Marktberichten
boerenwoning met aanhooriglieden Tan den lieer
J. de Wit, is geheel door de vlammen vernield.
Omtrent de oorzaak loopen verschillende ge
ruchten, zoodat wij niets met zekerheid kunnen
vermelden.
Z. M. heeft benoemd tot notaris binnen
•1iet arr. Alkmaar, te Grootebroek, J. T. Pool,
-candidaat-notaris, thans burgemeoter aldaar;
te Wieringerwaard, Jhr. J. Rammelman Elsevier,
candidaat-notaris te Alkmaar; te Andijk, P. G.
Duker, candidaat-notaris te Enkhuizen.
De Turksche Sultan verkeert nog steeds
in eene vreeselijke opgewonden stemming, die
aan waanzin grenst, en sluit zich, doodelijk be
vreesd voor een aanslag op zijn leven, dan eens
in dit, dat weder in dat verblijf op. Als een
staaltje van den toestand, waarin de beheerscher
der geloovigen verkeert, diene het volgende:
Dezer dagen ontving hij een bezoek van den
franschen ambassadeur, den lieer Fournier, die
naar zijn gezondheid kwam inforineeren. Na een
gesprek van tien minuten barstte de Sultan in
tranen uit: «Gij zijt niet een mijner vijanden,
niet waar? Ik heb u nooit kwaad gedaan, zult
gij het mij ook niet doen? Zult ge mij bescher
men
Een aantal verlofgangers begaf zich van
Rotterdam naar Hillegersberg, waar de inspectie
moest plaats hebben. Was de stemming reeds
zeer opgewekt, toen de lieden daar heengingen
zij was het nog veel meer, toen zij omstreeks
12 uur terugkeerden. Een gedeelte hunner ont
inoette op den Bergweg eene vrouw, bekend
onder den naam van «gekke Koos,» Zij vervolg
den haar, en de vrouw vluchtte in den tuin
van den heer Kortman. Deze heer ziende, dat
de onverlaten de ongelukkige vrouw ook daar
nazaten, snelde haar met twee zijner zoons te
hulp, met liet ongelukkig gevolg, dat de heer
C. Kortman jammerlijk toegetakeld werd. Men
sloeg hem met een stuk aardewerk op het hoofd,
waarvan vijf diepe wonden en een lichte her
schenschudding het gevolg waren. Zoodra de
verlofgangers bloed zagen vloeijen, verlieten zij
zingende het erf van den heer Kortman. Het
is slechts te hopen dat de schuldigen hun ver
diende straf niet ontgaan, maar levens, dat maat
regelen genomen worden, opdat voortaan aan
de uitspattingen der verlofgangers paal en perk
zij gesteld. Ieder jaar heeft men zich over een
aantal dier lieden te beklagen.
In het voorgedeelte van een sigarenmaga
zijn te Delft had zich zooveel gas door een
ontsloten pijp opeengehoopt, dat er bij bet van
binnen inkomen met een petroleumlamp een
geweldige ontploffing plaats had, waarbij het
zware glas uit het puiraam werd verbrijzeld
en in de winkelkast aan de overzijde der straat
een drietal ruiten stuk sloeg. Gelukkig waren
wegens het late avonduur geen menschen in de
nabijheid en had deze ontploffing, behalve den
schrik van bewoner en geburen, geen verdere
gevolgen.
Te Leiden is een bekende dronkaard ze
kere I'., in beschonken toestand aan den Ouden
Rijn tegen den grond gevallen, tengevolge waar
van hij onmiddelijk overleden is.
III.
De beide sobakings-geschiedenissen hadden inder
daad veel overeenkomst; want even als in het ver
dicht vorhaal was het in de werkelijkheid de secretaris
van den president, die de oudste dochter des huizes
ontvoerde. Dat Egon van goeden ouden adel en des
presidenten pleegzoon wasdeed des laatsten toorn
«iet weinig klimmen. Egon namelijk was de zoon
van een man met wicn de president tot aan diens
dood om onbekende redenen in de bitterste vijand
schap leefde. Toen von Ravenstein zijn eindo voelde
«aderen, zond hij om von Bjrg, en liet hem om een
gesprek onder vier oog-in verzoeken. Da presidout
kwam. Niemand wist te zeggen wat de beide doods
vijanden met elkander gesproken hadden, daar do
president zelfs een diep stilzwijgen omtrent deze zaak
bewaarde Toen bij de ziekenkamer verliet, had
Ravenstein don gaest gegeven Dj president nam den
jongen Egon bij zich iu buis, gaf hora coue voorbcel-
dige opvoeding; liet hem studeren, en besteedde groote
gommen aan zijne geestontwikkeling; miar nooit be
toonde hij ztch vriendelijk of gul j igens hem, en toen
do jongo mau, van zijne reizen teruggekeerd, ni-.-t
anders dacht, dan dat hem eene met zijne bekwaam
heid en kuudo overeenstemmende loopbaan zou wo.den
aangewezen, zeide de president hem koel, dat hij
besloten hal, hem tot zijn secretaris to benoemen.
Egon schikte zich in zijn lot, ofschoon lij maar al te
spoedig bemerkte, dat hij meer als bloot copiist dan
als eigentljjk secretaris werd gebruikt en bet de be
doeling van don president was om hom in een voort-
durenden staat van afhankelijkheid te doea blijven.
Dat verbitterde den jongen man ton uirerst-, en zeker
zou bij zich door eene gewol lige daad aan de dwinge
landij van den president (waarvan hij al zeer spoedig
do oorzaak vond iu 's mans nog altijd voortdurenden
haat tegen zijn overleden vader) onttrokken hebben,
cuaar daar keerde Emilie, die sodert den dood harer
inoedjr bij eene tante, verre van de residentie, was
opgevoed geworden, in bet vaderlijke huis terug Egon
zag en beminde haar, en weldra meende bij tc mogen
Te Dordrecht is een kantoorbediende op
last der justitie aangehouden, als verdacht van
te Amsterdam eeu valschen wissel van ruim
f 5ooo tot disconteering tc hebben aangeboden
en het bedrag daarvan te hebben geïnd.
Een roeitochtje van een gezelschap dames
en heeren, onder Noeterwoude, hij Leiden, is
treurig afgeloopeu. Men was op het ongelukkig
denkbeeld gekomen op eenige in het water lig
gende balken te gaan loopen, met dat gevolg
dat een jonge dame onder de halken geraakte
en slechts levenloos opgehaald werd.
Eenige dagen geleden heeft Prins Frederik
op liet huis de Paauw aan een 6otal kinderen
een feest gegeven ter eerc van den 6en jaardag
van 's Prinsen kleinzoon. De kleinen werden
vergast op eene voorstelling van Hamberg, een
poppenkast, muziek van orgelspelers enz. en
natuurlijk goed onthaald.
Op de brug over de haven te Potsdan
ontmoette een milirair eenige ruwe gasten uil
de heffe des volks. Een hunner zeide op den
militair wijzende:
«Daar heb je weer zoo een waarvoor wij moe
ten werken, om hun kleeren en kost te ver
schaffen.* Zonder af te wachten wat nog zou
volgen, greep de zoon van Mars deD ander aan
en wierp hem met de beleefde vraag: «Ken je
zwemmen?» over de leuning der brug in de
rivier die daar niet zeer diep is. 't Bleek ech
ter, dat de zwemkunst van den held met de
tong niet zeer vertrouwbaar was, waarom de
soldaat hein terstond nasprong en den heleedi-
gcr naar den wal boegseerdewaar hij hem
eenige welmeenende raadgevingen en flinke klap
pen toediende en hem toen, «opdat hij geen
kou zoude vatten liet loopen.
Het gepeupel te Vlaardingen is, als bekend,
sinds ©enigen tijd bezig een „tooverhoks* in de per
soon van een turfverkoopster te vervolgen, deze vrouw
is niet alleen bare klandisiezoo goed als gelieel kwijt
maar oak baar leven loopt gevaar. Dezer dagen werd
zjj zoo hevig aangevallen, dat do politie baar bescher
men moest. De heksenjager zit gelukkig achter slot.
Nair gom old wordt zjjn de procossiön naar Ke
velaar op Pruisisch g oudgebied verboden
Tc Lissabon is eene fabriek van valsche bank-
biljett n ontdekt, welk feit vooral opzien wekt., omdat
de va'sche munter ni >ma:id minder is dm do graaf
van Po ïamacor, hoofd van een d -r oud ad el:|ke familiën
van Portugal, dij dan ook op bevel der overheid in
zijn paleis is aangehouden.
De politie, die sinds lang argwaan tegen don graaf
had opgevat, heeft in zijn paleis oen volledige fabriek
gevonden tot vervaardiging van bankbiljetten en een
groot aantal Valscbe biljetten van 20,000 reis i -der
in beslag genomen. De graaf b oft zelf aan de politie
een aantal valscho bankbiljetten aangewezen, die hij
in een landhuis te Penaverde, nabij Ciutra, had ver
borgen.
öraaf van Puiamacor stamt af van een oud buis,
het huis van don Jean de Gastro; bij is 30 jaar oud
Zijne vrouw, dochter van den burggraaf' van Nouria
de Gama, kamerheer van den Keizer van Brazilië was
ongeveer twee maandon geleden niet hare kinderen
naar Parijs vertrokken.
Door som mi re dagbladen wordt we Ier gespreken
over nieuwe hu"< ljj ;*pUuinen in de koninklijke fami
lie. Hut Handel blad ging zelfs zoo ver van don
gelo wen, dat Emilie zijne liefde beaut woordde De
dagelijks nangro -ijoiida genegenheid van het jeugdige
paar kou mot ling voor den president verborgen blij
ven, maar hij scheen ze niet te willen opmerken. In
do hoop van don president voor zich en zijn weuschen
to winnen, vervulde Egon de pligton van zijn beroep
met den grootsten ijver; hij schikte zich naar al do
bizarre luimen, welke den presidout eigen waren, en
die do man tegen niemand zoo gaarno betoonde als
tegen zijn secretaris en schoonzoon.
Toen Egon echter na deze leerjaren, die voor hem
even zoovele jaren van martelingen waren geweest,
het wa igle om zijno liefdo aan den president te ont
dekken, wees de oude heer hora met hoon eu smaad
niet alleen terug, maar beval hem op Btaanden voet
zijn huis to verlaten.
Egon was half en half op dit antwoord gevat ge
weest, en op Emilic's liefde vertrouwende, stond voor
dit geval zijn besluit vast.
Drie dagen later waren Egon en Emibe verdwenen.
Alle uasporingen omtrent den weg, dien zjj hadden
ingeslagen, bleven vruchteloos, en moesten het blijven
daar niemand op de gedachte kwam, dat de vlugte-
lingen nog in de voorstad koudea vertoeven en toch
was het zoo
In de voorstid St. Lambert namelijk woonde een
voormalig bediende van d--n ouden heer von Raven
stein, en bragt daar als rentenier, gelijk bij het noemde,
hot overschot zijner dageu door, waarbij hij echter
uit oude gewoonte, en ter zijner uitspanning, zich
bezig hield met voor eenige heeren, die in de voorstad
woonden, de kleederen schoon te maken en de laarzen
te (metsen. Egon en Emilie vlugtten tot dezen ouden
zonderlingen maar zeer goeihartigen man, nadat een
akalcmiovriend van den eerste, die als geestelijke op
oen digt bijgelegen dorp woonde, het jonge paar hei
melijk door dcu echt verbonden had. De oude rente
nier nam den zoou van zija gewezen meester met
zijne jonge gadr met eeu blij hart op, en wilde op
staa lden voet de bewoners van de eerste nettere ver
dieping het huis uitjagen om voor de jong gehuwden
plaits to maken. Natuurlijk stemde Egon, reeds om
geen opzien te baren, hierin «iet toe, maar betrok
met Emilie het kleine zolderkamertje.
Hier beleefden de jonge lieden eenige gelukkige
naam te noemen eencr Zweodsche prinses, als aan
staande gemalin van Z. M. den Koning. Inforniatiën,
uit zeer eoede bro i ingewonnen, stellen de N. R Ct.
in staat dit bepaald tegen te spreken.
Te Loppersum had een droevig voorval plaat3
Hendrik Naat, smidsknecht te Wittewierum, die als
lotcling aldaar inspectie moest maken, was bij zijn
vertrek van Wittewierum reeds niet al te wel. Hij
voldeed echter aan zijn militaire plicht; doch keerde
spoedig naar zijn broeder, P. Naat te Loppersum te
rug, daar hij niet verder kon komen Hij bleef te bed
liggen in eene omgeving, waar de vrouw zjjn s broeders
en twee kinderen aan eene erge ziekte lijdende wa
ren. Weldra begon hij te ijlen en sprong met de
woorden: „Ik moet naar den baas toe," door het on-
derraam Bebloed op de straat neervallende, ging hij
weder opstaan, vloog over heg en steg, overal sporen
bloed achterlatende, ging door een tochtsloot, ontdeed
zich v n het eenige kleedingstuk, dat hij nog aanhad
liep weder over zoogenaamde zeedijken, vervolgens
op den grindweg en sprong naakt in de diepe Wij-
mers, waaruit hij eenige oogenblikkon later dood werd
opgehaald.
Edam29 Juni. Kaas aangevoerd 107 stapels wo-
gende kilo hoogste prijs Gras- f 30laagste
25 de 50 kilo.
Alkmaar 29 Juni. Aangev. G Paarden f 92 a 375
4 Koeien f 170 a 225, 35 nucht. Kalvert n f 7 a 21
2 Schapen f 20 a 35, 16 Lammeren 7 a f|14, 61
magere Varkens f 11 a 16, 168 Biggen f2,50 a 5, 7
Bokken en Geiten f 3 a 10, 4 k. Bokjes ct., Boter
per kop 80 a 100 ets.
Purtnerende2 Juli. Ka is: aangevoerd 393 stapels
kleine f 32.50 1 stapel middelbare f a
Boter f 1.30 a 1.40 por kg. Eijeren Kip- f 3.50 a
f 4.Eenden f 3.50 per 100 st.
181 Runderen, handel stug en do prijzen matig; 73
piarden; 161 vette Kalveren f60 a .80 per Kilo
vlug; 90 nuchtere dito f 5 a 25 per stuk, stug; 83
vette Varkens 42 a 52 ct por kilo, vlug: 20 magere
ditof 8 a 13stug, 144 Biggen f2a 4.stug; 47lvetto
Schapen, handel vlug prijzen lioeg Lammeren stug.
Hoorn 29 Juni. 1 hl Tarwe f 11.50; 1 lil. Rogge
f 7 2 hl. Gerst f 6.50, 2 hl. llaver f 5,75;op
monsier verkocht: Mosterdz. a Karwijzaad
f a
Boouen: Witte fBruine f Paarden f
Duiven- f—aangevoerd heet, Erwten Grauwe
f—Groene fWitte groote fValof
aangevoerd hl. Aaardappolen f 2.a 2 50 per heet'
571 Kop boter, per kg. f 1.50 a 1 70; Kipp.n
van f tot 5700 Kipeieren f 3 75 a
per 100 stuks.Eenden f a dito
Eieren f per 100 stuks
Vee 16 Paarden f 50 a 200; Koeijen fa
10 Kalveren f 15 a2220 Schapen f 25.a 30.
Lammeren f a25 Varkens f 14 a 22
Zeugen f a Biggen f a
Bokken f a Geiten f a
Handel stug.
maanden. Egon werkte onder een vreemden naam
voor eenige advokaten en hij en Emilie hoop'en dat
de toorn van den president eindelijk zou bedaren, en
hij zich tot verzoening geneigd hotoonen. Maar weldra
moesten zij deze hoop opgeven, toen zij van den
ouden huisheer vernamen, hoe woedend de president
zijne nasporingen nog steeds voortzette; grootere
voorzigtigheid nog dan te voren scheen hun noodig
te zijn, en zij verlieten derhalve hunne woning niet
m<-er.
Het was omstreeks den tijd van het kersfeest, dat
Emilie haar man verblijde en verschrikte tevens door
het berigt, dat zij zich moeder gevoelde, want ach,
daaraan had het minnende echtpaar vroeger niet go-
dacht. Waarvan dan te leven, te meer, daar Egons
verdienste in dcu laatsten tijd zeer verminderd was
Tot overmaat van ramp werd hij kort daarna door
eene zware ziekte aangetast, en nu was Emilie der
wanhoop schier nabij.
Daar verscheen op zekeren dag onverwachts als een
reddende eugel Lodewijk in hot kamertje. Hij had
haar Vioeger van aanzien gekend en haar slechts een
enkel oogenblik aan liet venster gezien, maar haar
dadelijk herkend, en was, in weêrwil van alle tegen
kantingen van den ouden rentenier naar boveu en
binnen gedrongen.
Emilie schrikte hevig toen zij hem zag, daar zij,
evenals de geheele stad, hem als een moedwillig,
woest en onbescheiden mensch beschouwde, maar hoe
geheel anders betoonde Lodewijk zich hier! Hij stelde
hen op de teederste wijze over zijne verschijning ge
rust, beloofde de strengste geheimhouding, en vraagde
veilof om te mogen helpen, voor zooveel zijne krachten
en middelen dit toelieten.
En Lodewijk hield getrouw zijn woord Hij zorgde
oor een geneesheer, voor alle behoeften, wier ont
bering Emilie reeds eenige malen op eene pijnlijke
wtjzo had ondervonden. Hij waakte aan het leger
van den zieke cn duldde niet, dat Emilie zich thans
verder de haar dubbel noodige rust ontzegde. Toen
uu Egou langzamerhand geuas, toen hij vernam, wat
voor hem eu zijne Emilie dc zoo dikwerf gesmado,
ook door hen miskende en steeds vermelen Lodewijk
was geweest, toen riep iijj in vervoering uit:
O Lodewijk, blijf mijn, blijf Emilic's broedor
