POSTPAPIER ZWART SPORTNIEUWS Q.S.V.-nieuws Jl. Zondag speelde GSV I le gen WBSV 1. Gezien de vorige resultaten ontliepen beide ploe gen elkaar niet veel, G had inval lers voor de keeper en I. buiten. Direct na de afirap nam W de bal mee en na een schermutseling werd de bal onhoudbaar ingescho ten. Het begin was dus niet erg hoopvol, maar allengs kwam G er beter in en na 20 minuien spelens scoorde Jos met een pracht schot de gelijkmaker. Spoedig daarop nam G de lei ding door een kopbal van de Jong. Na de rust kwam W geweldig opzetten, maar de G verdediging gaf geen krimp en in laatste in stantie- was keeper Wim op zijn plaats en wist zijn doel schoon te houden. Ook de W verdedi ging gaf geen krimp en zo kwam het einde met een kleine 2—1 overwinning voor GSV. Voor Zondag 2 uur GSV II— WVSV. P.P.C. Reo-nienws Reo I had een vrije dag en Reo II begon de competitie met een schitterende 4—2 overwin ning op EVC 3 en nog wel in Edam. De leider C. Molenaar was vol lof over het gehele elf tal en volgens hem was het niel veel zwakker dan ons eerste elf tal. Er werd goed samenspel ge leverd en de voorhoede verstaat de kunst om doelpunten te ma ken. Twee goede buitenspelers, die prachtige voorzetten weten te geven. Het binnentrio wist de hun geboden kansen goed te be nutten. Goed zo jongens, en nu op deze weg voortgaan. Reo 3 moet nog een goede FEUILLETON Nadruk verboden detective-verhaal door 14 Nico van Nigtevecht. Hij tikte kort maar krachtig op de deur. Even bleef het nog stil toen kwam er achter de gesloten deur een stem, die rustig informeerde, wie er was. „Open doen politie," beval Artje. „Politie?.... Politie?" vroeg iemand heel verwonderd. „Is er tóch wat aan de hand?..., Een oogenblik.... ik zal u helpen." „Vlug watdie deur open!" com mandeerde Artje iets luider, toen de bewoner van het huis blijkbaar geen aanstalten maakte, vlug aan het verzoek te voldoen. „Ja, ja, ik kom al! Eerst het licht even uit doen ik wil geen boete hebben,ze hebben me als eens een bekeuring gegeven" Het slot werd omgedraaid de deur ging op een kier open. „Politiedat kan iedereen wel zeggen. mag ik even uw penning zien?" „Ja, dat kan binnen wel in donker z u je daar toch niets van kunnen on derscheiden. Mijn naam is Palstra inspecteur Artje Palstra van de Cen trole recherche. Open die deur!" Zonder verder poespas te maken had Artje de degr naar zich toegehaald, waardoor hij het mannetje dat er achter stond bijna naar buiten had getrokken. „Zoo, maak nu maar weer licht, dan zult u zien. dat er een agent in uniform bij is en dan zal ik u tevens mijn pen ning toonen." De agent, die zichtbaar plezier had in het optreden van zijn chef, had het knopje van het licht al gevonden. „Ik zal maar vast bij de voordeur gaan staan, inspecteur," stelde hijvoor, ter wijl het mannetje de penning, die Artje hem had toegestoken van alle kanten keeper hebben, dan zal ook dit elftal nog wel eens overwinnin gen boeken. Nu werd er verloren mei 7—0 van Kwadijk II. De A junioren verloren met 12 1 yan QVO A in Krommenie. Fn nu a.s. Zondag viert Reo haar 15-jarig bestaan. We beginnen met een algemene H. Communie onder de Hoogmis voor alle leden en bestuur. Hierna gemeenschappelijk ont bijt in het clublokaal, 's Middags om 2 uur speelt Reo I een thuis wedstrijd aan den Zulddijk tegen PSCK van 't Kalf. Ook Reo 3 en de A junioren spelen thuis. Reo II heeft alleen een uitwed strijd. 's Avonds om 8 uur treedt voor ons op het bekende Duo Wijo. Dit gezelschap trekt overal volle zalen en er gaat een grote roep van uit. Ook hebben we beslag gelegd op een dansorkest. Dus het geheel belooft een mooie feestavond te worden. *s Morgens worden alleen de leden verwacht en 's avonds de leden met hun dames. Er zijn nog enkele plaat sen vrij en hiervoor vervoege men zich bij de heren Theo Luijckx, Mr. Alblas of Q. J. Abels. Wij verwachten dat alle leden van Reo a.s. Zondag dit heuge lijk gebeuren zullen meemaken, zowel s morgens als 's avonds. De Sportverslaggever. Grootschermer-nieuws In een van O zijde slecht ge speelde wedstrijd, moesten zij met 3—2 in 1VV hun meerdere erkennen. Met de rust was de stand ge lijk (2—2.) Na de hervatting was het weer een hopeloos geknoei, en toch was IVV een elftal waarvan ge makkelijk gewonnen kan worden. Zo gaat het niet heren, wat be- bekeek. „Ja, dat schijnt in orde, inspec teur. Neemt u me niet kwalijk, dat ik niet dadelijk de deur opende, maar u zal me moeten toegeven, dat het geen gewoonte is, door de keukendeur bij iemand binnen te komen. Ik zat rustig te lezen, toen u klopte en ik moet u zeggen, dat ik er erg van schrok.... Mijn naam is Schraling.... ambtenaar bij de distributie. Mag ik misschien weten waaraan ik de eer heb te danken?.... U hoeft niet in de keuken te blijven staan.... u kunt wel even binnen komen, ofschoon ik niet begrijp ,,U heeft misscl^n al gemerkt, dat we niet van plan zijn, hier te blijven staan, meneer Sphraling," ontwoordde Artje. „U bent net thuis gekomen?" „Ndt thuisgekomen?Neen, dat nietIk zat rustig te lezen, toen ik u hoorde kloppen en ik zoo bij mezelf dacht: wat heb ik nu aan de hand M'n vrouw is een uurtje geleden naar bed gegaan die is niet lekker, weet u. Daarom moet u ook maar niet naar den rommel kijken als de vrouw niet goed is, blijft de afwasch staan Anders doet ze dat altijd dadelijk na 't eten en dan help ik haar met afdrogen. M'n vrouw is een beetje sukkelend." „Laten we maar naar de kamer gaan. meneer Schraling," onderbrak Artje den woordenstroom. Terwijl de man aan een stuk doorpraatte, nam Artje hem op. Nee. nee was uitgesloten, dat die amb tenaar, met zijn huisjasje aan, iets te maken zou hebben met den man, die kort tevoren op de politie eenige revol verschoten had, gelost. Langzaam slofte de man voor hem uit de kamer in, waar een leeslamp een scherp lichtvlak op den vloer wierp, doch het overige deel van de kamer in den schermer liet. „Zal ik het groote licht aandraaien. „Een oogenblikje." Artje greep het boek, dat de ambte nara klaarblijkelijk zat te lezen, toen hij aan de achterdeur klopte en keek den ander een beetje verwonderd aan. „Had u dit boek onderhanden?" De ambtenaar kreeg een kleur, ter wijl Artje hem uitvorschend aan bleef kijken en het boek zóó hield, dat de man het, niet zien kon. ter 't hoofd gebruiken met je mond win je geen wedstrijd. Zondag a.s. komt Purmersteyn op bezoek en met het zelfde spel, zal het een grote nederlaag wor den, of zuilen de spelers bewij zen, dat het anders kan? P.S. Bij een uitwedstrijd véï- wacht ik voor Maandagavond een speler of een lid van het bestuur bij mij aan huis, want u zult het met mij eens zijn, zonder gege vens kan geen behoorlijk verslag gemaakt worden. P.P.C. Nieuws van de A.V.V. „de Rijp" De wedstrijd van het eerste elftal eindigde wederom in een nederlaag. Met 5—2 bleef Pur- merend de meerdere. Het spel van De Rijp I was echter van dien aard, dat er nog wel enkele overwinningen zullen komen, al thans als het elftal zo blijft spe len. Alleen de zo langzamerhand beruchte inzinking in de 2e helft moet verdwijnen. Ook het 2e elftal kon het niet tot een overwinning brengen, en moest met 4—0 het onderspit delven tegen DRC 11. De uitslag gaf lang de verhouding niet weer, maar het geluk had de Moes en zijn mannen niet mee. De Juniorenwedstrijd werd op het laatste moment afgelast. Het programma voor a.s. Zon dag: Sijbecarspel I—De Rijp I 2 uur. Vertrek 12.30 van de Klater- buurt. Supporters kunnen zich opgeven aan het bekende adres. De Rijp II speelt thuis om 2.30 uur tegen Watergang I en de junioren om 12 uur tegen EVC A. Zal De Rijp I er in slagen, om de ploeg van onzen oud-trainer Mahieu een puntje af te snoepen? Gezien de grote vechtlust van „Ik.... ik.... ja, u zult het misschien vreemd en verdacht vinden, maar ik lees graag jongensboeken jongens boeken en detectives," bekende meneer Schraling kleintjes. Dat antwoord was Artje voldoende en hij legde het kinderboek weer terug. Detectives dan kan ik begrij pen.... Als u nu het groote licht even zoudt willen aandraaien?" Bereidwillig slofte de heer Schraling naar den schakelaar en een bleek wit licht sloeg uit een glaspaarlen kroon. ,,U heeft er zeker niets tegen, dat ik nu de leeslamp maar uitschakel? We moeten zuinig zijn met electrisch licht. We hebben de kroon nu ook nooit branden die vraagt te veel stroom. De oude man in zijn huisjasje scheen zich meer en meer op z'n gemak te voelen en hij waagde het zelfs te vra gen,'wat er eigenlijk aan de hand was. „U heeft niet hooren schieten?" „Sthieten? Neen, dat heb ik niet. Ze ker veraf? Als het luchtafweergeschut hier in de buurt aan den gang is, dan moeten we het wel hooren dan rin kelen de ruiten dan zou je denken, dat er iemand met beide vuisten op de ramen staat te bonken. In het 'eerst schrokken we ons naar, maar je went er ook aan." „Het geschut bedoel ik niet," weerde Artje af. „Er werd met revolvers ge schoten." „O, was het dat? Ik zei al tegen m'n vrouw, dat er zoo vreemd werd ge schoten." „En uw vrouw was al naar bed?" vroeg Artje snel. De oude glimlachte. „Ik was even boven, inspecteur. Als ik vragen mag.... wat gaat u nu verder doen?.... Moet u huiszoeking houden?.. Ik verzeker u, dat u niemendal zult vinden, maar als u het noodig hebt, ben ik geheel te uwer beschikking." „Zou ik heelemaal niets vinden?" vroeg Artje langzaam, terwijl hij den oude scherp aankeek. „Ook geen extra hamsterwaar?" „Npen, dat zeer zeker jniet," ant woordde de oude. „Ik heb u toch ge zegd, dat ik zelf bij de distributie werk- hei 2e elftal, vertrouwen we op een overwinning. De junioren hebben een moei lijke opgaaf, maar ziet de punten thuis te houden hoor jongens. De tralningsavond begint zich in een grotere belangstelling te verheugen. Van het junioren-elf tal ontbraken alleen Piet en Kees. A.s. Dinsdag aanwezig zijn hoor jongens. Ook kunnen er nog enkele spe lers van het eerste en tweede meer komen, zelfs de eminente back van het tweede die beslist zou komen, was niet aanwezig. Jédé. Handbal-nieuws Qr.-Schermer SDL—Zwaluwen 1—2 Het is de Zwaluwen gelukt SDL voor de eerste maal op eigen veld te kloppen. SDL pakt meteen flink aan en na zeven minuten weet Dicky Reitsma de score te openen. De Zwaluwen oefenen nu een hevige druk uit. We noteren talrijke scho ten maar Gré is op haar post en weet netjes de gevaarlijke scho ten te keren Bravo hoorl Eindelijk is een schot van de zeer gevaarlpe Zw. midvoor haar te machtig. Dezelfde speelster weet na de rust de stand op 2—1 te brengen. Hoewel SDL verwoed aanvalt wil het niet gelukken, de gelijkmaker te scoren. £ven voor het einde moet Nel Ottema met een verstuikte enkel het veld verlaten. Zonder uitzondering hebben alle speelsters zich ten volle ge geven. Zo Zondag tegen Twisk dames en juilie zijn niet kansloos. Boekhandel G. J. Hoogcarspel zaam ben. Mijn meening is, dat wij, ambtenaren, ten deze het voorbeeld 1 moeten geven." „Precies." zei Artje, die langzaam opstond. Hij liep den gang in op den voet gevolgd door den bewoner. In de kleine hal bij de buitendeur stond de agent nog. „Iets [verdachts gezien?" vroeg Artje. „Neen inspecteur." „Zou deze meneer dezelfde kunnen zijn als de man, die je op die schut ting zag?" De agent keek even naar meneer Schraling, die in zijn huisjasje er ver- droogder uitzag, dan ooit en wiens kale schedel onder het ganglicht een gele weerschijn gaf. „Neen chef ik zou zeggen: hij kan het niet geweest zijn. Meneer is kleiner van stuk en minder vlug zou ik zeggen. De agent keek bij deze woorden Artje aan alsof hij dacht, dat deze hem voor den gek hield, i „Dan zullen we het er bij laten," zei Artje, terwijl hij een pas naar voren deed. „Meneer Schaling neem ons niet kwalijk, dat wij u hebben lastig gevallen.... het beste met uw vrouw." Tot ergernis van den agent namen zij als goede vrienden afscheid. Nu zal er wat voor me zwaaien, omdat ik me toch heb vergist, docht de man in uni form.... Enfin, hij 20U den storm maar over zich heen laten gaan De verwachte storm brak evenwel niet op. Artje zei alleen maar, dat hij er benieuwd naar was, of de anderen een beter resultaat hadden bereikt. NEGENDE HOOFDSTUK. „De wagen staat er nog," merkte Artje op, toen ze weer bij de Wat- teaustraat aankwamen. „We zijn daar ook niet zoo heel lang binnen geweest, inspecteur," antwoord de de agent, die Artje een reuze kerel vond, dat hij er geen woord van zei, dat'hij zich zoo leelijk had vergist met zijn aanwijzing, van de plaats waar de man de schutting was overgesprongen. Nee, dan zou inspecteur Hendriks an ders zijn geweest.... dit maakte er al drukte over, dat hij had misgeschoten.... (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1946 | | pagina 4