverrecht. c
771. Yore, Clem, „Slim", de ontembare. c
423. Zaalherg, Het Eeuwige Licht.
686. Zandstra, Evert, Het klotsende meer.
687. Zandstra, Evert, De vlammende heide.
754. Zandstra, Evert, De wijde Stilte.
885. Zee, Daan v. d., Van Diemen's roode vlucht.
655. Zeggelen, Marie C. van, Een hofdame uit de
achttiende eeuw.
424. Zevaco, De brug der zuchten,
799. Zielens, L., De gele roos.
415. Zobelitz, H. v., De beeldhouwer.
416. Zola, Het land.
417. Zola, De Droom.
418. Zola, Het Fortuin der Rougons.
419. Zola, Nana.
420. Zola, Jacht op millioenen.
422. ZoomersVermeer, Janna.
776. ZoomersVermeer, Kleine levens.
Uitknippen en bewaren. Laatste boekenlijst. 21
FEUILLETON
Nadruk vei boden
detective-verhaal door
1. Nico van Nigtevecht
EERSTE HOOFDSTUK.
Huis te huur.... Z.O.Z.
„Hoe bestaat het?" mompelde een juf
frouw, die langs het zijstraatje liep.
„Een te-huur-bordje, dat niet is weg
gehaald een huis, dat werkelijk te
huur staat, zonder dat het werd afge
broken zonder dat de buurtbewoners
al het hout er hebben uitgesleeptDat
zijn nette menschen hier..,. Het is trou
wens een net huis ook....
De in zich zelf mompelende juf had in
het zijstraatje met het te-huur-bordje
niets te maken. Aangetrokken door het
bord keek ze nu door elk raam van het
officieel te-huur staande huis naar bin
nen, tot ze onder het bord stond, gevolg
gaf aan de uitnoodiging de ommezijde
van de plank te bekijken, om daarna
naam en adres van den makelaar, die
den sleutel van het huurhuis had, te no-
teeren.
Plotseling kreeg de juffrouw haast; ze
had gemerkt, dat ze voor donker nog
juist haar kans kon waarnemen. Maar
dan moest ze opschieten. Als het heele-
maal donker was, zou ze in zoo'n vreemd,
leeg huis alleen niet durven.
Met kwieke pasjes kwam de juf even
later terug. Op weg" naar den makelaar,
aan den achterkant van het bord vermeld,
had ze alle mogelijkheden overwogen:
een verhuisvergunning zou ze te allen
tijde kunnen krijgen dat ging op dok
tersadvies.... als ze een receptje had, dat
trappenloopen niet goed was voor je
hart, zou ze vast en zeker officiëele toe
stemming krijgen. En dat briefje was wel
safe.
De juf klemde het ïdpssleuteltje, dat
het dienstmeisje van den makelaar had
gegeven, krampachtig in de hand om
dan de deur vlug te openen.
Terwijl ze zich omkeerde om de wijd
open deur dicht te duwen, zag ze toe
vallig naar den overkant, waar iemand
van achter de vitrage-gordijnen al haar
bewegingen scheen te bespieden. „Zoo
de overzij houdt de wacht," mompelde
de juf. En harder dan de bedoeling was
geweest, dreunde de deur in het slot.
Langzaam deed de juf de ronde door
het leege huis. Na de tochtdeur keurig
glas in lood inspecteerde ze vertrek
na vertrek serieus omdat het huis haar
wel aanstond. Ze opende alle kasten en
telkens, om rond te kijken, bleef ze mid
den in zoo'n leege kamer staan. Dan zag
ze in gedachten de meubelen, die ze er
zou plaatsen: hier de divan daar de
piano.... dit de kamer waar het schrijf
bureau en de boekenkast in konden....
die daar zou ze als slaapkamer inrichten
dat was trouwens de slaapkamer
kon je zien aan den bedschakelaar waar
van het touw in een strakke lijn langs
den muur hing. Ze trok er eens aan,
doch de droge klik, die de schakelaar
gaf, deed haar schrikken, zonder dat ze
wist waarom. Misschien had ze toch nog
licht verwacht licht inplaats van een
scherp geluid, dat hier in de holle ruimte
zoo onverwacht en akelig hard klonk.
Ze moest opschieten het zou haast
donker zijn. Vervelend eigenlijk, dat zij
in zoo'n leeg huis geen licht kon maken,
't Was anders geen gek huis: alles ge-
lijkvloersch voorzien van gas en elec-
triciteitvier kamers plus een badkamer
als de huur niet al te dol was, nam
ze het....
Plotseling schoot de juf te binnen, dat
ze een kast in de groote kamer, die ze als
salon had bestemd, nog niet had geopend.
Die moest ze toch noodzakelijk even open
zien. Kasten waren in een huis een heel
voorname factor....
Ze dribbelde door de lange gang, waar
nu haar voetstappen in het halfdonker
vreemd klonken. Het was de juf of ze
voortroffelde en als de kast, die ze nog
niet .open had gezien er niet was geweest,
was ze naar de buitendeur geklepperd
en had ze de zaak voor „gezien" gehou
den. Nu mompelde de juf slechts, dat
SPORTNIEUWS
Nieuws van
de A.V.V. „de Rijp"
De aspiranten zijn te Alkmaar
niet gelukkig geweest. Tegen
Texel A bleef de stand dubbel
blank, van de vijf penantys werd
er maar één ingeschoten. Texel
benutte er twee, alzo een 2—1
nederlaag, terwijl de Rijpertjes
gedurende de gehele wedstrijd
sterker waren geweest. In de
verliezersronde tegen Winkel A
behaalden ze een flinke 6—2
overwinning.
De vastgestelde veteranen wed
strijd is tot nader datum uitge
steld.
A.s. Zondag speelt de Rijp I
tegen Purmerend I, dit belooft
een mooie wedstrijd te worden.
De entrée-gelden worden afge
dragen aan den speler van Pur
merend II, Slaman, die indertijd
in de Rijp op ongelukkige wijze
zijn been heeft gebroken. Als
uitzonderingsgeval betalen voor
dezen wedstrijd ook de donateurs
het volle entrée, wij zijn er van
overtuigd, dat deze ten zeerste
met dezen gang van zaken zul
len instemmen.
Jédé.
Reo-nieuws
A.s. Zaterdagavond 22 Juni,
's avonds om half negen worden
alle seniorleden van Reo opge
roepen ter vergadering. Niet één
lid van Reo mag op deze verga
dering ontbreken. Ook worden
op deze vergadering de donateurs,
die met het wel en wee van onze
vereniging meeleven, verwacht.
Ofschoon ze wel geen stemrecht
hebben, kunnen ze ons misschien
met nuttige wenken en raadge
vingen terzijde staan. De verga
dering wordt gehouden in het
die houten zolen zoo'n lawaai maakten
dat je altijd vreemde geluiden in een
vreemd, leeg huis opmerkt en liep recht
streeks naar de groote kamer, naar de
kast, die open moest. De deur klemde
wat. De juf trok aan den sleutel, maar
toen de kast dicht bleef, duwde ze eerst
de deur even terug om vervolgens met
een stevigen ruk de deur naar zich toe
te trekken.
En het gelukte. Met een schok, die het
mensch bijna achterover deed slaan, ging
de deur open en op hetzelfde oogenblik
gebeurde het: het erge, het vreeselijke,
waardoor de huizen-kijkende juf gillende
op de vlucht zou zijn geslagen, als haar
keel niet plotseling leek dichtgesnoerd
als haar beenen niet met lood leeken ge
vuld.
Wijd-open stond de kast waarvan de
juffrouw den sleutel nog omklemde en
ontzet keek ze in de starende oogen van
een man, die langzaam naar voren viel
stijf en strak. Hij had tegen den bin
nenkant van de kastdeur geleund en nu
zijn steun hem plotseling was ontnomen,
viel hij tegen de juf op, die instinct
matig met een hand hem trachtte af te
weren. Zij voelde vol afgrijzen, hoe het
lijk tegen de uitgestoken hand viel hoe
zij hem even tegen hield. Toen zakte de
juf geluidloos ineen. Het lijkt uit de kast
viel met een doffen slag op den grond
half over de bezwijmde juffrouw heen....
Makelaar Meeuwsen, die den geheelen
dag erop uit was geweest, stelde z'n ge
wone vraag.
,.Er is iemand geweest voor dat huis
in de Watteaustraat, vertelde Annie,"
antwoordde zijn vrouw. „Waarschijnlijk
een nieuwsgierige ik weet eigenlijk
niet, of dat mensch den sleutel heeft te
ruggebracht. Ik zal het even vragen."
Mevrouw drukte reeds op het belletje
naar de keuken, doch de makelaar was
reeds opgestaan, ,,'k Zal zelf wel even
kijken nu herinner ik me. dat ik dien
sleutel miste. Hoe vaak heb ik al gezegd,
dat jullie die menschen niet alleen op de
huizen moet aflaten. Nogal een prachtige
tijd! Het mankeert er nog maar aan, dat
ze de vloeren openbreken om aan brand
LICHT OP
roor AUTO'S en RIJWIELEN
Zaterdag 9.85 uur
Zondag 9.35
Maandag 9.35
Dinsdag 9.35
Woensdag 9.35
Donderdag 9.35
Vrijdag 9.35
Zaterdag 9.35
clublokaal van Cor Blokdijk.
De laatste thuiswedstrijd van
Reo I tegen Graftdijk I Is in een
2—0 nederlaag geëindigd. Voor
de rust waren de Reo-mensen
geenzins in de minderheid. Maar
de voorhoede wist de haar ge
boden kansen niet te benutten.
De achterhoede weerde zich ge
ducht en ook de middenlinie viel
niet tegen. Gerrit Verdonk, die
deze middag de spilplaats bezette,
heeft bergen werk verzet.
Na de rust was het, het eerste
halfuur wederom eenzelfde ver
toning en hopeloos geknoei van
de beide voorhoedes, was het
gevolg, dat de stand nog steeds
0—0 bleef. Pas in het laatste
kwartier gelukte het G.S.V. er
2—0 van te maken en had Reo
zijn laatste thuiswedstrijd verloren.
Reo II speelde tegen Purmer-
steijn VI en kwam met een 3—1
nederlaag thuis. De B-aspiranten
maakten een verloren reis naar
Monnikendam.
De sportverslaggever.
Het spannende boek
voor jongens
f 4.50
Boekhandel 6. J. Hoogcarspel
hout te komen."
„In deze wijk?" vroeg mevrouw, „'k
Wou je wijzer hebben. Hier doen de
menschen zooiets niet."
„Je moet den verkeerde maar treffen,"
antwoordde de makelaar, die kwaad be
gon te worden. „Ik kan me voorstellen,
dat ze met een verhuiswagen in de Wat
teaustraat voor komen dat ze een
vloer opbreken en de planken eruit slee
pen. Er zou geen haan naar kraaien!"
„Het lijkt me nogal fantastisch," vond
mevrouw.
„Zal het geen verhuiswagen zijn, maar
een handkar of een bakfiets," meende
meneer Meeuwsen. „In elk geval stellen
jullie de menschen in de gelegenheid. Ik
heb al meermalen gezegd, dat iemand
mee moet, als ze een huis komen kijken.
Dat ging vroeger goed, den sleutel zoo
maar mee te geven tegenwoordig kan
dat niet meer."
„En wie had er dan voor het eten
moeten zorgen?" vroeg Annie brutaal.
„Mevrouw was er niet."
„Dan had je moeten vragen, of dat
mensch nog eens terug kon komen. Ze
behoeven niet op hun wenken te worden
bediend die tijd is óók geweest. Nu
kan ik weer achter dien sleutel aan en
als dat mensch hem heeft meegenomen,
weet je niet eens, waar je hem zoeken
moet. Kost me weer een nieuw slot...."
„Nogal wat moois, dat slot," viel An
nie uit.
„Een Lipsslot kind, wat heb jij daar
voor verstand van," meende de makelaar.
„Wel zooveel, dat ik weet, dat je dat
slot met een dubbeltje ook kan openma
ken. D'r zit geen veertje meer in," merkte
Annie schamper op.
„Met een dubbeltje?"
„Precies met een dubbeltje op z'n
kant."
Voor de makelaar gelegenheid had,
een nadere uiteenzetting te vragen, werd
er gebeld en Annie haastte zich om open
te doen.
„Politie, meneer," kwam ze zeggen.
„Of u zelf even mee kunt gaan naar de
Watteaustraat. Er schijnt wat te zijn
gebeurd de agent wacht beneden. Er
is haast bij, zei-ie"....
(Wordt vervolgd)
