l> f f
PIET v. d. POL-
MONICA
BRUNIE - HOORN
im •lam •lom door J. D. van Ex ter j
Uit het Groot-Schermer
Kamp
Geslaagde Feest
avonden
Adverteert in
dit blad
-»n U heeft
succes
Landbouwwagen
LANDBOUWWAGEN B 15
is Verloofd
CE RIJPER
3
44. Maar ook die telefoon is met
verf besmeurd. Dat is het werk van
Wetsnavel, die ook een handje mee
geholpen heeft. „D'ruit met jullie
voor ik een ongeluk bega...."
schreeuwt de schilder. „Ja, maar we
wilden u juist helpen", zegt Pim nog.
„Weg met jullie", roept hij weer.
..Laat ik jullie voorlopig niet meer
zien". En met een grote boog smijt
hij hen alle drie de deur uit.
Voetbal
GOUDEN KRUIS-WEDSTRIJD
Gr. Schermer I kwam tegen Jong
Holland I uit en wel met vier in
vallers, doordat deze wedstrijd op
Zaterdagmiddag werd gespeeld om 4
uur.
Gr. Schermer speelde een vlugge
wedstrijd. Na een kwartier spelen
wist de rechtsbinnen te doelpunten
voor Gr. Schermer, 10. Jong-Hol-
land probeerde alles op alles om ge
lijk te maken, het was een schermut
seling voor het Gr. Schermer-doel, en
daar floot de scheidsrechter en wees
naar de witte stip. Een penalty tegen
Gr. Schermer! Deze werd op een
prachtige wijze door de keeper ge
stopt. Na 35 minuten gespeeld te
hebben, wist de linksbuiten van Gr.-
Schermer 'te doelpunten,'20. Jong-
Holland begon van plaats te veran.
deren en hiermede brak de rust aan.
Tweede helft
Gr. Schermer kreeg na de rust de
zon tegen, zodat de bal wel eens
moeilijk te onderscheiden was. 15 mi
nuten na de rust kreeg Jong-Holland
weer een penalty te nemen en deze
was voor de keeper niet te houden,
21. Toen ging Gr. Schermer er
weer van door, de rechtsbuiten was
naar het doel gekomen, kreeg een
mooie voorzet van rechts en deze
schoot tegen de keeper, die de bal
niet klemvast had en werd toen
prachtig ingekopt, 31. Na de af
trap van Jong-Holland kreeg Gr.-
Schermer weer een vrije schop tegen
zich. Scheidsrechter Roos nam rare
beslissingen, het spel ging voor de
heer Roos wel eens te vlug. Hiermede
floot de scheidsrechter het einde.
A.V.V. De Rijp-nieuws
Zaterdagmiddag speelde een de
Rijp combinatie, bestaande uit spe
lers van alle elftallen, tegen een
elftal van „de Tijd". De mannen
van „de Tijd" waren niet opgewas
sen tegen de Rijper spelers. Toch
zitten er in het elftal van „de Tijd",
spelers, die zeer welkom zijn in de
A.V.V. gelederen. Vooral de links
buiten der gasten ontpopte zich als
een zeer handige en snelle buiten
speler. Wel wachtte hij te lang met
schieten. Met een 41 overwinning
voor de Rijp comb. kwam het einde
van deze sportieve wedstrijd.
Voor Zondag a.s. is er nog niets
bekend. Wel is de verwachting dat
het eerste elftal spelen moet voor
de Rauch-beker. Mocht dit het ge
val zijn dan wordt dit nog wel be
kend gemaakt bij de bekende adres
sen.
Dreo-nieuws
Ofschoon het Zondagmorgen flink
regende, zijn er toch nog 4 wedstrij
den doorgegaan. Alleen het derde
wist het tot een overwinning te bren
gen- Met 21 wisten ze Kwadijk 2
er onder te houden. Een prachtig
stuk werk.
De Jrs, die per fiets naar Assen
delft zouden gaan, moesten hiervan
afzien daar het regende en er een
flinke wind stond. Maar Gerrit was
hier weer de uitkomst en zijn 2 luxe
wagens brachten de jongens naar het
SVA-veld. Jammer dat de aanvoer
der, Henk, het elftal moest laten
gaan en niet mee kon spelen. De in
valler Cees Taam van de adspiranten
kon hem begrijpelijker wijs niet ver
vangen en hoewel een harde werker
nog te kort routine. En toch hebben
ze het er nog niet slecht afgebracht.
Ze behaalden een gelijk spel 11.
Ons tweede dat KFC 6 op bezoek
had verloor met 43. Een goede
goal werd ons niet toegekend en een
penalty kreeg KFC toegewezen, die
hun niet toekwam. Dit gaven, de gas
ten zelf toe maar de scheidsrechter
beslist nu eenmaal en we weten uit
ondervinding dat 9 van de 10 pro
testen verloren worden.
Ons eerste met de nodige invallers
kon het in Uitgeest niet bolwerken.
Met 41 werd er verloren.
En nu het programma voor a.s.
Zondag. Dreo I en II spelen voor het
Gouden Kruis. Dreo I in Monniken
dam en het tweede in Zuiderwoude.
Het derde heeft een vrije dag. De
Jrs gaan naar Volendam en als ze
verliezen zijn meteen de laatste kam-
pioens-illusies verdwenen. De A en
B-adspiranten spelen thuis. Om 12
uur A tegen VVZ A, en om 1.15 uur
B tegen Volendam D.
Successen voor U.L.O.-ers
en D.L).V.-ers
BEEMSTER. U.L.O.-Ieerlingren en
D.U.V.-ers hebben Donderdag- en
Zondagavond hun gezamenlijk geor
ganiseerde feestavonden weer tot een
succes gemaakt. Geopend werden de
avonden door Gré Mus, met een wel
komstwoord tot de talrijke aanwe
zigen.
Toneel
Het eerste nummer van het pro
gramma was de opvoering van het
toneelstukje „Ahasverus" van Her
man HeijermanS Een toneelstuk wat
buitengewoon zware eisen stelt aan
de vertolkers.
De heer Hemmer, die de regie had
gevoerd van het spel, gaf een korte
uiteenzetting van het stuk.
Met volkomen overgave hebben de
jonge tonelisten zich in hun rollen
gegeven. Spelende in een sober, maar
suggestief décor, hebben zjj het tra
gisch gebeuren der Jodenvervolgin.
gen voor ons, in al haar onmense
lijkheid, doen leven. Dat enkele
costuurns iets te operetteachtig wa
ren speciaal van drie hunner, kon
geen noemenswaardige afbreuk doen
aan het geheel. Als de oude Jood en
zijn vrouw de stormnacht zijn inge
jaagd en de deur' zich achter hen
heeft gesloten, de zoon en de sim
pele grootmoeder in hun verlatenheid
achterblijven, gaat langzaam het
voordoek dicht. Doodstil blijft het
dan in de zaal. Voor de spelers beter
waardering en bewondering voor hun
spel als het meest lawaaierige ap
plaus.
Declamatie
Een ander, nieuw gebeuren op de
ze avonden was de declamatiewed
strijd van U.L.O.-leerlingen en DUV-
ers. Bij de ULO-ers was Ton Ben
jamin no. 1 met zijn voordracht
„Boerke Naas" van Guido Gezelle.
Gré Mus werd no. 2 met „Her
innering" van M. Nijhoff, de 3e prijs
was voor Cees Frankena met „Het
vers dat als een nachtkaars uitging"
van E. Laurillard, en de 4e prijs
was voor Rie Blaauboer met „Bou
tade" van P. A. de Genestet.
In de groep D.U.V. won Cathrien
Bakker de le prijs met „Kinder.
sproke" van Marie Boddaert. Het
was gewoon een openbaring zoals dit
gedicht werd gebracht. Voordracht
kunst van het eerste plan dat ver
boven de anderen uitstak. Siem
Vroom volgde goed met „Afscheid
van Amsterdam" van Bertus Aafjes
als no. 2. Tini Houtman werd no. 3
m*t „Carillon" van Ida Gerhardt.
Deze declamatrice moet zich nog
meer bewust worden dat de ménse
lijke stem eigenlijk het wonder
wrocht, dat de dingen doet leven.
Schetsen
Vervolgens werden door de ULO-
ers nog een tweetal 3chetsen opge
voerd, „Behang" en de „Korte.golf-
gedachtezender". Twee humoristische
schetsen, waarin Adri Mulder met
grollen en grimassen doorheen rolde.
Rie Blaauboer, Gré Klapmuts en
Aris Plevier, gewapend met hun mu
ziekinstrumenten, trokken door de
wereld, zingend en spelend. Zo beke
ken ging het niet van haret. Of
de combinatie niet de ware was, of
dat ze tveel narigheid te zien kre
gen in de verdeelde wereld, om 't
leven, het was een ietwat somber
drietal.
Een schimmenspel „De schooldag
van Jan Jantjes" was een verma
kelijk „zwart en wit" historie. Da
volksdansjes deden het als gewoonlijk
weer goed. Met begeleiding van ac-
cordeonmuziek door Aris Plevier
werd er lustig op los gedanst.
Het ballet der Goede en Kwade
Geesten was een waardig slot van de
feestavonden. Hierna volgde de tra
ditionele verloting, die ook aan bei
de zijden succes opleverde, de kas
van de U.L.O. en de winnaars der
vele prijzen.
Na een sluitingswoord van Tini
Houtman volgde bal onder leiding
van Wim Steevers.
MOTORONGELUK IN DE
BEEMSTER
Een Indian motor, bestuurd door
T. J. van der Steeg uit Amsterdam
en duo-passagier J. Elsleben, is tegen
een stilstaande auto opgevlogen.
Beiden waren direct dood. Volgens
deskundigen hebben ze een vaart ge
had van 80 K.M. De vrachtauto was
van achterlicht voorzien en stond
aan de goede kant. Verkeerspolitie
van Amsterdam heeft het onderzoek
in handen. De lijken en ook de mo
torvoertuigen zijn vrijgegeven. Het.
gebeurde Woensdagavond om half 10
op de Purmerenderweg.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Graft vestigen
de aandacht op Artikel 65 der Algemene Politieverorde
ning van die Gemeente, inhoudende een
VERBOD TOT HET STORTEN OF WERPEN
VAN VUIL, AFVAL EN DERGELIJKE
STOFFEN IN DE WATEREN EN SLOTEN
BINNEN DIE GEMEENTE.
Op de naleving van deze bepaling zal streng worden
toegezien.
Graft, 6 April 1949.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. DALEN BERG, Burgemeester.
N. KEIJZER, Secretaris.
BIETENZAAD
Zoals steeds leveren wij uit voorraad uitsluitend
de originele soorten Voederbietenzaad, die U
voldoening geven. Wij voeren o.a.: „Groeningia",
„Eureka", „Ovana", „Alpha", „Rosalite", Rijk-
makers: „Friso", „Stryno"; Barres: „Productiva",
„Stryno". enz., alles afdoend ontsmet.
Fa. W. ZAADNOORDDIJK, Waagplein, Alkmaar.
levering franco.
WEDEROM EEN
le klas 2*/a tons
GEREED
Nieuwe b.- en b.-banden.
Geen gemartel met oude,
met origineel draaistel.
Tevens nog een
DRIE WIELDE RK AR
Pracht
HOOISCH UIVERS,
zware en lichte.
BILLIJKE PRIJZEN
J. VISSER
le Electrische wagenbouw
Pieterstraat nos. 1012
bij de Markt Alkmaar
LANDBOUWERS!
Wij demonstreren DINSDAG te Purmerend
met de nieuwste
Laadvermogen 1500 Kg. Afmetingen: 300 x
170 X 85 cM. Nieuwe assen en velgen op
S.K.F. rollagers. Nieuwe binnen-en buiten
banden 600 x 16. Onder- Prijs
door draaibaar met dissel
BIJVERDIENSTE
Wij zoeken plaatselijke Ver
tegenwoordigers voor de ver
koop van goede Boekwerken
aan particulieren. Zeer ge
schikt voor Verz.-agenten of
andere personen, die ter
plaatse goed bekend zijn.
Levering ook op gemakk.
voorw. Behoorlijke provisie
regeling. In elke plaats wordt
niet meer dan één Agent
aangesteld. Br. ond. No.
3761 Bur. van dit blad.
Wereldkampioen Biljart
ZATERDAG a.s. 7.30 uur
in „HET HEERENLOGEMENT" te Purmerend
tegen P. DE LEEUW (400 car. cadre 47-2)
Verdei* spelen SENGERS en SWEERING een parfij 50 car. driebanden
Entree f 1.25 p.p. Voorverkoop aan de zaal
DE BATEN ZIJN BESTEMD VOOR DE NIWIN
43. „Vindt u het niet mooi?" vraagt
Pim, terwijl hij trots naar het bu
reau wijst, dat alle kleuren van de
regenboog vertoont. „We wilden u
wat helpen, omdat u zo moe was
en hebben het al vast maar voor u
geschilderd". „Dat is het toppunt",
is alles wat de woedende schilder
weet uit te brengen. „Ik zal de poli
tie opbellen", gij strekt zijn hand al
naar de t. lefoon uit.
iNaar het Engels
van BERTA RUCK
Door J. JORISSEN
V_J
37
Tezamen gingen wij de Hall door en de zit
kamer binnen, die er zo echt uitziet met haar
vele ouderwetse meubelen en aardige, nieuwe
dingen daartussen.
Mevrouw Waters trok mij naast zich op de
brede sofa, en ik zag, dat zij mij aandachtig
gadesloeg, als wilde zij daardoor meer omtrent
haar zoon te weten komen, die zich, zoals zij
vermoedde, natuurlijk aan zijn meisje weer van
een heel andere zijde liet zien dan aan zijn
eigen moeder.
Ik voelde een prop in mijn keel komen en
boog mij over mijn werk, een Richelieu bor
duurwerkje, dat ik gelukkig niet verzuimd had,
mee te nemen, gedachtig aan een raad van juf
frouw Robinson, die zij ons eens gegeven had.
„Denk er aan, meisjes", had zij toen gezegd,
„dat je nooit zonder een handwerkje uit loge
ren gaat, als je een goede indruk wilt geven.
Een man bewondert het zeer in een meisje, als
rij urenlang tegenover hem kan zitten met een
haakpennetje en een kluw. Hij denkt er dan
xeker van te kunnen zijn, dat zij zacht en echt
vrouwelijk is. Wat een aanstaande schoonmoe
der betreft, wbeeldt zich ook altijd, dat
een meisje meer huisvrouwelijk is aangelegd,
als zij geen tien minuten met lege handen kan
zitten. Verder geeft een handwerkje, waarbij je
draden moet uithalen of iets dergelijks je een
schone gelegenheid om er schijnbaar al je ge
dachten op te concentreren, als je voor een
ogenblik niets te praten of te vertellen hebt".
Dié laatste réden was het, die mij de ogen
zo op mijn werk gericht deed houden, toen
mevrouw Waters opeens zachtjes zei:
„Nancy, weet je, dat je net bent, zoals ik
gehoopt had, dat je zijn zou?"
„Meent u dat heus?"
Ik voelde, alsof ik een grote bedriegster was.
(Ja, meneer William Waters, en wie heeft
mij in deze onaangename positie gebracht?)
„Zo knap en zo lief en zo rustig en toch
merk je alles op met je bruine ogen", ver
volgde mevrouw Waters. „Eerst- was ik bang,
dat iemand, die mijn jongen alleen in zijn
werk ontmoet had, niet voor hem zou kunnen
voelen, zoals wij; maar ik bemerk, dat jij ver
der gekeken hebt. Je hebt begrepen, dat al
dat korte in zijn optreden en die autoriteit moet
diefien, om zijn zenuwachtigheid te verbergen;
want hij is eigenlijk even verlegen en zenuw
achtig als Blanche en ik. „Ik geloof", zij glim
lachte vrolijk, „dat hij daarom nooit wil, dat
we even bij hem aankomen, als we in de stad
zijn. De employés mochten gaan vermoeden,
dat hij nog een andere manier van optreden
heeft, dan waarmee hij op kantoor <Joor de tele
foon spreekt. Ik wed, dat hij jou eerst ook an
ders leek dan nu. Totdat hij wat meer toonde,
wie hij was, leek hij jou zeker ook een soort
automaat, is 't niet. Nancy?"
„Ik vrees van wel", zei ik zacht.
Ik voelde mij, hoe langer hoe minder op
m&n gemak tegenow* d*e onschuldig®
mevrouw Waters, die zich zo'n ideaal gemaakt
had van het karakter van haar zoon.
„Hoe lang is het al, sedert je de ware Billy
leerde kennen?"
Dat was een lastige vraag. Gelukkig werd
het antwoord mij bespaard.
Op dat ogenblik kwam juist een van de
dienstboden binnen met een blad, waarop een
zilveren koffiepot en een snoeperig Japans ser
vies stonden.
Blanche stond van het kussen op, waarop
zij gezeten had en begon de koffie in te schen
ken.
„Moeder u veel warme melk en weinig sui
ker. Nancy, hoe heb jij ze het liefste?"
„Dank je, ik drink nooit koffie".
„Nu, dan zal ik Billy maar inschenken. Zou
hij binnenkomen er voor?"
Haar moeder glimlachte.
„Misschien wil Nancy ze hem wel brengen.
Zou je het willen doen? Hij is op zijn eigen
kamer, de deur hier vlak over aan de andere
kant van de hall".
Zonder de ondeugende blik die zij mij toe
wierp, zou ik toch wel begrepen hebben wat
zij bedoelde. Zij. die zo argeloos was en zo
voor mij meende te kunnen voelen, dacht dat
zij mij zodoende heel tactvol de gelegenheid
gaf, om eens even alleen met hem te zijn.
Zij veronderstelde, dat wij echt verlangden
eens een tête a tête te houden en wat onzin
met élkaar te praten en te lachen, zoals Smithie
dat zou gedaan hebben.
Ja, natuurlijk zullen de mensen dat ook nog
van ons denken. Daar had ik nog niet eens op
gezonnen. Nu besefte ik het goed.
Ik voelde, dat ik hevig bloosde, maar dat
deed er niets toe. Mevrouw Waters schreef
dat natuurlijk toe «n mijn heel begrijpelijke
verlegenheid. Zij kon onmogelijk weten, welke
gemengde gevoelens mij die hoogrode kleur
bezorgden.
Met opgeheven hoofd en vaste stem ant
woordde ik:
„O, zeker" en ik stond op, nam het kopje
en verliet de zitkamer, om mijn eerste offi
ciële tête a tête met de Baas te houden.
Van het ogenblik af, dat hij onbewust de
oorzaak is geweest, dat ik mijn gelukkige toe
komst met de man, die werkelijk van mij
houdt, heb moeten opgeven, heb ik mijn chef
beschouwd met een mengeling van tegenzin en
angst.
Zoals ik reeds eer gezegd heb, was mijn angst
verdwenen, maar mijn tegenzin werd groter.
„Ik zal het hem op de een of andere manier
betaald zetten", dacht ik vol wraakzucht. Ik
bedoelde niet alleen het verlies van Sydney
en het kasteel te Ballycool en een goede maat
schappelijke positie, maar ook dat ik zo heel
erg dwaas voel en het ook lijken moet in de
ogen van mevrouw Waters.
„Ik moet zien, dat hij zich ook vervelend en
verlegen gaat voelen", besloot ik.
Ik stak de hall over en deed mijn best, net
te voelen, of ik weer terug was op kantoor,
waar wij, typisten, om beurten de kop thee
's middags bij meneer Dundonald binnen brach
ten.
(Hoe woedend was deze, als een van ons
wat geschommeld had met de kop, zodat de
klontjes suiker en de biscuits, die er naast la
gen, nat geworden waren).
Voorzichtig droeg ik het kopje koffie tot
aan de deur van zijn heiligdom en klopte twee
maal aan.
,4Wordt vervolgd)