ALGEMEEN
ADVERTENTIE-EN
NIEUW S-,
LANDBOUWBLAD,
N°. 14.
A°. 1857,
VOOR HET
SCHAGEN
KANTON
EN OMSTREKEN.
Donderdag 31 December.
UITGEVER P. J. G. DIDERICH.
De Uitgever verzoekt allen, welke nog
niet geabonneert zijnen dit met primo
Januarij wenschen te doen; zich daartoe
ten spoedigste aan te melden, daar bij latere opga
ven, nij soms niet in staat mogt zijn, de eerste
Hommers te kunnen leveren.
sui \i. i;ii courant.
nacnnmjaiïsiauas ma aa'ia uuuananj
Voor Scha jenf 1.00.
Franco per post door het jehecle Rijk. 1.15.
Afzonderlijke Couranten0.10.
Verschijnt iederen Donderdajmorjen.
Brieven Franco.
aam: maa aa «aïaaana
Van een tot vijf rejels behalve
de 35 cents zejelrejtf 0.75.
Iedere rejel meerder0.15.
Crootc Letters naar de ruimte die zy beslaan.
Aan de Lezers.
Het is een oud en eerwaardig gebruik dat men bij den
aanvang eens jaars elkander gelukwensclit. De kinderen na
deren hunne ouders met hunne zcgenwenschen die zij hun
met den glans van het genoegen op het gelaat overreiken
de vriend geeft den vriend een' dubbel hartelijken handdruk
de minnaar spoedt zich naar zijne geliefde, om haar op nieuw
de opregtheid zijner gevoelens te betuigen,; de godsdienst
leeraars laten de gelegenheid niet ongebruikt, om hunne ge
meente op nieuw op te wekken tot dankbaarheid aan den
Allerhoogste; kortom, niemand, tenzij lijpeen men-
schenliater zij, blijft op dien dag geheel ongevoelig, en al is
het dan ook bij sommigen slechts welstaanshalve, men kan
toch niet nalaten, zijnen broeder #Geluk en Zegen I" toe te
roepen.
Of die wenschen allen van den echten stempel zijn of er
soms wel veel bij gedacht wordt wie zal het ons zeggen?
Maar verliest dan de deugd hare waarde, omdat sommigen
haar als een masker gebruiken, om hunne gebreken te.ver
bergen? Zeker niet; en.-evenmin kunnen onverschilligen of
egoïsten het eerwaardig g^cuik van het onderling geluk wen
schen bij bijzond.gïg.g^h'gyiheden berispelijk maken.
De redactie zal dan ook deze gelegenheid niet ongebruikt
laten om een woord tót de lezers der Scliager Courant te
spreken. ~*rr
Het is niet enkel dwfclébfdheid, die haar dringt, om hun
de beste wenschen toe te voegen een hooger beginsel noopt
haar daartoe. De lezers toch hebben haar gedurende 3
maanden met de meeste welwillendheid in hare beschouwin
gen op verschillend gebied vergezeld. Zij acht zich daardoor
vereerd en het is haar eene behoeftehun daan oor bij het
einde van dit tijdperk den liartelijksten dank toe te brengen.
De belangstelling, die zij aanvankelijk zoo ruimschoots mogt
ondervindengeeft haar den moed, op den ingeslagen weg
voort te streven en zich daartoe bij voortduring bij alle
weidenkenden dringend aan te bevelen.
Wel valt het niet te ontkennen, dat de belangstelling nog
niet zóó algemeen is als men in het belang der zaak zou
wenschenen dit is vooral het geval in de omliggende ge
meenten. De redactie had zich wel niet voorgesteld aan ieders
verwachting te zullen kunnen beantwoordenzij beschouwt
bet als eene onmogelijkheid aUen te voldoen, en hijdie zich
dat ten doel zou stellen, zou eindelijk zeker niemand meer
bevallen. Maar toch bevreemdt het haar, dat zij van som
migen eene soort van tegenwerking ondervindtdie minder
schijnt voort te vloeijeu uit ontevredenheid met den geest en
de strekking van het weekblad, dan welomdat men de
openbaarheid niet wenscht. Zulke gevoelens had zij niet ver
wacht in onze eeuw van verlichting en vooruitgang te hooren
verkondigen immers zij belmoren eigenlijk in de middel
eeuwen te. huis, tenzij men reden hebbe om de openbaarheid
te vreezen. Hoe dit dan ook zijn moge, de redactie acht zich
in gemoede verpligt den dusdeukenden het lezen der Sclia
ger Courant te ontraden want zij erkent openlijk, dat zij er
geheel anders over oordeelt. Zij zalwaar het nuttig kan
zijnonbeschroomd den sluijer opligten want zij meent
juist daardoor haar doel//Pracfisch nut," het best te kun
nen bereiken.
Een en ander moge' nu hebben verhinderd, dat de Schager
Courant tot heden een kantons-blad is gewordenzoo als
men zich had voorgesteld het zal de redactie niet weerhou
den vol moed hare taak voort te zetten naar den geest van
het programma, waarmede zij haar eerste Nummer heeft doen
verschijnen. Zij zal niets onbeproefd laten, om haar blad zoo
volledig mogelijk te maken, waartoe zij door meerdere bron
nen zich hoe langer hoe beter in staat gevoelt. Met vrijmoe
digheid en onpartijdigheid zal zij voortgaan zaken voor te
stellen of te behandelen, zonder te vervallen in hetgeen men
personaliteit noemt. Kortom, zij hoopt alles te doen, wat mo
gelijk is, om zich de belangstelling waardig te maken, welke
zij reeds (zelfs in andere gewesten) mogt ondervindenen
verder hoopt te ondervinden.
Alle begin is moeijelijk. Ook de redactie heeft dit bij deze
ouderneming ondervondenmaar des te meer acht zij zich
dan ook verpligt hare hulde toe te brengen aan hendie
haar zoo bereidwillig hebben ondersteund. Maar toch kan zij
niet nalaten hare verwondering te betuigen dat zoowelen
werkeloos bleven, waarvan zij dit het minste had verwacht.
Was dat onverschilligheid Dat mag zij niet veronderstel
len want waaT Keft eene openbare onderneming geldtdie
niet alleen op het stoffelijke maar ook op het zedelijke haren
invloed kan uitoefenen, mag niemand onverschillig zijn. En
daarbij kan zulk eene onverschilligheid veel nadeel stichten.
Ten bewijze willen wij slechts eene zaak aanhalen wier be
lang de redactie zeer ter harte gaatden landbouw. Het
schijnt toch, dat sommige landbouwers zich niet in alle op-
zigten hebben kunnen vereenigen met hetgeen in de ver
schillende nummers met betrekking tot den landbouw is
opgenomen; maar waarom hunne aanmerkingen niet aan de
redactie medegedeeld Deze is niet verwaand genoeg zich
te verbeelden niet te kunnen dwalen en door wrijving van
denkbeelden komt men tot de waarheid, terwijl in dergelijke