l> f f PIET v. d. POL- MONICA BRUNIE - HOORN im •lam •lom door J. D. van Ex ter j Uit het Groot-Schermer Kamp Geslaagde Feest avonden Adverteert in dit blad -»n U heeft succes Landbouwwagen LANDBOUWWAGEN B 15 is Verloofd CE RIJPER 3 44. Maar ook die telefoon is met verf besmeurd. Dat is het werk van Wetsnavel, die ook een handje mee geholpen heeft. „D'ruit met jullie voor ik een ongeluk bega...." schreeuwt de schilder. „Ja, maar we wilden u juist helpen", zegt Pim nog. „Weg met jullie", roept hij weer. ..Laat ik jullie voorlopig niet meer zien". En met een grote boog smijt hij hen alle drie de deur uit. Voetbal GOUDEN KRUIS-WEDSTRIJD Gr. Schermer I kwam tegen Jong Holland I uit en wel met vier in vallers, doordat deze wedstrijd op Zaterdagmiddag werd gespeeld om 4 uur. Gr. Schermer speelde een vlugge wedstrijd. Na een kwartier spelen wist de rechtsbinnen te doelpunten voor Gr. Schermer, 10. Jong-Hol- land probeerde alles op alles om ge lijk te maken, het was een schermut seling voor het Gr. Schermer-doel, en daar floot de scheidsrechter en wees naar de witte stip. Een penalty tegen Gr. Schermer! Deze werd op een prachtige wijze door de keeper ge stopt. Na 35 minuten gespeeld te hebben, wist de linksbuiten van Gr.- Schermer 'te doelpunten,'20. Jong- Holland begon van plaats te veran. deren en hiermede brak de rust aan. Tweede helft Gr. Schermer kreeg na de rust de zon tegen, zodat de bal wel eens moeilijk te onderscheiden was. 15 mi nuten na de rust kreeg Jong-Holland weer een penalty te nemen en deze was voor de keeper niet te houden, 21. Toen ging Gr. Schermer er weer van door, de rechtsbuiten was naar het doel gekomen, kreeg een mooie voorzet van rechts en deze schoot tegen de keeper, die de bal niet klemvast had en werd toen prachtig ingekopt, 31. Na de af trap van Jong-Holland kreeg Gr.- Schermer weer een vrije schop tegen zich. Scheidsrechter Roos nam rare beslissingen, het spel ging voor de heer Roos wel eens te vlug. Hiermede floot de scheidsrechter het einde. A.V.V. De Rijp-nieuws Zaterdagmiddag speelde een de Rijp combinatie, bestaande uit spe lers van alle elftallen, tegen een elftal van „de Tijd". De mannen van „de Tijd" waren niet opgewas sen tegen de Rijper spelers. Toch zitten er in het elftal van „de Tijd", spelers, die zeer welkom zijn in de A.V.V. gelederen. Vooral de links buiten der gasten ontpopte zich als een zeer handige en snelle buiten speler. Wel wachtte hij te lang met schieten. Met een 41 overwinning voor de Rijp comb. kwam het einde van deze sportieve wedstrijd. Voor Zondag a.s. is er nog niets bekend. Wel is de verwachting dat het eerste elftal spelen moet voor de Rauch-beker. Mocht dit het ge val zijn dan wordt dit nog wel be kend gemaakt bij de bekende adres sen. Dreo-nieuws Ofschoon het Zondagmorgen flink regende, zijn er toch nog 4 wedstrij den doorgegaan. Alleen het derde wist het tot een overwinning te bren gen- Met 21 wisten ze Kwadijk 2 er onder te houden. Een prachtig stuk werk. De Jrs, die per fiets naar Assen delft zouden gaan, moesten hiervan afzien daar het regende en er een flinke wind stond. Maar Gerrit was hier weer de uitkomst en zijn 2 luxe wagens brachten de jongens naar het SVA-veld. Jammer dat de aanvoer der, Henk, het elftal moest laten gaan en niet mee kon spelen. De in valler Cees Taam van de adspiranten kon hem begrijpelijker wijs niet ver vangen en hoewel een harde werker nog te kort routine. En toch hebben ze het er nog niet slecht afgebracht. Ze behaalden een gelijk spel 11. Ons tweede dat KFC 6 op bezoek had verloor met 43. Een goede goal werd ons niet toegekend en een penalty kreeg KFC toegewezen, die hun niet toekwam. Dit gaven, de gas ten zelf toe maar de scheidsrechter beslist nu eenmaal en we weten uit ondervinding dat 9 van de 10 pro testen verloren worden. Ons eerste met de nodige invallers kon het in Uitgeest niet bolwerken. Met 41 werd er verloren. En nu het programma voor a.s. Zondag. Dreo I en II spelen voor het Gouden Kruis. Dreo I in Monniken dam en het tweede in Zuiderwoude. Het derde heeft een vrije dag. De Jrs gaan naar Volendam en als ze verliezen zijn meteen de laatste kam- pioens-illusies verdwenen. De A en B-adspiranten spelen thuis. Om 12 uur A tegen VVZ A, en om 1.15 uur B tegen Volendam D. Successen voor U.L.O.-ers en D.L).V.-ers BEEMSTER. U.L.O.-Ieerlingren en D.U.V.-ers hebben Donderdag- en Zondagavond hun gezamenlijk geor ganiseerde feestavonden weer tot een succes gemaakt. Geopend werden de avonden door Gré Mus, met een wel komstwoord tot de talrijke aanwe zigen. Toneel Het eerste nummer van het pro gramma was de opvoering van het toneelstukje „Ahasverus" van Her man HeijermanS Een toneelstuk wat buitengewoon zware eisen stelt aan de vertolkers. De heer Hemmer, die de regie had gevoerd van het spel, gaf een korte uiteenzetting van het stuk. Met volkomen overgave hebben de jonge tonelisten zich in hun rollen gegeven. Spelende in een sober, maar suggestief décor, hebben zjj het tra gisch gebeuren der Jodenvervolgin. gen voor ons, in al haar onmense lijkheid, doen leven. Dat enkele costuurns iets te operetteachtig wa ren speciaal van drie hunner, kon geen noemenswaardige afbreuk doen aan het geheel. Als de oude Jood en zijn vrouw de stormnacht zijn inge jaagd en de deur' zich achter hen heeft gesloten, de zoon en de sim pele grootmoeder in hun verlatenheid achterblijven, gaat langzaam het voordoek dicht. Doodstil blijft het dan in de zaal. Voor de spelers beter waardering en bewondering voor hun spel als het meest lawaaierige ap plaus. Declamatie Een ander, nieuw gebeuren op de ze avonden was de declamatiewed strijd van U.L.O.-leerlingen en DUV- ers. Bij de ULO-ers was Ton Ben jamin no. 1 met zijn voordracht „Boerke Naas" van Guido Gezelle. Gré Mus werd no. 2 met „Her innering" van M. Nijhoff, de 3e prijs was voor Cees Frankena met „Het vers dat als een nachtkaars uitging" van E. Laurillard, en de 4e prijs was voor Rie Blaauboer met „Bou tade" van P. A. de Genestet. In de groep D.U.V. won Cathrien Bakker de le prijs met „Kinder. sproke" van Marie Boddaert. Het was gewoon een openbaring zoals dit gedicht werd gebracht. Voordracht kunst van het eerste plan dat ver boven de anderen uitstak. Siem Vroom volgde goed met „Afscheid van Amsterdam" van Bertus Aafjes als no. 2. Tini Houtman werd no. 3 m*t „Carillon" van Ida Gerhardt. Deze declamatrice moet zich nog meer bewust worden dat de ménse lijke stem eigenlijk het wonder wrocht, dat de dingen doet leven. Schetsen Vervolgens werden door de ULO- ers nog een tweetal 3chetsen opge voerd, „Behang" en de „Korte.golf- gedachtezender". Twee humoristische schetsen, waarin Adri Mulder met grollen en grimassen doorheen rolde. Rie Blaauboer, Gré Klapmuts en Aris Plevier, gewapend met hun mu ziekinstrumenten, trokken door de wereld, zingend en spelend. Zo beke ken ging het niet van haret. Of de combinatie niet de ware was, of dat ze tveel narigheid te zien kre gen in de verdeelde wereld, om 't leven, het was een ietwat somber drietal. Een schimmenspel „De schooldag van Jan Jantjes" was een verma kelijk „zwart en wit" historie. Da volksdansjes deden het als gewoonlijk weer goed. Met begeleiding van ac- cordeonmuziek door Aris Plevier werd er lustig op los gedanst. Het ballet der Goede en Kwade Geesten was een waardig slot van de feestavonden. Hierna volgde de tra ditionele verloting, die ook aan bei de zijden succes opleverde, de kas van de U.L.O. en de winnaars der vele prijzen. Na een sluitingswoord van Tini Houtman volgde bal onder leiding van Wim Steevers. MOTORONGELUK IN DE BEEMSTER Een Indian motor, bestuurd door T. J. van der Steeg uit Amsterdam en duo-passagier J. Elsleben, is tegen een stilstaande auto opgevlogen. Beiden waren direct dood. Volgens deskundigen hebben ze een vaart ge had van 80 K.M. De vrachtauto was van achterlicht voorzien en stond aan de goede kant. Verkeerspolitie van Amsterdam heeft het onderzoek in handen. De lijken en ook de mo torvoertuigen zijn vrijgegeven. Het. gebeurde Woensdagavond om half 10 op de Purmerenderweg. Burgemeester en Wethouders der Gemeente Graft vestigen de aandacht op Artikel 65 der Algemene Politieverorde ning van die Gemeente, inhoudende een VERBOD TOT HET STORTEN OF WERPEN VAN VUIL, AFVAL EN DERGELIJKE STOFFEN IN DE WATEREN EN SLOTEN BINNEN DIE GEMEENTE. Op de naleving van deze bepaling zal streng worden toegezien. Graft, 6 April 1949. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. DALEN BERG, Burgemeester. N. KEIJZER, Secretaris. BIETENZAAD Zoals steeds leveren wij uit voorraad uitsluitend de originele soorten Voederbietenzaad, die U voldoening geven. Wij voeren o.a.: „Groeningia", „Eureka", „Ovana", „Alpha", „Rosalite", Rijk- makers: „Friso", „Stryno"; Barres: „Productiva", „Stryno". enz., alles afdoend ontsmet. Fa. W. ZAADNOORDDIJK, Waagplein, Alkmaar. levering franco. WEDEROM EEN le klas 2*/a tons GEREED Nieuwe b.- en b.-banden. Geen gemartel met oude, met origineel draaistel. Tevens nog een DRIE WIELDE RK AR Pracht HOOISCH UIVERS, zware en lichte. BILLIJKE PRIJZEN J. VISSER le Electrische wagenbouw Pieterstraat nos. 1012 bij de Markt Alkmaar LANDBOUWERS! Wij demonstreren DINSDAG te Purmerend met de nieuwste Laadvermogen 1500 Kg. Afmetingen: 300 x 170 X 85 cM. Nieuwe assen en velgen op S.K.F. rollagers. Nieuwe binnen-en buiten banden 600 x 16. Onder- Prijs door draaibaar met dissel BIJVERDIENSTE Wij zoeken plaatselijke Ver tegenwoordigers voor de ver koop van goede Boekwerken aan particulieren. Zeer ge schikt voor Verz.-agenten of andere personen, die ter plaatse goed bekend zijn. Levering ook op gemakk. voorw. Behoorlijke provisie regeling. In elke plaats wordt niet meer dan één Agent aangesteld. Br. ond. No. 3761 Bur. van dit blad. Wereldkampioen Biljart ZATERDAG a.s. 7.30 uur in „HET HEERENLOGEMENT" te Purmerend tegen P. DE LEEUW (400 car. cadre 47-2) Verdei* spelen SENGERS en SWEERING een parfij 50 car. driebanden Entree f 1.25 p.p. Voorverkoop aan de zaal DE BATEN ZIJN BESTEMD VOOR DE NIWIN 43. „Vindt u het niet mooi?" vraagt Pim, terwijl hij trots naar het bu reau wijst, dat alle kleuren van de regenboog vertoont. „We wilden u wat helpen, omdat u zo moe was en hebben het al vast maar voor u geschilderd". „Dat is het toppunt", is alles wat de woedende schilder weet uit te brengen. „Ik zal de poli tie opbellen", gij strekt zijn hand al naar de t. lefoon uit. iNaar het Engels van BERTA RUCK Door J. JORISSEN V_J 37 Tezamen gingen wij de Hall door en de zit kamer binnen, die er zo echt uitziet met haar vele ouderwetse meubelen en aardige, nieuwe dingen daartussen. Mevrouw Waters trok mij naast zich op de brede sofa, en ik zag, dat zij mij aandachtig gadesloeg, als wilde zij daardoor meer omtrent haar zoon te weten komen, die zich, zoals zij vermoedde, natuurlijk aan zijn meisje weer van een heel andere zijde liet zien dan aan zijn eigen moeder. Ik voelde een prop in mijn keel komen en boog mij over mijn werk, een Richelieu bor duurwerkje, dat ik gelukkig niet verzuimd had, mee te nemen, gedachtig aan een raad van juf frouw Robinson, die zij ons eens gegeven had. „Denk er aan, meisjes", had zij toen gezegd, „dat je nooit zonder een handwerkje uit loge ren gaat, als je een goede indruk wilt geven. Een man bewondert het zeer in een meisje, als rij urenlang tegenover hem kan zitten met een haakpennetje en een kluw. Hij denkt er dan xeker van te kunnen zijn, dat zij zacht en echt vrouwelijk is. Wat een aanstaande schoonmoe der betreft, wbeeldt zich ook altijd, dat een meisje meer huisvrouwelijk is aangelegd, als zij geen tien minuten met lege handen kan zitten. Verder geeft een handwerkje, waarbij je draden moet uithalen of iets dergelijks je een schone gelegenheid om er schijnbaar al je ge dachten op te concentreren, als je voor een ogenblik niets te praten of te vertellen hebt". Dié laatste réden was het, die mij de ogen zo op mijn werk gericht deed houden, toen mevrouw Waters opeens zachtjes zei: „Nancy, weet je, dat je net bent, zoals ik gehoopt had, dat je zijn zou?" „Meent u dat heus?" Ik voelde, alsof ik een grote bedriegster was. (Ja, meneer William Waters, en wie heeft mij in deze onaangename positie gebracht?) „Zo knap en zo lief en zo rustig en toch merk je alles op met je bruine ogen", ver volgde mevrouw Waters. „Eerst- was ik bang, dat iemand, die mijn jongen alleen in zijn werk ontmoet had, niet voor hem zou kunnen voelen, zoals wij; maar ik bemerk, dat jij ver der gekeken hebt. Je hebt begrepen, dat al dat korte in zijn optreden en die autoriteit moet diefien, om zijn zenuwachtigheid te verbergen; want hij is eigenlijk even verlegen en zenuw achtig als Blanche en ik. „Ik geloof", zij glim lachte vrolijk, „dat hij daarom nooit wil, dat we even bij hem aankomen, als we in de stad zijn. De employés mochten gaan vermoeden, dat hij nog een andere manier van optreden heeft, dan waarmee hij op kantoor <Joor de tele foon spreekt. Ik wed, dat hij jou eerst ook an ders leek dan nu. Totdat hij wat meer toonde, wie hij was, leek hij jou zeker ook een soort automaat, is 't niet. Nancy?" „Ik vrees van wel", zei ik zacht. Ik voelde mij, hoe langer hoe minder op m&n gemak tegenow* d*e onschuldig® mevrouw Waters, die zich zo'n ideaal gemaakt had van het karakter van haar zoon. „Hoe lang is het al, sedert je de ware Billy leerde kennen?" Dat was een lastige vraag. Gelukkig werd het antwoord mij bespaard. Op dat ogenblik kwam juist een van de dienstboden binnen met een blad, waarop een zilveren koffiepot en een snoeperig Japans ser vies stonden. Blanche stond van het kussen op, waarop zij gezeten had en begon de koffie in te schen ken. „Moeder u veel warme melk en weinig sui ker. Nancy, hoe heb jij ze het liefste?" „Dank je, ik drink nooit koffie". „Nu, dan zal ik Billy maar inschenken. Zou hij binnenkomen er voor?" Haar moeder glimlachte. „Misschien wil Nancy ze hem wel brengen. Zou je het willen doen? Hij is op zijn eigen kamer, de deur hier vlak over aan de andere kant van de hall". Zonder de ondeugende blik die zij mij toe wierp, zou ik toch wel begrepen hebben wat zij bedoelde. Zij. die zo argeloos was en zo voor mij meende te kunnen voelen, dacht dat zij mij zodoende heel tactvol de gelegenheid gaf, om eens even alleen met hem te zijn. Zij veronderstelde, dat wij echt verlangden eens een tête a tête te houden en wat onzin met élkaar te praten en te lachen, zoals Smithie dat zou gedaan hebben. Ja, natuurlijk zullen de mensen dat ook nog van ons denken. Daar had ik nog niet eens op gezonnen. Nu besefte ik het goed. Ik voelde, dat ik hevig bloosde, maar dat deed er niets toe. Mevrouw Waters schreef dat natuurlijk toe «n mijn heel begrijpelijke verlegenheid. Zij kon onmogelijk weten, welke gemengde gevoelens mij die hoogrode kleur bezorgden. Met opgeheven hoofd en vaste stem ant woordde ik: „O, zeker" en ik stond op, nam het kopje en verliet de zitkamer, om mijn eerste offi ciële tête a tête met de Baas te houden. Van het ogenblik af, dat hij onbewust de oorzaak is geweest, dat ik mijn gelukkige toe komst met de man, die werkelijk van mij houdt, heb moeten opgeven, heb ik mijn chef beschouwd met een mengeling van tegenzin en angst. Zoals ik reeds eer gezegd heb, was mijn angst verdwenen, maar mijn tegenzin werd groter. „Ik zal het hem op de een of andere manier betaald zetten", dacht ik vol wraakzucht. Ik bedoelde niet alleen het verlies van Sydney en het kasteel te Ballycool en een goede maat schappelijke positie, maar ook dat ik zo heel erg dwaas voel en het ook lijken moet in de ogen van mevrouw Waters. „Ik moet zien, dat hij zich ook vervelend en verlegen gaat voelen", besloot ik. Ik stak de hall over en deed mijn best, net te voelen, of ik weer terug was op kantoor, waar wij, typisten, om beurten de kop thee 's middags bij meneer Dundonald binnen brach ten. (Hoe woedend was deze, als een van ons wat geschommeld had met de kop, zodat de klontjes suiker en de biscuits, die er naast la gen, nat geworden waren). Voorzichtig droeg ik het kopje koffie tot aan de deur van zijn heiligdom en klopte twee maal aan. ,4Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1949 | | pagina 3