20 90VBBBKH. Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad. M 696. Achllicndc Jaar^ana:. Ao. 3875. Gemengde berichten. Jozua Davids. SCIiAGEIt COURANT. Dit blad verschijnt op Woensdagavond; doch wordt met een bijvoegsel bevattende het jongste Schager- marktberigtden volgenden avond verzonden aan hen die zulks verlangen. Brieven franco aan de uitgeefster. Abonnementen op dit blad worden door alle Naar volksheil zonder deugd te dingen Is arbeid aan een rots te biên. Pairs per jaar 8,—. Franco per post f 8,tJÜ. Afzonderlijke nummers f 0,07|. ADVBRTETnëx van een tot vijf regels f 0,75; iedere regel nieerder /"0,15. Groote letters naar de ruimte dia «ij beslaan. Boekhandelaren en Postdirecteuren aangenomen. Nog altijd vindt dit werkje in onzen zonder lingen tijd veel deelneming. Er is thans in Engeland eene 5e uitgaaf in het licht verschenen, welke tevens het raadsel oplost, wie de schrijver of schrijfster mocht zijn. We zijn hel verschuldigd aan eene Engelsche dame, die ons op nieuw ver zekert, dat het hare heilige begeerte is geweest om de waarheid en niets dan de waarheid te schrijven. Bij eene vorige gelegenheid reeds gaven we te ken nen, dat wij de algemeene sympathie voor dit boekje niet deelen konden, en het denkbeeld is ons niet vreemd, dat voor dit nieuwe evangelie want het is een nieuw evangelie dezelfde rechtzinnige ijver is ontstoken, welke de werking van het oude zoo zeer heeft belemmerd. De voor stelling, die de schrijfster van Jezus heeft komt niet overeen met de onze. Wij hebben niet alleen in Jezus nooit den persoon kunnen vinden, die onbeschaamd deu schijn der ondeugd niet vreesde, maar in hem hebben wij ook nooit den staatkun digen dweeper of den godsdienstigen ijveraar ont dekt. Hij moge al naar het Nieuwe Testamentisch veihaa! en enkele maal iu drift zijn ontstoken, toen dc winzucht en het eigenbelang het huis zijns Vaders trachtten te ontginnen: voor onze verbeelding blijft hij de man, die enkel zocht den wil zijns Vaders te doen en die voor zich het recht eischte dit te doen op zijne wijze. Jezus is ons de tijpe van den godsdienstigen tnensch en zoo lang het ons geoorloofd is het menschelijk gevoel in zijne uitingen lief te hebben, te bewon deren en na te volgen, zullen wij ons in het bezit zijner koninklijke woorden gelukkig rekenen. Het godsdienstig gevoel vindt in hem zijn profeet, ge- lijk op ieder gebied van de menschheid eene ster van de eerste grootte schittert. Maar de opvoeding van de menschheid is er eene in vrijheid gegrond en gelijk noch het schoone, noch het ware zijnen dienaren eene heverij doet dragen, laat ook het godsdienstige ieder mensch volkomen vrij. Wij kun nen in eiken maatschappelijken toestand godsdien stig zijn en wij zullen dit zijn wanneer wij de kracht en heiligheid van het godsdienstig beginsel in Jezus hebben leeren hoogschatten. Maar, wat is het on geluk? Men ziet niet meer op zich zeiven maar op de wereld. Men vindt de wereld niet goed meer en enkele warhoofden schrijven zich de roeping toe haar te verbeteren. Zij ontdekten een soc.ale kwestie en deze willen zij wegnemen. Zij wijzen op de tegenstrijdigheid der belangen van armen en rijken; zij schreeuwen over het onrecht dat den armen aangedaan wordter is gebrek aan onderwijs, aan staatsmacht, aan wat niet al. O! indien zij al het goeds wisten dat oib dezen gebrekkigen toe stand geboren wordt, goed genoeg om te bestaan, om vrede te vinden bij God! Maar toch de wereld dengt niet. Zij zullen haar veranderenEn daarop staat de heer van Houten op en predikt, in zich zeiven geloovend, zijn staathuishoudkundig evange lie. En vervolgens verschijnt de schrijfster van Jozua Davids en vraagt op schuchtere wijze of het Christendom geen heil zoekt in de ontbinding der maatschappij. Maar trots al die welwillende recepten blijft de wereld wat zij is, omdat bij wat zij is, is naar vaste wetten. Voor ons, geene mogelijkheid om daarop in te werken dan door onre persoon lijke kracht onder hare wet te ontwikkelen en het eenig middel om het lot der wereld te verbeteren blijft zich zeiven te verbeteren. Maar dat is de weg niet die onze verbeteraars inslaan. Al» Hoff enHolloway geven zij ons eene panacéa tegen alle kwalen. Maar op die wijze heeft een Sharespere niet gewerkt voor de dichtkunst, noch een Christus voor den godsdienst. Zij hebben geene wetten gemaakt om anderen te hinden; zij hebben slechts mensch trachten te zijn en naar dat zij dit meer volkomen waren zijn zij tot groot er zegen geweest. Tot de sociale kwestie brengt men de vermeende ongelijkheid der menschen in levensgelok. Wij hooren de krijgstrompet klinken, die een aanval op den eigendom aankondigt, alsof het begrip van eigendom willekeurig en misbaar was. Klad schilders, onbekend, zoo wel met het hoogere als lagere volksleven ontwerpen tafreelen van de eigenzucht, en hoe onnatuurlijk het geluk der rijken; van de zorg en strijd en du» zeggen ze, maar hoe onlogischvan het ongeluk der armen. De nieuwe Jozua Davids haat den rijke met een anderen haat dan Jezus, die den strijd der rijken zoo zwaar achtte. Welnu 1 vrij meeneri, dat wij niet als de struisvogel het oog sluiten om het gevaar niet te zien, insar wij willen tegen ieder stellen dat van deze zijde de sociale kwestïe ge zochts i«, opgeworpen, door eig»n belang opgeduikt, door ziekelijke betweterigheid uitgevonden. Wij stellen dat er geen verschil is tusschen de menschen dat er geen partijdige verkiezing is hij den maaltijd des levens en dat het geluk van mensch te zijn j van ieder even groot is. Het is eene stelling maar deze vereenigt zich met, sluit zich aan den maatschappelijken toestand, terwijl de mannen der sociale kwestie altijd in verzet zijn tegen dien toestand. Het is eene stelling, maar zij alleen redt het geloof aan God, want zij die onrecht in de wereldorde zien kunnen niet meer aan God gelooven. Het is eene stelling, maar wij kunnen haaT voor iederen mensch waar maken als wij ons slechts beroepen op zijne ondervinding. Men den- ke zich den gelukkigsten tnensch in zijne om geving en wanneer wij onze keus getroffen hebben geven wij ons dan eens vrij spel in de kritiek dier keaze. Het zal ons niet lang verborgen blijven, dat wij duizend voorrechten hebben boven dien gelukkigste der menschen en de gewichtigste sluitreden gebruiken wij niet, dat even als bij ons, menig geheim lijden verscholen is achter het ge lukkigste uiterlijk. Naar onze meening ligt van veel geharrewar de oorzaak in de vermenging van den enkelen mensch met het meDsebdom. VI ij hebben liet f onbegrijpelijke vermogen om onze persoonlijke waar neming uit te strekken tot de waarneming van het leven der menschheid als object buiten ons# Wij gevoelen bewust in onze kortstondige verschij ning deel te hebben aan een eeuwig werk Maar wij mogen ons niet laten verleiden om de eene dier waarheden door de andere te laten verdringen. Wij mogen om onze persoonlijkheid de gehoor zaamheid aan wat menschen recht is geworden niet opzeggen en evenmin mogen wij om der wille van de menschheid den mensch zelf als doel op geven. Naar bet bestel der wereld steunen deze beide levensrichtingen elkander en de strijd tnsschen haar ontdekt door ontevreden individuen, die zich zeiven gedrukt voelen door de eischen der ge schiedenis en door onwetende wereld-verovenaars die ten koste van den mensch, de wereld verbe teren willen, bestaat slecbta voor schuldigen eigen waan. i Dy de stemming op den 24 dezer maand i voor een lid van den gemeenteraad te Schageu, zijn ingpleverd 108 stembriefjes (door de helft van het aantal kiezers). De uitgebragte stemmen waren verdeeld als volgt: K. E. Numan 28 J. Schenk 23. W A. llazeu 17. J. Buis 14. A. Meijer Sz. 10. 8. Keet Dz. 7 enz. Zoodvt tas<cben de heeren K. E, Numan en J. Schenk eeue her stemming zal plaats hebben. In het kristallen paleis te Londen heeft men een groote luchtballon opgelaten, waaraan een toestel verbonden was om de richting van den wind te bepalen op eene hoogte, van waar de aarde onzichtbaar is. Zij is uitgevonden door den cavalerie-kap'tein Burnaby en bestaat uit twee zijden valschermen, <)ie door een koord van dertig meter lengte verbonden zijn en eenige oogenblikken na elkander worden neergelaten. In de kerk van Busks waren de banken vernist.. Dat was laat pehenrd, aoodat, toen de dienst aanving, de vernis nog niet volkomen was opgedroogd. Toen bij het uitspreken van den ze gen voor het eindigen der godsdienstoefening de gemeente wilde oprijzen, was dus ieder aan zijn zitplaats vastgeplakt. Na vele pogingen raakte men eindelijk los, maar met achterlating van lapjes katoen, laken, bombazijn, enz. van de respekliere kleedingstukken. De hu'ponderwljzers in de gemeente Baardera- deel, die allen eene jaarwedde van f 500 genieten hebben aan den Raad om vevhooging verzocht, onder bedreiging dat, zoo aan het verzoek niet werd voldaan, zij dan genoodzaakt zouden zijn om te vertrekken. Het verzoek is gewezen van de hand, op grond, dat het billijker zijn zou de boofdon- derwijzersjaarwedden te verhoogen - Men schrijft uit Almelo: Een zonderling geval heef', zich hier voorgedaan. Do Raad dezer gemeente, die bijna geen raa i weet o n in de financiële behoefte dezer stad te voorzien, vond bij het vaststellen van den hooMeiijken omslag nog een persoon, die nooit was aange-lagen.en wel eene on gehuwde dame, aan welke dan ook als belasting schuldige een aanslagbillet gezonden werd. Bij nader onderzoek is het echter gebleken, dat wel vijftig dames vergeten waren bij het vaststellen van den hoofdelijken omslag, en die in dezelfde om standigheden verkeerden als de ddne aanijslagene; maar nu het mooiste van de zaak: onder de dames die van de belasting vrijgesteld bleven, bevinden zich de zusters van vier Raadsleden, zoodat men veronderstellen moet dat deze toch bovenal bij het vaststellen van het kohier hun geheugen op den loop hadden. Een koopman in Brunn, die ten gevolge van ongeoorloofde speculatien niet meer kon be talen heeft om, zooals hij zelf zeide, niet te moeten »brommen,'- rijn zaak aan zijn zoon overgedaan. Zijn talrijke crediteuren verlangden bun geld of vervolging. Een crediteur verlangde van den zoon, aan wien de oude heer de zaken had overgedaan, een accept voor zijn vordering groot 1500 gulden

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1874 | | pagina 1