Paard van Sinterklaas stort hart uit
Van alles en nog wat
Sinterklaasfeest
in Februari!
Nieuws uit De Rijp en Omgeving
„Moeilijk maar afwisselend werfy"
ABONNEMENTEN:
75 cent per kwartaal
bij vooruitbetaling,
franco per post 3.40 per jaar
plus incassokosten.
Losse nrs. 6 cent.
JUfyU CoutOht
ADVERTENTIES:
8 cent per millimeter.
Bij contract lagere tarieven.
Bewijsnummers gratis.
Bureau: Boekhandel Hoogcarspel,
De Rijp.
voor De Rijp, Graft, Noordeinde, Oost- en West-Graftdijk, Zuid-Schermer en Noord-Schermer, Schermerhorn, Beemster en omstreken
39e JAARGANG No. 48
VRIJDAG 2 DECEMBER 1949
VERSCHIJNT VRIJDAGS
Wij hebben nieuws voor onze lezers.
Twee rasechte Beemsterlingen zullen zo
bij tijd en wijle hun medewerking verle
nen aan de krant. Dat zit zo. Door hun
werkkring zijn ze in de gelegenheid om
te denken zij verrichten veel mechani
sche arbeid en zoals wij weten, denken
twee mensen nooit het zelfde. Ergo, zij
liggen vaak met elkander overhoop.
Ook dat, weten wij, is een veel voor
komend verschijnsel. Maar, meestentijds
weten zij hun meningsverschillen op een
bevredigende wijze op te lossen. Soms ook
zijn ze het hartroerend met elkaar eens.
Speciaal als het onderwerp hun dierbare
Beemster betreft. Dan is het gesprek de
moeite van het aanhoren wel waard. Kort
om, iets van die meningsverschillen, van
hun pro en contra, van hun kijk op de
dingen krijgen de lezers af en toe in ons
blad opgediend.
Wie zijn die Beemsterlingen? Wel, le
zers, zij wilden wel hun medewerking
verlenen, echter onder voorwaarde, dat zij
onbekend moesten blijven. Dus zijn de na
men van hen gefingeerd. Dit is ook al niet
ongewoon. Wij hebben hier in Nederland
o.a. Mr. X, de grote onbekende.
Hier volgt dan het eerste gesprek. Ge
makshalve zullen wij ze maar publiceren
onder de verzamelnaam van:
Van alles en nog wat.
Zeg Piet, waar zit jij over te denken?
Ik?.... Ik denk over jou, want hoe
is 't, jij bent toch huiseigenaar, Gerrit?
Ja, dat weet je toch, dat huisje heb
ik immers geërfd van m'n tante. Maar
waarom vraag je dat?
Wel. Gerrit, dan val jij ook in de
lichtbelasting.
Ik in de lichtbelasting?
Ja jij, want je huis staat in de geva
renzone.
Gevarenzone?
Ja, niet soms, als er een aanslag op
je portemonnaie wordt gedaan. Want dat
is het toch maar. Gerrit, hoe groot is dat
gebouw van jou?
Weet ik dat, heeft dat er iets mee
te maliën?
Ja, jongen, d'r is een tariefstelsel, net
als bij de waterleiding en de belastingen.
Het is heel eenvoudig. Ze villen je vol
gens vaste regels. Pijnloos natuurlijk.
't Is niet lekker, Piet. Er komt tegen
woordig zoveel kijken. Maar ja, als de
gemeente op zwart zaad zit, dan is het
billijk dat we allemaal meehelpen om er
weer bovenop te komen.
Allemaal, Gerrit, maar dat heb je
mis, want ik betaal niks aan die lichtbe-
lasing. Wij vallen er buiten.
Wat, er buiten? De verlichting is
toch voor iedereen. We hebben er toch
allemaal wat aan?
Ja, dat denk je Gerrit. Maar jij be
taalt en ik niet en hopen anderen ook
niet.
Wat vertel je me daar? Dat is ook
een mooie boel. Neem nou 'rs 't geval dat
een boer of een akkerbouwer 's avonds
met zijn auto, jeep of trekker langs de
weg gaat, is 'ie dan niet 't heertje als de
weg goed verlicht is? Maar toevallig woont
hij buiten, wat jij noemt de gevarenzone.
Nou jongen, die betaalt geen licht
belasting.
Mooi is dat. Is dat in de Raad be
handeld?
Ja, natuurlijk.
Reeds tal van jaren werd in het kleine
stadje Grouw in Friesland, zoals op alle
plaatsen in ons land, het Sinterklaasfeest
op de „officiële" data, 5 en 6 December,
gevierd.
Doch, nu ruim 40 jaar geleden, ontdek
te een folkloreminnende onderwijzeres ter
plaatse, dat de Grouwenaars in vroeger
eeuw de Sinterklaas-surprises uitdeelden
op21 Februari.
Het is aan deze onderwijskracht te dan
ken, dat dit oude folkloristische gebruik
weer tot nieuw leven werd gewekt.
Sindsdien gaan 5 en 6 December in de
Grouwse samenleving zo goed als onop
gemerkt voorbij, maar demonstreren op
21 Februari Sinte Pieter met zijn knecht
Hansje Plus er dezelfde gulheid en mild
heid, in school en huis, als de bekende De-
cember-figuren.
De bakkers étaleren die dag „vrijers"
en „vrijsters" met feestelijke ornamente
ring, en presenteren hun producten in
zakjes, bedrukt met lofzangen op de dag-
heilige.
Het Grouwse Februarifeest is een her
innering aan het Germaanse voorjaars
feest, waarbij Sinte Pieter de komende
lente en Hansje Plus de wijkende winter
symboliseert.
M. P. VAN IPEREN,
Andel, N.-B.
(Het vorige week geplaatste artikel „Sin
terklaas" was van dezelfde auteur.)
Nou, daar zullen B. en W. en de
raadsleden ook niet voor zijn geweest,
want die houden van rechtvaardigheid.
Die zullen gerust niet een deel van de bur
gerij zwaarder belasten dan de anderen.
Gerrit, luister nou eens. Je denkt
weer verkeerd, 'n slechte gewoonte van je.
Ze waren er wél voor. De meerderheid
tenminste.
't Is toch niet waar, Piet Ze zullen
d'r eigen toch geen belasting op de hals
schuiven?
Gerrit, de mens is onberekenbaar in
zijn gedragingen. Ze hebben het gedaan.
Piet, dat is geweldig. Dat zal er in
hakken. Op hoeveel komt zo'n burge
meesterswoning in de lichtbelasting?
Nou, reken maar op zo'n twintig piek
jaarlijks. Maar die valt er buiten, dat is
een gemeentewoning.
Maar de wethouders wonen toch niet
in gemeentewoningen, Piet? Doen ze ook
niet, maar die liggen nou weer niet in de
gevarenzone.
Verdikkeme, Piet, zou er dan toch
wat ontbreken aan de rechtvaardigheid,
waar ik het straks over had? Zouden we
dit Mr. X. niet in handen kunnen geven,
want die heeft iets te maken met het
Comité voor Democratische Vrijheid, Ge
lijkheid en Broederschap....
DE RIJP
Hoogtijdag voor de BATO-adspiranten.
(R) Zondag 27 November hield de Gym
nastiekvereniging BATO, voor een helaas
niet uriA'erkochte zaai, haar adspiranten-
uitvoering in „Het Rijper Wapen". De uit
voering stond onder ^eiding vart de heer
J. J. van der Jaet. directeur van BATO.
Na de vaandelgroet en het zingen van
het Gymnastenlied opende mw. A. Hooy-
bergBruin, voorzitster, met een kort
woord, waarin zij in het bijzonder burge
meester Dalenberg en echtgenote welkom
heette. De allerkleinsten namen de eer
ste nummers voor hun rekening en daar
op werd het afwisselend programma in
vlot tempo afgewerkt. Er werd door de
jongens en meisjes goed werk verricht.
Vooral de meisjes A leverden goede pres
taties en speciaal het werken van Annie
Kuin en Grietje Eyk (zoals de ouden zon
gen, piepen de jongen!) trok de aandacht.
Breg Akerman en Aagje Verwer zorgden
zowel vóór, als na de pauze voor een mu
zikale afwisseling met hun liedjes bij de
gitaar. Een aardig nummertje was de Ver
keersagent. Bij de groepen en standen
werd goed werk geleverd en maakte het
wisselend licht een mooi effect. Vooral de
(Exclusief vraaggesprek)
door Han G. Hoekstra.
Het zal kort na twaalf zijn geweest
toen de heer Constant B. Kwakkernaat
in de Kalverstraat een paard inhaalde,
dat daar liep te winkelen. Bij zijn vriend
de acteur had Kwakkernaat, onder een
glas wijn, de aspecten van het existen
tialisme besproken. Hij had volstrekt de
bedoeling niet gehad het paard aan te
spreken. Hij was een bescheiden man, die
zich nooit opdrong. Het paard, dat een
casette tafelzilver stond te bekijken,
wendde echter juist, toen hij passeerde,
het hoofd om en zei goedenavond. Kwak
kernaat vond het niet meer dan gepast
die groet te beantwoorden.
Zoals dat gaat, waren ze ongemerkt in
gesprek geraakt. Het paard bleek het
paard van Sinterklaas te zijn. Terwijl ze
samen opliepen dacht Kwakkernaat in
eens aan zijn relatie met een der meer
bekende tijdschriften. Hij vroeg het ros
of het er bezwaar tegen had geïnterviewd
te worden.
Geen enkel, antwoordde het paard, ik
sta u dit vraaggesprek met genoegen toe.
Er zijn namelijk een paar zaken, waar ik
mijn hart gaarne eens over lucht. Maar
één ding. Vóór u het publiceert wil ik
de drukproef zien. Ze leggen je tegen
woordig allerlei woorden in de mond die
je nooit gezegd hebt.
Kwakkernaat beloofde het en begon
toen met te vragen hoe de dienst beviel.
„Uitnemend," zei het paard dat Age-
memnon heette en er op stond zo genoemd
te worden. „Mijn werk is lastig, maar
bijzonder dankbaar. Ik heb een buiten
gewoon goede meester. Vriendelijk. Goed
hartig. Niets is hem te veel. Het lopen
gaat hem hoe langer hoe moeilijker val
len, maar ik kan hem er nog maar niet
toe krijgen de huiskamers binnen te rij
den. Hij wil er af, de oude baas en dat
geeft soms geharrewar met zijn baard,
die nogal eens in de stijgbeugels blijft
hangen. Hij is intussen nog zo ij del als
een jonge knul. Iedere morgen een uur
lang die baard uitkammen en elk jaar
een nieuw model mijter, hoor!"
„Dat rijden over de daken is zeker niet
ieders werk?", informeerde Kwakkernaat.
„Zegt u gerust uit mijn naam, dat er
geen riskanter werk voor een paard be
staat dan het zogenaamde daklopen,"
verzekerde het paard. „Neem maar het
eenvoudigste: Telgaan op de Dakgoot.
Wat daar al niet bij kijken komt voor
je het goed onder de knie hebt. Dan die
ontelbare variaties in dakbouw, het pan
nedak, het strodak, het glazendak die elk
hun eigen stijl van beklimmen vergen om
maar niet te spreken van de Antenne
Ontwijkings-Manoeuvres, het Schoor
steenlopen en de Geruisloze Afdaling."
„Wordt er door dé hedendaagse jeugd
nog wel aan u gedacht? Ik meen, als ze
het schoentje of klompje bij de kachel
plaatsen?"
„Helaas was daar reeds voor de oorlog
teruggang in te bespeuren. Het stro was
vaak beschimmeld en de jongelui hadden
menigmaal de aardigheid benen knopen
inplaats van suikerklontjes in het schoei
sel te stoppen."
„Ontzettend," merkte Kwakkernaat ge
schokt op.
„Niet erg," praatte het paard. „Wij
vinden het teleurstellend, maar wij slaan
ons er door. Er staat zoveel tegenover.
Paard van Sinterklaas zijn betekent een
afwisselend leven. Je kómt nog eens er
gens. Je ziet wat van de wereld. De baas
is een beetje excentriek. Hij heeft er nou
maar pleizier in kinderen onder hun kin
te aaien. Ik vind het best. Een mens zijn
lust is een mens zijn leven. Het ergste,"
zei het paard, „is het inkopen doen. Pra
ten met directeuren van warenhuizen,
praten over korting bij contante betaling,
praten over stevig pakpapier enfin,
zet u dat maar niet in de krant. Heeft
niemand iets mee te maken."
„Iets over u zelf, uw familie."
„Juist," zei Agamemnon prijzend, „daar
wachtte ik eigenlijk al op. Ik ben gepa
renteerd aan de schimmel van Napoleon
Bonaparte, die u natuurlijk kent van het
plaatje, mijn moeder won twéémaal de
Derby en mijn oom van vaders zijde
werkt op het ogenblik bij het circus
Strassburger. Onder mevrouw Regina.
Het is overigens bijna niet leuk meer om
paard te zijn. Al die nieuwigheden zijn
een aanfluiting voor de soort. Paarden
praten tegenwoordig maar met iedere
kinkel die ze tegenkomen, ze voetballen
en ze halen allerlei grappen uit in bars."
„Het is waar," stemde Kwakkernaat
toe, „ik heb me daar ook menigmaal aan
geërgerd. Mag ik u tenslotte nog vragen
wat uw liefhebberijen zijn?"
Ze waren juist ter hoogte van Vroom
en Dreesman gekomen en Agamemnon
bleef staan om een wiebelende spijker
uit zijn hoef vaster aan te trappen.
kleintjes genoten van de sprekende pop
pen. Bij de vrije oefeningen voor de meis
jes A en B trad het publiek op als jury.
De B-tjes kwamen als overwinnaressen
uit de bus en ontvingen een extra trac-
tatie. Van de grondgymnastiek konden al
leen de bezoekers op de voorste rijen ge
nieten, achter in de zaal was vrijwel niets
te zien. Na het optreden van twee jonge
BATO-propagandisten, die op originele
wijze een ieder opwekten lid te worden
van BATO, werd de avond met paard-
sprongen besloten.
Mevr. HooybergBruin sloot de avond
en wekte in het bijzonder de meisjes van
1417 jaar op, lid te worden van BATO,
daar er van deze leeftijdsgroep geen af
deling bestaat en hieruit toch in de toe
komst de damesafdeling moet worden op
gebouwd. Zij dankte de heer van der Jagt
en allen die medewerking aan dc avond
haden verleend. Een adspirantje over
handigde de heer Van der Jagt een ca
deautje.
Paard op hol.
(R) Vrijdagmiddag sloeg het paard, ge
spannen voor de bakwagen van de heer
Kossen uit de Beemster, op de Kluft van
de Beemsterbrug op hol. Slingerend be
woog het voertuig zich door het Oostein
de, totdat de wagen „De Hoop" raakte,
waar de voorwielen er door de schok on
deruit braken. Het paard holde verder en
werd bij de Kralingerbrug tot stilstand
gebracht. Persoonlijke ongelukken deden
zich niet voor.
De ontdekking van het radium.
(R) Vrijdagavond werd in hotel „De
Eendracht" de eerste Nutsavond van dit
seizoen gehouden. Als spreker trad op de
heer F. Kief uit Amsterdam, met als
onderwerp: „De ontdekking van het ra
dium door het echtpaar Curie."
De voorzitter van het Nut, ds. Kastein,
opende deze bijeenkomst, waarvoor van de
zijde van het publiek slechts matige be
langstelling bestond. Ds. Kastein stelde
ook weer lezingen in het vooruitzicht op
ander dan natuurwetenschappelijk gebied
en gaf daarop het woord aan de heer
Kief.
In het eerste deel van zijn lezing ging
de spreker na, welke oorzaken geleid heb
ben tot de ontdekking van het radium.
In de loop van de 19e eeuw wierpen ge
leerden uit alle landen zich op het natuur
wetenschappelijk onderzoek, waarbij vele
uiterst belangrijke ontdekkingen werden
gedaan, doch ook nog vele raadselen ble
ven bestaan. Zo ontdekte de Franse ge
leerde Beckerell bij het onderzoek van
het element uranium tot dusverre onbe
kende stralen, waarvan de oorzaak niet
„Wel," zei hij, „schrijft u dan maar op.
Ik lees graag een goed boek. Kent u „De
klop op de deur"? De manier, waarop dat
probleem wordt aangepakt, vind ik maar
knap. Verder vis ik graag op de brasem.
En dan iedere dag een zitbad, en af en
toe naar een voetbalwedstrijd. Maar je
moet oppassen. Ze maken er zó een grap
je van. Wat mensen in 's hemelsnaam aan
aan die paardenmoppen vinden! Ik kan
er maar nooit om lachen. Zo, nu weet u
zeker wel genoeg."
Met een knikje verwijderde Agamem
non zich in de richting van de Vijzel
straat. Kwakkernaat kwam in hoogst op
gewonden toestand thuis. „Waar heb jij
uitgehangen?", vroeg zijn vrouw. „Ik,"
hijgde Kwakkernaat, „heb het paard van
Sinterklaas gesproken, het liep te winke
len in de Kalverstraat en het heet Aga
memnon. Moet je horen." Zijn vrouw
schudde het hoofd. „Het is wat moois,"
zei ze, „een- man van vijftig."
„Heus," probeerde Kwakkernaat nog
flauwtjes.
„Kom," zei ze. „Mórgen. Ga nou eerst
slapen."
kon worden opgespoord. Hier begint het
werk van het echtpaar Curie en wel in
het bijzonder van Madame Curie. Zij was
een uitgeweken Poolse, die in Parijs schei
kunde studeerde. Ter verkrijging van haar
doctorstitel maakte zij een proefschrift
over deze Beckerell-stralen. Dit onderwerp
pakte haar zo, dat zij haar onderzoekin
gen in de meest uitgebreide zin voortzette.
Onder terzijdestelling van alle persoonlijke
belangen heeft zij, hierbij geholpen door
haar echtgenoot, hard gewerkt en onder
zeer ongunstige omstandigheden dit
werk voortgezet, wat uiteindelijk leidde
tot de ontdekking van de bron der
stralen: het radio-actieve element radium.
Haar ontdekking was van ontzeglijke be
tekenis voor de technische vooruitgang
der wereld en betekende een triomf voor
het systematisch wetenschappelijk onder
zoek.
De heer Kief bleek een zeer begaafd
spreker te zijn, die zijn onderwerp uitste
kend beheerste en van het begin tot het
einde het publick wist tc boeien. Ds. Kas
tein sprak dan ook zeker namens allen,
toen hij in zijn sluitingswoord de heer
Kief dankte voor zijn lezing.
Zoetwaterrover van ruim 12 pond.
(R) Dinsdagmiddag trok de heer D.
Klinkhamer Sr. er met de hengel op uit
om te trachten een visje te verschalken, en
met succes. Aan de Zuiddijk, bij het Dreo-
veld, kreeg hij een snoek aan de haak, die
er \yezen mocht. In triomf werd de vangst
naar huis gebracht. Het gewicht van het
beest bleek 12 pond en 125 gram te be
dragen, de lengte was 97 cm. De vangst
trok natuurlijk veel bekijks.
De abonnementsconcerten.
(R) Het vierde abonnementsconcert, dat
Dinsdagavond j.1. in de N. H. Kerk werd
gegeven, trok niet zo veel belangstelling
als de vorige concerten. Dit was buiten
gewoon jammer, daar er weer veel viel te
genieten. Medewerking verleenden Mr. C.
Kooiman, viool en Hans Keuning, orgel.
De combinatie van viool en orgel klonk
uitstekend in het kerkgebouw. Vooral de
Sonate in D van Handel, de Romance in F
van Beethoven en de Romance in G van
Svendsen werden op uitstekende wijze uit
gevoerd. Van de orgelsoli trok vooral Cia-
conna van Pachelbel de aandacht.
Het laatste concert vindt plaats op 13
Dec. a.s. Hieraan werkt o.a. mee de heer
G. Hop.
Een Rijper keerde terug.
(R) Zaterdagmiddag keerde de heer Al-
dert van Petten met zijn echtgenote, na
een jarenlange afwezigheid, weer in De
Rijp terug. Ter ere van deze thuiskomst
wapperden van vele huizen de vlaggen en
was voor zijn ouderlijk huis een erepoort
opgericht. Ook was er veel publiek op de
been en een en ander maakte een feeste
lijke indruk, 't Avonds om 8 uur kwam
het fanfarecorps „Kunst na Arbeid" de
feestvreugde voltooien door het brengen
van een serenade aan haar oude lid. De
heer B. Visser, voorzitter van het corps,
feliciteerde de heer Van Petten met zijn
behouden thuiskomst. De heer Van Pet
ten, enigszins van zijn stuk gebracht door
de vele blijken van belangstelling, dankte
het fanfare voor deze bijzonder aardige
attentie.
Parkeren verboden!
(R) Wij maken belanghebbenden er op
attent, dat het verkeersbord betreffende
het parkeerverbod op de Kleine Dam, daar
ter plaatse is aangebracht, zodat dit ver
bod nu voor alle voertuigen van kracht is
geworden.
Zie ginds komt de stoomboot.
(R) Woensdagmiddag arriveerde St. Ni-
colaas, vergezeld van zijn onafscheidelijke
knecht Zwarte Piet, met de boot van de
fa. Visser, die onder bevel voer van ka
pitein Jelle Klompmaker, in De Rijp. De
tocht langs de Tuingracht werd een ware
zegevaart. De juichende kinderen op de
kant werden door St. Nicolaas vriendelijk
toegewuifd. Bij de Dam stapte de Sint,
geholpen door Zwarte Piet en de heer G.
de Jong, voorzitter van de organiserende
R.K. middenstandsvereniging, op de vas
te wal en besteeg de trap van het Raad
huis. Hier werd de hoge gast verwelkomd
door burgemeester Dalenberg, die een
korte toespraak hield en hierin St. Nico
laas hartelijk welkom heette in De Rijp.
Vanaf het bordes hield de goede Sint een
rede tot de op de Kleine Dam samenge
drongen kinderen en.groteren. Zwarte
Piet strooide met milde hand tractaties
rond en de burgemeester ging voor in een
driewerf hoera voor St. Nicolaas, dat spon
taan door de menigte werd overgenomen.
Hierop besteeg de Sint het van een sta
tiekleed voorziene paard, dat reeds vol
ongeduld stond te wachten om hem op
zijn tocht door De Rijp te vergezellen.
Hierbij bezocht St. Nicolaas verschillende
bij de Middenstandsvereniging aangeslo
ten winkels, waar hij inkopen deed. Zwar
te Piet zorgde af en toe voor tractatie en
zo werd het een ware zegetocht. Om om
streeks vijf uur was alles weer rustig in
het dorp.
Vol verwachting klopt ons hart
(Zie vervolg pag. 2.)
