Tlifrw Couccutl Met de D.U.V. naar Zwitserland Dagboek Abonnements concerten No. 1800 Vrijdag 2 September 1949 39e Jaargang Ad vertentieprij 8: 8 cent per mm. Bij contract lagere tarieve op aanvraag Bewijsnummer gratis i voor De Rijp, Gralt, Noordeinde, Oost- en West-Graftdijk, Zuid-Schermer en Noord-Schermer, Schermerhorn, Beemster en omstreken Abonnémentsprij s: 75 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling franco per post f 3.40 per jaar plus incasso-kosten Losse nummers 6 cent Verschijnt des Vrijdags Schitterende tochten door het grootse bergenland Donderdagmorgen was het prachtig mooi weer. In het Haslital (het dal waarin Innertkirchen is gelegen) hing een lichte nevel, maar de zon straalde en beloofde een prachtige dag. De op timisten lieten dan ook de regenjassen thuis, de pessimisten niet en zij hebben er veel plezier van gehad Vrolijk zingend togen we op pad naar Meiringen, een wandeling van ongeveer iy2 uur. Mevr. Kruit Sr. was ons al vooruit gegaan om plaatsen in de trein voor ons te reserveren. De organisatie klopte prima. We kwamen ruimschoots op tijd aan, na eerst nog even te hebben gekeken bij een vrouw die langs de weg zat te kantklossen. Na korte tijd reed een prachtige electrische trein voor, die ons met grote snelheid naar Brienz bracht. Hier keken we onze ogen weer uit. De stad ligt aan de oever van het Brienzer meer tegen de heuvels opgebouwd. De raderboot ,,Lötsch- berg" lag al op ons te wachten om ons over het meer naar Interlakeh te brengen. Deze boot doet alle dorpjes aan de oever van het meer aan en zo kregen we gelegenheid de omgeving van alle kanten te bekijken. Prachtig groen blonk het water in de zon en steeds doemden weer nieuwe plekjes voor ons op: De Giesbach waterval, die zich vanaf de rotsen in het meer stort, een prachtig hotel, boven op een hoge rots gelegen en aardige witte kerkjes op de heuvels rond het meer. Degenen, die in het gelukkige bezit van een fototoestel waren, hadden druk werk om van de ene kant van de boot naar de andere te rennen, om zo veel mogelijk op de gevoelige plaat vast te leggen. Na een tocht van onge veer ll/2 uur, waarbij we ons geen ogenblik hadden verveeld, legde de boot in Interlaken aan. Interlaken Deze plaats is wel een van de be kendste steden in Zwitserland. De stad js prachtig gelegen, juist tussen het Thuner en het Brienzer meer in. Alles is er gebaseerd op het tourisme en het gevolg hiervan is, dat alles er knap duur is, vooral in de hoofdstraat, waar de souvenirswinkels tegen elkaar aan staan, de een met nog mooier en be geerlijker dingen dan de ander. We kregen een paar uur de gelegenheid om de stad te bekijken. Velen van ons kochten er,' voor zover de financiën het toelieten, souvenirs, bestaande uit hoofddoeken, zakdoekjes, prachtig uit gesneden beertjes enz. De Jungfrau Vanuit de hoofdstraat hadden we een prachtig gezicht op de Jungfrau, onge twijfeld een der mooiste bergen van Zwitserland en ongeveer 20 k.m. van Interlaken verwijderd, hang konden we haar schoonheid niet bewonderen, want na een kwartiertje vond zij het welletjes en trok zich voor onze blikken terug achter een wolkensluier. Dit gezicht op de Jungfrau echter alleen al maakte de tocht naar Interlaken ge slaagd. In de stad zelf was overigens niet zo heel veel te beleven. Mondaine dames flaneerden langs de straten en wij met onze spijkerschoenen vonden ons wel wat erg daarbij afsteken en velen zochten daarom de buitenwijken van de stad op, waar het rustiger was oait een *Burger Vrijdag 26 Augustus. In de Noordoostpolder liggen nu ongeveer 46 millioen draineer- buizen, die een lengte beslaan van pl.m. 14.000 km., d.i. onge veer de afstand Amsterdam- Batavia, langs de K.L.M.-route gemeten. In totaal zijn benodigd ongeveer 120 millioen, die een lengte vormen van pl.m. 36.000 km., d.i.op 4000 km. na de om trek van de aarde gemeten. Zondag 28 Augustus Vandaag was het somber, zelfs wat regen. Maar we mopperen niet. Want de vorige week was het prachtig weer. Veel zon, weinig wind. De mensen, die vacantie hebben, hebben een mooie week gehad. Ook de land bouwers hebben schik. Met de tarwe-oogst gaat het naar wens. en veel mooier. Tenslotte ga je naar Zwitserland ora van de mooie natuur te genieten en niet om naar prachtige luxe auto's eu dames in ,,new look" te kijken, al zijn ze op zichzelf natuurlijk het aankijken best waard! Opi een uur of twee verzamelden we ons weer bij de aanlegplaats van de boot om de terugweg te gaan aanvaar den. Het weer bleek intussen in Zwit serland al even grillig als in ons lage landje, want de heldere zon van 's mor gens had plaats gemaakt voor een grauwe lucht en een koude wind. Al spoedig begon het te regenen en we zochten op de boot een plaatsje waar we onderdak zaten. Bij aankomst in Brienz goot het van de lucht en het was rennen om onder de kap van het station te komen. De trein arriveerde spoedig en na een kleine veldslag met enige reizigers, die in onze gereserveerde wagon wilden stappen, vertrokken we weer naar Meiringen. Het weer knapte weer iets op en we begonnen met frisse moed aan onze wandeling naar Innert kirchen. We namen nu echter een andere weg, n.1. door de Aareschlucht. Hier heeft de tivier de Aare zich een weg gebaand tussen twee hoge rots wanden door. Aan deze wanden is ten gerieve van de touristen een bruggetje bevestigd en men loopt dan een afstand van enkele kilometers a.h.w. in een lange schoorsteen met beneden het schuimende water van de Aare en aan weerszijden rotsen, dié zich op sommige plaatsen op iets meer dan een meter naderen. De rotsen bereiken plaatselijk een hoogte van 100 m. uit de rivier gemeten. Hgt weer liet het ondertussen weer lelijk zitten en doornat kwamen we weer in Hof en Post aan. Na het eten werd de avond doorgebracht met pianospel, volksdansen (schwingen, zegt de Zwitser!), gitaarspel en zang. Naar Rosenlauf De volgende morgen bracht geen zon, maar een grauwe lucht en af en toe wat regen. Aan thuisblijven werd echter niet gedacht en zo startten we al spoedig voor een tocht naar de Ro- senlauf-gletscher. Onze verwachtingen waren hooggespannen en geen wonder, ijs en sneeuw in begin Augustus. We tippelden naar Willigen, een dorp in de buurt van Meiringen. Daar stonden twee van de bekende gele postbussen op ons te wachten, die door mevr. Kruit Sr., die ons ook nu weer verge zelde, waren gecharterd. Deze post bussen zijn werkelijk wonderwagens en de chauffeurs ervan wondermensen. Doordat de voorwielen zeer ver door hunnen draaien, nemen de bussen de scherpste haarspeldbochten met groot gemak. De chauffeurs nemen de krap ste wendingen langs ravijnen of rots wanden zonder met hun ogen te knip peren en vinden nog tijd de reizigers op verschillende mooie plekjes te wijzen. Af en toe laten de bussen met een speciale sirene een sein van drie klan ken schallen (een soort moderne post hoorn dus), wat tussen de bergen prachtig klinkt. De bussen brachten ons 1000 m. omhoog, echter in twee étappen, want onderweg moesten we wachten op een bus, die van boven kwam, en de breedte van de weg liet het niet toe om deze onderweg te pas seren. Dit wachten stelde ons echter in de gelegenheid om de Reichenbach- fall, een der mooiste watervallen van Zwitserland, te bezoeken. Het water stort hier een 150 m. naar beneden en juist doordat het de laatste dagen flink had geregend, was de val erg mooi. De tocht met de bussen was prachtig. De afgelopen nacht had het bij ons in het dal geregend, maar op de bergtoppen was een flinke hoeveelheid sneeuw ge vallen een helderwit laagje, bedekte de hellingen en de rotsen, voor zover ze tenminste boven de 2500 m. uitkwa men. We klommen eerst door de Rosen- laufschlucht een 300 m. omhoog. Deze gletscherschlucht is al net zo iets als de Aareschlucht, alleen korter, maar veel indrukwekkender en woester. Kletsnat door het rondspattende water bereikten we de uitgang en na even door het bos te zijn gelopen, kre gen we voor het eerst de Rosenlaui- gletscher in het oog. Zo voor het oog dichtbij torenden de prachtige blauw ijsblokken zich boven een rotswand uit. Het was echter nog een zware klimpartij van 2 uur om de gletsclier te bereiken. Alpinisten Na van mevr. Kruit aanwijzingen te hebben gekregen over de te volgen weg, gingen we üi ganzenmars langs een smal paadje omhoog, de penning meester voorop en de secretaris als hekkesluiter. Op een door de regen glad geworden gedeelte van het pad maakte één der dames een paar maal een slippertje, echter zonder ernstige gevolgen. We voelden ons echte alpi nisten en er werd zwaar op de berg stokken geleund. Na geruime tijd klim men passeerden we de boomgrens, ccn enkel kromgegroeid struikje bleef over, maar öok die verdwenen al spoedig. Kale rotsen met hier eu daar een vet- plantje of andere leden van de berg- flora namen de plaats van de sparren in. We naderden de gletscher steeds meer en klommen tot een hoogte van ongeveer 2700 m. Het weer werd echter zo slecht, dat het onmogelijk was het ijs te bereiken. We keken er van een afstand van enige honderden meters bovenop, maar móesten nood gedwongen terugkeren. Overal vorm- zich door de regen beekjes, waar we echter weinig last van ondervonden. Hinderlijker was de mist, die af en toe kwam opzetten en die ons soms het uitzicht benam. Die tijdelijke ver duisteringen waren echter steeds van korte duur. Op de terugweg werd het brood opgegeten, het was alleen staande receptie, want de natte stenen noodden niet tot rusten. Na een vlotte afdaling bereikten we het hotel onder aan de weg, waar mevr. Kruit op ons wachtte. Zij was geweldig trots op ons, dat we zo ver waren gekomen, want een an dere groep Hollanders, van een andere reisorganisatie, was al halfweg met hangende pootjes terug gekeerd. We vonden ons zelf hele pieten en tracteer- den ons daarom maar op een kop hete koffie. De postbussen bras ten ons weer langs dezelfde weg naar beneden. Het weer knapte wat op en vrolijk stiefelden we weer op het hotel aan. 's Avonds was de stemming opper best. Verschillende lieden traden op het toneel en gaven wat ten beste en zo vloog de tijd om. Om een uur of elf was alles echter weer in diepe rust. Zaterdagmorgen werden we gewekt door een vriendelijk zonnetje. "Voor 's morgens stond een bezoek aan de electrische centrale van Innertkirchen op het programma. Daar we er echter niet voor half elf terecht konden, maak ten we eerst wat korte wandelingen door het dorp en dank zij het prachtige weer werd er druk gefotografeerd. Electrische centrale De centrale Innertkirchen is in de jaren 19401942 gebouwd. Alle in stallaties bevinden zich in een geweldige in de rotsen uitgehouwen ruimte, die hi verschillende afdelingen is verdeeld. We werden door de bedrijfsleider rond geleid, die ons het hele bedrijf liet zien en daarbij een uiteenzetting gaf, die met aandacht werd gevolgd. De elec trische stroom wordt er opgewekt in 4 enorme turbines, die worden aange dreven door de kracht van het vallende water. Het water komt oorspronkelijk van het Grimsel stuwmeer. Vandaar wordt het naar de Handegg centrale gevoerd, waar het voor de eerste maal als krachtbron wordt gebruikt. Van het Grimsehneer tot Handegg daalt het water ongeveer 530 meter. Na de Handegg centrale 'te zijn gepasseerd wordt het water door dikke buizen dwars door de bergen naar de centrale Innertkirchen geleid, een dikke 670 meter lager, dus geen wonder dat dit water een geweldige kracht heeft. Het spuit dan via een ingewikkeld buizen en afsluiters-systeem op de horizontaal liggende schoepenraderen van de tur bines, die per stuk 12 ton wegen. Per minuut passeert 8 ton water de turbines. Via een afvoerkanaal stroomt het water, dan voor de tweede maal gebruikt, in het Gadmerwasser. Alle in de centrale aanwezige ma chines zijn in Zwitserland gemaakt en worden ter plaatse bijgesteld eu zo nodig hersteld. In dit enorme bedrijf werken slechts 14 personen, die dan nog verdeeld zijn in drie ploegen" Hier van zijn 8 man (drie ploegen van twee en een reserve-ploeg) aangewezen om op de machines te letten. De rest zorgt voor onderhoud, herstellingen en het schoonhouden van de zalen. De bouw kosten van zo'n bedrijf liggen natuur lijk geweldig hoog en bedroegen voor de centrale Innertkirchen 75 millioen francs. Indien nu gebouwd, zo vertelde de bedrijfsleider, zou het driemaal zo veel worden ten^evolgde van de enorm gestegen arbeidslonen. Deze hoge bouw kosten maken, dat de stroom In Zwit- £en uur kuust' DE RIJP. Onze plaats zal binnen kort met een nieuw experiment op cultureel gebied kunnen kennis ma ken. Onze plaatsgenoot Hans Keu- ning, die De Rijp al gedurende en kele jaren een eigen en bescheiden muziekleven poogt te brengen is voornemens een serie abonnements concerten te geven in de Grote Kerk onder het motto: Eén uur kunst. Elk concert, waarop uitgebreide toelich ting gegeven zal worden zal niet lan ger dan een uur duren. Op een vraag hierover verklaarde de heer Keu- ning, dat de ervaring heeft geleerd dat men in één uur meer van muziek kan genieten dan in twee of meer uren. De prijs van deze concerten zal zo laag mogelijk worden gehouden. Alleen het slot-concert, dat waar schijnlijk twee uur zal duren, zal duurder moeten zijn, mede in ver band met het feit, datidan een vleu gel gehuurd zal moeten worden. Het is nog niet zeker of het 4 of 5 con certen zullen worden, maar over de medewerking van enkele solisten be staat wel zekerheid. Dit zijn: Hans van de Weyer, fluit; Jan van Tiel, trompet; Max Wuis, voordracht en Ger Hop, piano. Deze' laatste zal op het slot-concert het beroemde piano concert van Grieg spelen. Eerste concert 27 Sept. De concerten vallen waarschijnlijk op Dinsdagavond om de drie weken, terwijl het eerste concert gegeven wordt op 27 Sept. a.s. m.m.v. Hans van de Weyer. De concerten vangen aan om half 8, om eventuele bezoekers van bui ten de plaats gelegenheid te geven met de bus te reizen. Wij hopen, dat dit serieuze streven slagen mag. seriand bijna even duur is als in ons land. Indien wij dan ook kolen hadden, zo vertelde onze gids, gebruikten wé het water alleen om te drinken. Galgenmaal Om een uur of half twaalf waren we weer bij het hotel terug, waar juist de eerste leden van de A-ploeg waren aan gekomen uit Gadmen. Gezellig met elkaar aten wij voor het laatst in innert kirchen. Onze voorzitster bracht mevr. Kruit Sr. dank voor alles wat ze voor ons had gedaan en gaf ook het personeel van het hotel een pluimpje voor de goede zorgen. Na hartelijk afscheid te hebben ge nomen van mevr. Kruit Sr. startten we voor de tocht naar Gadmen. Omdat we de grote weg al tweemaal langs waren gegaan, n.1. eerst per bus en later wandelend, zochten we nu een ander pad en vonden dit in de oude Sustenweg. Deze wandeling bracht ons, behalve veel natuurschoon en mooi weer, ook veel rijpe wilde fram bozen en aardbeien, die heerlijk smaak ten en de dorst weghielden. Een deel van de groep werd nog uiterst vriende lijk gegroet door twee Zwitserse scho nen, die op enige afstand van de weg uit het raam van een boerderij hingen, maar ons gezelschap was wat te groot om een beleefdheidsbezoek bij de dames te gaan afleggen, hoewel het onze penningmeester ernstig speet! Tijdens een korte rust werden enige slachtoffers met zachte hand van hun blaren afgeholpen. In Gadmen Na een buitengewoon mooie tocht bereikten we zingend hotel Baren in Gadmen, waar mevr. Kruit Jr. al op ons stond te wachten. Ook hier bleek het eten weer uitstekend en was ook verder alles prima in orde. De avond werd doorgebracht met het verkennen van de omgeving. Gad men is een klein plaatsje met een uiterst vriendelijke bevolking. Het ligt langs de Sustenstraatweg en staat als het ware met zijn rug tegen de bergen aan. Achter het dorp liggen bossen en alpenweiden, die al sterk stijgen, maar dan plotseling rijzen de kale rotsen van d.e Gadmerfluh honderden meters hoog de lucht in. Het Gad- mentai is berucht om zijn lawines en op verschillende plaatsen waren de kale lawinebanen op de hellingen zicht baar. Het plaatsje Obermad bijv. even voorbij Gadmen, was vroeger tweemaal zo groot, maar een lawine verwoeste de helft, waarbij een derde deel van de bevolking om het leven kwam. 's Win ters ligt er zo'n 3 meter sneeuw. Voor de komende twee dagen ston den nog een paar mooie tochten op het programma, maar daarover de vol gende week. BESTUURSVERGADERING VAN FLORALLA EN HUISVLIJT DE RIJP. Donderdag, 25 Aug. ver gaderde het bestuur van Floralia en Huisvlijt ten huize van de heer D. C. de Moes Jr. Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan der vereniging zal op 29 Januari a.s. een jubileum feestavond worden georganiseerd. Om de onkos ten, hieraan verbonden te dekken, zal er een verloting worden gehou den, met als hoofdprijzen een karpet, een keukenuitrusting en een wollen deken. De trekking zal in October plaats vinden. De tentoonstelling is vastgesteld op Zaterdag 3 en Zondag 4 September in hotel De Eendracht. Het uitreiken van de prijzen zal Zaterdagavond p'aatsvinden. ONGELUK OP DE NIEUWE BEEMSTER DE RIJP. Donderdag 25 Aug. is op de Nieuwe Beemster een ongeluk gebeurd, dat nog goed is afgelopen. Bij het stomen geraakte een stoom- leiding defect en de arbeider K. P. uit de Beemster kwam met de stoom in aanraking, waardoor hij enkele lichte brandwonden opliep. GESLAAGD DE RIJP. Onlangs slaagden voor het Middenstandsdiploma mej. B- Klumpenaar, De Rijp en de heren P. Spaan, Driehuizen en J. Kos, West- Graf tdijk. Zij waren allen opgeleid op de cur sus van de heer C. de Ruiter en de heer B. Posthuma. HOND VERSCHEURDE 12 KONIJNEN DE RIJP. Maandag ontdekte de heer E. Beumer, toen hij op zijn land kwam, dat er 12 konijnen van hem waren verscheurd, kennelijk het werk van een hond. Juist terwijl de heer Beumer aanwezig was kwam de hond weer terug, doch nu werd erger voorkomen. Het bleek de hond te zijn van de heer P. B. uit De Rijp. De schade zal onderling worden ge regeld. PLANNEN VOOR DE KERMIS DE RIJP. In de Maandag gehou den vergadering van VW werd het programma opgesteld voor de ker- misweek. De eerste Zondag zullen aan de Zuiddijk harddraverijen voor boe renpaarden worden georganiseerd, opgeluisterd met muziek. Er zijn geldprijzen beschikbaar van 60, 40, 20 en 10 gulden. Donderdag zal de traditionele Ronde van De Rijp, hardlopen heren, over afstanden van 1000, 1500 en 2000 m. worden gehouden. Hierbij gaat het om de wisselbeker, die in het bezit is van de heer J. van Veen, die ook nu weer zal meelopen, ter wijl ook enige medailles ter beschik king staan. Iets nieuws is de wed strijd hardlopen dames over een af stand van 600 m. Ook hier bestaan de prijzen uit medailles. Zaterdag zullen behendigheids wedstrijden voor motoren plaats vin den, waarvoor mooie prijzen be schikbaar worden gesteld. Het par cours is nog niet bekend. Al met al een kermis-programma dat er zijn mag. INVALIDEN HADDEN EEN MOOIE DAG DE RIJP. Vorige week Woensdag werd aan de invaliden van Alkmaar en omgeving op initiatief van het Ned. Rode Kruis, afd. Alkmaar een boottocht naar Zaandam aangebo den, waaraan ongeveer 80 invaliden deelnamen. De deelnemers uit de omgeving werden per auto naar Alk maar gebracht. Uit De Rijp namen de heer Jac. Put en de heer P. Dekker aan de tocht deel. De organisatie was uitstekend in orde. Er was voor een mooie boot gezorgd en de deelnemers werden rijkelijk getracteerd. 's Avonds werd eenieder weer per auto naar huis gebracht. Alle deelnemers waren 't Rode Kruis zeer dankbaar voor de mooie tocht. WEER EEN KIND IN DE TUINGRari DE RIJP. Vrijdagavond raakte het zoontje van de heer C. Heynis bij het spelen met een bal in de Tuingracht bij de sluis. De heer Leo de Jong, die juist van de bus kwam, begaf zich onmiddellijk te water en wist de kleine, die reeds enige malen onder was geweest, weer op het dróge te brengen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Rijper Courant | 1949 | | pagina 1