I3e twee huwelijken.
den drie of vier personen voor de schuldigen gehouden
Zij hadden zich uit de voeten weten te maken; alge
meen was men overtuigd dat zij machtige beschermers
hadden, wier namen openlijk genoemd werden. Intus-
schen gaat de justitie voort met haar onderzoek. Ver
leden week stonden als medeplichtig aan den moord
van Prim drie personen terecht Het Openbaar Ministerie
concludeerde tot vrijspraak, en men meende, dat de
regthank opnieuw de zaak zou uitstellen toen een
der beschuldigden het woord vroeg cn zeide, dat hij
bereid was belangrijke inlichtingen te «reven en de
ware moorlenaars bekend te maken, indien men hem
beschermiug beloofde en „hem in eene gevang-mis
bracht, waar hij veilig was". Hij wilde nog meer zeg
gen, maar d- president gebood hem te zwijgen en
hief do zitting op. Hot gebeurde heeft een groote
sensatie gemaakt.
Aan de harddraverij te Heilo. den 29 gehouden
namen 10 paardon deel; de prijs werd behaald door
de Vrome van C. Dekker, te Heilo, bereden door
B. Duin, en dc premie door Eva, vanJ. Henneman, to
Heilo, bereden door den eigenaar, de 2e premie door
Goliath, van K. Appeldoorn, te Heilo, bereden door
den eigenaar. Aan den Omval is den 23 de prijs,
van f 60, behaald door het paard van C. de Wit en
de premie, van f 30, door dat van A. Mijts.
Sedert kapitein Webb tot verbazing van de
geheele wereld het Kanaal overzwom, is de belang
stelling in al wat tot zwemmen in betrekking staat
sterk vermeerderd. .Men heeft onderzocht of er wer
kelijk geen voorbeeld was van zulk een stoute daad
als van den kapitein, maar in de gansche geschiedenis
is niemand te vinden, die op dit punt met Webb kan
vergeleken worden. Grieken en Romeinen hechtten
een overmatig groote waarde aan zwemmen in Rome
was hgt zelfs als spreekwoord gebruikelijk, van een
onnut mensch te zeggen: hij kan lezen noch zwemmen
maar toch zijn geen namen van beroemde zwemmers
bewaard gebleven.
Het romantisch verhaal van Leandc-r, die eiken
avond den Hellespont overzwom om zijne geliefde
Hero te bezoeken, heeft meer het karakter van saga
dan van geschiedkundig feit. Lord Byron echter achtte
liet een feit en zwom in 1810 de Straat der Darda-
nellen over, om te bewijzen, dat het waar kon zijn.
Men zegt, dat hij op zijn kunststuk nog trotscher
was dan op zijn „Childe Harold.*, 't welk hij juist
voltooid had. De Hellespont is evenwel nog op verre
na geen Kanaal.
In oorlogstijd zijn vaak zwemmers gebezigd om
berichten te zenden aan een belegerde zeestad. In de
oudheid zond Lucullus oen zwemmer, die er in slaagde
in do stad Cicius te dringen, welke toen door Mithri-
dates belegerd word.
Bj de belegering van hot eiland Ré door de En-
gelschen in het jaar 1620, zond de gouverneur van
het eiland drie zwemmersnaar den hertog van Angou-
lème om hem bericht te geven van deu gevaarlijken
toestand. Een dezer zwemmers werd door de Engel-
schen opgevangen, een ander verdronk bij den terug
keer, doch de derde bracht het antwoord van den
hertog terug.
De paarletivisschers in de Perzische golf en op het
eiland Ceylon zijn onvergelijkelijke zwemmers Het is
bekend, dat deze visschers om beurten onderduiken.
Zij blijven anderhalf tot twee minuten onder water,
doch zelden keert een duiker voor hot einde van den
dag in de boot terng. Hij zwemt al dien tijd voor
zijn pleizier rond, totdat do beurt om te duiken weer
aan hem is.
De vrouwen op Java zijn eveneens onverschokken
zwemsters. Trouwens, reeds van de prilste jeugd
wordt het haar geleerd.
Benoemd tot hoogheemraad van de uit-
vvaterende sluizen in Kennemerland en West-
Friesland, wegens Geestmerambacht, de heer
G. Kroon Mz., met bepaling, dat de benoemde
zitting zal hebben gedurende zes jaren en dat
zijne benoeming onderworpen is aan de voor
waarden van het nader vast te stellen reglement
voor dat waterschap; tot heemraad vau den
Anna paulowna-Polder de heer A. kaan Jz.
In den nacht van Jl. Vrijdag op Zaturdag
zijn er te Beemster 7 schapen uit eene weide
VI.
De waardin, die in de kamer was gebleven, werd
verlegende toestand en het gedrag van haar gasten
kwamen liaar zonderling voor. Zij kon niet begrijpen
in welke betrekking zij tot elkander stonden. Nu eens
zag zij de arme Isa hare handen wringen en weenen,
dan weder hare vrkndin hartstogteljjk omhelzen en
herhaaldelijk kussen.
Zoo verliep het eene uur na het andere. Emilie
was nog in staat het voorgeschreven drankje in te
nemen, en daaraan alleen zag men, dat zij nog leefde,
toen Dr Crosbv terugkwam. In de kamer tredende,
ontstelde hij hevig. Zuster Isa sprong plotseling op,
greep zijne hand en zeide:
Signor Ellingwood, en naar het bed wijzende,
voegde zij erin het Spaan sch bij: „Zij wil hem zien.'
Daar hij het hoofd schudde, ten toeken dat hij
haar niet verstond, herhaalde zij het gezegde in het
fransch,en tot hare blijdschap werd zij door den doctor
begrepen. De goede man, die veronderstelde, dat zy
alleen een geestelijke verlangde te preken, en die in
derdaad geloofde, dat zij den volge den morgen niet
zoude beleven, bood zich aan, om hem zelf te gaan
roepen.
Eene diepe stilte heerschte in de pastorie. Het was
middernacht. Mijnheer en mevrouw Ellingwood schrik
ten wakker door een hevig geschel- Hij stiet het ven
ster driftig open, en op zijne vraag, wie daar schelde,
herkende hij de stem van Dr. Crosby, die hem zeide
zich haastig aan te kleeden en beneden te komen,
daar eeue stervende hem verlangde te spreken. Hj
gestolen. De dief voerde ze naar Hoorn, met t
plan ze aldaar op de markt aan de man te
brengen. Al dadelijk trok zijne zonderlinge hou
ding de aandacht der politie, die hem in ver
hoor nam en hem terstond tot bekentenis bragt,
waarna hij in verzekerde bewaring werd ge
nomen.
-Z. M. de Koning heeft op het Loo de de-
putatiën voor de aanbieding van het volks-pe-
titionnement ontvangen en haar geantwoord
dat het hem een genoegen was geweest, de de-
putatien op het Loo te ontvangen, betuigde zijne
hooge belangstelling en gaf zijne tevredenheid
te kennen over de orde en gematigdheid, waarmee
tot dusver deze gansche zaak geleid was Z: M.
sprak de hoop uit, dat men ook verder in den
zelfden geest van wijsheid en gematigdheid zou
blijven handelen, en gaf de verzekering, met al
de leden van zijn huis niets anders te bedoelen
dan het geluk van Nederland.
Leve Nederland! riep de Koning ten slotte,
en de deputatiën: Leve de Kor.ing!
Hiermede liep de plegtigheid af: de heeren
petitionarissen zullen nu toch begrijpen, dat de
Koning, die niet anders dan het geluk van Ne
derland, bedoelt, niet anders kan doen dan de wet
sanctioneren.
In het laatst van Junij ontving een geachte
familie in Mexiko, de dames Raveel Veraza' op
haar buitenverblijf te Saint' Angel, een kistje
van zekeren Martinez Zorilla. Zij vermoeden dat
er rozenkransen, kunstbeeljes enz. in zoudenzijn.
De geburinnen, de dames Macarnee, werden ge
roepen, om bij de opening tegenwoordig te zijn
en aan een bediende werd last gegeven het dek
sel te openen. De eerste kist bevatte een twee
de houten kist, een derde en eindelijk een zorg
vuldig dicht gesoldeerde bus. Men dacht, dat de
inhoud der gezonden voorwerpen zeer kostbaar
zou wezen. Een dienstmeisje, dat aan de deur
stond, zeide tot den knecht: »dat hij wel eerst
zijne handen mocht wasschen, want dat naar de
verpakking te oordeelen, de relequien zeer kost
baar moesten zi jn." De bediende gaf een zwaren
hamerslag op het metalen deksel, maar daarop
had een geweldige ontploffing plaats. De muren
wankelden en scheurden; deuren en venster wer
den verpletterd en geheel Saint' Angel was met
schrik en angst vervuld. Iedereen snelde naar
de plaats des onlieils, waar midden onder het
puin der verwoeste kamer, zeven gruwelijk ver
minkte lijken lagen. Martinez Zorilla werd in
hechtenis genomen. Hij bleek zich aan groote
onvoorzichtigheid schuldig gemaakt te hebben,
door in plaats van een kisje met rozenkransen
een met een dynamiet patroon naar Saint' Angel
te zenden. De slachtoffers zijn de beide jongs
dames Mora y Ozta en Macarnee, wier hersens
letterlijk tegen de wanden der kam er gespat waren;
mevrouw Rafaele Veraza, die na twee uren lijdens
overleed; mevrouw Veraza Plancarte, die aan de
piano zat en door de spaanders van het instrument
zwaar gewond werd, terwijl een der toetsen was
in haar lichaam doorgedrongen; mevrouw Fanny
Macarnee, zoo zwaar gewond, dat aan haar
herstel wordt getwijfeld; de heer Diego Macarnee,
die ernstige wonden bekwam en krankzinnig werd;
de bediende, die het kistje opende en wiens hoofd
geheel van den romp werd gescheiden zijn
lichaam werd onder het ledikant van een neven-
vertrek gevonden, terwijl men het hoofd niet
kon vinden; de pastoor van Saint 'Angel, die
een oog verloor, een aantal, ofschoon niet ge
vaarlijke wonden bekwam, eindelijk een kamenier,
die in tweeën werd gescheurd. Het huis zelf is
een puinhoop en verscheidene huizen in den om
trek zijn beschadigd. Twee dagen na de ramp
werden de verminkte lijken ter aarde besteld.
kleedde zich haastig, eu de kamer uitgaande, riep hij
Slaap gerust, Lucy, ik ben waarschijnlijk spoe
dig terug.
Ach, Lucy! hoe weinig denkt gij er aan, dat gij
zijne sponde nooit meer deelen zult, dat gij hem nooit
zult wederzien
Zij liepen driftig door en onder weg vertelde Dr.
Crosby alles wat hij van zijne patiënt wist; dit was
echter niet veel; hij wist alleen; dat zij stervende
was en een geestelijke verlangde te spreken. Mijnheer
Ellingwood volgde den doctor naar de kamer, waar
hij met ongeduld verwacht werd.
Gedurende de kortstondige afwezigheid van den
doctor was Emilie weder bijgekomen. Hare oogen schit
terden. De waardin hield dit voor eene voorbode van
den dood. Isa zat op het bed en ondersteunde de
zieke, toen de doctor met den geestelijke binnentrad.
Een oogenblik staarde de arme vrouw haar echtge
noot aan, hare leden trilden, met een ijzelijken gil
strekte zij hare armen naar hem uit en viel gevoel
loos neder.
Mijnheer Ellingwood snelde ijlings toe, en eene
kaars grijpende, die op de tafel stond, lichtte hij haar
in het gelaat, en met den blijden, maar ijziugwèkken-
den kreet van: O mijne Emilie! mijne Emilie! zonk
hij, door zijn gevoel overweldigd, op zijne k.deën
neder.
De doctor hield hem voor krankzinnighij naderde
het bed van de arme lijderes en zag haar strak in het
gelaat; hij herkende haar in den beginne niet, zoo
danig was zij veranderd. Angstig voelde hij haar
den pols en gaf hij haar versterkende droppelen in;
maar deze werkten bijna niet. Nu en da 1 gaf zij
eenig teeken van leven, maar telkens zonk zij weèr
Iu Londen en door heel Engeland verrij
zen aan alle kanten kookscholen, waar de vrou
wen en meisjes uit den minderen stand met
weinig kosten uit eenvoudige grondstoffen een
smakelijk maal leeren bereiden.
Een I7jarige knaap zal dezer dagen te
Londen wegens manslag teregt staan, omdat hij,
op een vruchtendief, dien hij in den tuin be
speurde, zijn geweer afvurende, bij ongeluk zijne
moeder doodgeschoten heeft.
De hitte, die thans in Noord-Amerika
heerscht, heeft de ijsselijkste en verschrikkelijkste
gevolgen. Uit Saint-Louis meldt de Londensche
Pall Mali Gazette 't volgende
«Gedurende den dag van 24 Julij jl. zijn 45
menschen door de hitte bezweken. Bij het op
gaan der zon was de atmosfeer niet in te ade
men. Al de apothekers in de stad bereidden zich
voor om veel te doen te hebben. Vóór 12 ure
's middags vermeerden de gevallen van zonne
steek met een schrikbarende snelheideen ware
paniek verspreidde zich door de stad. De ont
steltenis was zoo groot, dat langs de rivier
(Mississippi) de sjouwerlieden en de pakjesdra
gers weigerden te werken overal was de arbeid
gestaakt. Ten I ure namiddag had men reeds
twintig lijken naar het doodetihuis gebragt. Vijf
paarden, voor lijkwagens gespannen, waarin
slachtoffers van den zonnesteek werden vervoerd,
vielen dood neder. De trainwavs bleven onge
bruikt; de paarden waren bezweken. Ongeveer
een week hield die toestand aan.
Ruim acht maanden geleden slikte het
kind van den heer S., in de Boomgaardslaan te
Rotterdam, een cent in. Sedert leed het kind
dagelijks aan brakingen; in de vorige week, toen
het weder braakte kwam eindelijk de cent te
voorschijn. De cent was zoo verteerd, dat hij
niet dikker was dan een boomblad.
Na een reisje van 22 dagen zijn jhr. mr.
van Beyina thoe Kingma, burgemeester van Lem-
sterland, en de heeren Pasma en Walina uit
Zweden en Denemarken teruggekeerd. Tal van
inlichtingen op het gebied der boterbereiding
brengen zij mede. Voor de Friezen zijn deze
wel zeer belangrijk, maar niet zeer bemoedigend.
Volgens het oordeel dier heeren zou de qualiteit
en vooral de duurzaamheid van onze boter
niet in de schaduw kunnen staan van die der
Denen, die telken jare meer produceeren en nu
reeds geduchte concurrenten zijn op de wereld
markt. 't Is te vreezen, dat ze ons hoe langer
hoe ineer op den achtergrond zullen plaatsen,
als we niet naar goeden raad willen luisteren
en wetenschap versmaden, die een bijna totale
hervorming der boterbereiding hier gebiedend
eischt.
Het bericht uit Spanje dat Koning Alphonso
het leven moede zou zijn en wenschen aftetre-
den, is ongegrond. Niemand te Madrid heeft
van dergelijke geruchten hooren gewagen en
volgens eene depêche van daax-, zou zelfs de
Koning voornemens zijn in persoon de zitting
der cortes in den aanstaanden herfst te openen
en ook de herfstmanouvres van het leger in
het Noorden hij te wonen. Zij zouden onder
zijn opperbevel plaats hebbe n. Eene groote kalmte
en volmaakt vertrouwen heerschen in gan^ch
Spanje, zoo besluit deze depêche.
Uit Noord-Duitschland deelt men ons mede,
dat de vraag naar fókvee levendiger is, dan in
de laatste jaren 't geval is. Overal is behoefte;
doch nergens is men in staat daarin naar eisch
te kunnen voorzien. Naar evenredigheid der
sterke vraag gaan de prijzen evenwel niet in de
hoogte. In Oost Friesland, 't welk door de
snikkende neder.
Mijnheer Ellingwood, die nog altijd voor haar bed
geknield lag, klemde hare hand in de zijne vast en
was bijna krankzinnig van vreugde. Hij vreesde'uit
een bedriegelijken droom te ontwaken. Was het mo
gelijk, dat zijne Emilie, die hij in een andere wereld
waande, werkelijk aan hem wedergegeven was De
gedachte aan haar dood kwam niet bij hem op. Neen,
zjj moest leven! God zou baar niet aan hem weder
geven hebben, om haar zoo spoedig weg te nemen.
Onophoudelijk smeekte hij uit den grond van zijn
hart
Almagtige Cod! spaar haar leven! O, Iaat haar
nog eenigen tijd leven
Den volgenden dag bleef Emilie in denzelfden toe
stand; tegen den avond viel zij echter in een diepeV
slaap, waaruit zij niet te wekken was. Mijnheer El
lingwood had hare sponde geen oogenblik verlaten.
Daar hij de spaansche taal vlug sprak, vernam hij al
spoedig van zuster Isa wat er in de laatste drie jaren
was voorgevallenmaar toen zij hem vertelde van
hare aankomst te Cheswell, van haar bezoek op Ro-
sedale, van de ontdekking, die zoo noodlottig op den
geest van de arme Emilie gewerkt had overviel hem
eene ijskoude rilling Nu eerst gevoelde hij het ver.
schrikkelijke, het afschuwelijke van zijn toestand, als
echtgenoot van twee levende vrouwen. Hij dacht niet
aan zich zeiven, noch aan Lucyhij dacht alleen
aan het grievend leed van Emilie bij zulk eene vree.
selijke ontdekking, Hij weende luide, en de teerge
voelige Isa weende met hem. Zij gevoelde zelfs nog
meer dan hij de beproevingen, welke hij zoude moeten
doorstaan; zij gevoelde dat, wanneer de arme vrouw
die daar bewegingloos nederlag, weder mogt herleven,
