Frankfort2 Sept. Een schrijven uit Kassei aan de Volk*zcitvvg deelt het volgende voorval mede. Kortelings viel in het hoftheater, gedurende de opvoering van het blij spel Er mus» aitfs Land, weder een dier niet zeldzame krakeclscèncs tusschen den keurvorst en zijne gemalin, de vorstin van Ilanau, voor. De keurvorst schold zoo overluid en maakte daarbij zoo woedende gebaren, dat het publiek ten slotte de coniedte, welke in de hofloge vertoond werd, ver makelijker vond, dan die op het tooneel. Daar echter, naar men weet, zijne doorluchtigheid den beminden onderdanen geen-vermaak van harte gunt, verliet hoogstdezelve de hoflo ge en werd zoo genadig, hoogstdeszelfs vorstelijke gemalin bij een pand van haar kleed achter zich voor te slepen. ITALIË. Garibaldi gearresteerd was, uitriep: //Ik wist wel, dat mijne goede ster mij nog niet zou verlaten en onmiddelijk naar Turijn liet seinen, vdat hij zich de beslissing over het lot van den gevangene voorbehield." Berlijn -k Sept. In den nacht van 1 op 2 dezer heeft het te Dantzig voor het eerst gevroren. Uit de menigte eikels en noten, welke dit jaar hoeft opgeleverd, voorzien de land lieden een vroegen en strengen winter. Turijn1 Sept. Generaal Garibaldi is heden ochtend vroeg te Spezzia aangekomen en er is ook een tweede trans port krijgsgevangen Garibaldisten gearriveerd. De generaal bevindt zieh in het fort Varignano; zijne wond is niet ge vaarlijk, doch de kogel is nog niet daaruit verwijderd. De beer Ribolt behandelt hem als geneesheer. Het fusilleren van 27 Garibaldisteu, die van het ko- niuklijke leger waren gedeserteerd, heeft te Napels algeinee- ne afkeuring ontmoet; hetzelfde is het geval ten opzigte van liet fusilleren van den kolonel Sprovieri. Het verzoek van den zoon van Garibaldi, Ricciotti, om zijn vader te bezoeken, is van de hand gewezen. Een officieel rappart over het gebeurde bij Aspromon- te is nog niet bekend, hetgeen de algemeene verwondering opwekt. De Nalionalitcir laat zich aldus uit Algemeen wordt erkend dat het vuur door de vrijwilli gers is geopend. Garibaldi en de zijnen, die cene sterke po sitie hadden, zagen zieb plotseling omringd door een batail- Ion bersaglieri en een batnillon der brigade van Piëmont. Men cisehte de overgave der wapenen, doch zonder gevolg. u De beide eolounes naderden daarop met de bajonet; de meeste vrijwilligers zochten hnn heil ia de vlagt, maar ecni- ge honderden, die den generaal omringden, hielden stand en vuurden. De strijd nam een aanvang en duurde vier uur. Garibaldi en zijn geheele staf werden gewond, benevens 221 EE1TSPIONT. Vebiiaal van een abtillebist uit oen jonosten Italiaan- schen ooblog. (Achttte vervolg.) Ik moet u cene openbaring doen. Uw gemaal, de Marchc- 6C G is gestorven of gesneuveld. Ja, op het veld van eer, zoo als ik hoop, zeidc zij met een diepe zucht. En men beijvert zich, u op nieuw met de Marchese P te verlooven. Dat nimmer riep zy hartstogtelijk. Mij aan hare zijde nederzettende, deelde ik haar het gesprek mede, dat ik met den graaf, die mij voor mijn vriend Gentile had aangezien, gehad had. Dat nimmer herhaalde zij met het vnur van eene Ita- liaansche en sprong de vuist ballende van hare zitplaats op. Nimmer zal ik mij met een der verachteljjkste roués van Turijn verbinden. Emilio, ging zij met tranen in de oogen en met bewogene stem voort, wat ik in die vreesselijke dagen na mijn huwelijk geleden beb, dat weet God eu de heilige Madona, aan wie ik duizendmaal mijn lijden geklaagd heb doch het zal nimmer over mijne lippen komen Toen na de verwijdering van mijn gemaal zich de wonden weder sloten, die misverstandruwheid en miskenning van vrouwelijke trots geslagen hadden, toen werd het mij, wel is waar, rustig en te vreden om het hart, doch te vergeefs zag ik naar eene deelnemende en hartelijke omgeving uit. Zonder mijnen vader gekend te hebben, en bijna uit de armen van eene mij har telijk minnende moeder nsar het huwelijks altaar gevoerd, ver loer ik spoedig na mijn gade, ook deze, zij stierf! Ik was geheel wees, alleen en aan mijne ellende, overge laten. Toen kwaamt gij, Emilio 1 Toen kwam de tijd, waarin wij elkander ontmoettenen ik u leerde achten. Gij deedt mij eene niet gekende opbeurende wereld in mijn binnenste ontstaan, want ik wist, zonder dat gij het mij bekendet, dat ik door li bemind werd, en ik ik gevoelde mij niet meer zoo zijner manschappen. Gelukkig is het getal dooden betrekke lijk gering; dit bedraagt aan de eene zijde een twaalftal en aan de andere vier of vijf." 5 Sept. De vrijwilligers van generaal Garibaldi, die met hem te la Spezzia zijn aan wal gekomen, zijn des nachts naar Eenestrella gebragt. Eenige Garibaldisten, die na het gebeurde bij Asproraonte zijn uiteengegaan, hebben zich vrijwillig aan de autoriteiten overgegeven. Van Napels wordt dd. 1 Sept. gemeld, dat den vorigen dag 30 gevangenen uit de gevangenis van Castel Cassano zijn ontsnapt, doch later weder in hechtenis genomen. De algemeene gemoedstemming te Messina was, vol gens berigten van den 4den, uitmuntend. Eene kolonne Ga ribaldisten onder bevel van Traselli was in den avond van den 3den door een bataillon van het 65ste regiment linie troepen overvallen en had alle wapenen en bagage benevens 90 krijgsgevangenen achtergelaten. Ouder deze bevonden zich een majoor, een kapitein en tien officieren. Zes deser teur van de koninklijke troepen zijn gefusileerd. De vlugte lingen ontmoetten een bataillon van het 48ste regiment, dat 80 hunner krijgsgevangen nam. Traselli heeft parlemen tairs afgezonden, die hun eerewoord gaven de wapens te zul len ncderleggen en binnen 48 uur de kolonue te zullen ont binden. Van Genua wordt van gisteren berigt, dat, volgens het bulletin der geneesheeren, de algemeene verschijnselen aan gaande den toestand van generaal Garibaldi zeer geruststel lend waren. De Movimento van Genua bevat een bulletin, volgens hetwelk Garibaldi tot heden morgen 3 uur slechts weinig pijn heeft geleden; hij had eene ligte koorts, maar was ove rigens kalm en at met smaak. De woud vau Menotti is niet gevaarlijk. De koninklijke prinsen zijn heden morgen te Genua aan gekomen. G Sept. Volgens het bulletin nopens den gezondheids toestand van generaal Garibaldi is uit een, Donderdag jl. gehouden consult gebleken, dat er geen kogel in de wonde is; men gelooft dat eene langdurige verpleging noodzakelijk zal zijn. Er bestaat echter geen gevaar. De geneesheeren, die tot het consult waren geroepenhebben la Spezzia verlaten. Zoodra de toestand van Garibaldi het veroorlooft, zal hij naar het fort Santa Maria worden overgebragt, alwaar alle toebereidselen voor ziju verblijf worden gemaakt. Zijn zoon Menotti ia in den ochtend van den 3den naar Variguano (alwaar Garibaldi zich thans bevindt) vervoerd. Den 4deu is hij door zijn jongeren broeder Bicciotti, die den vorigen dag van Turijn was gekomen, bezocht. geheel verlaten I Ik onderwierp mij aan uwe regtspraak, Emi lio 1 Ik wil boetenzoo ik gedwaald hebik zal de overige dagen Tan mijn komervol leven in een eenzaam klooster, in gebeden, doorbrengen; doch geene magt der aarde zal mijten tweede male tot eene verbintenis, tegen den zin van mijn hart, dwingen Arme, arme Angela 1 Zij weende. Mag Emilio, het u thans bekennenhoe onuitsprekelijk hij u bemint, en op wederliefde hopen 1 Toen wierp zij een hartelijken liefdevollen blik op mij en viel bewogen in mijne armen. Het was het zaligste oogenblik mijns levens. Dat dierbare wezen in mijne armen, haar zijden lokken tegen mijne kloppende slapen, haar boezem aan mijne borst I slechts aan de magt van het oogenblik had ik deze aandoening van eene lang bestaande hartstogt te danken. Het was haar, als gevoelde zjj zich, door vijanden omringd, eene behoefte, gelijk het klimop aan den boomstam, haren toevlugt aan de borst van den getrouwen, beminden echtgenoot te zoeken! Zjj scheen weder tot zich zelve te komen. Met een liefelij ken blos op het gelaat onttrok zij zich zacht uit mijne armen. Bij God 1 Gij moet u verwijderen, Emilio, riep zij plotse lings aan het gevaar waarin ik verkeerde, denkende; ten twaalf ure ontmaskert zich het gezelschapDan zijt gij verloren Houdt u maar bedaard ik heb den tjjd nog één woord AngelaZou ik mogen hopenu de mijne te zullen noemen, zoudt gij met mij vlugten willen, ver, ver uit het bereik van deze zelfzuchtige vijandennaar het Noorden JaEmiliozeide zij vast beslotenik wil u naar uw land volgen, en mijne liefde voor n, zal mij mijn schoon vaderland vergoeden. Wanneer mag ik u wederzien Morgenten middernacht. Mijne kamerjufvrouw zal u aan de kanaal poort afwachten. Vaarwel, dierbaar, aangebeden wezen, riep ik en drukte den eersten kus op hare schoone lippen, Met liefdevolle blik ken op haar gevestigd, verliet ik de kleine salon om mij als vertooverd, onder de levendige groepen der gemaskerden in de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1862 | | pagina 2