Florella Luigi.
GEMENGDE BEIUGTEN.
De lantaren-aanstekers te Brussel 'zijn niet
zeer gelukkig geweest bij hnnne werkstaking. Reeds
denzelfden avond werd hun arbeid verrigt door
de pompiers en de werklieden aan de gasfabriek, i
Den anderen dag kwamen dan ook de meesten
der 93 grevistcn terugvoor het meerendeel
smoordronken. Zij noch hunne nuchtere kollega's
zijn weder in dienst gesteld en men zal hen ze
ker ook in het vervolg niet meer aannemen.
In den afgeloopen zomerzoo meldt de
Bohemia, kocht de vorstin Eleonore zu Schwar-
zenberg, tijdens zij te Scheveningen logeerde, een
oud gesneden kastje. Dit werd den 30 Aug. in
een met zeegras voorziene kist verzonden. Den
28 September kwam de kist te Frauenberg aan
en werd den volgenden morgen op het vorstelijk
slot bezorgd en geopend. Niet gering was de
verwondering, toen men daarin een nog levende
kat vond, met een poot aan dc kist vastgenageld,
Waarschijiilijk had het dier zijn nachtleger in het
zeegras gezocht en was, toen de kist digt gemaakt
werd, de spijker door de poot gedrongen. Dc kat
stierf nog denzelfden avondniettegenstaande de
zorgvuldigste verplegingwelke het vermagerde
dier terstond na de ontdekking werd verleend. Ne
gen en twintig dagen heeft het dier alzoo zonder
eenig voedsel of drank geleefd.
Jl. Woensdag 's namiddags omstreeks 3 ore,
had te Alkmaar een ongeluk plaats, dat een die
pen indruk achterliet. De dienstbode van den
lieer O. H. Schaaps, in het achterhuis werkzaam,
had het ongeluk door eene bijzondere omstandig
heid voorover in het water te vallen. Niettegen
staande dit ongeluk dadelijk werd gezien en bijkans
even spoedigeen groot aantal toeschouwers, waar
onder een'gen die werkelijk met den wil tot red
ding bezield waren, toesneldenmogt het niet
gelukken tijdig hulp te verleenen en mogt men
slechts het lijk ophalen.
De arrondissement regtbank te Amsterdam
heeft jl. Donderdag den politie—agent de Boer
vrijgesproken van eene hem ten laste gelegde ver
wonding, waardoor een beletsel om te werken
van meer dan 20 dagen ontstond, toegekragt aan
een studeut, zekere H. aldaar. De verwonde en
zeven mede-studenten, allen in opgewonden toe
stand verkeerende, hadden zich den 11 April jl.
des nachts ten half drie ure, tegen verminderden
prijs toegang willen verschaffen tot een publiek
bal in het lokaal de Keizerskroon, op den Singel.
De (politie-agent, die daar surveilleerde, geroepen
zijnde om de orde te handhaven, had de rumoer-
makere buiten de deur gezet, waardoor hij door
dezen op ongepaste uitdrukkingen onthaald werd.
In drift had hij toen zijn sabel getrokken en II.
Vrij naar het Engelsch
door K. L S.
Slot volgt.
«Hoe zijt gij in het bezit daarvan gekomen?"
vroeg zij angstig, en tevens dringend.
/rik vraag u verschooning, Signora; ik vergat
het bijna. Signor Fernando liet mij belooven, dat,
indien ik hem zou overleven, ik het aan haar ter
hand zou stellen, wier portret bet is. Indien ik
mij niet vergis moet gij het oorspronkelijke zijn.
Het zou een lang verhaal wezen; Signora, u mede
te deelen hoe wij het gevonden hebbendaarom
zult ge het misschien liever niet willen hooren."
rSpreek, Pietro, in 's hemelsnaam spreek!"
#Wel nu, vij vonden het om den hals vaneen
jongen Oostenrijkachen officier, die gewond werd
in een schermutseling den nacht vóór dat wij
Pietro aarzelde verder te gaan;
Met het scherpe doorzicht van een vtouw, be
merkte zijn moeder dat hij op gevaarlijk terrein
kwam.
„Ja, Pietro juist; en verder?"
„Wel, Siguora, Signor Fernando en ik bleven
daar eenigen tijd nadat hij dood was, en
vDood 1 Is hij dood?#
Ja, Signora, dood en begraven.
Signor Fernando viel bewusteloos, toen hij het
portret zag; maar later zeide bij mij, dat ik het
u ter hand moest stellen, en ik heb mijn armen
meester gehoorzaamd.
Maar Signora.<r
*Ach, Pietro, ik bid u, zeg niets meer.»
Zeide zijn moeder; #zij ligt bewusteloos.#
daarmede een slag op den arm toegebragt, waar
uit eene verwonding ontstond.
Jl. Zatardag zijn voor het kantongeregt te
Oosterhout verschenen C. B., huisvrouw van A.
S. en J. v. M., huisvrouw van J. M., beiden
wonende te R., wegens elkander te hebben uitge
maakt de eene voor bok en de andere voor stier;
daar deze scheldwoorden zeldzaam aan vrouwelijke
sujetten worden toegevoegd en waarschijnlijk geen
bcleedigingen uitdrukken, zijn zij beiden direct
vrijgesproken.
De arrond.-regtbank te Utrecht heeft den
heer du Mosch, wegens deu verkoop van Ham
burger en Brunswijker loten, veroordeeld tot eene
geldboete van f315 eu iu de kosten van het
proces.
Aan de Kamper Courant wordt geschreven
dat de heer van Apeldoorn, stationchef te Hengelo
door zijne tegenwoordigheid van geest een groot
ongeluk heeft voorkomen. Terwijl een sneltrein in
volle vaart aankwam, stond voor het stationsgebouw
te Hengelo een andere trein gereed om te ver
trekken. Dc wissclwachter, die den wissel voor
den aankomenden trein moest verzetten, werd juist
op dat oogenblik plotseling krankzinnig en dreigde
iedereen, die hem naderde, met een ijzeren stang
dood te slaan. De heer van Apeldoorn, het gevaar
inziende, bezon zich geen oogenblik, ijlde naar den
wissclwachter, smeet hem achterover en had nog
juist deu tijd, door het verzetten van den wissel,
den aankomenden trein een vrijen weg te banen.
Den 12 dezer is ten huize van den heer
L. de R., te Rotterdam diens ongehuwde dienst
meid M. S. oud 25 jaren, van tweelingen beval
len, welke in tegenwoordigheid der justitie gevon
den werden onder het hoofdkussen in eene bed
stede, waarop deze dienstbode gelegen was. Na
eerst ontkend te hebben zwanger geweest en beval
len te zijn, beweert thans de moeder, dat de kin
deren niet hebben geleefd; de lijkjes zijn naar het
ziekenhuis overgebragt en deskundigen zijn gere-
quireerd om over het al of niet geleefd hebben
te beslissen.
Vrijdag 1.1. viel een metselaar uit den 28
meters hoogen toren van de nieuwe kerk te Wou-
bach in Limburg. Onder het vallen greep hij
een touw vast, dat boven aan een rol in den toren
bevestigd was, en kwam zoodoende zonder eenig
ongemak naar beneden glijden. Eeu half uur
later zat de wakkere werkman weder op den toren
aan zijn werk.
Binnen kort zal voor den krijgsraad te Ver-
sailles een jongeling verschijnen, die men in het
kamp Satorie den sprekenden onthoofde noemt.
Toen de troepen van Versailles namelijk te Auteuil
waren binnengedrongen, werd deze oproerling ge-
Florella deed hare oogen open, en poogde zich
op te richten.
/t Zal nu wel gaan,# zeide zij; ik zal maar
naar huis gaan. Het was slechts de vreeselijke
geschiedenis van Pietro, die mij schokte. Mag ik
het portret hebben f
#Signora, de kaptein gaf het u."
Florella kuste het hartstochtelijk, en, terwijl zij
het op haar boezem verborg ging zij de hut uit.
Pietro staarde zijne moeder verwonderd aan.
Moeder,# zeide bij, wat kan er gaande wezen
met de arme jonge dame?#
Al hetgeen de oude vrouw door de buren had
hooren vertellen kwam haar op eens helder voor
den geest.
vPietro,# zeide de oude vrouw geheimzinnig,
de officier, om wiens hals gij het portret vondt
was de echtgenoot van Florella Luigi.#
«Haar echtgenoot 1 En zij was nooit getrouwd.
Signor Fernando hield innig veel van haar.#
rLuister, mijn jongen, ik geloof, dat het was,
toen zij met haar vader naar verre oorden reisde,
ik meen naar Engeland; ten minste, zoo vertelt
men. Zij was toen naauwelijks zestien jaar, en hij
wist haar vader en moeder zoo om te praten, en
sprak hun over een schoone toekomst en zoo meer,
zoodat zij haar dwongen schoon tegen haar zin,
hem hare hand te schenken. Maar hare ouders
zagen weldra, dat ze verkeerd gehandeld hadden.
Zij kwamen tot de wetenschap dat hij een Beiersche
gelukzoeker was, en een zeer ongelukkige partij
voor hnnne dochter.
vangen genomen en ter dood veroordeeld. Het
executie-peloton loste zeven schoten op hem en
hij viel ter aarde. Daar de veroordeelde zich nog
roerde, gaf een soldaat hem den genadestoot, waar
na men hem al3 dood beschouwde. Een ander
soldaat meende na eenige oogenblikken nog te zien
dat hij zich bewoog en wilde hem verder afmaken,
toen een adjudant-majoor tusschen beide kwam en
hem opcischte. Deze behandelde hem, niettegen
staande den hopelozen toestand, gelakte het den ge-
fussillecrdc te redden.
Te Stuttgart is een persoon, die zich noemt
Prins Jozeph Eugéne Bonaparte en die beweert
een zoon te zijn van den hertog van Reichstadt,
uit een geheim huwelijk met de dochter van een
Hongaarschen graaf. Tot nog toe was de preten
dent kleermakersknecht, onder den naam van Char
les Louis Gustave, uit YVürzen, in het koningrijk
Saxen. Hij beweert, dat zijne moeder hem, op last
van Prins Mctternich, in Saxen als leerjongen bij een
kleermaker heeft geplaatst en dat zij, na hertrouwd
te zijn, hem aan zijn lot heeft overgelaten. De noo-
dige bewijzen zijn in handen van een gewezen
officier der Ilonveds, die thans te Leipzig woont.
Te Ischl is hij door de regtbank veroordeeld, omdat
hij zelf op zijn pas den naam van Prins Jozeph
Eugenius Bonaparte had geplaatst. Hij heeft onte
genzeggelijk den familietrek der Bonapartes.
Een man, langs het Damsterdiep wandelde,
omdat hij te laat voor de stoomboot was geko
men, kreeg van een voorbijrijdend heer, wien hij
vroeg om meê te mogen rijden, ten antwoord »Ik
vaar niet om vracht,# en antwoordde, toen hij een
1 eind verder den heer met zijn rijtuig in een sloot
zag liggen en om hulp gevraagd werd»lk loop
niet om werk.#
Te 's Bosch was een vleeschhouwer bezig
een rund, zooals men 't noemt, te splitsen,
bijgestaan door zijn neef, een oppassend jongmensch
van 20 jaren. Zijn mes stiet op een been, en
schoot met zulk eene vaart uit tegen den slaap
van 't hoofd diens jongmans, dat dezen een slag
ader doorsneden werd, wat eene vreeselijke bloed
storting tengevolge had. Zoo spoedig doenlijk
werd nu door nabijzijnde slagers de woud met
hechtpleisters overdekt en heelkundige hulp inge
roepen. Volgens de verklaring van den arts, die
den gewonde verpleegt, is er nog hoop op leveus-
behoud.
Waartoe drift al niet leiden kan, daarvan
geeft de Prov. N. B. Crt. het volgende staaltje
geschreven uit Haaften 6 Oct. jl., dat met recht
verschrikkelijk mag genoemd worden:
#Eene gehuwde vrouw, moeder van vier kiude-
ren, geraakte met haar zwager aan het twisten
over het bouwen van een huisje. Onder het uiten
van de vreeselijkste vloeken en de leelijkste ver-
weuschingan, rukte zij de palen uit den grond,
die haar zwager plaatste, eindelijk viel zij ter neder
en geen teeken van leven is meer in haargezieu."
Voor eenige dagen wist de vrijer eener
dienstmaagd bij iemand op den Kloveniersburgwal
te Amsterdam zich, bij afwezighaid van den huis
heer, toegang te verschaffen tot de keuken waar
zijn prinses troonde. Mijnheer en mevrouw, aan
geen uur gebonden, kwamen echter vroeger terug
dan menschelijke berekening aan het kozend paar
had geleerd. En ziet, als een waar huisvader doet
mijnheer de nachtronde, vindt alles in orde en
sluit de deur op het nachtslot, terwijl de sleutel
een plaata op het nachttafeltje krijgt. De vreta
voor ontdekking is aanvankelijk geweken, maar er
moet raad geschaft worden om den opgeslotene
naar buiten te brengen. Na overleg wordt uit
het zolderraam een touw gevierd en zweeft de
minnaar weldra tusschen hemel en aarde. Met
een pak van het hart en nog niet regt hersteld
van den schrik leggen de dienstmeid en baar
kameraad zich te slapen. Zij hooren ook het ker
men niet van den jongen man, die, daar het touw
te kort was, zich bij den val op de stoep vrij
ernstig bezeerde. Wij vernemen tot onze blijd-
schap, dat zijn toestand thans niet meer zorgelijk
IS.
In de vorige week is voor het Prov. Ge-
regtshcf te s Hage behandeld de zaak van den
matroos J, O. Th. Moerke, oud 30 jaren, be
schuldigd van moord op zijn vrouw gepleegd te
Rotterdam den 11 Aug. jl.
De geschiedenis van dezen jongen man is diep
treurig. Den 12 Julij was hij getrouwd met de
~U jarige Petronella Breetveld, met wie hij voor
