De erfgenaam van Hornegg. voor hem, die den ellendeling aanwijst, die zijn algemeen geachten jachtopziener om het leven heeft gebracht en een bedroefde gade met vijf jeugdige kinderen in diepen rouw heeft gedom peld. De Haagsche politie heeft de hand moeten leggen op een man, die uitdrukkelijk zijne opname in de gevangenis verlangde Eerst vervoegde bij zich tot een op het Zieken surveilleerenden po litieagent. met het doel om in de Schans onder dak te komen, doch toen hij ten antwoord kreeg dat daartoe geen aanleiding bestond, dreef hij zijn verlangen door en nam, in tegenwoordigheid van den politiedienaar, eenige voor eene herberg geplaatste stoelen weg. Hij werd toen dadelijk ter zake van diefstal in arrest genomen en had dus zijn doel bereikt. Een landbouwer in Oostenrijk, met name genoemd (Adolf Böhm te Prilyslau) deelt in een landbouwblad het volgende middel ter afwering van vliegen op paarden mpde: Bij het inhalen van hooi in Julij jl. bemerkte hij dat een voor- Kaard, een schimmel zoodanig door vliegen ge- eten was, dat het bloed hem letterlijk langs buik en pooten vloeide. Uit medelijden met het dier liet hij het stilhouden en wies het overal met een oplossing van I a 2 decagram carbolzuur in liter water. Niettegenstaande het dier daarna weder den geheelen namiddag hard moest werken en sterk zweette, bleef het toch geheel van het lastige vliegeD bezoek verschoond. Mogt dit mid del afdoende blijken te zijn dan zou het een groote weldaad voor de arme, in de hitte het meest door de vliegen geplaagde paarden kunnen opleveren. De aanstaande bruid van Koning Alfonso van Spanje schijnt moeijelijkheden te maken. wil hare eigene vrouwelijke bediening, haar dokter en haren secretaris behouden. Ook schijnt de familie «opening van zaken» en eenige «se curiteit» te verlangen. Over het algemeen heeft het Duitsche fa milieleven veel voortreffelijks. Wat in het bij zonder de Duitsche vrouwen betreft, kunnen zij de vergelijking met vrouwen van het latijnsche ras zegevierend doorstaan. En als meisje, èn als echtgenoot munt de duitsche vrouw meestal uit. Dit mag beschouwd worden als het gevolg eener opvoeding, waarbij oordeelkundige tucht, degelijke ontwikkeling van hoofd en hart, hand aan hand gaan, harmonisch samenwerken. Eene vrouw, die zich aan de huiselijke zorgen toewijdt, het huis als haar tempel beschouwtvervult hare roeping als vrouw oneindig beter dan zij die de groote wereld voor «haar huis» aanziet en in den dienst dier wereld geheel opgaat. Veel achtenswaardiger is het om evenals de duitsche vrouwen veelal gewoon zijn een japon tweemaal te laten verwen en driemalen te moderniseeren, dan voor honderden francs aan nieuwe kleêren in de winkels te koopen en op rekening van mijnheer gemaal te laten stellen. Daarentegen moet de duitsche vrouw echter een voorwerp van «scharmerei hebbenvandaar dat zij dan ook met gedichten en bloemen meestal dweept. Zooals bekend is, zijn onze banken van leening een navolging van wat men in het Fransch Monts de piété noemt en menigeen heeft zich verbaasd over dien naam, daar het pandjeshuis even weinig aan een berg, als de leening aan I.XIX. Infuaschen zou Max zich, op raad zijns vaders, bezig houden met de opsporing van do personen, die tijdens hare scheiding van vorst Hornegg in den dienst en in de naaste omgeving van gravin Lcopoldine waren geweest. Van dokter Hagen en van „de oude vrouw" aan 't veer, wist men maar er moesten toch nog andere bedienden zijn geweest en 't kwam er nu maar op aan, deze op te sporen en van hen eenige ophelde ringen te ontvangen. In de oude kasboeken en reke ningen van de hofhouding te Hornegg moesten deze lieden toch als loontrekkende dienaren vermeld staan en om die uit te vinden kon gravin Leonore dus een handje helpen; doch ook in het archief in het ambt Hornegg en in de oude belastingcohieren moest het een en ander betreffende de vorstelijke hofhouding en de beambten geboekt staan daarvoor zou men dus op de bereidwilligheid van den ambtman Hagen rekenen moeten. Max aarzelde niet, maar schreef de daartoe strek kende brieven onmiddelijk die aan gravin Leonore met een zeker gevoel van beschaamdheid, dat hij haar niets dan eenige weinig bevredigende medcdeelingen doen kon, nadat bij vol vertrouwen van haar wegge gaan en van Hornegg als een dolende ridder uitgeto gen was, dien geen opdracht op den ganschen aard bodem te zwaar is, om ze in den dienst der dame zijns harten als 't ware al spelende te vervullen al zou het ook wezen dat hij een draak bevechten of een tooverkarbonkel van gene zijde van de maan halen moest. Tot nog toe had hij van 't geen hij op zich had genomen, nog niets volbracht en kon hjj alleen vermelden, dat hij een erge teleurstelling, die welke de nalatenschap van dokter Hagen hem had bereid, had ondervonden. Er schoot dus niets anders voor hem ever dan Leonore zijn leedwezen te betui- eeu goede daad doet denken. De naam evenals de zaak stamt af uit het Italiaansch. Voor vele jaren bracht een vrome monnik, Bernardino de Feltri genaamd, een ka pitaal hijeen om daaruit arme menschen een renteloos voorschot te kunnen geven. Hij deed dit om hen te bevrijden van de woekeraars en anderen, die misbruik maakten van tijdelijke verlegenheid of achteruitgang, en bewees daar mede aan velen een grooten dienst. Als pand nam hij kleederen, huisraad of eenige andere voorwerpen van waarde, die geplaatst werden in kloosters of kerken, welke meestal op hoogten gebouwd waren en die ingelost konden worden zoodra de eigenaar weer genoeg' verdiend had. Op deze wijze verdiende de bank van leening werkelijk den naam van monie di pientd en hoezeer dit goede werk reeds langen tijd ontaard en verbasterd is, bleef in Frankrijk de naam behouden. In 1777, onder de regeering van Lodewijk XIV, werd van deze inrichtingen in Parijs voor liet eerst patentrecht geheven. Garibaldi is weer beter. Van den Paus wordt nog altijd beweerd, dat alleen verandering van lucht hem heter kan maken. Volgens de Diritto heeft het collegie van kar dinalen besloten, van de Italiaansche Regeering de teruggave van het. Pantheon te verlangen omdat het «Katholiek eigendom» is. Het aan gehaalde blad hoopt, dat de Paus aan dit besluit geen gevolg zal geven. In zeker theater te Parijs werden eenige dagen geleden eenige getemde leeuwen door inej Bclliam aan het publick voorgesteld. Eensklaps wordt eene der leeuwinnen woedend en springt op haar toe. Met één slag van den klaauw is de arm opengereten en reeds stroomt het bloed, maar toch blijft het moedige meisje onbewegelijk staan; ontvluchten was onmogelijk: de leeuwin stond dreigend voor de deur en versperde haar den weg, met opgeheven klaauw. Eindelijk, kwam tot verademing van het publiek, de red ding. De vader van het meisje ijlde toe. en sloeg de leeuwin zoo hevig, dat ze huilend terug deinsde, waarna de dierentemster het hok kon verlaten. De tentoonstelling te Arnhem is 11. Zondag bezocht door 474' betalende bezoekers, behalve de industrieele corporatiën en militairen die door het bestuur voor den halven entreeprijs waren toegelaten en de geabonneerden. Tot Dingsdag telde de tentoonstelling 97,166 betalende bezoekers, of gemiddeld per dag van af de opening 15I8. Het aantal afgegeven abonnements-kaarten voor de tentoonstelling bedraagt 46°4» voorde feesten bovendien 3575. In 1868 bedroeg het aantal bezoekers voor deu geheelen duur der tentoonstelling, zoowel geabonneerden als niet geabonneerden 68,000. Naar wij vernemen moet Jhr. mr. G. J. A. den Tex gehoor hebben gegeven aan het herhaaldelijk van Regeeringswege tot hem ge richt verzoek, 0111 voorloopig althans den zetel van burgemeester der hoofdstad te blijven bekleeden. Sinds eenige weken gaat Z. M. de Koning geregeld eens of tweemaal in de week ter jacht in de Soerensche bosschen. Bij fraai weder ziet men alsdan onze jeugdige Koningin, meestal in het wit gekleed en gezeten in een laag open gen, er bij te voegen, dat zijn ijver daardoor nog slechts te meer aangewakkerd werd en haar bij wijze van troost ten slotte de woorden van Sliakcspearo toe te roepen: Foul deed wil] rise, And if worlds overwhelm them, to men's eyes." Intusschen verliepen de dagen voor Max bijna oven zoo kruipend en langzaam als voor zijn buurman, den armen Martijn Korn, die eiken das met koorts aebtig verlangen naar zijn zoon smachtte en die dokter Lohberg meende hot ten minste voor een deel aan deze innerlijke onrust te kannen toeschrijven niet meer tot krachten scheen te kunnen komen. Daarom besloot Max, na een gesprek met dokter Lohberg, zelf aan Leonhard te schrijven en hem eens onder 't oog te brengen hoe noodzakelijk het was, dat hij zonder tijd te verliezen naar zijn zieken vader overkwam. Hij bad den brief geschreven en dien daarna zelfs op de post gebracht, toen bij weder huiswaarts keertnd op den drempel van zijn woning een vreemd persoon de trap zag afkomen, wiens verschijning hem hoogst aangenaam en als een goed voorteeken verraste. „Wat blief bent u het Anton?" riep hij uit, terwijl hij het vormelijk u, het gewone jij deed vervangen, uithoofde van de nette kleeding. waarin Anton hem te gemoet kwam, want deze was deftig in een keurig zwart pak gestoken. „Ja wel, ik ben 't, dokter,® antwoordde Anton. „Met de een of andere gewichtige tijding voor mij bij je?" ,Niet zoozeer gewichtig voor umaar toch heeft die gemaakt, dat ik n tot hier ben nagereisd. De oude vrouw is dood.® „Dood?® „Uitgegaan, zou men ook kunnen zeggen. Als een langzaam wegstervend licht uitgegaan. Langzaam, zeer langzaam weggegaan. Ten laatste wist men niet meer of de levenslamp nog gloorde, dan wel of ze uitge- bluscht was!" rijtuigje, een rijtoer door Apeldoorn en den omtrek maken. H. M wordt dan slechts door een dame vergezeld, terwijl de dienstdoende kamerheer en de hofdame in een ander rijtuig volgen. Door de verschrikkelijk dure prijzen van hooi en stroo besteedde men tot voor twee jaren f 24 per 1000 kilo stroo, nu f 10 a 11, en werd het stroo van koolzaad met f 8 de IOOO kilo betaald, dezer dagen kan men bijna lederen dag in de prov. Groningen het schouwspel zien, dat het zaadslroo. aangezien het de moeite niet loont oin het gratis af tc halen, aan de vlammen wordt prijs gegeven. Vooral bij de donkere avonden is het een prachtig gezicht; de landbouwer zal 't evenwel niet met van blijdschap stralende oogen aanzien. De Koning van Denemarken reed onlangs van Kopenhagen naar het slot Bernstorff.Onderweg werd het rijtuig door de equipage van een jong acteur zoodanig aangereden, dat de Koning verplicht was het te verlaten en den rit naar het slot te voet te vervolgen. De ongelukkige kunstenaar, die getoond had een slecht koetsier te zijn, was verschrikkelijk met de zaak verle gen, wat nog erger werd door de wijze waarop de Koning de zaak opnam. «Mijn lieve mijnheer M. zeide hij, «gij moet inderdaad in het vervolg voorzichtiger zijn als gij zelf rijdt, want er had gemakkelijk een ongeluk kunnen gebeuren, dat ons van het genoegen zou hebben beroofd om u dezen winter te zien spelen.» In de financieële wereld ziet men soms onbegrijpelijke zaken gebeuren. Een paar jaar geleden berokkende de Heer P hilippart, toen in België gevestigddat land zooveel schade dat er jaren zullen noodig zijn om ëenigszins van de geleden verliezen te bekomen. Hij vluchtte naar l'arijs, en de Belgiesche regeering verzocht zijne uitleveringwelke geweigerd werd, omdat de vluchteling zich op zijn Fransch burgerrecht beriep en dus in Frankrijk wenschte gevonnisd te worden. Hij werd toen in Frankrijk gevangen gezet. Na een zeer langdurig onderzoek werd hij onlangs vrijgesproken van oplichterij en misbruik van vertrouwen. Nauwelijks uit de gevangenis ontslagen richtte hij weder een bank op en opende een inschrijving van vele millioenen. Nu zou men denken dat iemand, die pas meer dan too millioen, die aan zijn zorg waren toevertrouwd, verloren deed gaan, vooreerst althans wel af gedaan had. Hel blijkt echter dat dit, alles behalve het geval is en dat een eenvoudige aankondiging voldoende was om hem op nieuw groote schatten toe te vertrouwenmen was terstond bereid hem weder 100 millioen te geven. Men schreef driemaal meer in dan hij vroeg Tengevolge der zoo zeer op den voorgrond tredende, in hetbelang der producenten zoozeer aanbevolen Deensche wijze van zuivelbereiding, hebben eeu paar landbouwers in de gemeente Doniawerstal (Friesland), tot proef, een ijskelder laten maken die uitstekend moet voldoen. Stuk ken ijs van meer dan één d. m. dikte blijven goed en worden met bet grootste succes in de melkkelders gebruikt. De hooihandel op het kampereiland is bij zonder levendig. Uitgelokt door de goede prijzen, hebben vele landbouwers reeds zooveel hooi van „Die armo vrouwMaar kom bij mij boven, Anton riep Max uit. „Je wildot bij mij komen, en jo vond me boven niet." „Juist ik won naar u toe en men zei mo, dat u waart uitgegaan," hernam Anton, terwijl hij zich omdraaide 011 mot Max de trap weder begon op te klimmen. „Dus hier woont u? En ik stoor u niot? Dan wil ik graag mot u meegaan; 't doet me zoo goed als ik met u over de oude vrouw praten mag* Ik ben eigenlijk „Wat ben jo eigenlijk?" „Ik ben u oigenlijk alleen daarom naar do stad nagereisd. Dat wil zeggen, omdat ik hot, sinds de oude vrouw niet meer aan den haard zit, aan 't veer niet meer kon uithouden, 't Was alsof het ganscho veerhuis, de muren, de vensters mij vroegenwat doe je nu nog langer hier? En onze oude Spits zobs blafte togen me, alsof ik in 't geheel niet meer in huis behoorde. Dat wil zeggenik had hem op zijn staart getrapt." Door de woorden van Anton heon was oon eigon- aardige aandoening, een zekere ontroering merkbaar, hg kon zich blgkbaar nog niet over den dood der oude vrouw heenzetten. Max deed op dat oogenblik de deur van zijn kamer voor zijn bezoeker open. „Hier woont u dus herhaalde Anton. „'t Ziet er hier bij u heel gezellig en prettig uit en wat nog bet beste bevalt, is, dat 't hier lekker warm is. Waarvoor hebt u al die boeken noodig? Ik heb dio heele boekenhistorie nimmer best kunnen vatteu. Voor dat men de oude heeft verbruikt, komen er reeds weer andere. Zoolang men de oude nog heeft, zijn de nieuwe toch niet noodig dat is toch, dunkt mij een veeselijk tijd- en geldverspillen, als me 1 een nieuwen voorraad opdoet, terwijl men nog zooveel oude heeft, dat men niet weet wat men er meemoet aanvangen!" Max begon eens te lachen. „Men kan het afstaan van nieuwe boeken eveu zoo

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1879 | | pagina 2