6
Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
©QilIlBM
ï-Tüys as»
M 367.
Achtste Jaargang. A lbötf.
Noord-Amerika.
Een Ylugtelingsleven.
lgk^zaat S' brave^ramer.^6 *emeen9ch»PPe-
BBIEVEN FRANCO.
v ~T
SCHAGER COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS VOOR DRIE MAANDEN
Voor Schagenf 1,00.
Franco per post door het geheele Rijk n 1,15.
Afzonderlijke Couranten0,10.
Verschijnt iederen Donderdagmorgen.
Abonnementen op dit blad worden door alle
TTITOEVEB ZP. J\ Gh ZDXZDEIRiaïi:.
wegh,
PRIJS DER ADVERTENTlëN
Van een tot vijf regel»f 0,75.
Iedere regel meerder*0,15.
De 85 cents zegelregt niet mede gerekend.
Groote letters naar de ruimte die zij beslaan.
Doekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen.
De laatste berigten uit Noord-Amerika ma
ken melding van aanzienlijke overwinningen,
door de Federalisten behaald op de Confede-
ralisten. Wij moeten bekennen dat deze
berigten ons veel genoegeb hebben gedaan
want wij 'hebben eene warme sympathie met
de eerste republiek der wereldvan harte
wenschen wij dat het roemrijke gemeenebest
dat aan het in slavernij grijs geworden Euro
pa het eerst heeft geleerd om te dweepen
met de vrijheid, de crisis waarin het thans
verkeert moge te boven komen. Alhoewel
Amerika kan beschouwd worden als eene doch
ter vau Europa heeft de moeder toch meer
verpligtingen aan de dochter dan omgekeerd.
Want het is niet te ontkennen dat zonder
Amerika Europa vele zedelijke en staatkundige
krankheden die het teisterden niet te boven
zoude gekomen zijn. Het zij ons vergund
tot staving van dit beweren slechts op eenige
voorbeelden te wijzen.
In het begin en het midden der 18e eeuw
werd in Frankrijk door wijsgeerenschrijvers
en dichters veel met de vrijheid gedweept.
Voltaire, J. J. Rousseau, Baijual en Montes-
quieu zochten ieder op zijne wijze, aan het
EertU aftiteling.
Het verraad.
III.
De Ylcotelingen.
Op dien oogenblik werd het zigtbaar, dat hg
een klein, leelijk, vermagerd man was, met eenig-
zints flaauwe oogeu, die somtyds zeer listig flik
kerden.
Na het licht te hebben aangestoken sloot hij
zorgvaldiz de luiken van het raam, waardoor het
kleine vertrekje over dag zyn licht ontving, zette
sich toen aan eene tafel waarop eenige boeken
en papieren in wanorde dooreen lagen, en maakte
vlugtig eenige aanteekeningen.
Na verloop van eenigen tijd lieten zich schre
den op den trap hooren. De deur van de
kamer opende zich, en iemand van gevorderden
eertijd, met een bleek, vermagerd, misschien wel
oor onger misvormd, gelaat, doch met levendige
binnen80 6611 tWMen' '«grijsden baard, trad
Goeden avond Sebald.
Goeden avond Kramer
Ben ik de eerste?
Ln.sUr, daar komt er nog een
de l«\eeJT,riCh °5 dCD tr.8p «-"«PP* hooren,
Goeden avond Sebald.
avond Poble.
Alle" t0lgen mij'
volk afkeer in te boezemen tegen wereldlijke en
geestelijke dwinglandij. Maar toch bij al hun
schrijven voor de vrijheid van het volkhad
geen hunner dat volk regt lief. Zij schreven
alleen voor de groote wereldaan het volk
het regt toe te kennen van zijn eigen bestuur
te kiezen dit kwam niet bij hen op. Geen
wonder dat dan ook met zulke voorgangers
geheel de liberale partij, een werkeloos aan
schouwer van den loop der gebeurtenissen
bleef, zij hitste de menigte op tegen koning
en priesters, maar deed hoegenaamd geen
moeite om het volk voor de vrijheid op te voe
den, daarom deed zij ontegenzeggelijk meer
kwaad dan goed, Maar ziedaar komt de
burger Franklin uit Amerikade eenvoudige
en werkzame zoon des volks, en zijne ver
schijning werkt als een electrische schok op
het volk. Het gevoelt dat het niet genoeg is
om in boeken tegen het dis^Stismus uit te varen
maar dat het dispol ismus ook in werkelijk
heid onttroond moet worden. De la Fayette
en andere jeugdige lieden aanschouwden in
Amerika de ware vrijheid, en bragten de lief
de voor de vrijheid naar hun vaderland over.
Aan Amerika moet dus Frankrijk het dank
wijten, dat het in 1789 het pinksterfeest zij
ner wedergeboorte heeft gevierden had het
Dat weet ik niet juist. Zij liepen afzonderlijk,
en ik durf op straat uiet te veel oaar beu om
zien.
Men vernam; op nieuw weder iemand den trap
opkomen.
Nog vier mannen van verschillenden ouderdom
tradeu de kamer binnenhunne uitdrukkingen
waren evenzeer verschillend, doch meo kon bun
aanzien, dat zij door zorg gekweld werden. Zij
waren allen bekenden.
Bij bun binnentreden zagen zy nieuwsgierig in
de rondte.
Is de Kater nog niet hier?
Hij is elk oogepblik te verwachten.
En is de kleine barbier er ook nog niet
Hij zal met de Kater roedekomen.
Ik ben nieuwsgierig de Kater te leeren kennen.
Ik ook, het moet een duirelscbe kerel zgn.
Ik heb hem voor eenige jaren een paar maal
gezien. Hij is een even zoo verwaand als onder-
nemend mensch, en overal by, waar maar ieU te
doen is.
Dat blijkt ook thans weder.
Wat voor belangrijks heeft hg toch vraagde
men. Wij zgn allen op zulk eene geheimvolle
wijze bijeengeroepen.
Ik mag het u niet verraden.
Gy weet het das?
Ik weet het; doch hij heeft zich voorbehouden
het u allen mede te deelen.
Stil komt daar niet iemand?
Het zal de kleine barbier met de Kater zijn,
anders ontbreekt er niemand.
Werkelgk lieten zich weder eenige schreden
hooren.
De deur werd nogmaals geopend en twee per.
sonen traden binnen.
het voorbeeld van Amerika voor oogen gehou
den de hemelsch schoone vrijheidsmaagd
zoude haar aangezigt niet zoo spoedig hebben
zien bevlekt door de gruwelen van 1793, noch
haar handen zoo spoedig hebben zien kluiste
ren door den ondankbaren soldaat der fortuin,
die aan haar geheel zijn roem was verschul
digd.
Van eene niet minder treurige ziekte werd
Europa door het voorbeeld van hare dochter
in de eerste helft dezer eeuwgenezen. "Wij
bedoelen de ziekte der melancholiedie zich
toen van de beschaafde wereld had meester
gemaakt. GötheChateaubriantByron en
de la Martine hadden voor de oogen van Eu
ropa een schaar van overgevoelige bleeke en
naargeestige wezens doen optreden en hen als
idealen voorgesteld. Een zelfmoordenaar als
Werther, een in zich zeiven gekeerden en
de menschen hatenden jongeling als Manfrad,
een onder de schaduw van een bemosten eik,
zich aan zijne wanhoop overgevenden dichter
als de la Martine zelf, waren de helden, waar
Europa mede dweepte. Maar daar woei ons
uit Amerika een stemme overwelke ons de
schoonheid van het werkdadigeaan het al-
gemeene welzijn toegewijde leven deed kennen
en de ziekte der melancholiedie allen ijver
-
De een was een slank man van middelmatige
grootte, met eene fijn aristokratische gelaatsuit
drukking, waarop rustig zelfs vertrouwen duidelijk
zigtbaar was. Meo kou hem, naar zyoe houding,
voor een diplomaat, of boog geplaatst policie
beambte houden. Het was de Kater, een der
voornaamste persooen, vao de toenmalige zooge
naamde revolutionaire émigranten. Zijn ware naam
was die van eene bekende adelyke familie. Hoe
hg aan den bijnaam van de Kater gekomen was,
doet hier nieta ter zake.
Zgn begeleider, was een klein, gedrongen man,
wiens uilerlyke, zoowel ligebaams- als wilskracht
verraadde, zijne oogen vonkelden van onversaagden
moed en buitengewone vastberadenheid. Het was
de kleine barbier. Hg was doe ter in de medicij.
oen, en had waarschijnlijk, om die reden, aan de
universiteit dien bgnaam verkregen.
De Kater 1 Alzoo stelde hg kortelgks zgn roed-
gezel voor.
De anderen begroetten hen. Bg Sebald en nog
een was bg reeds bekend.
Komt gg uit Pargs vraagde men.
Niet oomiddelijk.
Wil men er eindelyk op los gaan en de ty-
ranneü naar den duivel jagen
Op losgaan, myne vrienden? op welke wgxe?
Wg hebben allen armen, vuisteo, wapenen!
En hoevelen zijt gg? Ik tel hier slechts zes-
of zeven en twintig op zijn hoogst genomen; nog
dertig in geheel Zurieh. Gg weet allen, hoe weinigs
daarvan vertrouwd zgn. Zestig of zeventig mogen
er in de andere streken van Zwitserland zgn,
honderd in Frankrijk, vyftig in Engeland, vijftig in
Belgie, daar hebt gij onze geheele emigratie, drie
honderd man op zijn hoogst. Met hen wilt gg
er op losgaan Tegen wiea De voist van Lijpe
