30 OKCKBBIH.
V
Algemeen Nieuws-, Advertentie Landbouwblad.
Prijs per jm 3.Franco per post 3.60,
Afzonderlijke nummers f 0.07J
Gemengde berichten.
No. 953
Negentiende Jaargang.
Ao. 1875
Bekendmaking.
Nederland sche ambte
naren.
Dit blad verschijnt op Woensdagavond; doch word'
met een bijvoegselbevattende het jongste Schager
marktberigtden volgenden avond verzondenaan hen
die zulks verlangen.
Brieven franco aan de uitgeefster.
Abonnementen op dit blad worden door alle
N aar volksheil zonder deugd te dingen
Is arbeid aan etn rots te bièn.
AovBRTRTrië!» van een tot vijf regels f 0,75; iederê
regel meerder f 0,15. Groot# letters naar de ruimte die
zij beslaan.
Boekbandelaren en Postdirecteuren tangenomen.
De Burgemeester ven Schagen:
Brengt ter kennis van de ingezetenen dat het
aanbieden van en het rondgaan met zoogenaam.
de ffNieuwjaarswenschen* hetzij gedrukt, hetzij ge
schreven, langs de huizen niet zal worden toege
laten, alsmede dat de verschillende armbesturen,
eene inzameling van vrijwillige giften langs de
huizen zullen houden, ten einde uit de opbrengst
bij het einde dezes jaars, eene buitengewone be
deeling van levensmiddelen, aan de minvermogenden
te kunnen doen.
Scbagen 21 December 1875.
De Burgemeester voornoemd,
G. J. MULLER.
Montesquieu heeft ergens gezegd: in theorie
is de regeering van den pauselijken staat eene der
meest despoticke, in praktijk is zij eene der
zachivinnigste en menschlievendste die bestaat. Waar
schijnlijk moet het laatste gezegde alleen dienen
tot vereulsel van den bitteren pil, dien hij de
pauselijke hiërarchie gaf te slikken, dan hoe dit
ook zij op onze ambtenaars wereld is hetzelfde
van volle toepassing.
Der nederlandsche regeering kan men geene*te
groote gestrengheid, maar in tegendeel te veel toege
vendheid jegens de ambtenaren verwijten. Dat
maakt echter de zaak weinig beter. Ook onder
Lodewijk XVIII, bestond in praktijk geen despo-
tismus, maar in Frankrijk onder zijne regeering
werd geen enkele lettre de cachet uitgevaardigd
en toch drong ieder weldenkende teregt aan, op
afschaffing van het despotimus of uitroeijing
van het verdervelijke stelsel der lettres de cachet,
omdat gelijk een staatsdienaar toen zeide: er een voor
allen gevaarlijk misbruik van gemaakt kan worden,
daar in heel Frankrijk geen enkel persoon zoo
hoog stond, dat hij niet had te dachten voor de
wraakzucht vaneen ministèren zoo laag die niet moest
vreezen dat de k#ade wil van den eenen of anderen
klerk hem lagen kon leggen. En zoo wel de klerk
als de minister konden zich uit de lettres de
cachet een wapen tegen hunne vijanden smeden.
Van d<- grenzelooze willekeur, waar onze wetten
de regeering het regt toe geven tegenover de amb
tenaren, kan men hetzelfde zeggen. Er is tot heden
weinig, jal bijna in het geheel geen misbrnik van
gemaakt, maar het grootste misbrnik kan er van
gemaakt worden eD tegen dit misbrnik is geen
Cc -stnissans des Konings door zijn hoogheid, en
geen klerk aan het ministerie door zijn laagheid
van stand, verzekerd. Allen hebben dus belang
er bij dat de willekeur ophoude en aan wettelijke
voorschriften worde gebonden. Het opheffen der
willekear zal een geheel ander gevolg hebben
dan men er gewoonlijk van wacht, de overdrevene
toegeeflijkheid jegens de ambtenaren zal er niet
door vermeerderen maar door verminderen. Reeds
Montesquieu heeft het aangetoond dat de wille
keur, waarop een regeering regt heeft, hem niet
sterk maar zwak maakt. Een wettelijke voorschrift
bakent voor de overheid het veilig pad af, waarop
zij gerust kan voortgaan en in bet bewustzijn van
hare veiligheid voelt zij zich sterk. De ambtenaar
zal door het bewustzijn zijner regten zich een vrij
mensch gevoelen en omdat gevoel zijn taak met
meerderen ijver volbrengen. De ondervinding heeft
reeds geleerd dat de wettelijke regeling van het
benoemen en ontslaan der ambtenaren leidt tot
de uitkomst, waarvan ik zoo even gewaagde
immers nadat die regeling ten aanzien van de
officieren bij de wet is vastgesteld is men
veel gereeder tot het ontslag van den onwaardigen
officier overgegaan dan vroeger h(t geval was. Maar
niet alleen het ontslag ook de wijze van benoeming
tot ambtenaar moest bij de wet worden geregeld.
En die wet moest de algemeene beginsels vaststellen:
niemand mag tot eenige staatsbetrekking worden
geroepen zoo hij niet door het afleggen van ren
openbaar examen heeft bewezen daarvoor de nno-
dige bekwaamheid te bezitten, niemand mag tot
een hooger staatsambt korden bevotderd, zoo hij
niet bewijzen van .toenemende bekwaamheid heep
geleverd. Het afteleggen examen moest niet alleen
omvatten de kennis vsn het speciale tak, waaraan
i de ambtenaar zich wil wijden, maar ook de
j algemeene kennis, zonder welke men niet op den
3 nasm van beschaafd men«eh kan nanspraak maken.
Zoo de s'aat aan de ambtenaren regten wil geven
moet hij beginnen met hnn nieuwere en hoogerc
cischen te stellen. Tegenovi r meerdere regten
moeten meerdere veTpUgtinyon staan, liet is waarlijk
niet alleen door verhooying van salaris dat men
betere ambtenaren zal krijgen. Worden zij Ie slecht
betaald, goed geef meer gehl, maar begin mei
hen op een hooger zedelijk standpunt tc plaatsen,
behandel hen niet langer als paria*, geef hen als
aan alle burgers regten, rogion ook tegenover den
«taat, met welke zij toch eigen'liik eene overeen
komst hebben gesloten, niets anders is het toch
dan Juristische spitsvondigheid die in linnne
aanstelling geen contract wil zien. Geef hen
dan meerdere regten, maar verzet zich onze
grondwet dnartpgen Laten wij eens onderzoeken
wat hiervan waar is.
Wordt vervolgd.
nog eij"e mo»der en een broeder zal vinden, die
hem reeds lang dood waanden.
De uiterlijke teekenen van zijn verblijf onder d<-
wilden zal liy zeker wel levenslang bewaren. Hij
is namelijk over het gchcele -lijf* getatouëerd eit
zijne ooren zijn jour bewerkt»
In de Raadsvergadering van 27 dezer is,
met zes trgen één stem besloten dat het water
tnsschen de llooge en Lage Zijde zal gedempt wor
den, zijn wij goed ingelicht, dan i« de bedoeling
dtt nog voor de kermis te bewerkstelligen en wij
betwijfelen geen oogenblik of de gehrele gemeente
zal in dat geval hiervan al zeer spoedig hare
vruchten plukken.
Einde goed alles goed! wij hopen dat
onze ijverige Rnadsleden op den ingeslagen wfg
zullen voortgaan. Onze gemeente is bet waardig.
Uit Phalzburg schrijft men aan het Journa'
d' Alsnee het volgende: Tussclien de dorpen Wil»,
berg en Buchelberg heeft zich dezer dagen een
geval voorgedaan, dat we! tot de zeldzaamheden
mag gerekend worden. Een troep raven, wier aan
tal steeds toenam, vervolgende al krassende een
grooten wolf die met een dooden hond in den
bek, zich in het kreupelhout trachltc te verbergen.
Op een grgevcn oogenblik wierpen zich al de uit
gehongerde vogtls tegelijk met een ontzettende woede
op den wolf en noodzaakten hem door krachtige
vleugelslagen en dnchtige snavelhouwen, vooral op
zijn kop en oogen gericht, zijn prooi los te laten
en de vlucht te nemen. Onder luide zegekreten
vielen allen vervolgens aan op den buit, waarvan
spoedig niets meer dan de beenderen waren over
gebleven.
Vijf raven waren echter bij dit stoute stuk om-
gekopien.
Men herinnert zieh zeker nog wel de zon
derlinge geschiedenis van den Fransehman Narcisse
Pelletier. Hij bevond zich als scheepsjongen aan
boord van een vaartuig, leed schipbreuk en geraakte
onder een stam Autralische wilden, die hem vrien
delijk opnamen. Hij schikte zieh geheel naar hunne
levenswijze en bleef achttien jaren bij hen. Toen werd
hij door de equipage van een Engelsch schip ont
dekt en, zeer tegen zijn zin, naar Europa medege
nomen.
Pelletier die eerst niet spreken kon of niet wilde
spreken, en zijn moedertaal zoo goed als geheel
vergeten had, heeft haar thans met verwonderlijke
snelheid weet aangeleerd. H'j is den IS December
I te Marseille aangekon.en en toen dadelijk gebracht
naar het dorp waar hij geboren werd en vaar hij
Te Parijs is een rijk Boliviaan gearriveerd
ISenor llamon Alwarez Y Tempieo. Hij heeft er
een prachtig hAtel gehuord voor zich en zijne nicht,
de achttienjarige Concepciott Dolorosa, in Bolivia,
bijgenaamd „de dame met het doodshoofd".
De jonge dame is zeer schoon van vormen Cn
beweegt zich bevallig- hare armen zijn prachtig,
hare schouders rond, maar op haar aangezicht
geen spoor van vleesch 1 't Is vel en been in den
letterlijken zin Zoo is ze geboren.
Men zegt dat hare moeder, voor Concepeiort
Dolorosa ter wereld kwam, dagelijks naar liet kerk*
hof ging om te weenen en te bidden op het graf
van een geliefden broeder.
Haar oom heeft te Londen voor haaf een soort
van wassen masker doen vervaardigen, 'tis een waar
kunststuk, maar natuurlijk mist het gelaat be-«
weeglijkheid en uitdrukking. Zoo ziet men haar
dan dagelijks met haar rijken oom door Parijs
rijden.
Overigens zooals gezegd Werd, is Concepcion Do
lorosa werkelijk schoon te noemen. Ze heeft prach
tige r.warto lokken, letendige oogen, zingt goed,
speelt goed piano en danst keurig, heeft een bruid
schat van zes raillioen maar een wassen gelaat,
zonder leven of uitdrukking.
Naar aanleiding van de verschikkelijke ramp
'te Brcrnershaven, werd. door een overheidspersoon
de volgende bijzonderheid medegedeeld aan den
Hrusselsche correspondent van het J o ur n a 1 de
L i g e.
Nu ongeveer dertig jaren geleden was een jeudig
meisje, hehoerende tot eene der meest aanzienlijke
familiën uit een landstadje, verliefd geraakt op een
jonkman, die hare liefde vorig beantwoordde. De
ouders wilden van geen huwelijksverbintenis hooren i
maar de gelieven besloten alle hinderpalen te trot-
seeren, en op een goeden nacht verdween het paartje
met de noorderzon. Zij vertrokken naar Parijs maar
jj men kwam ze op het spoor, en met het gevolg
j dat het mei-je naar hare familie werd teruggevoerd.
Eenige maanden verliepen. Daar verneemt <le jonk
man, tot zijne uiterste verbazing, dat zijn afgodje
het jonge mensch was nog altijd smoorlijk ver
liefd en wanhopend ten spijt harer duurste eeder»
een Engelschen koopman zon trouwen, en met dien
man zich in Amerika vestigen. Sinds dien oogenblik-
kiemden wraakontwerpen in het hart des misleiden
jongelings, maar hij verheelde zorgvuldig zijne
stemming, liet huwelijk werd gesloten. De jongge*
huwden vertrokken uit een Belgische haven naar'
Huil of Newcastle. Nauw had het- vaartuig de
Schelde verlaten, of de jonge vrouw zag onder det
pasagiers den jonkman door wien zij zieh vroegef
had laten schaken. Welke was de indruk, dien dit
gezicht op haar maakte Men weet het niet. Maar
te midden van den nacht, gaf de man van de wacht
het alarm-signaal. Een der passagiers was ovef
boord gesprongen. Oogenblik kei ijk deed men het
schip stoppen. Men trachtte den drenkeling te
vinden," doch, in den donkeren nacht, te vergeefs.
Men begrijpt wie de zelfmoordenaar was, de te'
leurgestelde minnaar. Maar schier op hetzelfde oo
genblik bemerkte men dat er water in het schip
was. Een breed gat was in de zijde rader de
waterlijn gemaakt. Alle pogingen om het lek te'
stoppen waren ijdel. Het schip zonk in volle zee
met alle passagiers. Slechts twee mannen varr de
geheele equipage konden zich redden en werden
opgenomen door eene Deensche brik. In eene"
Engelsche haven aan wal gezet, verhaalden zij het-
ongeluk, waarvan zij de oorzaak niet kondea be
vroeden. Op denzelfden tijd dat het verhaal in de?
Times verscheen, kreeg de vader der jonge vwo"*
