De erfgenaam van Hornegg.
moest 120 maal, zijnde eene gezamenlijke lengte
Tan 4° kilometer, rondgeloo|>en worden in- 2 uur
20 minuten. Oogenschijnlijk stonden de kansen
verre van gelijk, en 'waren zij geheel in het
nadeel van den looper; immers reeds tegeneen
paard scheen de wedstrijd bijna onmogelijk vol
te houden, hoeveel te minder tegen twee. En
toch heeft Bargossi gewonnen. Het eene paard
moest den loop reeds bij den 3asten toer staken
het andere bij den 45sten. Op dat oogenblik
was Borgossi slechts 2 a 3 toeren bij de beide
paarden ten achteren, en wel verre van uitgeput
te zijn,'bemerkte men dat zijn bewegingen nu
integendeel in kracht en snelheid toenamen. Tegen
vijf ure riep het volk: Genoeg! genoeghoud
op! maar Bargossi bleef met een bewonderens
waardige opgewektheid doorloopen, en heeft I 2 1
raaien, dus één keer méér dan gewed was,
in 2 uur 10 minuten, dat is nog in 10 mi
nuten binnen den gestelden tijd, de l'lace
Magenta rondgeloopen.
In Amerika is onlangs een man gestorven
Abhott genaamd, wiens vrouw nu voor de
zevende maal weduwe is geworden. Toen zij,
vier jaren geleden, met hein in het huwelijk
trad. was zij 82 en hij 78 jaren oud.
Haar meisjesnaam -is Miss Williams, en zij
heeft achtereenvolgens de volgende namen
aangenomen en algelegdMrs. Traur, Biggs.
Farrow, Wallace, Barry en Pratt.
Gisterenavond ontstond in de Nieuwe Brug
steeg te Amsterdam, ten huize van eene
slaapsteêhouder en tevens tapper, een standje,
veroorzaakt door ecu drietal dronken voerinans-
knecht, aan wie de kastelein weigerde nog ineer
te tappen. 13e beschonken koetsiers wisten toen
niets beters te doen dan de ruiten stuk te slaan
daarna werd het huisraad zooveel mogelijk
vernield en vervolgens ging men den kastelein
te lijf Een Zweedsche matroos, daar ook aan
wezig, was rechtschapen genoeg partij te trekken
voor den waard tegen de drie gevaarlijke ros-
bestierders. Hij was echter niet tegen die drie
man opgewassen eu vrij zwaar verwond toen
de politie kwam aanrukken die er in slaagde
twee van de levenmakers te vatten. Een hunner
had zich aan een ruit zwaar verwond.
Men leest in de Arnh. Ct.
«Eene vermakelijke bijdrage tot den symbo-
lischen stijl geeft het Oosten. Dat blad beweert
op gezag van ds. de Liefde, dat «een christen
geen minister kan zijn,« d. w. z. dat «wanneer
een christen op het zijden kussen wordt geplaatst
of zich zelf er op zet, dit hem te glad is, zoodat
de Christen er afvalt en de mensch erop blijft
zitten.» Met anderewoorden: wanneer een anti
revolutionair aan hel bewind komt, bemerkt
hij, dat met zijne beginselen een land niet
bestuurd kan worden en hij past de beginselen
toe, welke hij in theorie steeds heeft bestreden,
maar die voor de praktijk de ware blijken te
zijn. Het doét ons genoegen, dat met het vei-
makelijk beeld van «de Liefde's gladde kussen»
de geestverwanten het eens zijn: 't is een
belijdenis van eigen ongelijk.
Uit Dadingen bericht men ons het ver
blijdend verschijnsel, dat gedurende de eerste
negen maanden van dit jaar voor f 5o a 60,000
minder aan sterken drank verbruikt is dan in
hetzelfde tijdvak van 1878. Helaas echter staat
dit verschijnsel in verband met de minder
gunstige tijdsomstandigheden.
LXXXI.
„Ik keu dokter Bitter hij was bij mij, om van
mij oen verlof te vragen dat ik hem natuurljjk ter
stond heb verleend. Ik ben mij wel bewust, dat de
verplichting op mij rustte, om den naam van tnijuen
vader to beschermen voor don smaad, die er voor
hem zou uit voortvloeijen, ingeval men uit zijne
papieren de sporen had ontdekt van eene niet te
regtvaardige deelneming aan eene nog minder te
rechtvaardigen daad, aan eene zoo groote misdaad.
Maar ik hen er evenzeer van doordrongen en
mijn oom, de ambtman, deelt deze mijne innige
overtuiging dat men zich moet verheffen boven
elke dergelijke overweging en boven olk persoonlijk
gevoelen, wanneer bet het herstel geldt van een zoo
schreeuwend verkracht recht, het gehecle levenslot
van een levend mensch, die niet aan een doode mag
worden opgeoflerd. Gelukkig heeft dokter Ritter
niets gevonden, dat mijn vader in eenig opzicht
compromitteert
„Zijt gij daarvan zoo zeker?"
„Ja de zoon van den vorst, die mij alles heeft
verklaard ea mij de geschiedenis zijner jeugd heeft
verteld, kan deze geschiedenis aan de gebeele wereld
vertellen, zonder dat de naam van mjju vader daarbij
behoeft te worden genoemd. Behalve vorstin Leopol-
dine is juist de pleegmoeder, de oenige, die als
direct schuldige optreedÉ
„De pleegmoederOmtrent dat punt kom ik juist
met u sprekenen om u in het algemeen te zeg
gen, dat gfj misleid schijnt te zijn door den man,
als wiens gezant of vriendin, of welke uitdrukking
n bet meesc welgevallig is gij tot ons komt
„Misleid? Ha! riep met rouw von Schels verrast
uit, „Ik kan het mij wel voorstellen, dat het vorstelijk
huis met zekeren tegenzin er aan denkt, om oen
man, die tot dusver in de nederigste omstandigheden
j eefdo, te moeten erkennen als zoon en erfgenaam
Te Cithuizenneeden, in Groningen, stak
de 26jarige, eenige zoon van een molenaar zijn
boofd door een venstertje, dat vlak onder de
as zich beviudt. Het hoofd werd door het uit
stekende ijzerwerk van de ronddraaiende as
verpletterd.
Door mej. E. L. J. Haan, wed. van B-
Eigeinan, is aan het Geref. Burgerweeshuis te
Rotterdam p. m. f 25,000 vermaakt,
De jonge miss Edwards, die te Liverpool
onlangs plotseling verdwenen is, toen zij was
uitgegaan om een geschenk voor haren verloofde
te koopen, is nog altijd niet teruggevonden.
Daarentegen heeft men te Liverpool, naar aan
leiding daarvan, eene andere dame, die sedert
acht maanden te Ingleton vermist was. ontdekt.
Deze was in dien tijd getrouwd en reeds weduwe
geworden. Deze dame is te Liverpool op den
trein naar Ingleton gebragt oin naar hare
familie terug te keeren, tnaar zij wilde bij het
eerste de beste slation ontsnappen. De conduc
teurs van den trein, aan welke verzocht was
ecu wakend oog op haar te houden, riepen de
politie te hulp. De dame bood dapper tegenstand
en moest met geweld in een cab gebragt worden,
die haar tijdelijk naar het werkhuis voerde.
Terstond heeft men zich tot hare ouders ge
wend, om te weten wat verder met haar geschieden
moest. Opmerkelijk is de wijze, waarop men
haar te Liverpool ontdekt heeft. Zij vroeg een
politicagent op straat, of men reeds iets van
de vermiste miss Edwards wist. Deze vond, dat
zij, naar het signalement veel van de miss
Edwaids had. Zij werd daarop naar deu politie
commissaris gebragt en ondervraagd, en toen
bleek het, dat zij wel niet mis Edwards, maar
de te Ingleton vermiste dame was.
Toen de Belgische Koning vergezeld van
twee adjudanten Woensdag langs de Avenue
die naar het Bois de la Cambre leidt, te paard
reedsprong plotseling eene vrouw voor zijn
paard, en trachtte de teugels vast te houden
terwijl zij den Koning met scheldwoorden en
beteedigingen overlaadde. De Koning liet zijn
paard een sprong ter zijde maken, gaf het de
sporen en galop/ieerde met zijne adjudanten
weg. Ter zei/der tijd kwam een hofrijtuig voorbij
en koelde de vróuw hare drift aan den koetsier
en den lakei, dien van het zelfde laken een
broek kregen, doch spoedig verscheen de politie
en nam haar in arrest, het bleek weldra dat
de vrouw krankzinnig was. Het was eene ofjx-
ciersweduwe die zich door den Koning en zijne
Ministers moedwillig benadeeld achtte.
'De Almanach de Franceverhaalt de vol
gende anecdote van de Koningin van Engeland.
Koningin Victoria doet van tijd tot tijd kleine
wandelingen te voet, in den omtrek van het slot
van Balinoral. Eenige dagen na hare komst
aldaar, keerde de Koningin, vergezeld door eene
hofdame, naar het kasteel terug, toen zij langs
haren weg eene vrouw vond, die op een aard
appelveld arbeidde. De Koningin bleef een 00-
gedblik staan en zeide tot de vrouw terwijl
zij op een omgehakten boomstam jdaats nam:
'Zijt gij zoo alleen aan' t werk, vrouwtje?
'Ja, ik moet weT\was het antwoord; 'alle
anderen zijn weg. Men zeide, dat de Koningin
gekomen was, en zij wilden ze zien
En waarom zijt gij ook niet gaan zien'
hernam de Koningin.
De vrouw trok even haar schouders op en
maar
„Gij doet het vorstelijk huis ongelijk. Indien het
daartegen bezwaar had, zou bet bij eon muziekmeester
niet zooveel mindor hot geval zijn dan bij oen go-
wezen soldaat
„Een muziekmeester?!"
„Dat zeide ik. Dokter Ritter heeft namelijk hot
geheele geheim duidelijk opgelost het zou volstrekt
onverstandig zijn om te twijtolen aan de uitkomsten
van zijn onderzoek tenzij gij, mevrouw von
Schels, met bewijzen voor de identiteit van uwen
„prins" waart voorzion, die daaromtrent twijfel kon
den opwekken. Juist daarom kom ik bij u. Gij kunt
begrijpen, dat de mododeelingon, die gij den vorst
bebt laten doen, Lem. evenzeer als mij, vervuld heb
ben met eene verbazing, die mij zonder, tijd te
verliezen, tot u hebben doen spoeden, om n om
ophelderingen te vragen."
Mevrouw von Schels had alle kleur uit haar gezicht
verloren.
„Ik zou u bewijzen geven, ophelderingen verstrek
ken maar ik bid u welke bewijzen hebt gij
„Welke bewijzen wij op het slot hebben? Geene
andere, dan dezen briet van dokter Ritter die
echter eene in het oog loopende bevcsting ver
krijgt door het feit dat graaf Albrecht Bemswald
reeds maanden geleden den heer Leonbard Kom naar
zijn Randeuburg heeft gevoerd..."
„Deo heer Leonhard Kom!?"
S „Dokter Ritter heeft in zekeren heer Leonhard
Kom den verduisterden erfgenaam van Hornegg
ontdekt. Ik bid u, lees dien brief."
„Ik bid u, lees dien brief," dat zeide gravin Leo-
nore met hare meest kalme zachte stem juist
alsof mevrouw Ada na deze verklaring in eene
stemmiDg zou zijn geweest, om lange, dicht ineenge
schreven brieven te lezen mijn God, het schemerde
haar immers voor de oogen, de adem bloef haar in
de keel steken, zij was zoo nabij een onmacht, als
zij, bij haar gezond en sterk zenuwstelsel, het in haar
antwoordde.
'Ik? Wat zou ik gaan zien? Denkt gij
dat ik mijn werk zal laten staan om de Ko
ningin te zien? Daar zou ik wat aan hebbent
De sukkelaars, die naar het kasteel geloo/ien
zijn, verletten een daghuur, dat 1 s alles. Ik
ben daarvoor te arm: ik heb vijf kinderen en
een zieken man, voor wie ik den kost moet
verdienen."
De Koningin nam haar geldbeurs en schudde
den inhoud er van in de handen der verwon
derde vrouw uit, haar tot afscheid toevoegende
Gij moogt aan uw vrienden, die naar de
Koningin zijn gaan zien, zeggen, dal de Ko
ningin zelve naar u is gekomen.
Maar Kareltje lief! wat heb ik in angst
gezeten. Ik kon er niet van slapen. Ik ben maar
opgebleven. Om 2 uur eerst t huis en pas 3
dagen getrouwd 'Ja, beste Louise, dat is
een vreemde historie lk trof een vriend, die
mij vroeg, hoe mij de trouw beviel. En toen
heb ik hem alles verteld, hoe goed en hoe lief
en hoe huiselijk gij waart. Ik kon er niet van
uitscheiden en de tijd vloog zoo snel voorbij
dat..."'Hu, dan zal ik het u maar ver-
geoen. den volgenden dag wordt het 3 uur
en Louise zegt weenend: Dat is toch te erg,
dat verdraag ik niet. Ik ben boosGisteren
kwaamt gij laat, heden nog later! Er is zeker
weer zoo'n vriend geweest!. Neen, Louise.
Van daag was het heel anders. Ik heb nu ge
wacht en gehoopt, dat er een komen zou. Maar
vijf minuten voor drieën was er nog geen en
toen ben ik verdrietig naar huis gegaan."
Hedenochtend is men te Groningen tot de
ontdekking van een tragisch feit gekomen. Twee
personen wier namen door verschillende om
standigheden jmbliek domein geworden zijn,
werden dood in bed gevonden; het waren de
Heer Korteweg, vroeger leeraar aan de Kon.
Militaire Academie, later lid van eene effecten-
firma te Groningen, en zijne echtgenoote Mej.
Elize Baart, die herhaaldelijk als tooneelspeelster
en als lezeres opgetreden en sinds een jaar met
den Heer Korteweg gehuwd. Voor het bed ston
den twee ledige glazen,
Een zonderling ongeval, dat ongelukkig
geen noodlottige gevolgen bad, overkwam dezer
dagen een omnibus, die dag in dag uit, de
boulevards des Italiens te Parijs langs rijdt.
Tegenover de rue du Helder brak bet voertuig
plotseling zoo zuiver in tweeën, dat de koetsier
die eerst door bet geroep der voorbijgangers
opmerkzaam gemaakt werd, nog een eindweegs
met den balven wagen voortreed. Door een
gelukkig toeval, waren er slecbls weinige per
sonen in den omnibus, die allen aan de voorzijde
van den wagen zaten; slecbts eene dame, die
juist zat naast de plaats waar de breuk was
ontslaan, viel Van schrik, nu zij zoo onverwacht
half in de open lucht zat, op straat, zonder
echter eenig letsel te bekomen. Een onderzoek
wordt ingesteld naar de oorzaak van dit onge
val.
Een Londenscb correspondent, die zich
onlangs zooveel moeite getroostte voor de eer
van ons en zijn vaderland, op de thans geopende
tentoonstelling van zuivelbereiding te Londen,
smaakt de voldoening in een beden toegezonden
telegram een belangrijke overwinning van de
Hollandscbe boterinzendingen te berichten. Aan
de Hollandsche boter zijn de te en 2e prijs
gohocle leven nog niet geweest was!
Toch strekte zjj de hand uit naar den brief, dien
gravin Loonore voor haar bad nede-rgologd het was
een bovendo, kalme en koud gewordene hand
dio zij er naar uitstrekte en zij staarde ook met
hare oogen er op, maar lezen, neen lezen kou'zjj
nog niet; eerst moest zij ademhalen, diep eu pijnlijk
ademhalen en afwachten, dat het eerste geweldige
kloppen van baar hart was overgegaan; toen eerst
werden de letters voor hare oogen duidelijk.
Zij las. Haar adem werd korter eu haastiger en
naarmate dio haastiger werd, des te helderder werd
haar den inhoud der woorden, waarop zij staarde,
des te helderder en helaas ook des ie overtuigen
der. Alles wat daarin werd gezegd had °eeu
eenvoudigen overtuigenden samenhang. Eene verklaring
van de eigen hand der gravin Leopoldino uit deu
tijd, toen zij nog volkomen bij haar verstand was,
was in handen van Max Ritter. Het zou krankzinnig
zUn geweest, om de combinaties, welke Anton voor
zich had gemaakt want dat bij zijn recht slechts
grondde op combinaties, dat het alleen een zeer hoogen
graad van waarschijnlijkheid bezat, dat was zoo ten
naastenbij de inhoud geweest van zijne laatste me-
dedeclingen krankzinnig, om de veronderstellingen
van Anton daartegen te willen ophouden zij waren
bedrog, een misleiding, waardoor Ada in hare
vreeseiijke dwaasheid, zonder te wantrouwen en te
onderzoeken, zieh had laten omstrikken!
En de rechte verloren zoon, de rechte erfgenaam
van Hornegg was Leonhard Koru Leëuhard,
dien zij zoo lichthartig als een armea stumper, een
man, die ver beneden haar stond, had van zich
gestooten
„Wat zegt gij daarvan?" vroeg gravin Leonore,
thans toch met zekere deelneming de geweldige ver
andering opmerkende die er in mevrouw Ada's trekken
plaats had.
„Niets volstrekt niets, dan dat ik op de
vrecsebjkste wijze bedrogen ben? antwoordde zij met
