POSTPAPIER
ZWART
SPORTNIEUWS
Q.S.V.-nieuws
Jl. Zondag speelde GSV I le
gen WBSV 1. Gezien de vorige
resultaten ontliepen beide ploe
gen elkaar niet veel, G had inval
lers voor de keeper en I. buiten.
Direct na de afirap nam W de
bal mee en na een schermutseling
werd de bal onhoudbaar ingescho
ten. Het begin was dus niet erg
hoopvol, maar allengs kwam G
er beter in en na 20 minuien
spelens scoorde Jos met een pracht
schot de gelijkmaker.
Spoedig daarop nam G de lei
ding door een kopbal van de Jong.
Na de rust kwam W geweldig
opzetten, maar de G verdediging
gaf geen krimp en in laatste in
stantie- was keeper Wim op zijn
plaats en wist zijn doel schoon
te houden. Ook de W verdedi
ging gaf geen krimp en zo kwam
het einde met een kleine 2—1
overwinning voor GSV.
Voor Zondag 2 uur GSV II—
WVSV.
P.P.C.
Reo-nienws
Reo I had een vrije dag en
Reo II begon de competitie met
een schitterende 4—2 overwin
ning op EVC 3 en nog wel in
Edam. De leider C. Molenaar
was vol lof over het gehele elf
tal en volgens hem was het niel
veel zwakker dan ons eerste elf
tal. Er werd goed samenspel ge
leverd en de voorhoede verstaat
de kunst om doelpunten te ma
ken. Twee goede buitenspelers,
die prachtige voorzetten weten te
geven. Het binnentrio wist de
hun geboden kansen goed te be
nutten. Goed zo jongens, en nu
op deze weg voortgaan.
Reo 3 moet nog een goede
FEUILLETON
Nadruk verboden
detective-verhaal door
14 Nico van Nigtevecht.
Hij tikte kort maar krachtig op de
deur. Even bleef het nog stil toen
kwam er achter de gesloten deur een
stem, die rustig informeerde, wie er
was.
„Open doen politie," beval Artje.
„Politie?.... Politie?" vroeg iemand
heel verwonderd. „Is er tóch wat aan
de hand?..., Een oogenblik.... ik zal u
helpen."
„Vlug watdie deur open!" com
mandeerde Artje iets luider, toen de
bewoner van het huis blijkbaar geen
aanstalten maakte, vlug aan het verzoek
te voldoen.
„Ja, ja, ik kom al! Eerst het licht
even uit doen ik wil geen boete
hebben,ze hebben me als eens een
bekeuring gegeven"
Het slot werd omgedraaid de deur
ging op een kier open. „Politiedat
kan iedereen wel zeggen. mag ik even
uw penning zien?"
„Ja, dat kan binnen wel in donker
z u je daar toch niets van kunnen on
derscheiden. Mijn naam is Palstra
inspecteur Artje Palstra van de Cen
trole recherche. Open die deur!"
Zonder verder poespas te maken had
Artje de degr naar zich toegehaald,
waardoor hij het mannetje dat er achter
stond bijna naar buiten had getrokken.
„Zoo, maak nu maar weer licht, dan
zult u zien. dat er een agent in uniform
bij is en dan zal ik u tevens mijn pen
ning toonen."
De agent, die zichtbaar plezier had
in het optreden van zijn chef, had het
knopje van het licht al gevonden. „Ik
zal maar vast bij de voordeur gaan
staan, inspecteur," stelde hijvoor, ter
wijl het mannetje de penning, die Artje
hem had toegestoken van alle kanten
keeper hebben, dan zal ook dit
elftal nog wel eens overwinnin
gen boeken. Nu werd er verloren
mei 7—0 van Kwadijk II.
De A junioren verloren met
12 1 yan QVO A in Krommenie.
Fn nu a.s. Zondag viert Reo
haar 15-jarig bestaan.
We beginnen met een algemene
H. Communie onder de Hoogmis
voor alle leden en bestuur.
Hierna gemeenschappelijk ont
bijt in het clublokaal, 's Middags
om 2 uur speelt Reo I een thuis
wedstrijd aan den Zulddijk tegen
PSCK van 't Kalf. Ook Reo 3 en
de A junioren spelen thuis.
Reo II heeft alleen een uitwed
strijd.
's Avonds om 8 uur treedt voor
ons op het bekende Duo Wijo.
Dit gezelschap trekt overal volle
zalen en er gaat een grote roep
van uit. Ook hebben we beslag
gelegd op een dansorkest. Dus
het geheel belooft een mooie
feestavond te worden. *s Morgens
worden alleen de leden verwacht
en 's avonds de leden met hun
dames. Er zijn nog enkele plaat
sen vrij en hiervoor vervoege
men zich bij de heren Theo
Luijckx, Mr. Alblas of Q. J. Abels.
Wij verwachten dat alle leden
van Reo a.s. Zondag dit heuge
lijk gebeuren zullen meemaken,
zowel s morgens als 's avonds.
De Sportverslaggever.
Grootschermer-nieuws
In een van O zijde slecht ge
speelde wedstrijd, moesten zij
met 3—2 in 1VV hun meerdere
erkennen.
Met de rust was de stand ge
lijk (2—2.)
Na de hervatting was het weer
een hopeloos geknoei, en toch
was IVV een elftal waarvan ge
makkelijk gewonnen kan worden.
Zo gaat het niet heren, wat be-
bekeek. „Ja, dat schijnt in orde, inspec
teur. Neemt u me niet kwalijk, dat ik
niet dadelijk de deur opende, maar u
zal me moeten toegeven, dat het geen
gewoonte is, door de keukendeur bij
iemand binnen te komen. Ik zat rustig
te lezen, toen u klopte en ik moet u
zeggen, dat ik er erg van schrok....
Mijn naam is Schraling.... ambtenaar bij
de distributie. Mag ik misschien weten
waaraan ik de eer heb te danken?....
U hoeft niet in de keuken te blijven
staan.... u kunt wel even binnen komen,
ofschoon ik niet begrijp
,,U heeft misscl^n al gemerkt, dat
we niet van plan zijn, hier te blijven
staan, meneer Sphraling," ontwoordde
Artje. „U bent net thuis gekomen?"
„Ndt thuisgekomen?Neen, dat
nietIk zat rustig te lezen, toen ik
u hoorde kloppen en ik zoo bij mezelf
dacht: wat heb ik nu aan de hand
M'n vrouw is een uurtje geleden naar
bed gegaan die is niet lekker, weet
u. Daarom moet u ook maar niet naar
den rommel kijken als de vrouw niet
goed is, blijft de afwasch staan
Anders doet ze dat altijd dadelijk na 't
eten en dan help ik haar met afdrogen.
M'n vrouw is een beetje sukkelend."
„Laten we maar naar de kamer gaan.
meneer Schraling," onderbrak Artje den
woordenstroom. Terwijl de man aan een
stuk doorpraatte, nam Artje hem op.
Nee. nee was uitgesloten, dat die amb
tenaar, met zijn huisjasje aan, iets te
maken zou hebben met den man, die
kort tevoren op de politie eenige revol
verschoten had, gelost. Langzaam slofte
de man voor hem uit de kamer in, waar
een leeslamp een scherp lichtvlak op
den vloer wierp, doch het overige deel
van de kamer in den schermer liet.
„Zal ik het groote licht aandraaien.
„Een oogenblikje."
Artje greep het boek, dat de ambte
nara klaarblijkelijk zat te lezen, toen
hij aan de achterdeur klopte en keek
den ander een beetje verwonderd aan.
„Had u dit boek onderhanden?"
De ambtenaar kreeg een kleur, ter
wijl Artje hem uitvorschend aan bleef
kijken en het boek zóó hield, dat de
man het, niet zien kon.
ter 't hoofd gebruiken met je
mond win je geen wedstrijd.
Zondag a.s. komt Purmersteyn
op bezoek en met het zelfde spel,
zal het een grote nederlaag wor
den, of zuilen de spelers bewij
zen, dat het anders kan?
P.S. Bij een uitwedstrijd véï-
wacht ik voor Maandagavond een
speler of een lid van het bestuur
bij mij aan huis, want u zult het
met mij eens zijn, zonder gege
vens kan geen behoorlijk verslag
gemaakt worden.
P.P.C.
Nieuws van
de A.V.V. „de Rijp"
De wedstrijd van het eerste
elftal eindigde wederom in een
nederlaag. Met 5—2 bleef Pur-
merend de meerdere. Het spel
van De Rijp I was echter van
dien aard, dat er nog wel enkele
overwinningen zullen komen, al
thans als het elftal zo blijft spe
len. Alleen de zo langzamerhand
beruchte inzinking in de 2e helft
moet verdwijnen.
Ook het 2e elftal kon het niet
tot een overwinning brengen, en
moest met 4—0 het onderspit
delven tegen DRC 11. De uitslag
gaf lang de verhouding niet weer,
maar het geluk had de Moes en
zijn mannen niet mee.
De Juniorenwedstrijd werd op
het laatste moment afgelast.
Het programma voor a.s. Zon
dag: Sijbecarspel I—De Rijp I 2
uur. Vertrek 12.30 van de Klater-
buurt. Supporters kunnen zich
opgeven aan het bekende adres.
De Rijp II speelt thuis om
2.30 uur tegen Watergang I en
de junioren om 12 uur tegen EVC
A.
Zal De Rijp I er in slagen, om
de ploeg van onzen oud-trainer
Mahieu een puntje af te snoepen?
Gezien de grote vechtlust van
„Ik.... ik.... ja, u zult het misschien
vreemd en verdacht vinden, maar ik
lees graag jongensboeken jongens
boeken en detectives," bekende meneer
Schraling kleintjes.
Dat antwoord was Artje voldoende
en hij legde het kinderboek weer terug.
Detectives dan kan ik begrij
pen.... Als u nu het groote licht even
zoudt willen aandraaien?"
Bereidwillig slofte de heer Schraling
naar den schakelaar en een bleek wit
licht sloeg uit een glaspaarlen kroon.
,,U heeft er zeker niets tegen, dat ik
nu de leeslamp maar uitschakel? We
moeten zuinig zijn met electrisch licht.
We hebben de kroon nu ook nooit
branden die vraagt te veel stroom.
De oude man in zijn huisjasje scheen
zich meer en meer op z'n gemak te
voelen en hij waagde het zelfs te vra
gen,'wat er eigenlijk aan de hand was.
„U heeft niet hooren schieten?"
„Sthieten? Neen, dat heb ik niet. Ze
ker veraf? Als het luchtafweergeschut
hier in de buurt aan den gang is, dan
moeten we het wel hooren dan rin
kelen de ruiten dan zou je denken,
dat er iemand met beide vuisten op de
ramen staat te bonken. In het 'eerst
schrokken we ons naar, maar je went
er ook aan."
„Het geschut bedoel ik niet," weerde
Artje af. „Er werd met revolvers ge
schoten."
„O, was het dat? Ik zei al tegen m'n
vrouw, dat er zoo vreemd werd ge
schoten."
„En uw vrouw was al naar bed?"
vroeg Artje snel.
De oude glimlachte. „Ik was even
boven, inspecteur. Als ik vragen mag....
wat gaat u nu verder doen?.... Moet u
huiszoeking houden?.. Ik verzeker u,
dat u niemendal zult vinden, maar als
u het noodig hebt, ben ik geheel te
uwer beschikking."
„Zou ik heelemaal niets vinden?"
vroeg Artje langzaam, terwijl hij den
oude scherp aankeek. „Ook geen extra
hamsterwaar?"
„Npen, dat zeer zeker jniet," ant
woordde de oude. „Ik heb u toch ge
zegd, dat ik zelf bij de distributie werk-
hei 2e elftal, vertrouwen we op
een overwinning.
De junioren hebben een moei
lijke opgaaf, maar ziet de punten
thuis te houden hoor jongens.
De tralningsavond begint zich
in een grotere belangstelling te
verheugen. Van het junioren-elf
tal ontbraken alleen Piet en Kees.
A.s. Dinsdag aanwezig zijn hoor
jongens.
Ook kunnen er nog enkele spe
lers van het eerste en tweede
meer komen, zelfs de eminente
back van het tweede die beslist
zou komen, was niet aanwezig.
Jédé.
Handbal-nieuws
Qr.-Schermer
SDL—Zwaluwen 1—2
Het is de Zwaluwen gelukt
SDL voor de eerste maal op
eigen veld te kloppen.
SDL pakt meteen flink aan en
na zeven minuten weet Dicky
Reitsma de score te openen. De
Zwaluwen oefenen nu een hevige
druk uit. We noteren talrijke scho
ten maar Gré is op haar post en
weet netjes de gevaarlijke scho
ten te keren Bravo hoorl
Eindelijk is een schot van de
zeer gevaarlpe Zw. midvoor haar
te machtig. Dezelfde speelster
weet na de rust de stand op 2—1
te brengen. Hoewel SDL verwoed
aanvalt wil het niet gelukken,
de gelijkmaker te scoren. £ven
voor het einde moet Nel Ottema
met een verstuikte enkel het veld
verlaten.
Zonder uitzondering hebben
alle speelsters zich ten volle ge
geven. Zo Zondag tegen Twisk
dames en juilie zijn niet kansloos.
Boekhandel G. J. Hoogcarspel
zaam ben. Mijn meening is, dat wij,
ambtenaren, ten deze het voorbeeld
1 moeten geven."
„Precies." zei Artje, die langzaam
opstond. Hij liep den gang in op
den voet gevolgd door den bewoner.
In de kleine hal bij de buitendeur
stond de agent nog. „Iets [verdachts
gezien?" vroeg Artje.
„Neen inspecteur."
„Zou deze meneer dezelfde kunnen
zijn als de man, die je op die schut
ting zag?"
De agent keek even naar meneer
Schraling, die in zijn huisjasje er ver-
droogder uitzag, dan ooit en wiens kale
schedel onder het ganglicht een gele
weerschijn gaf.
„Neen chef ik zou zeggen: hij
kan het niet geweest zijn. Meneer is
kleiner van stuk en minder vlug zou
ik zeggen. De agent keek bij deze
woorden Artje aan alsof hij dacht, dat
deze hem voor den gek hield,
i „Dan zullen we het er bij laten," zei
Artje, terwijl hij een pas naar voren
deed. „Meneer Schaling neem ons
niet kwalijk, dat wij u hebben lastig
gevallen.... het beste met uw vrouw."
Tot ergernis van den agent namen
zij als goede vrienden afscheid. Nu zal
er wat voor me zwaaien, omdat ik me
toch heb vergist, docht de man in uni
form.... Enfin, hij 20U den storm maar
over zich heen laten gaan
De verwachte storm brak evenwel
niet op. Artje zei alleen maar, dat hij
er benieuwd naar was, of de anderen
een beter resultaat hadden bereikt.
NEGENDE HOOFDSTUK.
„De wagen staat er nog," merkte
Artje op, toen ze weer bij de Wat-
teaustraat aankwamen.
„We zijn daar ook niet zoo heel lang
binnen geweest, inspecteur," antwoord
de de agent, die Artje een reuze kerel
vond, dat hij er geen woord van zei,
dat'hij zich zoo leelijk had vergist met
zijn aanwijzing, van de plaats waar de
man de schutting was overgesprongen.
Nee, dan zou inspecteur Hendriks an
ders zijn geweest.... dit maakte er al
drukte over, dat hij had misgeschoten....
(Wordt vervolgd)