Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
ÖOTOKEBAG
O
STÜSL
M SSO.
Achttiende Ja<trsansr.
Ao. 1874
Nationale Militie.
Verkiezingen.
_Geraen^de berichten.
SCHAGER COURANT.
Dit blad verrschijnt op Woensdag avonddoch wordt
met een bijvoegselbevattende het jongste Schager—
marktberigtden volgenden avond verzonden aan hen
die zulks verlangen.
Brieven franco aan de uitgeefster.
Abonnementen op dit blad worden door alle
Palis per jaar 3,Franco per post f 3,60.
Afzonderlijke nummers f 0,07J.
ADVERTENTiëN van een tot vijf regels f 0,75; iedere
regel meerder ƒ0,15. Groote letters naar de ruimte die
zij beslaan.
Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen.
Naar volksheil zonder deugd te dingen
Is arbeid aan een rots te biên.
De Milicien plaatsvervanger JAN LANGEDIJK,
van de ligting 1872, wordt in zijn belang uiige-
noodigd ten spoedigste zich aan te melden ter
gemeente secretarie van Schagen.
In een van hoogst geachte zijde ontvangen
schrijven werd onze aauilscht gevestigd op een
misbruik bij verkiezingen, hetwelk wij in dit num
mer van ons blad voor onze lezers willen bespreken.
Bij de laatste stemming, schreef men, voor een
lid voor de 2e Kamer, als ook voor het kiescol-
legie der Hervormde gemeente zijn hier weder on
derscheiden briefjes van dezelfde haud in de
bassen gevonden en gingen er personen inet een
ingevuld briefje langs de huizen waarvoor een on
ingevuld werd ingevuld, hetwelk dan op zijn beurt
werd beschreven en aan een volgend huis aange
boden.
Zouden zulke misbruiken, vroeg men, niet kun
nen worden voorgekomen? Wanneer de kerkelijke
en burgerlijke wetten op de verkiezingen in dior
voege werden veranderd, dat ieder die het stemrecht
wilde uitoefenen, zijn briefje moest invullen bij het
stembureau aan een afzonderlijke tafel, zoo ver
van het stembureau verwijderd dat de leden niet
konden zien, welke namen de stemmer invulde.
Men zou dan bij die tafel een beëedigd persoon
kunnen plaatsen, die voor hen niet schrijven konden
de briefjes invulde. Dan, zoo stelde men zich
voor, zou er minder pressie op het Vulgus der
stemgerechtigde worden uitgeoefend en vooreekoinen
dat ieder eu vooral onwetenden een stem uit
brachten.
Het valt bij de bespreking van dit onderwerp
dadelijk in het oog dat de pressie die op de ver
kiezingen wordt uitgeoefend op de boven omschre
ven wijze meer schijnbaar dan wezenlijk is. Im
mers de vrijheid van den kttzer blijft geheel on
geschonden. De strafwet heeft die viijheid vol
doende gewaarborgd. Zij straft als misdaad alle
dadelijkheden en dreigementen, die de uitoefening
vau de burgerschapsrechten verhinderen; zij straft
elke vervalsching of verduistering van stembriefjes;
zij straft de bijvoeging van namen op stembriefjes
en het schrijven van andere namen op de briefjes
van ongelettende stemgerechtigden dan opgegeven
zijn. Eindelijk straft zij den kooper cn verkooper
voor welken prijs ook van eenige stem. Wanneer
nu de kiezer zijn blanco briefje inruilt of liever
laat iuruilen tegen een beschreven briefje en hij
dit beschreven briefje als zijne stem uitbengt dau
moet geaobt worden dat dit eene vrij uitgebrachte
stem is. Indien hij toch een ander persoon had
willer. stemmen, had hij den ingevulden naam
doorgehaald en een anderen daarvoor in de plaats
gesteld of indien hij zich niet had willen laten
gebruiken, in het geheel niet gestemd. Men stelt
voor om het briefje te laten invullen bij het stem
bureau aan een afzonderlijk*» tafel zoo ver
van het stembureau verwijderd dal de leden
niet konden zien, welke namen de stemmer invulde.
Zulk een afstand is niet gemakkelijk te bepalen
en men zou er toe moeten komen om de briefjes
op het stembureau uittereiken, wilde men de ze
kerheid te hebben dat een ingevuld billet werkelijk
ingevuld was op die plaats.
Dat bij dit «Hes de bewaring van het geheim
der stemming zeer moeilijk worden zou, ligt voer
de hand. Dit geheim der Bteinming ligt niet
hierin dat niemand weten raag, wie men gestemd
heeft, maar hierin dut men de zekerheid heeft, dat
niemand dan van den kiezer zelf weten kan, wicn
inen gestemd heeft. De deelneming aan eene ver
kiezing zou door deze vrees, wellicht denkbeeldig,
zeker verminderen. Bovendien zou immers toch de
pressie blijven bestaan, Want zij die de goedheid
eu voorkomendheid hadden ingevulde billetten ten
onzen huize te bezorgen, terwijl wij welwillend
genoeg waren, die als onze steinbilletten in tc le
veren, zouden zich wel kunnen verzekeren dat op
de tafel naast die vau het stembureau geen ander
naam geschreven werd dan die, welken zij begeerden.
Ze kunnen er althans even zeker van zijn als in
het geval dat door onzen correspondent wordt
aangehaald. De groote waarborg voor de vrijheid
der verkiezing is het bezit van het ste nbillet ge
durende minstens 8 dagen en de verpliohting om
dit persoonlijk in de bus te stekon op de plaats
voor de inlevoring bestemd. Op het oogenblik
dat het billet in de bus wordt gestoken is niemand
dan de kiezer met den inhoud bekend. .Hij behoeft
daar ter plaatse niets te doen en niets te zeggen,
waaruit die inhoud ook maar eenigsints kan wordeu
afgeleid; hij steekt in volle vrijheid, waarvoor de
kieswet de waarborgen geeft, zijn billet in de bus s
en derhalve stemt hij. Die vrijheid wordt beperkt,
wanneer hij daar op een gegeven oogenblik schrijven
moet en vervolgens dat geschreven billet in de bus
moet steken. Met het middel kunneu wij ons J
dus niet vereenigen.
Wij achten de pressie op de voorschrevene wijze
uitgeoefend daarom toch onwaardig en wij rekenen
het eene dienst aan de vrijheid der verkiezingen
bewezen, dat dergelijke praktijken worden bekend
gemaakt. Het is een middel, hetwelk aan onwe-
tenden in de hand van intriganten een grooten
invloed geeft op de verkiezingen. Maar omdat er
onwetenden zijn mag in de wet niet het wantrou
wen aan de zelfstandigheid van alle kiezers
worden opgenomen. Hoe men zich ook overigens
de vrije verkiezingen voorstelles de invloed van
pressie zal nooit geheel kunnen gekeerd worden.
En dit is m zoo verre goed. De invloeden, welke
macht over den mensch hebben, moeten ook in
den uitslag der verkiezingen spreken, wil deze de
volkskeuze openbaren. Maar de daad, de verrichting
der keuze, moet vrij blijven en die vrijheid is naar
ons inzien, bij de tegenwoordige wet beter ge-
waarborgd dan bij het behandelde voorstel.
Het is wellicht niet algemeen bekend dat de S
uitoefening van het kiesrecht naar de vooretelling
van Thqbbecke anders behoorde ingericht te ziju
als onze kieswet voorschrijft. Hij noemde haar
systeem een tusachensysteem. Vroeger werden
de stemmen aan de huizen opgehaald en had
dus de verkiezing ais het ware plaats binnen
's huis. De wet bepaald nu de uitbrenging
van de stem in het openbaar. Doch Thorbeckb
wilde kiesvergaderingen bij de wet, ofschoon hij
oordeelde dat men in 1850 die eigenlijke kies
vergaderingen nog niet kon hebben. Onze kies
wet leidde er toe allengs dergelijke vergaderingen
bij de wet te doen vormen. Van daar bepalinge
welke zonderling in strijd schijnen met de gewone
stilte van een kiezersburean. De voorzitter van
het bureau is belast met de handhaving der orde
in de zaal waar gekozen wordt. Wanneer het
bureau bevindt dat de wanorde in de zaal bet
behoorlijk inleveren der stembriefjes onmogelijk
maakt, wordt dit door den Voorzitter verklaard.
Niet dan op de vordering van het bureau en
alleen tot bedwang van wanorde tnag eenige ge
wapende inacht in de zaal of hare toegangen wor
den geplaatst. Het is evenwileene zeldzaamheid
wanneer zich in de zaal meer dan een kiezer
bevindt. Hij brengt zijn stem uit en gaat weg.
Maar naar het denkbeeld van Tuorbeckk moesten
de kiezers worden opgeroepen vour eene kiesverga-
dering en ongetwijfeld zou in eene bijeenkomst
der kiezers, indien ons volk verstand van mki-.tings
had de keuze beter voorbereid worden dan bij
geheel persoonlijke uitoefening van het kiesrecht.
Dooh in 1850 kon de Minister zich de mo
gelijkheid nog weinig voorstellen om de kiezers
als een liohaam bij elkander te brengen. Hem
werd een amendemont voorgelegd, waarbij aan kiezers
die verhinderd mochteu zijn, in persoon bij do
stembus te verschijnen gelegenheid tot stemmen
geopend werd door wel in aohtneming van zekeie
vormen hun stembriefje in te zenden. Dit amen
dement werd aanbevolen omdat het aan de meerge-
goeden welkom zou zijn en hen aansporen zou
deel te nemen aan de «temming. Mijne heeren!
zetde Thorhecke, dat middel is mij niet welkom
omdat het een onderscheid zal Kunnen te weeg^
brengen tnsschen mi n en raeergegoeden. De meer-
gegoede moet en zal niet meer verhinderd zijn
dan de iringegoede; de meergegoede moet niet
beschaamd zijn om daar Ie verschijnen ten einde
zijn biljet in de stembus te werpen.
De meergegoede kiezers zijn in de 25 jaren aan
de werking der kieswet gewoon geraakt om met
de mindergegoeden persoonlijk te stemmen, zou
de tijd ook gekomen kunnen zijn om alle kiezors het
kiezerswerk gemeenschappelijk <e laten doen en daar
door gefnuikt de almacht van de kiesoollegie's, welke
thans aan een of twee personen den uitslag ge
woonlijk in handen geven en daardoor ook voor
gekomen verkiezings prakrijken als die, welke wij
hierboven deden kennen?
Door den brigadier-majoor der Rijlssvekl wacht
A. van Pelt, te Schiedam, en den brigadier B.
Tillx, te Overschie, werd dezer dagen de justitie
op het spoor gebracht van eene geheime bank van
leening te Overschie. De rechter-commissaris, ver
gezeld van- een griffier, begaf zich daarop naar het
verdachte huis, waar werkelijk een groote hoeveel
heid goederen, gouden en zilveren voorwerpen en
eenige koperen sieraden ontdekt werden en irt be
slag genomen. Twee wagens waren niet voldoende
om de in beslag genomen goederen op te laden.
Te Rouhaix werd dezer dagen een man
gevangen genomen wegens mishandeling zijner
kinderen. De politie vond in zijn huis, dat ge
sloten was, twee kindeven, een van negen en een
van vijf jaar. Beiden waren aan den hals met
ketenen gebonden en vastgemaakt aan den muur.
terwijl zij een stok brood eu een kruik water naast
zich hadden staan. Onder de bedreigingen van het
publiek werd de barbaareche 7ader naar de gevan
genis gebracht.
Bij de Zaturdag te Beemster gehooden hard
draverij is de prijs gewonnen door het paard vati
deu Heer \eriaren, van Amsterdam, en de premie
door dat van den Heer W. Clay, van Haarlemmer
meer. Beide paarden werden door den pikeur Jan
de Boer bereden.