IMI©IMÜCA
DANSEN
OM J. D. van Exter
WEIHNACHTS-ORATQRIUM
Daar kan Nederland
niet aan foppen.
Een INTENSIEVE reclame bereikt U
met in dit blad te adverteren.
drukkerij G. J. HOOGCARSPEL
FEUILLETON li 11 U\l II 'O door BERTA RUCK
GROOT-NOORDHOLLANDSE TENTOONSTELLING
IS SCHITTEREND VAN OPZET
„VAN WADDEN TOT U"
Dezer dagen heeft in een vergadering in
restaurant „Kinheim" te Alkmaar de in
stallatie plaats gehad van de verschillen
de commissies, die zullen samenwerken
bij de enorme organisatie van. de in Juli
en Augustus van het volgend jaar te hou
den Groot-Noordhollandse tentoonstelling
„Van Wadden tot IJ". Deze tentoonstel
ling, die opgebouwd zal worden op een
terrein van 15 hectare aan de Bergerweg
te Alkmaar, belooft een grootse manifes
tatie te worden voor de Noordhollandse
cultuur, het toerisme, de landbouw, de
industrie en de handel. De kosten worden
geraamd op 200.000 gulden. Er zijn voor
lopig geprojecteerd zeven paviljoens
(waarbij een hoofdpaviljoen met toneel)
en twee restauratiepaviljoens. Er komt een
schitterende aanleg van tuinarchitectuur
met waterpartijen, waarvoor contact is
opgenomen met de Nederlandse Heide
maatschappij en het Staatsbosbeheer. Ver
moedelijk zal aan de tentoonstelling wor
den toegevoegd een lunapark. In het
hoofdpaviljoen zullen des avonds dans
groepen. toneelgezelschappen, muziek
korpsen enz. optreden.
In grote ruimten zal een beeld worden
gegeven van de kenmerkende dingen der
verschillende gewesten. Zo bestaat onder
meer het plan om een zuivelfabriek in
volle werking te tonen en een in bedrijf
zijnde veiling met de befaamde klok. Tou
ringcars zullen uitzwermen naar alle de
len van Noord-Holland om de bezoekers
de mooiste plekjes van onze provincie te
laten zien.
Verwacht wordt, dat vrijwel alle firma's
van enige betekenis aan deze grote ex
positie van Noordholland kennen en kun
nen zullen deelnemen.
Uit de uiteenzettingen, die op de verga
dering van Zaterdag zowel door de voor
zitter van de Federatie van V.V.V.'s, de
heer mr. D. Breebaart, als door de direc
teur, de heer J. J. Dinkelberg, werden ge
geven, stippen wij nog aan dat aan de ge
meente Alkmaar een garantiefonds van
65000 gullen is gevraagd; dat gerekend
wordt op 100.000 gulden aan verhuur van
standruimte en op 100.000 gulden entree
gelden.
Den entreeprijs zal worden gesteld op
1.Aangezien in de dertig dagen, die
de expositie duurt, juist de vijf drukst-
bezochte Alkmaar-se kaasdagen vallen, re
kent men ook op veel bezoek van buiten
landers en van vacantiegangers uit het
gehele land. Dat er in het hoofdpaviljoen
ook modeshows worden gehouden, maakt
een bezoek aan deze tentoonstelling ook
voor de dames buitengewoon aantrekke
lijk.
Er zal nog een geweldige massa werk
verzet moeten worden aleer het zo ver is.
Maar als de ontvouwde plannen werke
lijkheid worden, dan zal, als zich straks
de veertig meter lange en acht meter die
pe toegangspoort opent, een machtig werk
tot stand zijn gebracht welke propagan
distische waarde nauwelijks overschat kan
worden.
Hier wordt iets groots verricht.
Op uitnodiging van de Engelse regering
hebben drie Inspecteurs van het Onder
wijs een studiereis gemaakt, om het on
derwijssysteem aldaar te bestuderen. De
heer Van der Worp, Inspecteur in de In
spectie' Hoorn, één der drie heren, heeft
in Het Herenhuis voor het onderwijsper
soneel uit de Beemster een lezing gehou
den over deze studiereis.
Spreker was enthousiast over wat hij ge
zien had. Daar kunnen ze in Nederland
niet aan tippen. Een prachtig mooi geslo
ten systeem, vanaf drie jaar tot en met
middelbaar onderwijs is alles kosteloos,
met schoolmaaltijden voor alle leerlingen.
Middelbaar onderwijs voor allen die ge
schikt zijn, maar zij die de geschiktheid
missen, mogen dit onderwijs niet volgen.
Verreweg het grootste belang wordt ge
hecht aan de geestelijke vorming. De op
voeding is no. 1; onderricht komt op de
tweede plaats.
Ondanks de ernstige financiële toestand
staat de gehele bevolking, zowel conser
vatief als Labour, achter deze maatregel,
die enorme sommen kost.
Dit systeem is in schrille tegenstelling
met het Nederlandse, waar van een orga
nisch onderwijssysteem geen sprake is.
Hier staat verwerving van kennis op de
voorgrond. In Engeland is opvoeding tot
democratisch stadtburger hoofdzaak. Bur
gers die hun rechten kennen, maar tevens
hun plichten.
Grote bewondering had spreker voor de
onderwijsinrichtingen. Ook daarmede viel
de vergelijking met Nederland zeer ten
nadele voor ons uit. Sportterreinen en tui
nen zijn bij iedere school aanwezig. Aan
leer- en studiemateriaal wordt de grootst
mogelijke zorg besteed. De maaltijden
worden gezamenlijk gehouden in de eet
zaal, die in iedere school aanwezig is. Ook
hierin is een bepaald streven naar een
waardige levenshouding het motief.
Spreker heeft bij alles wat hij gezien
en ondervonden heeft, een grote bewon
dering gekregen voor het Engelse onder
wijssysteem.
Maar
een verstandig
Zakenman adverteert in
„DE DRIE MEREN"
en
„DE RIJPER COURANT"
Predikbeurten
ZONDAG II DECEMBER
DE RIJP:
Ned. Hcrv. Gem.: Geen dienst: zie
Graft.
Evang. .Luth. Kerk: Geen dienst.
Doopsgez. Gem., v.m. 10 uur, ds. Keu-
ning.
Geref. Gem.: v.m. 10 uur en n.m. 2.30
uur, leesdienst.
GRAFT:
Ned. Herv. Gem.: v.m. 10 uur, ds. Kas-
tein.
NOORDEINDE:
Doopsgez. Gem.: Geen dienst.
OOST-GRAFTDIJK:
Doopsgez. Gem. Geen dienst.
Ned. Herv. Kerk: v.m. 10 uur, ds. Wes-
seldijk (Bediening H. Doop).
WEST-GRAFTDIJK:
Ned. Herv. Kerk. Geen dienst.
GROOT-SCHERMER.
Ned. Herv. Kerk: geen opgave ontvan
gen.
DRIEHUIZEN:
Ned. Herv. Kerk. Geen opgave ontv.
STOMPETOREN.
Ned. Herv. Kerk. Geen opgave ontv.
SCHERMERHORN:
Ned.-Herv. Kerk, v.m. 10 uur, ds. Leen-
dertz.
OOSTHUIZEN:
Ned. Herv. Kerk, v.m. 10 uur, M. J. Fa-
ber.
BEEMSTER:
Doopsgez. Gem.: Geen dienst.
ZUID-OOST-BEEMSTER:
Ned, Herv. Kerk: n.m. 7.30 uur, ds. 01-
deman.
MIDDEN-BEEMSTER:
Ned. Herv. Kerk: v.m. 10 uur, Mej.
Hoving.
ZUID-SCHERMER:
Ned. Herv. Kerk: geen dienst.
PURMEREND:
Doopsgez. Gem., v.m. 10 uur da. Leistra.
Ev. Luth. Gem.: 10 uur, ds. H. J. A.
Haan.
Ned. Herv. Gem., 10 uur, ds. F. Ban-
nink (H. Doop). 10 uur Weeshuiszaal:
jeugddienst, voorganger E. van Berkum,
onderwerp: „Het is later dan je denkt.'"
Geref; Gem., v.m. 10 en n.m. 5 uur, ds.
A. A. v. d. Leer.
F amilieberlchten
Soldaat JAN COMMANDEUR
feliciteert zijn Moeder met haar
verjaardag cn wenst haar nog vele
gelukkige jaren toe.
Indonesië, Semarang 1949.
Advertentiën
Een dezer dagen verschijnt het
nieuwe boek van Mevr. J. VISSER-
ROOSENDAAL:
„TERWIJL DE SCHEPEN
WACHTTEN
Verkrijgbaar bij:
BOEKHANDEL HOOGCARSPEL,
DE RIJP
Nederl. Roode Kruis
Loterij
Grijpt Uw kans nog in 1949.
Aan prijzen acht duizend gld.
Trekking Vrijdag 30 Dec. a.s.
Prijs per lot 50 cent, 5 loten
2.50, 10 loten alzo 5.—.
Zend postwissel plus 10 et.
voor porto aan:
N. J. SCHOUTEN, Peperstr.,
hoek Kerkstraat, Purmerend.
Bericht van prijs wordt U
gegeven. De laatste loterij in
het oude jaar.
DRUKKERIJ
G. J. HOOGCARSPEL
MIDDEN-BEEMSTER
Rijpcrweg 96
VRAAGT
EEN FLINKE JONGEN
om in het vak opgeleid te worden.
Voor een goede oplei
ding wordt ingestaan.
Ruime sortering
KERST- en
NIEUWJAARSKAARTEN
en KALENDERS
BOEKHANDEL HOOGCARSPEL,
DE RIJP
HET HEERENLOGEMENT
PURMEREND Telefoon 19
ZONDAG 11 DECEMBER:
Orkest:
THE NEW RHYTHM-KIDS
145. Voor Pim goed weet, wat er ge
beurt, schiet hij met een daverende klap
tegen een boom op. Door de schok tui
melen alle dieren door elkaar. Gelukkig
gebeuren er geen verdere ongelukken.
Alleenis het hele clubhuis vernield
en in stukken uit elkaar gevallen.
146. Zonder iets te zeggen staren Pim,
Pam en Pom elkaar aan. „Zijn jullie alle
maal nog heel?" vraagt Pim eindelijk aan
zijn vriendjes. „Ja, wij wel," zegt Kobus,
„maar.... ons clubhuis niet!" „Ach, dat
is het minste," roept Pim alweer opge
wekt. „Dan bouwen we weer een nieuw!
Zo mooi was het toch niet." „Maar hoe
staat het met de jeep?" vragen Brommie
en Tommie.
JOH. SEB. BACH
(Verkorte uitvoering)
op WOENSDAG 21 DECEMBER 1949
in de LUTHERSE KERK PURMEREND
Medewerkenden
ELISABETH LEGUIT-v. d. ZANDEN Sopraan
ANNIE DELORIE Alt
REINHARDT VAN RANDWIJKTenor
HERMAN HüLSMANNBas
AUGUST GRENTZIUSOboe
JANNY VAN WERINGClavecimbel
WILLEM HüLSMANNOrgel
Het Koor der Koorverenigingen PurmerendEdam.
Het geheel onder leiding van THEO ETTEMA
Aanvang 7.30 uur n.m. Toegangsprijs ƒ1.75
Het kerkgebouw is verwarmd.
Toegangskaarten en Tekstboekjes verkrijgbaar aan de kerk en
bij de Heer L. MOL (Oud's Wijnhandel), Peperstr. 16, Purmerend.
Telefoon 27.
Hebt U nog voldoende visitekaartjes
voor Uw gelukwens op 1 Januari 1950
Neen
Bestelt U dan omgaand nieuwe bij:
RIJPERWEG 96, MIDDEN-BEEMSTER
Ons nieuwe modelboek, met de vele soorten, werd geroemd door
de velen, die hun St. Nicolaas-cadeau in de vorm van visite
kaartjes door ons naar genoegen lieten verzorgen.
ER IS ZEKER KEUS VOOR U BIJ.
Agenten te Nrd.- en Z.O.-Beemster, de Rijp (boekhandel), Groot-
Schermer, West-Graftdijk en Kwadijk.
„Hij had altijd zulk mooi haar," zei ze,
„net als Theo het nu heeft. Jongens
mannen schijnen krullend haai" echter
altijd een soort beproeving te vinden. Ze
rusten nooit, voor ze het met brillantine
en hun borstel zo glad hebben dat er
geen sprake van krullen meer is. En als
we weer allemaal in Sevenoaks terug
zijn, danIk keek op, ik wilde haar
in de rede vallen en zeggen, dat ik al
eer weg moest, maar ik kon geen woord
uitbrengen. Zij ging voort, het was of
zij meer tot zichzelf dan tot iemand an
ders sprak, en het was over een onder
werp, dat ik op het ogenblik bijna niet
hebben kon. „Dan zal ik je van allerlei
laten zien, dat ik nog van hem heb, toen
hij een baby was. Zijn eerste hemdjes!
Toen droegen ze altijd hemdjes, zoals je
weet, fijn linnen met smalle, echte
kantjes om hals en mouwen.Ik weet
wel* dat de tegenwoordige kleertjes prac-
tischer zijn, maar ik kon ze toch niet
wegdoen. Ik heb ook nog een heel mooie
geborduurde doopjurk van hem.... al
zijn kleertjes heb ik nog. Voor Blanche
en Theo maakte ik weer nieuwe. Ik vond
het zo aardig, dat ze elk hun eigen
kleertjes zouden hebben, zodat als ze
trouwden, ik hun die mee zou kunnen
geven. Jij krijgt ze dus allemaal van
Billy en het medaillon ook. Ik weet, dat
je (iat wel graag zult willen hebben."
„Ik?" riep ik, verschrikt en met ge
broken stem en gaf het haar weer terug.
„Neen, o, neen het is niet voor mij!
„Zeker is het voor jou. Ik had altijd
plan om het op zijn trouwdag aan zijn
bruid te geven."
„Bewaart u het dan zo lang voor haar,
zei ik.
Zij antwoordde niet dadelijk.
Een ogenblik, later sloeg zij echter haar
arm om mij heen, en met haar lieve, aar
zelende stem zei ze zo ernstig en zo droe
vig:
„Nancy, je houdt toch van mijn jongen,
is het niet?"
En toen kwam er nog een emotie bij
op die dag, die reeds zo vol emoties ge
weest was.
Ik hoorde mij die vraag van zijn moe
der beantwoorden, maar ik herkende
mijn eigen stem niet. Toch was tiet nu
geen hersenschim zoals die middag in
het water en later op het strand. Ik was
het zelf, ik, Monica Trant, die met beven
de stem op wanhopige toon uitriep:
„O ja! Ja! U weet, dat ik hem lief
heb!"
En het was mij, alsof een vreemde mij
een geheim bekend gemaakt had, een
geheim dat ik nooii vermoed had, maar
dat ik met zekerheid wist, dat de waar
heid was.
Ik stak mijn handen uit, als om die
bekentenis tegen te houden. Ik moest
haar ter zijde zetten. Ik moest het doen,
tenminste, zolang ik nog hier bleef. Ik
liet mijn armen zakken en spande al mijn
krachten in, om weer gewoon te praten.
„Hoe laat is het, mevrouw Waters?"
zei ik.
„Half acht. Je gaat toch zeker vroeg
naar bed is het niet? Je blijft niet op
zitten?"
„Neen, ik ga naar bed."
No. 103
„En morgenNancy, ik zal maar
niet veel meer zeggen, maar het leven
belooft nog zoveel voor jullie!"
Toen voegde zij er iets aan toe, dat mij
pijn, deed, en wat ik maar wilde, dat ik
vergeten kon. Ik zal het ook wel verge
ten, maar gauw zal het niet gaan.
„Jullie hebben elkaar op zo wonder
bare wijze leren kennen. Bederf je weg
niet. Morgen
Ik klemde één ogenblik de hand, waar
in zij het medaillon hield in de mijne en
fluisterde:
„Morgen zal alles anders zijn."
Wat ik daarmede bedoelde, zei ik niet.
Ja, het zal alles anders zijn, dat is zeker.
Half acht! Dan kon ik nog net telegra
feren.
Ik sloop het huis uit en liep, zo snel ik
kon, naar het postkantoor. De vrouw, die
daar dienst doet, zou, dat wist ik, niet
tussen de regels kunnen lezen, zover
reikte haar verstand niet.
„Harradine, Marconi Mansions, Bat-
tersea, Londen. Sein onmiddellijk Trant
p.a. Waters. Port Cariad, Anglesey: Kom
dadelijk terug; ben ziek, Cicely. Tots,"
telegrafeerde ik.
Als zij nu maar schrander genoeg is
om het antwoord dadelijk te zenden!
HOOFDSTUK XXVI.
Cicely's telegram kwam vanmorgen
aan 't ontbijt. Juist-toen ik beneden kwam.
Ik heb het hun laten zien en verklaard,
dat ik er natuurlijk dadelijk heen moest.
Alleen Theo protesteerde. Ze was echt
boos.
„Je vriendin ziek? Hoe kan ze dat nu
juist verzinnen, nu we het zo gezellig
hebben en morgen met de Charriers naar
Red Wharf Bay gaan!"
De anderen zeiden geen woord. Zij lie
ten niet blijken, dat zij het vreemd von
den, dat Cicely Harradine, die in Batter -
sea woont, haar telegram verzonden had
van Euston station af ik begreep het
zelf ook niet.
Mevrouw Waters stelde niet eens voor,
dat ik nog even wachten zou met terug
gaan, of dat ik liever een verpleegster
zou sturen. Als er misschien in haar ogen
een vraag te lezen was, dan zag ik het
toch niet. Ik hield mijn ogen steeds op
mijn theekopje, de klok en mijn spoor
boekje gericht. Ik had geen moed hen aan
te zien, die ik binnen enkele uren voor
goed ging verlaten.
De hele morgen bracht ik boven met
pakken door.
Tweemaal, terwijl ik zo bezig was om
alles uit de laden te halen en in stapeltjes
neer te leggen op mijn bed, hoorde ik
het fluiten van een zogenaamde lijster
onder mijn raam, maar ik liet me niet
foppen. Ik wist, dat het geen lijster was
en nam er geen notitie van.
Ik ging voort met pakken. Mijn strand-
schoenen legde ik op de bodem van mijn
koffer. Die zal ik vooreerst niet weer no
dig hebben. Ik liet hem fluiten.
Hij probeerde wat anders.
Twee keer tikte iets tegen de ruiten,
net als toen die bonte lijster indertijd een
slak met een huisje in mijn vensterbank
zat op te knabbelen.
Nu wist ik echter, dat het een kiezel
steentje was, dat hij gegooid had, om
mijn aandacht te trekken, maar of hij al
floot, of met steentjes gooide, ik ging
niet naar hem toe.
Ik rolde mijn rose zonnehoed in een
prop en stopte hem bij mijn schoenen.
Ik dacht er niet over, om naar beneden
te gaan.
Daarop hoorde ik voetstappen op de
keien onder mijn raam en iemand riep
zacht:
„Nancy!"
Ik gaf geen antwoord. Ik had geen plan,
om naar hem toe te gaan.
„Nancy!" klonk het dringend. „Zeg,
Nancy!"
Neen, laat hij maar denken van mij
wat hij wil, dat ik onbeleefd, koppig,
kinderachtig of knorrig ben als hij
maar niet raden kan, waarom ik niet
naar beneden wil en zelfs niet uit het
raam wil kijken. Het zou te veel voor
mij zijn. Sedert ik met mijn eigen lippen
beleden lieb, wat ik zover mogelijk uit
mijn gedachten moet bannen, heb ik al
mijn krachten nodig tot de strijd.
„Nancy!"
Hij scheen vastbesloten, iets tegen mij
te zeggen, maar 't kon mij niet schelen, of
hij het over gistermorgen of over gister
middag wilde hebben. Ik was even vast
besloten om hem de kans niet te geven.
(Wordt vervolgd)
