Tlifrw Couccutl
Met de D.U.V. naar Zwitserland
Dagboek
Abonnements
concerten
No. 1800 Vrijdag 2 September 1949 39e Jaargang
Ad vertentieprij 8:
8 cent per mm.
Bij contract lagere tarieve
op aanvraag
Bewijsnummer gratis
i
voor De Rijp, Gralt, Noordeinde, Oost- en West-Graftdijk, Zuid-Schermer
en Noord-Schermer, Schermerhorn, Beemster en omstreken
Abonnémentsprij s:
75 cent per 3 maanden
bij vooruitbetaling
franco per post f 3.40
per jaar
plus incasso-kosten
Losse nummers 6 cent
Verschijnt des Vrijdags
Schitterende tochten door het
grootse bergenland
Donderdagmorgen was het prachtig
mooi weer. In het Haslital (het dal
waarin Innertkirchen is gelegen) hing
een lichte nevel, maar de zon straalde
en beloofde een prachtige dag. De op
timisten lieten dan ook de regenjassen
thuis, de pessimisten niet en zij hebben
er veel plezier van gehad
Vrolijk zingend togen we op pad naar
Meiringen, een wandeling van ongeveer
iy2 uur. Mevr. Kruit Sr. was ons al
vooruit gegaan om plaatsen in de trein
voor ons te reserveren. De organisatie
klopte prima. We kwamen ruimschoots
op tijd aan, na eerst nog even te hebben
gekeken bij een vrouw die langs de
weg zat te kantklossen. Na korte tijd
reed een prachtige electrische trein
voor, die ons met grote snelheid naar
Brienz bracht. Hier keken we onze
ogen weer uit. De stad ligt aan de oever
van het Brienzer meer tegen de heuvels
opgebouwd. De raderboot ,,Lötsch-
berg" lag al op ons te wachten om ons
over het meer naar Interlakeh te
brengen. Deze boot doet alle dorpjes
aan de oever van het meer aan en zo
kregen we gelegenheid de omgeving
van alle kanten te bekijken. Prachtig
groen blonk het water in de zon en
steeds doemden weer nieuwe plekjes
voor ons op: De Giesbach waterval,
die zich vanaf de rotsen in het meer
stort, een prachtig hotel, boven op
een hoge rots gelegen en aardige witte
kerkjes op de heuvels rond het meer.
Degenen, die in het gelukkige bezit
van een fototoestel waren, hadden
druk werk om van de ene kant van de
boot naar de andere te rennen, om zo
veel mogelijk op de gevoelige plaat
vast te leggen. Na een tocht van onge
veer ll/2 uur, waarbij we ons geen
ogenblik hadden verveeld, legde de
boot in Interlaken aan.
Interlaken
Deze plaats is wel een van de be
kendste steden in Zwitserland. De stad
js prachtig gelegen, juist tussen het
Thuner en het Brienzer meer in. Alles
is er gebaseerd op het tourisme en het
gevolg hiervan is, dat alles er knap
duur is, vooral in de hoofdstraat, waar
de souvenirswinkels tegen elkaar aan
staan, de een met nog mooier en be
geerlijker dingen dan de ander. We
kregen een paar uur de gelegenheid
om de stad te bekijken. Velen van ons
kochten er,' voor zover de financiën
het toelieten, souvenirs, bestaande uit
hoofddoeken, zakdoekjes, prachtig uit
gesneden beertjes enz.
De Jungfrau
Vanuit de hoofdstraat hadden we een
prachtig gezicht op de Jungfrau, onge
twijfeld een der mooiste bergen van
Zwitserland en ongeveer 20 k.m. van
Interlaken verwijderd, hang konden
we haar schoonheid niet bewonderen,
want na een kwartiertje vond zij het
welletjes en trok zich voor onze blikken
terug achter een wolkensluier. Dit
gezicht op de Jungfrau echter alleen al
maakte de tocht naar Interlaken ge
slaagd. In de stad zelf was overigens
niet zo heel veel te beleven. Mondaine
dames flaneerden langs de straten en
wij met onze spijkerschoenen vonden
ons wel wat erg daarbij afsteken en
velen zochten daarom de buitenwijken
van de stad op, waar het rustiger was
oait een *Burger
Vrijdag 26 Augustus.
In de Noordoostpolder liggen
nu ongeveer 46 millioen draineer-
buizen, die een lengte beslaan
van pl.m. 14.000 km., d.i. onge
veer de afstand Amsterdam-
Batavia, langs de K.L.M.-route
gemeten. In totaal zijn benodigd
ongeveer 120 millioen, die een
lengte vormen van pl.m. 36.000
km., d.i.op 4000 km. na de om
trek van de aarde gemeten.
Zondag 28 Augustus
Vandaag was het somber, zelfs
wat regen. Maar we mopperen
niet. Want de vorige week was
het prachtig weer. Veel zon,
weinig wind. De mensen, die
vacantie hebben, hebben een
mooie week gehad. Ook de land
bouwers hebben schik. Met de
tarwe-oogst gaat het naar wens.
en veel mooier. Tenslotte ga je naar
Zwitserland ora van de mooie natuur
te genieten en niet om naar prachtige
luxe auto's eu dames in ,,new look" te
kijken, al zijn ze op zichzelf natuurlijk
het aankijken best waard!
Opi een uur of twee verzamelden we
ons weer bij de aanlegplaats van de
boot om de terugweg te gaan aanvaar
den. Het weer bleek intussen in Zwit
serland al even grillig als in ons lage
landje, want de heldere zon van 's mor
gens had plaats gemaakt voor een
grauwe lucht en een koude wind. Al
spoedig begon het te regenen en we
zochten op de boot een plaatsje waar
we onderdak zaten. Bij aankomst in
Brienz goot het van de lucht en het
was rennen om onder de kap van het
station te komen. De trein arriveerde
spoedig en na een kleine veldslag met
enige reizigers, die in onze gereserveerde
wagon wilden stappen, vertrokken we
weer naar Meiringen. Het weer knapte
weer iets op en we begonnen met frisse
moed aan onze wandeling naar Innert
kirchen. We namen nu echter een
andere weg, n.1. door de Aareschlucht.
Hier heeft de tivier de Aare zich een
weg gebaand tussen twee hoge rots
wanden door. Aan deze wanden is ten
gerieve van de touristen een bruggetje
bevestigd en men loopt dan een afstand
van enkele kilometers a.h.w. in een
lange schoorsteen met beneden het
schuimende water van de Aare en aan
weerszijden rotsen, dié zich op sommige
plaatsen op iets meer dan een meter
naderen.
De rotsen bereiken plaatselijk een
hoogte van 100 m. uit de rivier gemeten.
Hgt weer liet het ondertussen weer
lelijk zitten en doornat kwamen we
weer in Hof en Post aan. Na het eten
werd de avond doorgebracht met
pianospel, volksdansen (schwingen, zegt
de Zwitser!), gitaarspel en zang.
Naar Rosenlauf
De volgende morgen bracht geen
zon, maar een grauwe lucht en af en
toe wat regen. Aan thuisblijven werd
echter niet gedacht en zo startten we
al spoedig voor een tocht naar de Ro-
senlauf-gletscher. Onze verwachtingen
waren hooggespannen en geen wonder,
ijs en sneeuw in begin Augustus. We
tippelden naar Willigen, een dorp in de
buurt van Meiringen. Daar stonden
twee van de bekende gele postbussen
op ons te wachten, die door mevr.
Kruit Sr., die ons ook nu weer verge
zelde, waren gecharterd. Deze post
bussen zijn werkelijk wonderwagens
en de chauffeurs ervan wondermensen.
Doordat de voorwielen zeer ver door
hunnen draaien, nemen de bussen de
scherpste haarspeldbochten met groot
gemak. De chauffeurs nemen de krap
ste wendingen langs ravijnen of rots
wanden zonder met hun ogen te knip
peren en vinden nog tijd de reizigers op
verschillende mooie plekjes te wijzen.
Af en toe laten de bussen met een
speciale sirene een sein van drie klan
ken schallen (een soort moderne post
hoorn dus), wat tussen de bergen
prachtig klinkt. De bussen brachten
ons 1000 m. omhoog, echter in twee
étappen, want onderweg moesten we
wachten op een bus, die van boven
kwam, en de breedte van de weg liet
het niet toe om deze onderweg te pas
seren. Dit wachten stelde ons echter
in de gelegenheid om de Reichenbach-
fall, een der mooiste watervallen van
Zwitserland, te bezoeken. Het water
stort hier een 150 m. naar beneden en
juist doordat het de laatste dagen flink
had geregend, was de val erg mooi.
De tocht met de bussen was prachtig.
De afgelopen nacht had het bij ons in
het dal geregend, maar op de bergtoppen
was een flinke hoeveelheid sneeuw ge
vallen een helderwit laagje, bedekte de
hellingen en de rotsen, voor zover ze
tenminste boven de 2500 m. uitkwa
men. We klommen eerst door de Rosen-
laufschlucht een 300 m. omhoog. Deze
gletscherschlucht is al net zo iets als
de Aareschlucht, alleen korter, maar
veel indrukwekkender en woester.
Kletsnat door het rondspattende
water bereikten we de uitgang en na
even door het bos te zijn gelopen, kre
gen we voor het eerst de Rosenlaui-
gletscher in het oog. Zo voor het oog
dichtbij torenden de prachtige blauw
ijsblokken zich boven een rotswand
uit. Het was echter nog een zware
klimpartij van 2 uur om de gletsclier
te bereiken.
Alpinisten
Na van mevr. Kruit aanwijzingen te
hebben gekregen over de te volgen weg,
gingen we üi ganzenmars langs een
smal paadje omhoog, de penning
meester voorop en de secretaris als
hekkesluiter. Op een door de regen
glad geworden gedeelte van het pad
maakte één der dames een paar maal
een slippertje, echter zonder ernstige
gevolgen. We voelden ons echte alpi
nisten en er werd zwaar op de berg
stokken geleund. Na geruime tijd klim
men passeerden we de boomgrens, ccn
enkel kromgegroeid struikje bleef over,
maar öok die verdwenen al spoedig.
Kale rotsen met hier eu daar een vet-
plantje of andere leden van de berg-
flora namen de plaats van de sparren
in. We naderden de gletscher steeds
meer en klommen tot een hoogte van
ongeveer 2700 m. Het weer werd
echter zo slecht, dat het onmogelijk
was het ijs te bereiken. We keken er
van een afstand van enige honderden
meters bovenop, maar móesten nood
gedwongen terugkeren. Overal vorm-
zich door de regen beekjes, waar we
echter weinig last van ondervonden.
Hinderlijker was de mist, die af en toe
kwam opzetten en die ons soms het
uitzicht benam. Die tijdelijke ver
duisteringen waren echter steeds van
korte duur. Op de terugweg werd het
brood opgegeten, het was alleen staande
receptie, want de natte stenen noodden
niet tot rusten. Na een vlotte afdaling
bereikten we het hotel onder aan de
weg, waar mevr. Kruit op ons wachtte.
Zij was geweldig trots op ons, dat we
zo ver waren gekomen, want een an
dere groep Hollanders, van een andere
reisorganisatie, was al halfweg met
hangende pootjes terug gekeerd. We
vonden ons zelf hele pieten en tracteer-
den ons daarom maar op een kop
hete koffie.
De postbussen bras ten ons weer
langs dezelfde weg naar beneden. Het
weer knapte wat op en vrolijk stiefelden
we weer op het hotel aan.
's Avonds was de stemming opper
best. Verschillende lieden traden op
het toneel en gaven wat ten beste en
zo vloog de tijd om. Om een uur of elf
was alles echter weer in diepe rust.
Zaterdagmorgen werden we gewekt
door een vriendelijk zonnetje. "Voor
's morgens stond een bezoek aan de
electrische centrale van Innertkirchen
op het programma. Daar we er echter
niet voor half elf terecht konden, maak
ten we eerst wat korte wandelingen
door het dorp en dank zij het prachtige
weer werd er druk gefotografeerd.
Electrische centrale
De centrale Innertkirchen is in de
jaren 19401942 gebouwd. Alle in
stallaties bevinden zich in een geweldige
in de rotsen uitgehouwen ruimte, die
hi verschillende afdelingen is verdeeld.
We werden door de bedrijfsleider rond
geleid, die ons het hele bedrijf liet zien
en daarbij een uiteenzetting gaf, die
met aandacht werd gevolgd. De elec
trische stroom wordt er opgewekt in
4 enorme turbines, die worden aange
dreven door de kracht van het vallende
water. Het water komt oorspronkelijk
van het Grimsel stuwmeer. Vandaar
wordt het naar de Handegg centrale
gevoerd, waar het voor de eerste maal
als krachtbron wordt gebruikt. Van
het Grimsehneer tot Handegg daalt
het water ongeveer 530 meter. Na de
Handegg centrale 'te zijn gepasseerd
wordt het water door dikke buizen
dwars door de bergen naar de centrale
Innertkirchen geleid, een dikke 670
meter lager, dus geen wonder dat dit
water een geweldige kracht heeft. Het
spuit dan via een ingewikkeld buizen
en afsluiters-systeem op de horizontaal
liggende schoepenraderen van de tur
bines, die per stuk 12 ton wegen.
Per minuut passeert 8 ton water de
turbines. Via een afvoerkanaal stroomt
het water, dan voor de tweede maal
gebruikt, in het Gadmerwasser.
Alle in de centrale aanwezige ma
chines zijn in Zwitserland gemaakt en
worden ter plaatse bijgesteld eu zo
nodig hersteld. In dit enorme bedrijf
werken slechts 14 personen, die dan
nog verdeeld zijn in drie ploegen" Hier
van zijn 8 man (drie ploegen van twee
en een reserve-ploeg) aangewezen om
op de machines te letten. De rest zorgt
voor onderhoud, herstellingen en het
schoonhouden van de zalen. De bouw
kosten van zo'n bedrijf liggen natuur
lijk geweldig hoog en bedroegen voor
de centrale Innertkirchen 75 millioen
francs. Indien nu gebouwd, zo vertelde
de bedrijfsleider, zou het driemaal zo
veel worden ten^evolgde van de enorm
gestegen arbeidslonen. Deze hoge bouw
kosten maken, dat de stroom In Zwit-
£en uur kuust'
DE RIJP. Onze plaats zal binnen
kort met een nieuw experiment op
cultureel gebied kunnen kennis ma
ken. Onze plaatsgenoot Hans Keu-
ning, die De Rijp al gedurende en
kele jaren een eigen en bescheiden
muziekleven poogt te brengen is
voornemens een serie abonnements
concerten te geven in de Grote Kerk
onder het motto: Eén uur kunst. Elk
concert, waarop uitgebreide toelich
ting gegeven zal worden zal niet lan
ger dan een uur duren. Op een vraag
hierover verklaarde de heer Keu-
ning, dat de ervaring heeft geleerd
dat men in één uur meer van muziek
kan genieten dan in twee of meer
uren. De prijs van deze concerten zal
zo laag mogelijk worden gehouden.
Alleen het slot-concert, dat waar
schijnlijk twee uur zal duren, zal
duurder moeten zijn, mede in ver
band met het feit, datidan een vleu
gel gehuurd zal moeten worden. Het
is nog niet zeker of het 4 of 5 con
certen zullen worden, maar over de
medewerking van enkele solisten be
staat wel zekerheid. Dit zijn: Hans
van de Weyer, fluit; Jan van Tiel,
trompet; Max Wuis, voordracht en
Ger Hop, piano. Deze' laatste zal op
het slot-concert het beroemde piano
concert van Grieg spelen.
Eerste concert 27 Sept.
De concerten vallen waarschijnlijk
op Dinsdagavond om de drie weken,
terwijl het eerste concert gegeven
wordt op 27 Sept. a.s. m.m.v. Hans
van de Weyer.
De concerten vangen aan om half
8, om eventuele bezoekers van bui
ten de plaats gelegenheid te geven
met de bus te reizen.
Wij hopen, dat dit serieuze streven
slagen mag.
seriand bijna even duur is als in ons
land. Indien wij dan ook kolen hadden,
zo vertelde onze gids, gebruikten wé
het water alleen om te drinken.
Galgenmaal
Om een uur of half twaalf waren we
weer bij het hotel terug, waar juist de
eerste leden van de A-ploeg waren aan
gekomen uit Gadmen. Gezellig met
elkaar aten wij voor het laatst in innert
kirchen. Onze voorzitster bracht mevr.
Kruit Sr. dank voor alles wat ze voor
ons had gedaan en gaf ook het personeel
van het hotel een pluimpje voor de
goede zorgen.
Na hartelijk afscheid te hebben ge
nomen van mevr. Kruit Sr. startten
we voor de tocht naar Gadmen. Omdat
we de grote weg al tweemaal langs
waren gegaan, n.1. eerst per bus en
later wandelend, zochten we nu een
ander pad en vonden dit in de oude
Sustenweg. Deze wandeling bracht
ons, behalve veel natuurschoon en
mooi weer, ook veel rijpe wilde fram
bozen en aardbeien, die heerlijk smaak
ten en de dorst weghielden. Een deel
van de groep werd nog uiterst vriende
lijk gegroet door twee Zwitserse scho
nen, die op enige afstand van de weg
uit het raam van een boerderij hingen,
maar ons gezelschap was wat te groot
om een beleefdheidsbezoek bij de
dames te gaan afleggen, hoewel het
onze penningmeester ernstig speet!
Tijdens een korte rust werden enige
slachtoffers met zachte hand van hun
blaren afgeholpen.
In Gadmen
Na een buitengewoon mooie tocht
bereikten we zingend hotel Baren in
Gadmen, waar mevr. Kruit Jr. al op
ons stond te wachten. Ook hier bleek
het eten weer uitstekend en was ook
verder alles prima in orde.
De avond werd doorgebracht met
het verkennen van de omgeving. Gad
men is een klein plaatsje met een
uiterst vriendelijke bevolking. Het ligt
langs de Sustenstraatweg en staat als
het ware met zijn rug tegen de bergen
aan. Achter het dorp liggen bossen
en alpenweiden, die al sterk stijgen,
maar dan plotseling rijzen de kale
rotsen van d.e Gadmerfluh honderden
meters hoog de lucht in. Het Gad-
mentai is berucht om zijn lawines en
op verschillende plaatsen waren de
kale lawinebanen op de hellingen zicht
baar. Het plaatsje Obermad bijv. even
voorbij Gadmen, was vroeger tweemaal
zo groot, maar een lawine verwoeste de
helft, waarbij een derde deel van de
bevolking om het leven kwam. 's Win
ters ligt er zo'n 3 meter sneeuw.
Voor de komende twee dagen ston
den nog een paar mooie tochten op het
programma, maar daarover de vol
gende week.
BESTUURSVERGADERING VAN
FLORALLA EN HUISVLIJT
DE RIJP. Donderdag, 25 Aug. ver
gaderde het bestuur van Floralia en
Huisvlijt ten huize van de heer D. C.
de Moes Jr.
Ter gelegenheid van het 60-jarig
bestaan der vereniging zal op 29
Januari a.s. een jubileum feestavond
worden georganiseerd. Om de onkos
ten, hieraan verbonden te dekken,
zal er een verloting worden gehou
den, met als hoofdprijzen een karpet,
een keukenuitrusting en een wollen
deken. De trekking zal in October
plaats vinden.
De tentoonstelling is vastgesteld op
Zaterdag 3 en Zondag 4 September
in hotel De Eendracht. Het uitreiken
van de prijzen zal Zaterdagavond
p'aatsvinden.
ONGELUK OP DE NIEUWE
BEEMSTER
DE RIJP. Donderdag 25 Aug. is op
de Nieuwe Beemster een ongeluk
gebeurd, dat nog goed is afgelopen.
Bij het stomen geraakte een stoom-
leiding defect en de arbeider K. P.
uit de Beemster kwam met de stoom
in aanraking, waardoor hij enkele
lichte brandwonden opliep.
GESLAAGD
DE RIJP. Onlangs slaagden voor
het Middenstandsdiploma mej. B-
Klumpenaar, De Rijp en de heren P.
Spaan, Driehuizen en J. Kos, West-
Graf tdijk.
Zij waren allen opgeleid op de cur
sus van de heer C. de Ruiter en de
heer B. Posthuma.
HOND VERSCHEURDE
12 KONIJNEN
DE RIJP. Maandag ontdekte de
heer E. Beumer, toen hij op zijn
land kwam, dat er 12 konijnen van
hem waren verscheurd, kennelijk het
werk van een hond. Juist terwijl de
heer Beumer aanwezig was kwam de
hond weer terug, doch nu werd erger
voorkomen. Het bleek de hond te
zijn van de heer P. B. uit De Rijp.
De schade zal onderling worden ge
regeld.
PLANNEN VOOR DE KERMIS
DE RIJP. In de Maandag gehou
den vergadering van VW werd het
programma opgesteld voor de ker-
misweek.
De eerste Zondag zullen aan de
Zuiddijk harddraverijen voor boe
renpaarden worden georganiseerd,
opgeluisterd met muziek. Er zijn
geldprijzen beschikbaar van 60, 40,
20 en 10 gulden.
Donderdag zal de traditionele
Ronde van De Rijp, hardlopen heren,
over afstanden van 1000, 1500 en
2000 m. worden gehouden. Hierbij
gaat het om de wisselbeker, die in
het bezit is van de heer J. van Veen,
die ook nu weer zal meelopen, ter
wijl ook enige medailles ter beschik
king staan. Iets nieuws is de wed
strijd hardlopen dames over een af
stand van 600 m. Ook hier bestaan
de prijzen uit medailles.
Zaterdag zullen behendigheids
wedstrijden voor motoren plaats vin
den, waarvoor mooie prijzen be
schikbaar worden gesteld. Het par
cours is nog niet bekend.
Al met al een kermis-programma
dat er zijn mag.
INVALIDEN HADDEN EEN
MOOIE DAG
DE RIJP. Vorige week Woensdag
werd aan de invaliden van Alkmaar
en omgeving op initiatief van het
Ned. Rode Kruis, afd. Alkmaar een
boottocht naar Zaandam aangebo
den, waaraan ongeveer 80 invaliden
deelnamen. De deelnemers uit de
omgeving werden per auto naar Alk
maar gebracht.
Uit De Rijp namen de heer Jac.
Put en de heer P. Dekker aan de
tocht deel.
De organisatie was uitstekend in
orde. Er was voor een mooie boot
gezorgd en de deelnemers werden
rijkelijk getracteerd. 's Avonds werd
eenieder weer per auto naar huis
gebracht. Alle deelnemers waren 't
Rode Kruis zeer dankbaar voor de
mooie tocht.
WEER EEN KIND IN DE
TUINGRari
DE RIJP. Vrijdagavond raakte het
zoontje van de heer C. Heynis bij het
spelen met een bal in de Tuingracht
bij de sluis. De heer Leo de Jong, die
juist van de bus kwam, begaf zich
onmiddellijk te water en wist de
kleine, die reeds enige malen onder
was geweest, weer op het dróge te
brengen.