Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad. ÖOTOKEBAG O STÜSL M SSO. Achttiende Ja<trsansr. Ao. 1874 Nationale Militie. Verkiezingen. _Geraen^de berichten. SCHAGER COURANT. Dit blad verrschijnt op Woensdag avonddoch wordt met een bijvoegselbevattende het jongste Schager— marktberigtden volgenden avond verzonden aan hen die zulks verlangen. Brieven franco aan de uitgeefster. Abonnementen op dit blad worden door alle Palis per jaar 3,Franco per post f 3,60. Afzonderlijke nummers f 0,07J. ADVERTENTiëN van een tot vijf regels f 0,75; iedere regel meerder ƒ0,15. Groote letters naar de ruimte die zij beslaan. Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen. Naar volksheil zonder deugd te dingen Is arbeid aan een rots te biên. De Milicien plaatsvervanger JAN LANGEDIJK, van de ligting 1872, wordt in zijn belang uiige- noodigd ten spoedigste zich aan te melden ter gemeente secretarie van Schagen. In een van hoogst geachte zijde ontvangen schrijven werd onze aauilscht gevestigd op een misbruik bij verkiezingen, hetwelk wij in dit num mer van ons blad voor onze lezers willen bespreken. Bij de laatste stemming, schreef men, voor een lid voor de 2e Kamer, als ook voor het kiescol- legie der Hervormde gemeente zijn hier weder on derscheiden briefjes van dezelfde haud in de bassen gevonden en gingen er personen inet een ingevuld briefje langs de huizen waarvoor een on ingevuld werd ingevuld, hetwelk dan op zijn beurt werd beschreven en aan een volgend huis aange boden. Zouden zulke misbruiken, vroeg men, niet kun nen worden voorgekomen? Wanneer de kerkelijke en burgerlijke wetten op de verkiezingen in dior voege werden veranderd, dat ieder die het stemrecht wilde uitoefenen, zijn briefje moest invullen bij het stembureau aan een afzonderlijke tafel, zoo ver van het stembureau verwijderd dat de leden niet konden zien, welke namen de stemmer invulde. Men zou dan bij die tafel een beëedigd persoon kunnen plaatsen, die voor hen niet schrijven konden de briefjes invulde. Dan, zoo stelde men zich voor, zou er minder pressie op het Vulgus der stemgerechtigde worden uitgeoefend en vooreekoinen dat ieder eu vooral onwetenden een stem uit brachten. Het valt bij de bespreking van dit onderwerp dadelijk in het oog dat de pressie die op de ver kiezingen wordt uitgeoefend op de boven omschre ven wijze meer schijnbaar dan wezenlijk is. Im mers de vrijheid van den kttzer blijft geheel on geschonden. De strafwet heeft die viijheid vol doende gewaarborgd. Zij straft als misdaad alle dadelijkheden en dreigementen, die de uitoefening vau de burgerschapsrechten verhinderen; zij straft elke vervalsching of verduistering van stembriefjes; zij straft de bijvoeging van namen op stembriefjes en het schrijven van andere namen op de briefjes van ongelettende stemgerechtigden dan opgegeven zijn. Eindelijk straft zij den kooper cn verkooper voor welken prijs ook van eenige stem. Wanneer nu de kiezer zijn blanco briefje inruilt of liever laat iuruilen tegen een beschreven briefje en hij dit beschreven briefje als zijne stem uitbengt dau moet geaobt worden dat dit eene vrij uitgebrachte stem is. Indien hij toch een ander persoon had willer. stemmen, had hij den ingevulden naam doorgehaald en een anderen daarvoor in de plaats gesteld of indien hij zich niet had willen laten gebruiken, in het geheel niet gestemd. Men stelt voor om het briefje te laten invullen bij het stem bureau aan een afzonderlijk*» tafel zoo ver van het stembureau verwijderd dal de leden niet konden zien, welke namen de stemmer invulde. Zulk een afstand is niet gemakkelijk te bepalen en men zou er toe moeten komen om de briefjes op het stembureau uittereiken, wilde men de ze kerheid te hebben dat een ingevuld billet werkelijk ingevuld was op die plaats. Dat bij dit «Hes de bewaring van het geheim der stemming zeer moeilijk worden zou, ligt voer de hand. Dit geheim der Bteinming ligt niet hierin dat niemand weten raag, wie men gestemd heeft, maar hierin dut men de zekerheid heeft, dat niemand dan van den kiezer zelf weten kan, wicn inen gestemd heeft. De deelneming aan eene ver kiezing zou door deze vrees, wellicht denkbeeldig, zeker verminderen. Bovendien zou immers toch de pressie blijven bestaan, Want zij die de goedheid eu voorkomendheid hadden ingevulde billetten ten onzen huize te bezorgen, terwijl wij welwillend genoeg waren, die als onze steinbilletten in tc le veren, zouden zich wel kunnen verzekeren dat op de tafel naast die vau het stembureau geen ander naam geschreven werd dan die, welken zij begeerden. Ze kunnen er althans even zeker van zijn als in het geval dat door onzen correspondent wordt aangehaald. De groote waarborg voor de vrijheid der verkiezing is het bezit van het ste nbillet ge durende minstens 8 dagen en de verpliohting om dit persoonlijk in de bus te stekon op de plaats voor de inlevoring bestemd. Op het oogenblik dat het billet in de bus wordt gestoken is niemand dan de kiezer met den inhoud bekend. .Hij behoeft daar ter plaatse niets te doen en niets te zeggen, waaruit die inhoud ook maar eenigsints kan wordeu afgeleid; hij steekt in volle vrijheid, waarvoor de kieswet de waarborgen geeft, zijn billet in de bus s en derhalve stemt hij. Die vrijheid wordt beperkt, wanneer hij daar op een gegeven oogenblik schrijven moet en vervolgens dat geschreven billet in de bus moet steken. Met het middel kunneu wij ons J dus niet vereenigen. Wij achten de pressie op de voorschrevene wijze uitgeoefend daarom toch onwaardig en wij rekenen het eene dienst aan de vrijheid der verkiezingen bewezen, dat dergelijke praktijken worden bekend gemaakt. Het is een middel, hetwelk aan onwe- tenden in de hand van intriganten een grooten invloed geeft op de verkiezingen. Maar omdat er onwetenden zijn mag in de wet niet het wantrou wen aan de zelfstandigheid van alle kiezers worden opgenomen. Hoe men zich ook overigens de vrije verkiezingen voorstelles de invloed van pressie zal nooit geheel kunnen gekeerd worden. En dit is m zoo verre goed. De invloeden, welke macht over den mensch hebben, moeten ook in den uitslag der verkiezingen spreken, wil deze de volkskeuze openbaren. Maar de daad, de verrichting der keuze, moet vrij blijven en die vrijheid is naar ons inzien, bij de tegenwoordige wet beter ge- waarborgd dan bij het behandelde voorstel. Het is wellicht niet algemeen bekend dat de S uitoefening van het kiesrecht naar de vooretelling van Thqbbecke anders behoorde ingericht te ziju als onze kieswet voorschrijft. Hij noemde haar systeem een tusachensysteem. Vroeger werden de stemmen aan de huizen opgehaald en had dus de verkiezing ais het ware plaats binnen 's huis. De wet bepaald nu de uitbrenging van de stem in het openbaar. Doch Thorbeckb wilde kiesvergaderingen bij de wet, ofschoon hij oordeelde dat men in 1850 die eigenlijke kies vergaderingen nog niet kon hebben. Onze kies wet leidde er toe allengs dergelijke vergaderingen bij de wet te doen vormen. Van daar bepalinge welke zonderling in strijd schijnen met de gewone stilte van een kiezersburean. De voorzitter van het bureau is belast met de handhaving der orde in de zaal waar gekozen wordt. Wanneer het bureau bevindt dat de wanorde in de zaal bet behoorlijk inleveren der stembriefjes onmogelijk maakt, wordt dit door den Voorzitter verklaard. Niet dan op de vordering van het bureau en alleen tot bedwang van wanorde tnag eenige ge wapende inacht in de zaal of hare toegangen wor den geplaatst. Het is evenwileene zeldzaamheid wanneer zich in de zaal meer dan een kiezer bevindt. Hij brengt zijn stem uit en gaat weg. Maar naar het denkbeeld van Tuorbeckk moesten de kiezers worden opgeroepen vour eene kiesverga- dering en ongetwijfeld zou in eene bijeenkomst der kiezers, indien ons volk verstand van mki-.tings had de keuze beter voorbereid worden dan bij geheel persoonlijke uitoefening van het kiesrecht. Dooh in 1850 kon de Minister zich de mo gelijkheid nog weinig voorstellen om de kiezers als een liohaam bij elkander te brengen. Hem werd een amendemont voorgelegd, waarbij aan kiezers die verhinderd mochteu zijn, in persoon bij do stembus te verschijnen gelegenheid tot stemmen geopend werd door wel in aohtneming van zekeie vormen hun stembriefje in te zenden. Dit amen dement werd aanbevolen omdat het aan de meerge- goeden welkom zou zijn en hen aansporen zou deel te nemen aan de «temming. Mijne heeren! zetde Thorhecke, dat middel is mij niet welkom omdat het een onderscheid zal Kunnen te weeg^ brengen tnsschen mi n en raeergegoeden. De meer- gegoede moet en zal niet meer verhinderd zijn dan de iringegoede; de meergegoede moet niet beschaamd zijn om daar Ie verschijnen ten einde zijn biljet in de stembus te werpen. De meergegoede kiezers zijn in de 25 jaren aan de werking der kieswet gewoon geraakt om met de mindergegoeden persoonlijk te stemmen, zou de tijd ook gekomen kunnen zijn om alle kiezors het kiezerswerk gemeenschappelijk <e laten doen en daar door gefnuikt de almacht van de kiesoollegie's, welke thans aan een of twee personen den uitslag ge woonlijk in handen geven en daardoor ook voor gekomen verkiezings prakrijken als die, welke wij hierboven deden kennen? Door den brigadier-majoor der Rijlssvekl wacht A. van Pelt, te Schiedam, en den brigadier B. Tillx, te Overschie, werd dezer dagen de justitie op het spoor gebracht van eene geheime bank van leening te Overschie. De rechter-commissaris, ver gezeld van- een griffier, begaf zich daarop naar het verdachte huis, waar werkelijk een groote hoeveel heid goederen, gouden en zilveren voorwerpen en eenige koperen sieraden ontdekt werden en irt be slag genomen. Twee wagens waren niet voldoende om de in beslag genomen goederen op te laden. Te Rouhaix werd dezer dagen een man gevangen genomen wegens mishandeling zijner kinderen. De politie vond in zijn huis, dat ge sloten was, twee kindeven, een van negen en een van vijf jaar. Beiden waren aan den hals met ketenen gebonden en vastgemaakt aan den muur. terwijl zij een stok brood eu een kruik water naast zich hadden staan. Onder de bedreigingen van het publiek werd de barbaareche 7ader naar de gevan genis gebracht. Bij de Zaturdag te Beemster gehooden hard draverij is de prijs gewonnen door het paard vati deu Heer \eriaren, van Amsterdam, en de premie door dat van den Heer W. Clay, van Haarlemmer meer. Beide paarden werden door den pikeur Jan de Boer bereden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1874 | | pagina 1