Florella Luigi.
steekt hij den arbeider den vinger in den mond,
voelt zoo vat tusschen de tanden en haalt eindelijk
een vfseltje vleesch voor den dag. „Je bent mijn
arrestant", brult de veldwachter; „jij hebt het schaap
van .Aaltje Muei gestolen!" En hoe de arbeider
zijnalibi, zijn onschuld ook poogt te bewijzen,
't hielp niet, hij moest mee naar t gemeentehuis.
„Ik heb hem al, burgemeester!" roept hij nit
„Maar hoe weet je, dat Klaas 't gedaan heeft"
zegt de burgemeester. En nu vertelt Franso van
dat vlceschvezcltje, en zegt: die kerel kan evenmin
vleesch koopcn als ik; hij moet dat vleesch wel ge
stolen hebben, 't is hem onmogelijk schapen-
vleesch van 30 cent 't pond tc koopen!"
Uit Sloten wordt gemeld: Een wandelrid
door het detachement huzaren, te Amsterdam in
garnizoen, ondervond in de nabijheid van ons dorp
cenige stoornis. Terwijl het escadron zich op den
Osdorpcrweg bevond, kwam eensklaps een vrouw
uit het gras te voorschijn, en kroop tot voor de
paarden. Stellig zou zij vertrapt zijn geworden,
liad niet de bevelvoerende officier halt gekomman-
deefd. Toen de manschap was afgestegen, is de
vrouw op een nabijgelegen boerenerf gebracht, en
heeft de officier van het voorgevallene kennis ge
geven aan den burgemeester. Bij onderzoek bleek,
dat zij in verregaand beschonken toestand verkeerde.
Zelfs had zij nog een blikken keteltje bij zich, ge
heel met jenever gevuld. In den laatstcn tijd
bad zij daar in den omtrek rondgezworven en ecu
liederlijk leven geleid. Zij is wegens landlooperij
aangehouden cu overgebracht naar het huis van
arrest te Amsterdam. Vermoedelijk zal zij naar
een van 's rijks-bedelaarsgestichtcu worden opge
zonden.
Voor eenige dagen werd door den bouwman
F. de Pater, te Goudriaan, terwijl hij met zijn
knecht en meid te middernacht naar de weide ging
om eene zieke koe drank in te geven, een natuur
verschijnsel opgemerkt in de godaante van een
vuurbol. Terwijl het hen al meer en meer naderde
geraakte de knecht door den schrik buiten kennis,
terwijl ook de meid hare tegenwoordigheid van
geest verloor. Gelukkig verdween het spoedig in
eene andere rigting.
Te Lage nabij Costmarsum is de molenaar
L. 11. Woensdag overleden tengevolge eencr her
senontsteking, veroorzaakt, zoo men zegt, doordien
de zoon, des avonds laat te buis komende, den
vader met een ijzeren werktuig een slag op 't
hoofd heeft tocgebragt. De zoon is reeds aan de
justitie overgeleverd. Sterke drauk heeft hier we
der de hoofdrol gespeeld.
Iloorn, 1 Oct. De landbouwfeesten vallen let
terlijk in het water. De Bchiedwetstrijd naar den
vogel, was gisteren onmogelijk en wordt heden
onder veel regen en wind gehouden. De optocht
houdt natuurlijk ook haren tweeden omgang niet
Vrij naar het Eugelsch
door K. L S.
Diep bewogen en zwijgend, gehoorzaamde Fer-
nando Benoni zonder tegenspraak.
Hij ging naar buiten in den helderen nacht;
hij, duizelig en verblind, gelijk een die door een
onverwachten slag bedwelmd is geworden; hij had
geen oog voor de gouden sterren, die het pad over
den heuvel verlichtten, hij hoorde het windje uiet,
dat door de wijngaarden blies.
De keizer der Franschen en de koning van Sar
dinië, hadden ter zake van Italie's vrijheid, hunnen
zegevierenden intocht te Milaan gedaan, uit welke
stad de Oostenrijkers eerst verdreven waren ge
worden.
De trots der machtige gasten, die tegenover
de legers der geallieerden waren gesteld, was nog
niet vernederd, en op den avond van den 23 Junij
1859, wachtten de twee groote legers den mor
gen af, in de onmiddelijkq. nabijheid van Solferino.
In de nachtelijke stilte werd een detachement
Sardinische cavalerie uitgezonden om de Oosten-
rijksche stelling te verkennen. Een hinderlaag van
den vijand belette hunnen terugtocht. Een hevig
gevecht volgde.
Geheel ingesloten door de Oostenrijkers gaf de
kleine maar dappere troep vuurlaadde en gaf
weder vuur; maar alles tevergeefs. Hunne krachten
werden allengs gebroken door de overmacht des
vijands. Een voor een vielen de Sardiniërs neer,
tot dat ten laatste slechts twee man overbleven,
die beide gewond waren; maar zij hadden nog
heden. Ook hel vuurwerk, dat hedenavond de
feesten sluiten moet, zal i>f mislukken, bf afbesteld
worden.
De harddraverij op Vrijdag is druk bezocht
geweest. Van 30 mededingers, behaalde de heer
Barendregt van Barendrecht den prijs van f 250',
de heer de Graaf van Diemen de eerste premie
van f 100 en de heer Munnikhuis van Purmcrend
de derde premie van f 50.
De tentoonstelling vsn vee, op Zaturdag rijk
aan prachtige exemplaren, was bijna ontoegankelijk
door het slechte weder. Als bijzonderheid wordt
vermeld dat een vet kalf 20 weken oud verkocht
i is voor f 175.
I De Bien Public verhaalt volgender wijze de
1 in hechtenisneming van den oommune-man Van-
trin, te Parijs: Hij had bij een wijuverkoopster in
't quartier Charonne eenige verteringen gemaakt,
die hij weigerde te betalen. Om zich hierover te
wreken, riep de herbergierster niet alleen de hulp
der politie in, maar wees tevens haar kalant als
een der ergste communisten aan. Vautrin, woedend
over zijne gevangenneming, braakte een vloed van
scheldwoorden tegen de vrouw uit: „Vervl." zeido
hij o. a. die si,... die ik drie huizen in dc rue
Vavin heb zien in brand steken, wil mij laten pak
ken! Wacht maar! Wacht maar!" Het spreekt van
zelf dat deze onverwachte opheldering tengevolge
had, dat en de onwillige communist en zijne on
handelbare schuldcischeres tegelijkertijd in verzeker
de bewaring werden genomen. Zij zullen nu beido
een rekening met du rechtbank te vereffeneu heb
ben.
Voor eenige dagen verzamelde zich, zooals
de Ger. Ztg. meldt, een groote menigte nieuws
gierigen voor het huis in de Taubestrasse, No. 12,
te Berlijn, op welks tweede verdieping een hande
laar in antiquiteiten woont, wiens resolute self-help
bij de aanwezigen de uitbundigste vrolijkheid ver
wekte. Tot verbazing der voorbijgangers stond
namelijk tegen een der ramen van de woning des
handelaars een lange ladder, welke van voren flink
was vastgebonden. Aan de ladder was een papier
gehecht, waarop met kolossale letters de «geëerde
begunstigers# van den inagazijnhouder uifgenoodigd
werden bij een te brengen bezoek aan zijn lokaal
van den ladder gebruik te maken, aangezien de
trappen in het huis zoo bouvallig zijn, dat zij elk
oogenblik dreigen in te storten en het leven der
op-en afgaanden niet zonder gevaar is. Deze
origiucele wijze otn aan een huisheer eene hoofd
zonde te herinneren, lokte zooveel menschen voor
het huis, dat de politie genoodzaakt was tusschen-
beide te komen. Het gelukte haar echter niet den
ladder ter zijde te stellen, daar de koopman ze
naar boven haalde, terwijl hij tegen de verwijde
ring van den ladder protesreerde en zich op eene
verklaring van de bouwcommissie beriep, welke
zeker na onderzoek van den toestand der bedoelde
kracht genoeg over om geduchte slagen uit te deelen
en den vijand met hunne sabels van het lijf te houden.
Eensklaps werd in de vr.rte het getrappel van
paarden gehoord,. De Oostenrijkers ontdekten dat
er een dichte troep kwam aanrijden.
Het was de Fransche uniform- De Oostenrijkers
maakten zich onaaiddelijk gereed tot den aftocht;
maar niet voordat zij den Sardinischen officier, die
zoo dapper gevochten had, van het paard gewor
pen hadden.
Onmiddelijk gaf de soldaat, die zoolang aan de
zijde van den officier gestreden had, zijn paard
de sporen, en rende tusschen de Oostenrijkers,
rechts en links de zwaarden van zich afslaande,
wanhopig vechtende over het neêrgebukle ligchaam
van den officier.
«Zullen ze nooit komen mompelde hij tusschen
zijne tanden.
Het getrappel komt al nader bijDe Oosten
rijkers moeten vluchtten of ze worden door de Fran-
echen neergesabeld, die aanstonds op hen aan zul
len vallen. Nog eene minuut en de Oostenrijkers
zijn verdwenen.
Een eenvoudige Florentijnsche rekruut Pietro
Castellani heeft het leven van Fernando Benoni gered
Ze waren beide gewond, maar niet ernstig; de
wonden van Pietro waren ligter dan die van zijn
med gezel.
«Een oogenblik later, en het zou te laat geweest
zijn, kapitein. Zijt ge zwaar gewond?"
«Gelukkig niet! Brave vriend, hoe kan ik n
immer vergelden wat gij voor mij deed
Pietro zag angstig om zich heen op de dooden
en stervenden, die op den vertrapten grond overal
trappen deze zou hebben gekwalificeerd: «als trap
pen die ernstige bezorgdheid verwekken* Met ver
langen wordt naar de oplossing van het dilemma
uitgezien, waardoor de politie met zich zeiven in
conflict geraakt.
Te Brie-Comte-Kobert, bij Montgeron, viel
onlangs hot volgende voor. Zekere Aimó P. zon
gaan trouwen met Louise O., eene weduwe uit
het dorp. Daags vóór 't huwelijk was Aimó zoo
«beminnelijk# mogelijk; men verbeelde zich dus
hoe ontsteld Louise was, toen hij 's morgens vóór
de plegtigheid norsch en verdrietig als Hemlet er
uitzag en geen woord sprak. Zelfs tot dat men
voor den maire kwam opende hij den mond niet;
toen hem echter gevraagd werd, of hij Louise
tot vrouw nam, verbrak hij 't stilzwijgen en riep
«Nooit in mijn leven, ze is een pétroleusel#
De familie van weerzijden was verslagende bruid
viel in zwijm en de bruidegom ging «met zijn
ziel onder den arm# alleen, als vrijgezel, naar
Nog denzelfden dag verklaarde de ex-toekoms
tige' zich nader, ten aanzien van de ontdekking
die hij gedaan had. Zijn bruid was marketent
ster geweest bij de Commune en de gendarmerie
nam haar dadelijk in verzekerde bewaring.
Als een bewijs, hoe hevig de pokken te
Lcksmond woeden, kan dienen, dat bij den kleer
maker J. Schoorel aldaar al de kinderen, ten ge
tale van zes, aan die vreeselijke ziekte zijn be
zweken.
Een meisje van 23 jaren, als winkeldochter
te Gouda in betrekking zijnde, is Zondag hare
familie te Delfshaven gaan bezoeken en des avonds
teruggekeerd, doch niet weder naar hare wouing.
Het schijnt dat zij den weg naar Beeuwijk is in
geslagen, althans een paar dagen daarna heeft men
haar lijk in het water gevonden. Men zegt dat
eenige jaren vroeger eene oudere zuster ook door
verdrinking een einde aan haar leven gemaakt
heeft.
Bij het vergelijkend examen voor de burger
school te Gorinchem, had Vrijdag nog het volgende
incident plaats: Een der heeren examinatoren vraag
de naar 't verschil tusschen gift en gave, waarop
geantwoord werd dat het eerste iets stoffelijks, het
andere iets onstoffelijks aanduidde. De bode van
het stadhuis, hierbij tegenwoordig, nam de vrij
moedigheid hierop aan te merken dat naar zijno
meening gift en gave eenerlei was, want nog kor
telings had hij domino Hofstede hooren zeggen,
dat volgens Jacobus «alle goede gaven en alle
volmaakte giften van boven komen.* Dat deze aan
merking voor een oogenblik den ernst van 't exa
men deed verdwijnen en voor algeraeene hilariteit
plaats maakte, behoeft wel naauwelijks gezegd te
worden.
Hef Prof. geregtshof in Zuidholland zal heden
verspreid lagen.
«Hoe was het mogelijk dat wij in die hinder
laag vielen
Vroeg Fernando. De kerels hebben het zeer
slim overlegd. Ze hielden zich zoo stil als muizen
ze zijn wel zoo wijs geweest om in geen groot
getal op te komen eu hebben er nog menigeen
gevangen genomen, naar ik meen. Wel nu, het
zal den volgenden keer onze beurt zijn,
«Zijn al onze manschappen dood?"
«Ik vrees er voor, kaptein," antwoordde Pietro.
Vele van hen zijn jonge rekrnten, zooals ik zelf.
Welnu, de hemel weet of de les, die ze in het
oorlogvoeren ontvangen hebben, niet kort genoeg
geweest is."
«Indien uwe wonden het toelaten, zorg dan dat
de manschappen morgen ochtend behoorlijk begra
ven worden; zeide Fernando, terwijl hij een poging
deed zich tegen zijn paard op te richten, dat bijna
even wonderbaar aan den strijd ontkomen was als
zijn meester.
_'Zie eens, hier is een Oostenrijksche officier,
hij leeft nog. Zouden we niets voor hem kunnen
doen?
Pietro zag zijn meester aan, en schudde het
hoofd.
«Hij is dood, kaptein, of althans bijna; we
moeten hem maar alleen laten.
Fernando Benoni vras van eene eenigzins zach
tere Datuur dan de ruwe jonge soldaat. Hij knielde
en richtte den stervenden man tot in een zittende
ouding °P» terwijl hij diens gebogen hoofd op zijne
arm liet rusten, dit alles deed hij met zuchtheidj
die geen vrouw zou hebben verbeterd.
