9 Algemeen Nieuws-, Advertentie- Landbouwblad. 'M 663. Veertiende Jaargang. Ao. 1870. Tijdsbeschouwiiigen. Prijs per jaar 3,Franco per post f 3,60. Afzonderlijke nummers f 0,07J. GEMEENTEAFKONDIGINGEN. NATIONALE MILITIE. Onderzoek van verlofgangers te lande. SCHAGER COURANT. Dit blad verschijnt op Woensdagavond; doch wordt, met een bijvoegselbevattende het jongste Schager- marktberigtden volgenden avond verzondenaan hen die zolks verlangen. Brieven franco aan de uitgeefster. Abonnementen op dit blad worden door alle Naar volksheil zonder deugd te dingen i Is arbeid aan een rots te biên. ADVERTENTiëN van een tot vijf regels f 0,75; ieder» regel meerder f 0,15. Groote letters naar de ruimte dia zij beslaan. Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen. Burgemeester en wethouders van Schagen bren gen ter kennis van de in die gemeente verblijf- houdende verlofgangers der Militie te lande be- hoorende tot de ligtingen 186(3 1867 1868 en I 869, voor zoo verre zij vóór den 1 April 1870 in het geuot van onbepaald verlof waren gesteld dat zij zullen hebben tegenwoordig te zijn bij het on derzoek hetwelk zal plaats hebben te Schagen op Woensdag den 22 Junij 1870 des voormid dags half elf urevoor het Kaadhuis dezer ge meente. Burgemeester en Wethouders voornoemd ver manen allen wie dit aangaat om door in achtne ming van hunne verpliglingenzich voor onaan genaamheden en stralFen te vrijwaren. Schagen den 4 Junij 1870. Burgemeester eu Wethouders voornoemd üe Burgemeester, Van Dornberg lleiden De Secretaris A. Th. Burgers. Afschaffing der doodstraf. Wij dwee- pen volstrekt niet met de afschaffing der boven gemelde straf, integendeel zijn wij van gevoelen dat men uit een regtskundig en politiek oogpunt bijua evenveel grondeu voor het behoud als voor afschaffing kan aanvoeren, maar toch schijnt het ons bijna onbegrijpelijk, dat men uit de christelijke godsdienst wapenen wil ontleenen tot bestrijding der humane oogmerken, die de voorstanders der afschaffing op het oog hebben. Hoeis de christelijke godsdienst dan ontaard in eene godsdienst die het schuldige bloed des misdadigers eischt Heeft de kerk niet door alle eeuwen geleerd, dat Christus, voor allen ook voor de verhardsten en schuldigsten onder menschen, heeft geleefd en gestorven is, en men zal het den voorstanders der afschaffing teu kwade duiden dat zij de genade der christelijke maatschappij inroe pen voor de misdadigers Men beroept zich op uitspraken in de boeken Mozesmaar zoo deze nog van kracht zijn, dan moeten ook de stieren die een mensch gedood hebbenter dood ver oordeeld worden, want volgens de oude Israëliti sche wetten, moeten ook deze omgebragt worden. Zonde Jezusindien hij nog leefde op aarde een voorstander zijn geweest van de doodstraf? Wij gelooven het niet. Eens in zijn leven is hij althans zelfs een bepaald tegenstander van de uit voering dier straf geweest, het was, toen de hoog moedige joden eene overspelige vrouw voor hem bragten, eene vrouw die, volgens de joodsche wet, den dood had verdiend. En toch spreekt Jezus, zich beroepende op het beschuldigend ge weten harer aanklagers, haar vrij. En wij, zouden wij nog verharder dan de pha. cizeers het bloed vragen van de schuldigen Heeft Christus den boosdoener aan het kruis niet zalig gesproken en heeft hij met dat woord, niet alle misdadigers in de genade van God en de maat schappij aanhevolen Werd het koningrijk der Hemelen niet in de eerste plaats gepredikt aan tollenaars en zondaars, aan hoeren en booswichten, en zal eene christelijke maatschappij dan eenen misdadiger mogen behan delen, alsof hij geen mensch was Uit een zuiver christelijk oogpunt moest men dus in de dood straf sinds lang eene schandelijke vlek der maat schappij gezien hebben en toch zijn het de regt- zinnigenzoowel onder de roomsch catholieken als de hervormden, die ijveren voor het behoud van de doodstraf, alsof het christendom met de afschaffing in gevaar werd gebragt. Voor een groot deel zijn politieke berekeningen daarbij in het spel, zij spelen daarbij echter een zeer ge vaarlijk spel met de godsdienst, want zij dreigen het reeds zoo wankelbaar gebouw daardoor van haar laatste zuil te berooven. De stichter der christelijke godsdienst heeft namelijk aan de in het slijk verzonken menschheid twee staffen geschonken, waarop zij in haar moei- jelijke zwerverstogtzoude kunnen steunen en waarmede zij zich zoude kunnen verdedigen tegen de aanvallen van hare vijanden. Deze staffen heeten godsdienst en humaniteit. De laatste is de sterkste, want in hem ligt de too verkracht om harten te troosten en zielen te ver overen, door hem worden de zachtmoedigen uit alle wereldstreken tot het christendom getrokken. Wee dat christendom zoo het dien staf uit de handen wierp. Het heeft dit reeds enkele malen gedaan, maar aanstonds veranderde dan de andere staf in een vreeslijk wapen, waarmede het dui- zende weerloozen verpletterde. Zoo dikwerf de staf der humaniteit uit zijne handen vielzag hij den Hemel veranderd in vuur en bloed en den troon des Hemelvaders veranderd in den zetel van een alverdelgend wezen, wiens hart van steenwiens voeten van ijzer waren, dat in zijn regterhand een van bloed druipend zwaard hield geklemd en in zijn linker hand een rol had ontvouwdwaarop de namen van millioenen veroordeelden stonden geschreven. Dat vreeselijk wezen werd dan de God der chris tenen, dan werd de godsdienst, om met een ge- loovigen dichter uit de vorige eeuw te spreken, veranderd in een priesteres, die alleen belust op bloed en moordenmet het razende zwaard in haar handen de altaren Gods besproeide met het bloed der ongelukkigen die zij versloeg. Wee de orthodoxie als zij medewerkt om de» staf der humaniteit aan de hand des christendoms te ontwringen. liet ongeloof is reeds sterk genoeg, maar het voelt alleen zich zoo sterk omdat de orthodoxie het goede in den geest der tijden bekampende, de godsdienst verachtelijk maakt. Het christen dom kan de wereld zalig maken, maar dan moet het eerst humaniteit en daarna geloof prediken het moet Christus voorbeeld volgen, die eerst den zondaar genas en daarna op verbetering van le venswandel aandrong. Door de verdediging van de doodstraf, veroordeelt het orthodoxe christen dom zich zelve, want het bewijst daardoor dat het buiten de godsdienst van Jezus staat. Want eene godsdienst die het bloed van schul digen eischt, staat geheel vijandig tegenover de leer van hem, die altijd heeft aangedrongen op vergeving voor allen en die, toen zijne discipelen straf eischten, hen terughield met de woorden gij weet niet van welken geest gij zijt. Het proces tegen Elders. De strafver volging tegen dezen heeft wederom bewezen dat ook de beste zaak hare kwade zijde heeft. De openbaarheid onzer regtspleging mag als een der grootste weldaden onzer wetgeving worden be schouwd, maar zij heeft toch ook hare schadelijke gevolgen. Men denke toch eens aan al de nadeelige ge volgen, die de publiciteit van dat schandelijk pro ces kan hebben voor de familie-betrekkingen van het daarin betrokken echtpaar; of kleeft van nu af geen onuitwischbare schande op den naam dien zij dragen? Hoe zal het onschuldige kind dier ouders eens te moede rijn als het in de dagbladen zoo haarfijn al de schandelijke tooneelen, waarin zijne moeder betrokken waszal lezen Het komt ons voor dat de dagbladen die zieh zoo zeer hebben brijverd om alles wat deze schan delijke zaak betrof, zoo omstandig raedetedeelen, daarbij meer den bedorven smaak van het publiek dan het algemeene welzijn op het oog hadden. Een procedure als de bedoelde, moet door de dag bladen wel is waar medegedeeld en besproken worden, waDt zij staat in een naauw verband met de algemeene veiligheid, maar alias wat daarmede niet in betrekking stond, moest zoo veel mogelijk verzwegen worden. Onze dagbladen schijnen echter het tegendeel hebben willen doen. De schandelijke tooneelen zijn openbaar geworden, maar over de groote regtsvraag: in hoeverre een geneesheer aansprakelijk is voor eene door hem afgegevene verklaring, is met vrij wat ligt vaardigheid henen gestapt. Het gebeurde heeft ons wederom bevestigd in onze meening dat onze natie rijper is voor het leven in het pu bliek dan voor het publieke leven. Wantrouwen tegen Napoleon III, Met bijna onverholen weerzin hebben de dagbladen van verschillende rigtiDg bij ons den gnnstigen uit slag van het plebiscit medegedeeld. Wat mag de reden zijn van dien weerzin? Napoleon III heeft ons land meer bevoordeeld dan benadeeld, regtma-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1870 | | pagina 1