DU1TSCHLAND.
ITALIË-
Eene voorgekomen Catastrophe.
23 Mei. Een timmerman lia<l al zijn gereedschap moe
ten verkoopen, om zijn huisgezin brood te verschaffen; hij
had geen geld om ander gereedschap te koopen en kon dus
nietftvcrken. De keizer kreeg hiervan kennis en zond hem al
wat hij noodig had. »llad de keizer mij geld gezonden
zeide hij dan zon ik het als cene aalmoes van een mees
ter hebben geweigerd; nu hij mij in de gelegenheid stelt te
werken, neetn ik zijn geschenk aan als de gift eens vaders".
Weenen, 2t Mei. Uit Regusa wordt van gisteren ge
meld, dut het Turksehc leger, dat Montenegro moet binnen
rukken, 20,000 man sterk is en onder bevel van den mnchir
Abbipacha te l'odgorizza in Albanië wordt bijeengetrokken.
Vier stoomschepen, welke zich in het meer van Scutari be-
viuden, zullen de bewegingen van het leger ondersteunen.
De Monteaegrijnen zijn binnen huDne grenzen teruggetrok-
ken.
Uit Lemberg wordt gemeld, dat Dr Czernanski, oud
professsor in de kruidkunde, zoölogie en geognosie aan het
gymnasium der akademie aldaar, den 15 dezer door zekeren
Brvlinski, een zijner voormalige schoolkameraden, is ver
moord. Brvlinski, kwam den professor eeuig geld ter leen
vragen, en"op diens weigering bragt hij hem drie houwen
toe met eene bijl, welke hij onder zijne kleederen verborgen
had gehouden, en sneed vervolgens zich zelveu met een
scheermes de keel af.
Op de landbouwkundige tentoonstelling, welke thans
te Praag gehouden wordt, zijn o. a. door een industrieel uit
Köuigssaal een aantal zwijnen geëxposeerd, welke zich niet
enkel door de goede mesting en dergelijke uitmuntende hoe
danigheden onderscheiden, maar voorai ook door de zonder
linge namen, welke de exposant aan deze dieren heeft gege
ven. Zoo heel er een „Crinoline", een 6iider „Griseldis",
en een dik, vet biggetje antwoordt op den „prius Pion-Pion''^
Turijn, 20 Mei. Generaal Garibaldi heeft het volgende
protest uitgevaardigd:
»Ik ben nog niet naauwkeurig bekend raet bet aantal
dooden en gekwetsten bij het bloedbad te Brescia. Ik weet,
dat er kinderen vermoord en vrouwen en kinderen gewond
zijn.
»Als Italiaanscli soldaat, wil ik niet gelooven, dat Itali-
aansche soldaten weerlooze kinderen en vrouwen hebben
gedood en gewond. De daders kunnen in uniform verkleede
moordenaars geweest zijn, en hij dit bevel beeft gegeven tot
het bloedbad o! ik zou voorstellen hem tot beul te
benoemen en ik zou voorstellen aan de inwoners
Vertolg en S/otJ.
Den storm, den regen, den stikdoukereu nacht vergetende, hield
hij de lijn in de hand, de lantaarn in de hoogte, en greep moedig
den sterkste tak van den eiken boom, die hij hereiken kon deze
wankelde en boog zich onder zijnen last; doch de kleine held greep
moedig onder de digte takken naar eenen dikkeren. Thans hief
hij de lantaarn in de hoogte om zijne stelling in oogenschouw te
nemen. Een oogenblik was hij radeloos, kon h\j slechts den
versten tak bereiken, zoo dacht hij, dan ware het gemakkelijk,
met behalp zijner liju of door eenen sprong den tegenover
gestelden oever te bereiken. Doch zulks was eene bijna waan
zinnige poging. Hjj keek rondom zich heen, lichte met zijne
lantaarn hier en daar en zag slechts eene donkere vaste mas
sa, die hij niet zeer duidelijk kon onderscheiden, het moest
eeu voorwerp ziju, dat hem dienen kon, het licht voor
zich uithoudendeboog hg zich voorover om duidelijker te
kunnen zien, en ontwaarde een gedeelte der ingestorte brug,
slechts op twintig voet afstands van hem verwijderd, het laagste
gedeelte kwam op gelijke hoogte met zijn hoofd.
Het hart klopte hem van vreugde bij deze ontdekking. Hij
wond zijne lijn los en maakte er eene dubbele lus aan. Nu klem
de hij zich aan den tak vast, en wierp den strik naar de
scherp uitstekende palen van het overschot der brug, doch
hij wilde niet vastraken. Te vergeefs beproefde hij zulks her
haalde malen; eindelijk bleef de lus vasthouden, nu hij trok met
al zijne magt, doch de lus liet niet los. Spoedig maakte hij bet
andere einde aan bet beneden gedeelte van den sterken tak,
die hij gevat had, vast. Na begon hij, met de lantaarn aan
den arm zich met handen en voeten vast aanklampende
laDgs de lgn voorwaarts te klimmen. De regen en wind bruisch-
te om hem heeu en terwijl bij in het midden hing, rukte hem
windvlaag de muts van het hoofd. Zijne handen waren
ijT 1 bij nik door koude verstijfd, en voor een oogenblik gevoelde hij
fp" - zich, \ls het ware, geheel afgemat. Duim voor duim, voet voor
voet kjocp hij langs het glibberige touw voorwaarts en bereik
van Brcscia een monument voor Papoff Russisch officier
op te rigtcn, die zijn sabel verbrak, toen men hem beval op
het ongewapende volk van M arschau te schieten.
De bewegingspartij een aanval op het Zuiden van Ty-
rol beraamd hebbende, is dc toelaag ontdekt en verijdeld, door
liet gevangennemen van 2 hoofdofficieren van bet ontbonden
Garibaldiaarisclie leger en een honderdtal volgelingen. Te
Brescia zijn pogingen aangewend om de gevangenen met ge
weld te bevrijden waarop de troepen met scherp gevuurd en
eeuige lieden gedood en gekwest hebben. Eene dergelijke
beweging te Bergamo is gemakkelijk bedwongen. Het verzoek
van Garibaldi om de schuldigen te ontslaan is door de rege
ring afgewezen. In een Milaneèsclidagblad beeft bij een beklag
geplaatst tegen de in-bechtenis-neming van den kolonel
Ca Ua bene.
Garibaldi heeft de zich te Bergamo iu hechtenis bevin
dende vrijwilligers geniagtigd te verklaren, dat zij op ver
zoek daar waren te zamengekomen.
T U R K IJ
Constantinopel22 Mei. De Porfe beeft, het stellige
bevel gezonden, om Montenegro aan te vallen. Dost-Mo-
hammed-khau rukt op Herat. aan.
HUNNENLAND.
Schagen, 21 Mei 1862.
Bij de opgisteren gehouden herstemming tusscben de
heeren C. Muller, Cz. en W. Bos, ter benoeming van een
lid voor de Provinciale Staten, zijn uitgebragt op de heer
C. Muller, Cz. 292 en op de lieer W. Bos 200 stemmen;
zoodat eerstgenoemde tot lid is verkozen.
Dat de dichtkunst in ons district nog niet uitgestorven
js, blijkt o. a. weder uit een ingeleverd stembriefje van den
navolgenden inhoud
^ie te Stemmen uit de Heeren
cceiden ziju mij onbekend
Cl Ik wil de oudste eeren
ccteeds blijft Bos als lid bekend.
Het Japansch gezantschap zal in het begin der maand Junij
Nederland komen bezoeken en van Londen afgehaald worden door
Zr. Ms. stoomschip ArJjoeno, waarover het commandement zal
worden opgedragen aan deu kapt. t/z. G. C. C. Fels Rijcken.
Aan boord van dat stoomschip zal zich mede inschepen de com
missie, door Z. M. belast met de ontvangst en het geleide van het
gezantschap gedurende zijn bezoek in Nederland, en welke com
missie bestaat uit de volgende heeren: president J. M. graaf van
Lijnden generaal-majocr, sous-chtf van het militair Huis des Ko-
nings; leden: Mr. J. H. Donker Curtius, oud-opperhoofd van den
te met levensgevaar het einde. Thans had hij zich aan het
met schuim bezette paalwerk vast te klemmen, en zich zoo
doende er boven op te wringen, hij had eindelijk de bovenste
dwarsbalken bereikt, en stond op de laatste overblijfselen der
weg gesleurde, en verpletterde bru?.
Een juichend gevoel van bevrediging bruischte door het moe
dig hart van den kleinen heldtoen hij in den pikdonkeren
nacht en omgeven van de kampende elementen op de brok
stukken van de brug trad, die onder zijne voelen dreigden weg
te zinken.
Doch ook dit duurde slechts een oogenblik-
De trein kou elke minuut komen aansnellen, hij betrad be
vende van aandoening den vasten bodem. Zoodra hij eeu voet
aan wal hadsprong hij juichend in de hoogte en gevoelde
zich door nieutve krachten versterkt. Een vooruitstekend ge
deelte van der, spoorweg bereikt hebbende, hield hij stil en
luisterde opmerkzaam; hij hoorde nog niets, rigtte zich op
zijne teenen, schadde den regen van het gezigt en zag scherp
in de ondoordringbare duisternis. Zou het werkeljjk een licht
zijndat hij in de verre verte meende voor zich te zien
Ja, het was zoo doch nog zoo verre, zoo klein, door eiken
vallenden regendroppel verscholen maar het was een licht. Htf
zette zijn oogen zoo wijd mogelijk open, even als of hij bet
licht uit de verte in zich wilde opnemen. Elke seconde werd
hel duidelijker, het zweefde even als een plimworm op de
spoorbaan. Ja het was de trein
Het schijnsel van het licht deed denken, dat de trein nog
eenige mijlen verwijderd was, doch in wezenlijkheid was het
slechts eenige minuten, en hij kwam met een vreesselijke vaart
aansnellen. Het licht werd grooter, duidelijker en glinsterde
als een ster aan den hemel; het verhiel zich als een meteoor
en kwam nader.
En met dit licht naderde een kostbare vracht menschen
levens. Het bragt het kind aan moeders borst, het bloeijen-
de meisje in de schoonste dagen der zorgelooze jeugd, de ge
liefde bruid, den statigen jongeling. Daar kwam de jeugd met
moedige scherts, de krachtige man ter bereiking van zijn voor