Algemeen Nieuws-, Advertentie Landboub'ad.
29 m
Ao. 1S79.
23stc Ja aria ng.
\o. 1200
1' Q> H .0 I C
Bekendmakingen.
V erloren.
;age.
Stremming pa
Eeii blanke slaaf'.
Gemengde berichten.
Dit bJad verschijnt twea maal per week:; fFoens-
dag en Zaturdag rtvond. Bij inzending tot V mid
dags 12 nré worden advcrtentiën in het eerstuitkomend
No. geplaatst, ingezonden stukken een dag vroeger.
Abonnementen op dit blad worden door alle
Prijs per jaar 3.—r-. Franco per post 3.6o.
Afzonderlijke nummers J. 0.07 j.
Advertentien van een tot vijf regels f 075; ieder
regel ineer ƒ0.15. Groote letteis naar plaatsruimte.
Postdirecteuren en Boekhandelaren aangenomen*
Naar volksheil zonder deugd te dingen
Is arbeid aan een rots te biên.
BEVOLKING
Cornelis Tromp,
wordt in zijn belang aangemaand, zich zoo
spoedig mogelijk te vervoegen, ter gemeente
secretarie van Schagen.
POLITIE.
liet ONDERGEDEELTE van een OORHAN
GER, zijnde zwart met een gouden ringetje.
Inlichtingen desbetreffende worden verzocht
ter gemeente secretarie van Schagen.
Wegens vernieuwing der bestrating aan het
Noord in de gemeente Schagen, zal de passage
daar langs van af Vrijdag 4 Julij e.k. tot nadere
aankondiging, voor rijtuigen zijn gesloten.
De Burgemeester
O. LANGEN BERG.
logementen aan de hoofdstraat binnen te tre<ien
uit vrees voor eene herhaalde «deehte behande
ling, waarom bij een dwarsstraatje insloeg.
Na verloop van tien minuten kwam bij on
verwacht aan de Amstelbrug waar vele kleine
vriendelijke huizen stonden en daar tnsscben
Nadat de maaltijd geëindigd was zette hij zi»h
aan eene tafel bij het raam en liet zich een
kruik bier geven. Er lag een stuk krijt in de
vensterbank. Hij nain het en begon eene teeke-
ning op bet blad van de tafel uit te voeren.
Met de hem onbegrijpelijke zekerheid in de
eene vreemdsoortige, over en over met innnr karaktiristiek en in zijne eigenaardige opvaltings-
Uit het Hollandsohe kunstenaarsleven.
IV.
En overal scheen de zon zoo helder en vrien
delijk op de lachende- tooneelen van behagel ijk
geluk in de rijke groote stad, en in zijn een-
schilderingen, bonte zinnebeelden, en geschilderde
spreuken bedekte herberg.
liet was »De lustige schildersherherg* van den
vroolijken waard van Soomercn, die vroeger
zelve als schilder veel fraais had vervaardigd
later echter uit liefhebberij herbergier was
geworden.
Alle de origineele muurschilderingen en andere
versiersels van zijn huis had bij zelf vervaar
digd.
De hoofdfiguur stelde een, op een vat zittenden
Racchus voor die zoo dik was als een Silen.
Het met wijngaardranken omkranste hoofd was
daar en boven met een witte pluimmuts bedekt
en in de eene hand droeg de wijngod eene
monsterflesch, en in de andere een reusachtig
penseel. Deze Bacchus was het geflatteerde
portret van den waardigen herbergier, wiens
-/aam hart was het zoo donker, zoo ledig derden rang. Ook namen vreemde kunstenaren
ie!er dikwijls hun intrek.
Adriaan bleef als vastgenageld voor het huis
zoo treurig
Op eens vernam hij eene zachte vrolijke
vertroostende muziek, zooals hij die nog nooit
in zijn leven gehoord had.
Hij zag op en bemerkte dat hij zich vlak
voor liet opene portaal van eene groote prachtige
kerk bevond.
Bevend naderde bij den ingang en sloop in
bet Godsbuis, waar zich in een donkeren
boek, onder bet orgel, verborg.
Hij vreesde dat de koster hem mogt ontdekken
en uit laten werpen. Dit gebeurde echter niet
en niemand lette op hem. Ook bevonden zich
slechts weinig menschen in de kerk die naar
de heerlijke, dan zachte en dan majestueuse
tonen van het orgel luisterden.
Het was de organist een groot virtuoos, die
zich oefende.
O muziek, gij grave des hemels, gij troost in
wijze, teekende hij een grappig portret van den
bonten kwakzalver, dien hij onderweg gezien
had.
Toen hij het na een half uur bijna gereed
had, kwam de waard, terwijl hij door het ver
trek liep, toevallig achter den stoel van den
jongeling en bekeek de teekening. Hij sperde
de oogen wijd open van verbazing en wenkte
de andere gasten naderbij te koinen. Ook dezen
gaven door gebaren hunne' verbazing te kennen.
«Waarlijk mompelde van Soomeren, deze knaap
knji meer dan wij allen te zamen!"
Vrijdag avond den 27 dezer, werd door
het gezelschap van de beeren Ramberg en Blaaser
ten tooneele gevoerd, het blijspel«Klaas Kip.«
De uitvoering was onberispelijk, op geen
huis het oord van zamenkomst was vau de ^er acteurs of actrices viel eenige aanmerking
1 1.1 te maken, de beer Baniberc was in zijn volle
Amsterdammer schilders van den tweeden en
kracht. ij gelooveu met te veel te zeggen met
de verzekering te geven, dat te Schagen, nog
nimmer een tooneelgezelschap zooveel succes vau
zijn werk had. als het bovengenoemde Vrijdag
avond in: «Klaas Kip
Het vrij talrijke publiek was geheel en extase.
Naar wij van elders vernemen zal het voor
Zondag avond aangekondigde stuk »het leven te
Amsterdammet minder bevallen.
Teiegt noemt men Amerika het land der
uitvmdincen
üonclerdagniort.'en bevond zich op de Markt te
ScliagtNi, een koopman met name H* ssel Turksma
met Amerikaansche diamant en glissuijdcr». Tot
hellen was ons geen heter middel hekend voot
het snijden van glas dan de diamant. Deze glas-
snijder plaatst echter de diamant in de schaduw.
Zelfs dik glas wordt er zeer gemakkelijk in alle
vormen mede gesneden. Tevens bevinot zich aan
het instrumentje een afbreker, hamer en stopmes.
Het komt ons voor dat dit instrument voor gla
zenmakers onmisbaar en voor particulieren soms
zeer gemakkelijk is. Daarbij komt dat de prijs
uiterst geriuc is.
Een Weener blad verhaalt de volgende
aneedote uit de kindsheid van prins Lodewijk
Napoleon.
Eens had de prins een lievigen twist met
een jonge dame van zijn leeftijd, de dochter
van vorstin Metternich. Hel was te Fontaine-
bleau. De kinderen kibbelden over het kleedje
van een pop, dat de |inge prinses bewonderde
maar dat minder in den smaak van den prins
staan. Hier scheen wel :1e rechte herberg voor
hem te zijn.
Voor de deur stond de lustige waard van
Soomeren met zijn dikken buik en vet gezicht
stralend van jovialiteit en levenslust. Hij droeg
een korte broek, een wijd bruin wambuis en op
het hoofd de witte pluimmuts, zonder welke
hij nooit door een gast was gezien, gelijk alge
meen beweerd werd.
»Nu jonge snaak, wat staat gij daar mijne
onsterfelijke meesterwerken aan te gapen?»
riep hij vrolijk. «Behoort gij tot het. loffelijk
schildersgilde?»
«Ja Heer, ik ben een schilder," antwoordde
Adriaan bescheiden.
«Het lijkt niet, als of gij met palet en perseel
veel b-.zonders verdiend hebt.« merkte van
lijden! De arme kunstenaar verborg zijn gelaat Soomeren, met een onderzoekenden blik aan.
in de handen en weende tot dat zijn gepijnigd «Ja ja, de tijden laten te wenschen over, maar
gemoed rustiger werd. Boven zijn hoofd ruisehte kem binnen en zet u aan tafel. Hebt gij niet
plechtig en geweldig eene heerlijke troostende veel in den zak, komt dat er niet op aan, ik
koraal, want de virtuoos was op een ander ben een goedkoope waard
thema overgegaan. »Ik heb geld en kan mijn gelag wel betalen.»
Dit gratis concert duurde een uur, toen «Des te beter! des te bartelijker weikon. ^istl liep"zro hóög" d:a d^driftige
weerklonken de laatste tonen. zijt gij! jonGe dame eindelijk op de aanmerkingen van
De toehoorders verlieten de kerk en met hen, 1 Hij bragt den jongeling in de gelagkamer en den prins met een oorvijg antwoordde De kleine
AdriaanHij gevoelde zich wonderdadig vertroost wees hem eene plaats aan, bij eene gedekte Pr'nj vuurrood, llij bad grooten lust zijn
1 J speelmakkertje met gelijke munt te betalen,
en verkwikt en bad de groote droefheid ver. tafel, waar reeds zes mannen plaats aan hadden en om dle verzoeking te weerstaan, trad hij
geten, welke de brutale behandeling van vroeger genomen, die tot het Amsteriamsclie schilder een paar schreden achteruit- Toen zag hij de
had veroorzaakt. 1 genootschap behoorden. Hem werd eene goede p'in*<?'> met een trotsclien blik aan en zeid%:
j 1 ."i v 1 j- t - 1 i> "Madeinoiselle, wat gij daar gedaan hebt is zeer
Inmiddels werd bet tijd voor bet middagmaal maaltijd voorgezet, die hy zwijgend verorberde gemeen en ,,y verd£.ndel dat ik u hetzelfde
en Adriaan dacht er over om een goedkoope terwijl hij naar de gesprekken der anderen deed, maar dat mag ik niet doen, want gij zijt
herberg op te zoeken waar bij zijnen honger luisterde. Niemand bekommerde zich verdertoch eigenlijk nog maar een klein meisjeDe
kon stillen. Dank zij de zorg van den bemin, om hem en zelfs werd er niet naar zijn naam j ^'e'"e Pr;n^e* uas_blijkbaar met-de zaak verlegen
nelijken Ostade had bij eenige guldens op zak. gevraagd, want men zag hem klaarblijkelijk
Hij waagde bet echter niet in een der prachtige voor al te onbeduidende aan.
en de prins werd van alle zijden geprezen,
zelfs door vorstin Metternich, die haar dochtertje
een strenge berisping gaf.
