Qijs^Ert Kabel uraaf van Hobenbori'.
Lkobold Graaf van Limmjro Btikum.
Willem I,
EENE VROUWELIJKE DjEMON.
Eene geschiedenis uit de lijfstraffelijke
Daarom»* bet o»we overtuiging, en wij geloo-
ven, dat vrij tevens de overtuiging uitspreken van
vap (je 5>ejgflandsche natte, dat er ceu
geifenkjétkéu iqöet opgericht worden ter eere van
Angei F$ansparon vIn der DciJü vaA Maasdam.
Jhr. Mr. Johannes Mflchior Kemper.
de vier «dfeb waugea, die ouae vrijheid deden
het leven; èn
die door een constitutie onze vrijheid bevestigde*
1u-i.1.11 '-'i.-1 - jx-l-—wg
(ilMtX.ni: BElUCIITfcN.
Een werkman in Boheme heeft een muziekaal
bed uitgevonden; dit bed is voorzien van een ver-
borgeu mechaniek, hetwelk zoodra iemand zich
daarop nederlegtdoor de drukking van het
lichaam in beweging wordt gebracht en eene
bekoorlijke harmonie doet hooren, lang genoeg
durende om zelfs den minst tot slapen geneigde
in slaap te wiegen; aan het hoofdeinde is eene
wijzerplaat en men plaatst den wijzer op het
uur waarop men wenscht wakker te worden, de
plaat staat ia verbinding met het mechaniek
hetwelk op het aangeduide uur een marsch van
Spontini speeltmet trommels en cijmbalen
waardoor zelfs de vaste slaper wordt gewekt, deze
uitvinding heeft dus haar dubbel nut. De
schutterij te Hoorn, heeft plechtig afscheid geno
men var, het 4e bataillon 7e regiment infanterie
hetwelk op primo Mei, die stad als garnisocn-
plaats zal verlaten.
Uit Warschau schrijft men het volgende:
Grootvorst Constantijn had een streng verbod
uitgevaardigd tegen het zingen van het Poolsche
volkslied Dombrototkit Mazurek-, eenige dagen
geleden reed hij door de straten, toen hij eens
klaps het verboden lied hoorde fluiten; dadelijk
gaf hij zijn adjudant bevel den vcrmeteleu fluiter te
arresteren; de adjudant maakte zwarigheid omdat
het geluid door een vogel in eene kooi werd voort-
gebracht; vdat doet er iets toe" hernam de groot-
vorst, vde wetten moeten nageleefd worden laat;
het beest naar het wachthuis brengen en het daar
den kop afstaan, opdat het anderen tot voorbeeld
strekke." Te Wondrichem.gaat het met de zalm
cn elft vangst niet naar wenscli, ook te Gorinchem
wordt dienaangaande bitter geklaagdterwijl
die visscberij te Werkendam niets te wenschen
overlaat. Op één dag, werden de kostbare liuwe-
lijksHcschsnken van den prins en de prinses van
Wallis door niet minder dan 21,061 nieuwsgierigen
bezichtigd. —«De berichten omtrent den te verwach
ten oogst Zijn, van alom, allergunstigst. Het
wordt als zeker vermeld, dat het huwelijk van ko
ning Victor Emtuanuël, met de bekende Rosina,
thahs voltrokken is; zij is de dochter van een tam
boer, die de koning in den adelstand heeft verheven,
onder den titel van gravin Miraflori (wonderbloem.)
Een net gekleede dame, trad eenige dagen ge
leden, te Parijs een manufactanr winkel binnen,
en verzocht den jeugdigen bediende, een stukje
lint of band, om (met petmissie gezegd) haar
kous op te binden; de bediende gaf bet verlangde
I en verwijderde zich, uit welvoegelijkheid; later
nadat de dame vertrokken was, vermiste hij een
stuk zijde, hetwelk de dame waarschijnlijk, door
middel van het ontvangen bandje, onder hare
crinoline had vastgemaakt en zoo medegeno-
meu. Te Rotterdam is een 08jarigen man te
water geraakt, en door Pieter Martinus Brons,
een slagtersknecht, die zonder dralen in de diepte
sprong, gelukkig gered, De spoorweg van De
venter op Zwolle wordt uitgebakend.
Z. M. de Koning, zal het concert door Amtlelt-
mannenkoor, op 1 Mei te geven, met een bezoek
vereeren. Mej: Puslowoitoff, de voormalige ad
judant von Langiewicz, is te Weeuen, zonder
ecnig begeleide, aangekomen, en door het publiek
met de uitbundigste toejuichingen begroet.
Twee geudarmen te Bordeaux, wilde deze dagen
eene vrouw beboeten, omdat zij, in den avond,
eene kar voortduwde, die niet van een brandende
lantaarn was voorzien; »Wat, geen lantaarn?"
zeide de vrouw, en baalde er eene van onder ha
ren rok, omdat ze niet zou uitwaaijen. Te Ro-
zemlaalwordt op last der arrondissement-
rechtbank te Bredasedert eenige dagen een
onderzoek ingesteld naar het verduisteren van een
pas geboren kind. Te Geffen, is plotseling
eene vrouw overleden, die gedurende eenige dagen
te voren, steeds met haren echtgeuoot twistte; de
justitie doet ouderzoek, naar de oorzaak van dit
sterfgeval.
De miliciens voor de ligting van dit jaar uit
Hoofd-coipnjif»i<iavrreoij$g(l en het publiek had
een betenjn waarborgdat de richting der com
missie likt jee Wc gi'wst. Zjp In
delende L.icleri «la oB®nters/*n bebtngejbos-
heid geTOomRaajr tfair huik optredeji titans
niet vrij te tileiten L* kan ibdriftgei», en Jiet
volk luAl niet -met verwondering bft veftrinhtaiW--
diging tevens neêr moeten zien op de eigen
machtige handeling van dei» lieer Utiwiciuf.
Want, dit is een ^wceae pont, wil de nntrc
een monument oprichten voor Willem I
Wij zagen het aan de bladzijde, aan onze
gescliiedcnis ontleend cn aan het hoofd van
dit opstel geplaatst, er zijn andere naiflpni
die herdacht moeten wordener zijn nianncq
die grootere verdiensten hebben omtrent de
natiemannen wien Nederland meer rechtstreeks
zijne vrijheid te danken heeft, dan aan Willem I.
Nederlands vrijheid ware oo^ tonder Wit-
lkm I tot stand gekomen, hare grondslagen
waren gelegd, toen dc Prins voet aan wal
zette; de geallieerden hebben uit staatkundig
belang voltooid, wat vier grootc mannen be
gonnen; vier mannen, wien alleen de eere
daarvan toekomt.
Maar wil men te gelijk met de nationale
herleving den eersten Koning herdenkenwij
hebben daarmede vrede, maar wij bidden u,
cn maken hierbij dc woorden van de Arnheni-
schc courant tot de onze: „gaat niet sollen
met Willem I als met een landsvadcrlijken of
liberaleneen protectionistisclicn of vrijgevigen,
een antirevolutionairen of behoudenden Willem,
als met den Willem der volharding, den Willem
der nijverheid, den Willem van 't kultuurstelsel
enz. enzninar herdenkt hem als den Willem
der constitutie; herdenkt hem op grond van de
woorden, die hij den G Dcc. 1813 sprak:
„Wij zijn in het blijde vooruitzicht aan On
ze geliefde kmdgenooten een constitutie te
kunnen aanbieden, die, onder het eenhoofdig
bestuur, dat zij zeiven gekozen hebbenhunne
zedenhunne eigenaardige herkomsten en ge
bruiken in écu woord hunne aêloude vrijheid
verztkere."
kegtspleg1no.
Alt Je Vervolg.
Het kind lachte, en bijna spotachting, zonder
hare moeder aan te zienen sprong naar den
bediende.
De bediende verwijderde zich met de kleine. De
Wbistpsrij nam een aanvang.
Rosalia plaatste zich achter den stoel van den
•overste en scheen den loop van het spel, met be
langstelling, gade te slaan. Ook de gravin scheeu
daaraan levendig deel te nemen, zij maakte ten
minste van tijd tot tijd zeer juiste bemerkingen.
Aldus verliep een half uur.
Ik ben zeer warm! zeide toen de gravin, hoe
wel zij op dien oogenblik er bleeker, dan gewoon
lijk, uitzach.
Heb, als het u belieft, jufvrouw, de goedheid
een raam te openen
Rosalia deed, hetgeen men van haar verlangde,
en zette zich weder op bare vroegere plaats.
Eenige minuten verliepen.
Ik ben nog steeds zoo warm! bemerkte ile gra
vin op nieovr. Ik geloof, dat een glas limo
nade, mij wat zon verfrissehen
Rosalia verwijderde zich, zeggende: zal ik u een
glas gereed makengenadige vromv
Ja, mijne lieve, antwoordde de gravin, wees
zoo goed. Gij kunt zulks beteq dan de bedienden,
jufvrouwgij hebt het mij gisteren bewezen. Laat
n het noodige, daarvoor in de kamer hiernaast,
brengen,
Rosalia boog zich, en vertrok.
Ea wederom verstreken er eenige minaten.
Eindelijk zeide de gravin: Heer overste, hebt
gij het jongste meesterstuk van mijn echtgenoot
gezien
Welk, zoo ik zoo vrij mag zijn te vragen? her
vatte de oude heer.
De photographie van jufvrouw Rosalia, ging de
.gravin voort. Het portret is zeer goed gelukt!
Mogen wij het niet eens zien bemerkte de
gezantschaps-secretaris verstrooidterwijl hij de
kaarten meieerde.
Laat het toch halen 1 zeide de gravin zich tot
haren gade wendende.
Wel ja, voegde de doctor er bij.
Het is niet in mijn attelier, antwoordde de
graaf, met eenige verlegenheid, de juffer is in het
bezit van het portret.
Nudan moet zij het oaa dadelijk laten zien,
antwoordde de gravinen voegde er lachende bij,
want het is in alle gevallen het beste, dat onze
kunstenaar tot op beden gemaakt heeft.
De docter legde de kaarten neer en bood zich
aanRosalia met den wensch der gravin bekend
te maken. Deze echter stond spoedig op en zeide
stoor uw spel niet, mijne heereu 1
En de gravin ging naar de aangrenzende kamer
en trad er binnen. Zij vond, wat zij verwacht had.
Rosalia stond aan eene tafel, drok bezig met
de gereedmaking der limonade. Eenige schreden
van haar af wachtte een lakei, die aan Rosalia
bet benoodigde gebracht had.
Ga, zeide de gravin tot den bediende, en zeg
den tuinman, dat ik heden avood voor het sou
per eene frissche bouqnet op tafel wensch te
hebben.
De lakei verwijderde zich.
De gravin wendde zich tot Rosalia.
Mijne lieve, zeide zij, haal tocb dadelijk uw
photographisch portret, de heeren zijn zeer ver
langend hetzelve te zien 1
Rosalia kleurde.
Ik moet deze citroen nog uitdrukken, opdat
mevrouw de gravin.
Laat dit tot straks, mijne lieve, viel de gravin
haar in de rede, wij mogen, de heeren, die nu
juist een oogenblik pauseren niet ongeduldig maken.
Rosalia legde de doorgesneden citroen op een
bord en ging.
Naanwelijks had zij de deur achter zich geslo
ten, toen de gravin haastig naar de tafel trad.
Zij haalde een in een gekrenkt papier uit haren
zak en opende het. In het papier bevond zich bet
stuk Cijan-Kaliumdat zij behouden en gedurende
dien tijd in hare toilettafel bewaard had.
Zij liet dit stukje in liet voor zich bestemde,
reeds met suikerwater gevulde, glas vallen.
Hare hand beefde hevig, toen zij het papier
weder weg stak, doch hare gelaatstrekken hadden,
een koudewreede uitdrukking.
Ik zal twee teugjes van dezen drank nemen, mom
pelde zij bij zich zelve, op het glas suikerwater
eenen lichten schuiven blik werpende, dat zal mij
toereikend vergiftigenzonder gevaarlijk te zijn
daarenboven is de docter hierNaar menschelijke
berekening heb ik alles voorbereiden ieder, zelfs
de geringste omstandigheid zal tegen haar en den
verrader getuigen 1 Welaan, voorwaarts!
En met vaste schreden keerde zij naar den sa
lon terug. Haar gelaat droeg geen uiterlijk ken
merk van de hevige beroering in haar binnenste.
De heeren zullen dadelijk gelegenheid hebben
het meesterstuk van mijn echtgenoot te bewonde
ren! zeide zij lachend.
De gravin zat eenen gernimen tijd en keek naar
het spel. Het was haar, als of zij eenig gerucht
in de aangrenzende kamer hoorde, het verplaatsen
van eenen stoel.
Doch Rosalia trad niet binnen.
De gravin werd onrustig, hoewel zij hare oogen-
schijnlijke ongedwongene houding bewaarde. Steels-
gewijze, bijna koortsachtig blikte zij, van tijd tot
tijd, naar de deur.
Zij kon reeds terug gekeerd zijn, dacht zij bij
zich zelve.
Eu zij luisterde met dubbele opmerkzaamheid,
terwijl hare oogen de kaarten volgden.
Daar klonk het plotselings, als of een zwaar
voorwerp in de aangrenzende kamer, op den grond
vieh Eenige toonendie op een zacht gekerm
geleken, troffen het oor van de, in den salon, aan
wezigen.
Wat was dat De gravin verstijfde.
Daar klonk een gillend geschreeuw in de andere
kamer.
De heeren sprongen verschrikt van hunne stoelen
op. De gravin vloog naar de deur en rukte die
open; de heeren sQelden haar na.
Welk een schouwspel 1
In het midden der kamer lag de kleine com-
