De erfgenaam van Hornegg.
voor hem, die den ellendeling aanwijst, die zijn
algemeen geachten jachtopziener om het leven
heeft gebracht en een bedroefde gade met vijf
jeugdige kinderen in diepen rouw heeft gedom
peld.
De Haagsche politie heeft de hand moeten
leggen op een man, die uitdrukkelijk zijne opname
in de gevangenis verlangde Eerst vervoegde bij
zich tot een op het Zieken surveilleerenden po
litieagent. met het doel om in de Schans onder
dak te komen, doch toen hij ten antwoord kreeg
dat daartoe geen aanleiding bestond, dreef hij
zijn verlangen door en nam, in tegenwoordigheid
van den politiedienaar, eenige voor eene herberg
geplaatste stoelen weg. Hij werd toen dadelijk
ter zake van diefstal in arrest genomen en had dus
zijn doel bereikt.
Een landbouwer in Oostenrijk, met name
genoemd (Adolf Böhm te Prilyslau) deelt in een
landbouwblad het volgende middel ter afwering
van vliegen op paarden mpde: Bij het inhalen
van hooi in Julij jl. bemerkte hij dat een voor-
Kaard, een schimmel zoodanig door vliegen ge-
eten was, dat het bloed hem letterlijk langs
buik en pooten vloeide. Uit medelijden met het
dier liet hij het stilhouden en wies het overal
met een oplossing van I a 2 decagram carbolzuur
in liter water. Niettegenstaande het dier daarna
weder den geheelen namiddag hard moest werken
en sterk zweette, bleef het toch geheel van het
lastige vliegeD bezoek verschoond. Mogt dit mid
del afdoende blijken te zijn dan zou het een
groote weldaad voor de arme, in de hitte het
meest door de vliegen geplaagde paarden kunnen
opleveren.
De aanstaande bruid van Koning Alfonso
van Spanje schijnt moeijelijkheden te maken.
wil hare eigene vrouwelijke bediening, haar
dokter en haren secretaris behouden. Ook schijnt
de familie «opening van zaken» en eenige «se
curiteit» te verlangen.
Over het algemeen heeft het Duitsche fa
milieleven veel voortreffelijks. Wat in het bij
zonder de Duitsche vrouwen betreft, kunnen zij
de vergelijking met vrouwen van het latijnsche
ras zegevierend doorstaan. En als meisje, èn als
echtgenoot munt de duitsche vrouw meestal uit.
Dit mag beschouwd worden als het gevolg eener
opvoeding, waarbij oordeelkundige tucht, degelijke
ontwikkeling van hoofd en hart, hand aan hand
gaan, harmonisch samenwerken. Eene vrouw, die
zich aan de huiselijke zorgen toewijdt, het huis
als haar tempel beschouwtvervult hare roeping
als vrouw oneindig beter dan zij die de groote
wereld voor «haar huis» aanziet en in den dienst
dier wereld geheel opgaat. Veel achtenswaardiger
is het om evenals de duitsche vrouwen veelal
gewoon zijn een japon tweemaal te laten
verwen en driemalen te moderniseeren, dan voor
honderden francs aan nieuwe kleêren in de
winkels te koopen en op rekening van mijnheer
gemaal te laten stellen.
Daarentegen moet de duitsche vrouw echter
een voorwerp van «scharmerei hebbenvandaar
dat zij dan ook met gedichten en bloemen meestal
dweept.
Zooals bekend is, zijn onze banken van
leening een navolging van wat men in het Fransch
Monts de piété noemt en menigeen heeft zich
verbaasd over dien naam, daar het pandjeshuis
even weinig aan een berg, als de leening aan
I.XIX.
Infuaschen zou Max zich, op raad zijns vaders,
bezig houden met de opsporing van do personen, die
tijdens hare scheiding van vorst Hornegg in den dienst
en in de naaste omgeving van gravin Lcopoldine
waren geweest.
Van dokter Hagen en van „de oude vrouw" aan 't
veer, wist men maar er moesten toch nog andere
bedienden zijn geweest en 't kwam er nu maar op
aan, deze op te sporen en van hen eenige ophelde
ringen te ontvangen. In de oude kasboeken en reke
ningen van de hofhouding te Hornegg moesten deze
lieden toch als loontrekkende dienaren vermeld staan
en om die uit te vinden kon gravin Leonore dus een
handje helpen; doch ook in het archief in het ambt
Hornegg en in de oude belastingcohieren moest het
een en ander betreffende de vorstelijke hofhouding en
de beambten geboekt staan daarvoor zou men dus
op de bereidwilligheid van den ambtman Hagen
rekenen moeten.
Max aarzelde niet, maar schreef de daartoe strek
kende brieven onmiddelijk die aan gravin Leonore
met een zeker gevoel van beschaamdheid, dat hij haar
niets dan eenige weinig bevredigende medcdeelingen
doen kon, nadat bij vol vertrouwen van haar wegge
gaan en van Hornegg als een dolende ridder uitgeto
gen was, dien geen opdracht op den ganschen aard
bodem te zwaar is, om ze in den dienst der dame
zijns harten als 't ware al spelende te vervullen
al zou het ook wezen dat hij een draak bevechten
of een tooverkarbonkel van gene zijde van de maan
halen moest. Tot nog toe had hij van 't geen hij op
zich had genomen, nog niets volbracht en kon hjj
alleen vermelden, dat hij een erge teleurstelling, die
welke de nalatenschap van dokter Hagen hem had
bereid, had ondervonden. Er schoot dus niets anders
voor hem ever dan Leonore zijn leedwezen te betui-
eeu goede daad doet denken.
De naam evenals de zaak stamt af uit het
Italiaansch. Voor vele jaren bracht een vrome
monnik, Bernardino de Feltri genaamd, een ka
pitaal hijeen om daaruit arme menschen een
renteloos voorschot te kunnen geven. Hij deed
dit om hen te bevrijden van de woekeraars en
anderen, die misbruik maakten van tijdelijke
verlegenheid of achteruitgang, en bewees daar
mede aan velen een grooten dienst. Als pand
nam hij kleederen, huisraad of eenige andere
voorwerpen van waarde, die geplaatst werden in
kloosters of kerken, welke meestal op hoogten
gebouwd waren en die ingelost konden worden
zoodra de eigenaar weer genoeg' verdiend had.
Op deze wijze verdiende de bank van leening
werkelijk den naam van monie di pientd en
hoezeer dit goede werk reeds langen tijd ontaard
en verbasterd is, bleef in Frankrijk de naam
behouden. In 1777, onder de regeering van
Lodewijk XIV, werd van deze inrichtingen in
Parijs voor liet eerst patentrecht geheven.
Garibaldi is weer beter. Van den Paus
wordt nog altijd beweerd, dat alleen verandering
van lucht hem heter kan maken.
Volgens de Diritto heeft het collegie van kar
dinalen besloten, van de Italiaansche Regeering
de teruggave van het. Pantheon te verlangen
omdat het «Katholiek eigendom» is. Het aan
gehaalde blad hoopt, dat de Paus aan dit besluit
geen gevolg zal geven.
In zeker theater te Parijs werden eenige
dagen geleden eenige getemde leeuwen door inej
Bclliam aan het publick voorgesteld. Eensklaps
wordt eene der leeuwinnen woedend en springt
op haar toe. Met één slag van den klaauw is de
arm opengereten en reeds stroomt het bloed,
maar toch blijft het moedige meisje onbewegelijk
staan; ontvluchten was onmogelijk: de leeuwin
stond dreigend voor de deur en versperde haar
den weg, met opgeheven klaauw. Eindelijk,
kwam tot verademing van het publiek, de red
ding. De vader van het meisje ijlde toe. en sloeg
de leeuwin zoo hevig, dat ze huilend terug
deinsde, waarna de dierentemster het hok kon
verlaten.
De tentoonstelling te Arnhem is 11. Zondag
bezocht door 474' betalende bezoekers, behalve
de industrieele corporatiën en militairen die door
het bestuur voor den halven entreeprijs waren
toegelaten en de geabonneerden.
Tot Dingsdag telde de tentoonstelling 97,166
betalende bezoekers, of gemiddeld per dag van
af de opening 15I8.
Het aantal afgegeven abonnements-kaarten
voor de tentoonstelling bedraagt 46°4» voorde
feesten bovendien 3575.
In 1868 bedroeg het aantal bezoekers voor
deu geheelen duur der tentoonstelling, zoowel
geabonneerden als niet geabonneerden 68,000.
Naar wij vernemen moet Jhr. mr. G. J.
A. den Tex gehoor hebben gegeven aan het
herhaaldelijk van Regeeringswege tot hem ge
richt verzoek, 0111 voorloopig althans den zetel
van burgemeester der hoofdstad te blijven
bekleeden.
Sinds eenige weken gaat Z. M. de Koning
geregeld eens of tweemaal in de week ter jacht
in de Soerensche bosschen. Bij fraai weder ziet
men alsdan onze jeugdige Koningin, meestal in
het wit gekleed en gezeten in een laag open
gen, er bij te voegen, dat zijn ijver daardoor nog
slechts te meer aangewakkerd werd en haar bij wijze
van troost ten slotte de woorden van Sliakcspearo
toe te roepen:
Foul deed wil] rise,
And if worlds overwhelm them, to men's eyes."
Intusschen verliepen de dagen voor Max bijna oven
zoo kruipend en langzaam als voor zijn buurman,
den armen Martijn Korn, die eiken das met koorts
aebtig verlangen naar zijn zoon smachtte en die
dokter Lohberg meende hot ten minste voor een deel
aan deze innerlijke onrust te kannen toeschrijven
niet meer tot krachten scheen te kunnen komen.
Daarom besloot Max, na een gesprek met dokter
Lohberg, zelf aan Leonhard te schrijven en hem eens
onder 't oog te brengen hoe noodzakelijk het was,
dat hij zonder tijd te verliezen naar zijn zieken vader
overkwam.
Hij bad den brief geschreven en dien daarna zelfs
op de post gebracht, toen bij weder huiswaarts keertnd
op den drempel van zijn woning een vreemd persoon
de trap zag afkomen, wiens verschijning hem hoogst
aangenaam en als een goed voorteeken verraste.
„Wat blief bent u het Anton?" riep hij
uit, terwijl hij het vormelijk u, het gewone jij deed
vervangen, uithoofde van de nette kleeding. waarin
Anton hem te gemoet kwam, want deze was deftig
in een keurig zwart pak gestoken.
„Ja wel, ik ben 't, dokter,® antwoordde Anton.
„Met de een of andere gewichtige tijding voor mij
bij je?"
,Niet zoozeer gewichtig voor umaar toch heeft
die gemaakt, dat ik n tot hier ben nagereisd. De
oude vrouw is dood.®
„Dood?®
„Uitgegaan, zou men ook kunnen zeggen. Als een
langzaam wegstervend licht uitgegaan. Langzaam, zeer
langzaam weggegaan. Ten laatste wist men niet meer
of de levenslamp nog gloorde, dan wel of ze uitge-
bluscht was!"
rijtuigje, een rijtoer door Apeldoorn en den
omtrek maken. H. M wordt dan slechts door
een dame vergezeld, terwijl de dienstdoende
kamerheer en de hofdame in een ander rijtuig
volgen.
Door de verschrikkelijk dure prijzen van
hooi en stroo besteedde men tot voor twee
jaren f 24 per 1000 kilo stroo, nu f 10 a 11,
en werd het stroo van koolzaad met f 8 de
IOOO kilo betaald, dezer dagen kan men bijna
lederen dag in de prov. Groningen het schouwspel
zien, dat het zaadslroo. aangezien het de moeite
niet loont oin het gratis af tc halen, aan de
vlammen wordt prijs gegeven. Vooral bij de
donkere avonden is het een prachtig gezicht;
de landbouwer zal 't evenwel niet met van
blijdschap stralende oogen aanzien.
De Koning van Denemarken reed onlangs
van Kopenhagen naar het slot Bernstorff.Onderweg
werd het rijtuig door de equipage van een jong
acteur zoodanig aangereden, dat de Koning
verplicht was het te verlaten en den rit naar
het slot te voet te vervolgen. De ongelukkige
kunstenaar, die getoond had een slecht koetsier
te zijn, was verschrikkelijk met de zaak verle
gen, wat nog erger werd door de wijze waarop
de Koning de zaak opnam. «Mijn lieve mijnheer
M. zeide hij, «gij moet inderdaad in het
vervolg voorzichtiger zijn als gij zelf rijdt, want
er had gemakkelijk een ongeluk kunnen gebeuren,
dat ons van het genoegen zou hebben beroofd
om u dezen winter te zien spelen.»
In de financieële wereld ziet men soms
onbegrijpelijke zaken gebeuren. Een paar jaar
geleden berokkende de Heer P hilippart, toen
in België gevestigddat land zooveel schade
dat er jaren zullen noodig zijn om ëenigszins
van de geleden verliezen te bekomen. Hij vluchtte
naar l'arijs, en de Belgiesche regeering verzocht
zijne uitleveringwelke geweigerd werd, omdat
de vluchteling zich op zijn Fransch burgerrecht
beriep en dus in Frankrijk wenschte gevonnisd
te worden. Hij werd toen in Frankrijk gevangen
gezet. Na een zeer langdurig onderzoek werd
hij onlangs vrijgesproken van oplichterij en
misbruik van vertrouwen.
Nauwelijks uit de gevangenis ontslagen
richtte hij weder een bank op en opende een
inschrijving van vele millioenen. Nu zou men
denken dat iemand, die pas meer dan too
millioen, die aan zijn zorg waren toevertrouwd,
verloren deed gaan, vooreerst althans wel af
gedaan had. Hel blijkt echter dat dit, alles
behalve het geval is en dat een eenvoudige
aankondiging voldoende was om hem op nieuw
groote schatten toe te vertrouwenmen was
terstond bereid hem weder 100 millioen te
geven. Men schreef driemaal meer in dan hij
vroeg
Tengevolge der zoo zeer op den voorgrond
tredende, in hetbelang der producenten zoozeer
aanbevolen Deensche wijze van zuivelbereiding,
hebben eeu paar landbouwers in de gemeente
Doniawerstal (Friesland), tot proef, een ijskelder
laten maken die uitstekend moet voldoen. Stuk
ken ijs van meer dan één d. m. dikte blijven
goed en worden met bet grootste succes in de
melkkelders gebruikt.
De hooihandel op het kampereiland is bij
zonder levendig. Uitgelokt door de goede prijzen,
hebben vele landbouwers reeds zooveel hooi van
„Die armo vrouwMaar kom bij mij boven, Anton
riep Max uit. „Je wildot bij mij komen, en jo vond
me boven niet."
„Juist ik won naar u toe en men zei mo, dat
u waart uitgegaan," hernam Anton, terwijl hij zich
omdraaide 011 mot Max de trap weder begon op te
klimmen. „Dus hier woont u? En ik stoor u niot?
Dan wil ik graag mot u meegaan; 't doet me zoo
goed als ik met u over de oude vrouw praten mag*
Ik ben eigenlijk
„Wat ben jo eigenlijk?"
„Ik ben u oigenlijk alleen daarom naar do stad
nagereisd. Dat wil zeggen, omdat ik hot, sinds de
oude vrouw niet meer aan den haard zit, aan 't veer
niet meer kon uithouden, 't Was alsof het ganscho
veerhuis, de muren, de vensters mij vroegenwat
doe je nu nog langer hier? En onze oude Spits zobs
blafte togen me, alsof ik in 't geheel niet meer in
huis behoorde. Dat wil zeggenik had hem op zijn
staart getrapt."
Door de woorden van Anton heon was oon eigon-
aardige aandoening, een zekere ontroering merkbaar,
hg kon zich blgkbaar nog niet over den dood der
oude vrouw heenzetten.
Max deed op dat oogenblik de deur van zijn kamer
voor zijn bezoeker open.
„Hier woont u dus herhaalde Anton. „'t Ziet er
hier bij u heel gezellig en prettig uit en wat nog
bet beste bevalt, is, dat 't hier lekker warm is.
Waarvoor hebt u al die boeken noodig? Ik heb dio
heele boekenhistorie nimmer best kunnen vatteu.
Voor dat men de oude heeft verbruikt, komen er
reeds weer andere. Zoolang men de oude nog heeft,
zijn de nieuwe toch niet noodig dat is toch, dunkt
mij een veeselijk tijd- en geldverspillen, als me 1 een
nieuwen voorraad opdoet, terwijl men nog zooveel
oude heeft, dat men niet weet wat men er meemoet
aanvangen!"
Max begon eens te lachen.
„Men kan het afstaan van nieuwe boeken eveu zoo