Gemengde berichten.
DE RIDDER VAN VENETIë.
Openbare teregtzitting gehouden door
het kantongeregt te Schagen op 26 Febru-
arij 1880.
nen met woedend geschreeuw de kruissen, vaan
dels en heilige beelden die aan de muren hingen
te vernielen.
Nu sprong een kleine zwarte duivel op de
trappen van het hoogaltaar.... Indien hij het
heilige, geliefde beeld beschadigde... Met de
kracht der vertwijfeling rukte Alois zich los,
stortte den Franschman na en trok hem zoo
onstuimig terug, dat ze beiden op den grond
vielen. Vloekend richtte de soldaat zich weder
op; schreeuwend kwamen de anderen nader
bij, ook Alois wilde zich oprichten, daar
trof hem een sabelhouw in de borst. Hij viel
terug en zijn bloed besproeide de steenen vloer
der kerk.
Het liefhebberij tooneel »Steeds Beter*, te
Kolhorn, gaf Woensdag a5 Fchruarij eene open
bare uitvoering. Aangezien het de eerste maal
was dal deze rederijkerskamer optrad had zij
voorzichtigheids halve en paar kleine stukjes
gekozen, (eigentlijke nastukjes) en wel: De
Hoogste prijs, in twee bedrijven en De dochter
van den Barbier, in één bedrijf. Beide stukjes
werden viij goed afgespeeld en voldeden het
publiek over 't algemeen vrij wel.
Men schrijft uit Steenwijkerwold
De uitvoer van vee bepaalt z:ch tegenwoordig
maar dan ook met de beste uitkomsten tot
Frankrijk en Belgie. Kallkoeijen brengen het
meest, gust vee liet minst op. Zij, die in deii
herfst hij lage prijzen guste koeijen kochten,
kunnen bij een grasrijk voorjaar goede rekening
maken.
Een jongmensh, onlangs aangsteld bij de
ambulante postdienst ttisschen Parijs en Lvon,
verdween na zijne tweede reis. Fenige dagen
later bleek, dat zeven en twintig aangeteekende
brieven waren zoek geraakt en bijna te gelijk
ontving de directeur een briefje uit Barcelona,
waarin de gevlugte beambte kennis gaf. dat hij
bedoelde brieven gestolen had en de politie tartte
hem op liet spoor te komen. De gestolen
sommen worden op ongeveer i5o,OOo of 100,000
fres. geschal.
Een negentienjarig mpisje, hij Are Senans
(Frankrijk) wonende, stond dezer dagen zich
bij den haard liet haar uit te kammen. De kam
latende vallen, hukte zij zich 0111 die op te
rapen, het haar raakte irf brand en in een
ocgenblik stond zij in volle vlam. De schedel,
het gelaat, de ooren werden verkoold. Men
wanhoopt aan haar behoud.
Te Roubaix (Frankrijk), ging verleden Za-
tnrdag eene jonge dame uil eene bovenkamer
eene streng wol halen, hing zich dien 0111 den
hals, glipte op den trap uit en stortte naar
beneden. De streng bleef aan een knop van de
leuning haken en zoo bleef het meisje hangen.
Toen tiaar vader, over haar wegblijven ongerust,
naar haar ging zien, vond hij haar reeds dood.
Nog slechts weinige maanden geleden be
weerde een Engelsch scheikundige van naam
eindelijk er in geslaagd te zijn de kool tot
diamant te doen cristaliseeren. Aanvankelijk liet
het zich aanzien dat de kunst van diamant
maken werkelijk gevonden was, doch de uit
vinder moest al spoedig zelf erkennen dat nog
veel aan zijne vinding ontbrak,
Thans doet weder een bericht van een der-
XIV.
„Nu?" vroeg Silvia, alsof zij geene aanleiding
gegeven had tot de strenge woorden van Savina.
„Zij heeft mij uitgescholden klaagde Beatrice op
bitter verwijtenden toon. „Zij kondigt mij gevangen
schap op de bovenste verdieping aan. Ik sterf, als
ik hem niet wederzie."
„Geloof het toch niet!" zei Silvia minachtend. „Zij
wil de sterkte uwer liefde op de proef stellen, meer
niet. Zij heeft zich immers altijd voor eene geluk en
gunsten nitdeelende godheid gehouden. Volg't gevoel
dat de hemel u in 't hart gelegd beeft."
„Gelooft ge dan werkelijk, dat hij mij bemint?"
vroeg Beatrice blozend, en de herinnering aan het
toornige gelaat harer meesteres trad op den achter
grond bij de sierlijke in rocd fluweel gedoschte gestalte
en het mooie poppengezicht van don Alvarez.
Om baar scherper doorzicht te tooren haalde Silvia
haar in 't oogvallend smalle schouders; op en sprak
„Zou hij anders dien mooien kraag zoo plat gedrukt
hebben, cm voortdurend naar u om te kunnen kijken
Waren zij anders driemaal voorbij gevaren?"
„Dat deed Mauro Bembo om uwentwil 1* hervatte
Beatrice op eenen toon, alsof zij hoopte wederlcgd
te worden
„Om mijnentwil? Bij komt imirers heden als het
donker en onze gebiedster in hare vertrekken is. Wij
rijn te verstandige lieden, em ons geluk voor ieders
oog op hei Groote Kanaal te laten rondvaren. En ik
wed, hij brengt u uwen knappen minnaar mede."
„Gelcoft gij?" ritp Beatrice. naar toen verbleekte
gelijke ontdekking de ronde De vinder is ditmaal
de beroemde Schotsche scheikundige Ilanny.
Natuurlijk brengt die ontdekking groote ont
steltenis te weeg onder de gelukkige bezitters
van diamanten. Zij troosten zicli echter met de
gedachte, dat kenners toch noch altijd wel echte
van nagemaakte steeneo zullen kunnen onder
scheiden.
En ook, zelfs als de vereischte hardheid
verkregen is,» zeggen zij. »dan blijft het nog
altijd de vraag of de kristallen de proef van
het kloven en süjpen kunnen doorslaan. Als
zij niet meer dan een halve karaat wegen,
hebben zij geen practische waarde, want dan
zijn zij te gering. En uit een handelsoogpunt
kan men ze niet anders beschouwen dan als
een der verscheidenheden van gecristalliseerde
kool, die slechts zeer luttel waarde hebben.*
-- Verleden Dingsdag slachtte een inwoner
van Bouvignes (België) een varken. Zijn dochterje
van zes jaren stond er met eenige andere kinderen
bij toe te zien. «Maria,riep een van deze,
«straks is hel uwe beurt en gij zult ook geslacht
en gebraden worden.* Het kind ten uiterste
beangst, liep zoo hart zij kon weg en de deur
eener openstaande woning in, waar zij het hoofd
in den schoot eener oude vrouw verborg. Toen
men haar ophief was zij doodsbleek en nagenoeg
bewusteloos. Zij is niet weder bijgekomen en
blies den volgenden ochtend den adem uit.
Om rupsen van doorn en aalbessen te
verjagen Men kan bij dootn en aalbessen He
rupsen verjagen door de struiken eenige malen
duchtig te besprenkelen met zeepsop, waarbij
men een weinig potaschloog heeft gevoegd. Met
hetzelfde middel verjaagt men ook rupsen van
hoornen. Geheel vernietigen kan tnen de rupsen,
als men in den herfst en den winter den grond
onder de bessen struik en eenige malen niet gier
begiet, waarbij men eenig zout heeft gedaan.
Daardoor worden de poppen, in den bodem
aanwezig gedood Men kan zulks ook met zeepsop
bewerkstelligen, tnaar men moet er dan meer
potasch bij doen.
Een lijd geleden deelden wij mede, dat
door den Heer J. Boes Gz., te Purmerende, een
«kokerdreg tot redding van drenkelingen,* was
ontworpen. Deze dreg schijnt vrij algemeen de
aandacht te trekken en ook te verdienen, en
reeds is zij door vele gemeenten aangeschaft
ten gebruike van politieagenten en sommige
andeie beambten. Eenige Burgemeesters van
verschillende gemeenten hebben omtrent het
practisch nut der dreg zeer gunstige verklaringen
afgelegd.
Het werktuigje is zeer eenvoudig van samen
stelling. liet bestaat hoofdzakelijk uit een slang
met vier beweegbare armen, die in een koker
Lij elkander worden gehouden, maar bij het
verlaten daarvan opspringen om eene genoegzaam
stevige dreg te vormen. Een koord van ruim 8
in. lengte geeft gelegenheid deze dreg over een
drenkeling heen te werpen, die op eenigen
afstand van den wal te water ligt. Door de
juiste ligging van't zwaartepunt is't gemakkelijk
de dreg in de verlangde richting te werpen,
terwijl de armen zoo zijn ingericht, dat ze bij
het terug trekken vrij zeker in de kleeren van
den drenkeling zullen grijpen, die daarop door
middel van het koord naar den wal kan worden
getrokken
't Zijn voornamelijk twee zaken, waardoor
dit doelmatige werktuigje zich hijzonder onder
scheidt. I. Alen heeft het steeds bij de hand
omdat het in een kokertje van zefcr weinig
omvang onder de jas kan worden gedragen, en
2. Het is binnen slechts weinige seconden in
gebruik te stellen
de blos harer wangen weer en zich vreesachtig om
draaiende fluisterde zij. „Maar als Savina het ver
neemt, dan sterf ik van schaamte!"
„Gjj sterft zeer dikwijls!" merkte Silvia droogjes
aan. „Hoe zal Savina overigens iets van uw geluk
vernemen, daar zij aelve bij het ondergaan der zon
onzichtbaar wordt cn nergens meer te vinden is?"
„Voor mij is bet, als ware zij alomtegenwoordig,
ging Beatrice peinzend voort. „Ên wanneer zij hare
groote oogen op mjj vestigt, schijnt zij tot op den
bodem van mijn hart te zien
„In allen gevalle weet zij meer van de geheime
nissen des levens dan wij beiden!" zei Silvia nadenkend.
„Bn zij is ook slimmer dan wij. Ik ben zelfs overtuigd
dat zij een beimeli)ken minnaar heeft
„Savina? Onmogelijk!" riep Beatrice.
„Onmogelijk?" spotte Silvia. „Ik geloof zelfs dat
zij zich over deze liefde schamen moet, anders zou
zij ze niet met zulk eene ra,;d-le!achtigheid omgeven.
Misschien heeft baar minnaar reeds eene vrouw,
misschien is het een buitenlander, of een vijand van
den staat misschien ook, en dat schijnt mij het
waarschijnlijkste van alles, is bet fra Celestino.
Beatrice barste in een lnid gelach uit. Silvia bleef
ernstig.
„Hebt gij nooit Tan tooverij gehoord? Men zegt,
dat fra Celestino reeds de biechtvader van haren
vader geweest is. Maar wie zegt u, dat de werkelijke
fta Celestino niet reeds lasg gestorven is, dat d< gene
dien wij zien, roet een jeugdig schoon man is. die
ons door Savina's heksenkunsten zoo oud en grijs
voorkomt?"
„Gij meent?" riep Beatrice, wier gemoed ontvankelijk
was voor alles wat wonderbaar scheen.
Aan het andere einde van het koord bevinden
zich een koperen pen en een klosje, die in geval
van uitersten nood nog gewichtige diensten
kunnen bewijzen.
Aalten 34 Februari. Van hier kan men
melden, dat de rogge die op tijd gezaaid is,
uitmuntend te velde staat en {dat de strenge
vorst en sneeuw hoegenaamd geen schade ver
oorzaakt hebben.
Het vee, vooral de dragende en guste koeien
is zeer achteruitgegaan in prijs en daarin is
bijna geen handel, hetgeen hieraan wordt toe
geschreven dat het wintervoeder door de langen
winter is opgeraakt.
Toen heden ochtend de schroefstoomboot
Vlaardingen II van Schiedam naar Pernis vertrok,
werd eene aan de boot hangende roeiboot door
de van Botterdam komende stoomboot Maas-
nijmpli III zoodanig aangevaren, dat zij geheel
verbrijzeld werd. Een man, die er iifzat, geraakte
te water en werd met veel moeite gered. Een
zakje met f l500 aan zilvergeld, in het bootje
geborgen is gezonken.
Een persoon, te Buiksloot woonachtig eo
lijdende aan epilepsie, is onder Landsmeer in het
Groot Nooid hullandsche kanaal geraakt; door
een zenuwtoeval aangetast, was hij van den wal
in liet diepe water gestort.
Zeker zou hij verdronken zijn, ware niet
zekere Guliker van Buiksloot, kort daarna ter
plaatse gekomen. Hoewel de drenkeling buiten
kennis was, is het dien persoon mogen gelukken
het bewustzijn weder bij den drenkeling op te
wekken. Ongeveer 3 kwartier is Guliker bezig
geweest de voorschriften der Maatschappij tot
redding van drenkelingen toe te passen. Omstan
ders hadden hem nog den dwazen raad gegeven,
eerst den burgemeester te waarschuwen!
Gisteren is voor het Gerechtshof te Am
sterdam, de zaak behandeld van Willem Joosten,
beschuldigd van den veldwachter van Bloemen-
daal, Willem van der Lijken, te hebben verinoord.
Onder ae 25 getuigen behoorde ook de weduwe
van den verslagene. Alvorens zij verscheen, werd
echter, op verzoek van den advocaat generaal,
de beschuldigde verwijderd, omdat het de weduwe
te zeer zou doen ontroeren, op deze terechtzitting
iemand te ontmoeten, in-wien zij meende deo
moordenaar van haar man te zien. Joosten be
weerde, dat hij alleen ter zelfverdediging zijn
mes heeft getrokken, toen hij uit het dreigement
van den veldwachter afleidde, dat deze een
pistool bij zich had. en hein met zijn stok de
hersenen dreigde in te slaan. Van der Lijken
was echter, op verklaring der getuigen, niet
ruw, ofschoon hij inet ijver en toewijding zijn
taak vervulde
Het Openb. Min. requireerde een tuchthuisstraf
van 25 jaren. De verdediger mr. Ph. A. Haas,
had, na de bekentenis door den beschuldigde
afgelegd, niet veel meer te doen. Hij kon alleen
de qualificatie bestrijden die z. i. moest luiden:
manslag ten einde ontdekking van diefstal te
voorkomen. Terwijl hij van der Lijken ztlf
de hoofdaanleider van het gebeurde noemde,
omdat hij ongewapend was uitgegaan, meende
hij, dat in elk geval niet meer dan een 20 jarige
tuchthuisstraf kon worden toegepast. De uitspraak
werd bepaald op 3 Maart. De beschuldigde
vroeg genade eu barstte, toen hij werd weggevoerd,
in ee.i akelig gebrul uit.
Veroordeeld.
M. S. en T. S, te Petten, en W. V, Zijpe,
„Dat Savina een hek* is," antwoorüde Silvia met
groote beslistheid. „Hoe dikwijls beb ik haar overal
in hnis gezocht, dewijl haar geheel verdwijnen mij
verdacht voorkwam en dan stond zij plotseling, als
uit den grond opgerezen, naast mij en zag mij met
hare zonderlinge oogen onderzoekend aan. Gij hebt
zelf gezien hoe een mm in tegenwoordigheid
van het gansche volk, voor haar op de knieën viel
en welke zeldzame woorden de bedelares in den zijden
mantel haar toevoegde. Die man was Yalerio Venier
zooals ik van Mauro vernomen heb.'
„De neef van den Doge?" stamelde Beatrico buiten
zich zeiven van verbazing.
Silvia knikte.
„En terstond daarop wilden zij elkaar op het
dogeplein vermoorden om Savina. Schijnt dat geen
hekserij? Heeft ooit iemand om onzentwil willen
vechten?"
„Zeker, dat schijnt hekserij !t bekrachtigde, door
dit argument overwonnen, Beatriee met bleeke lippen
En bevend voegde zij er Da een poosje bij: „Maar
dan is het niet geraden, haren wil te weerstaan of
haar te willen misleiden
„Bang kind! hernam Silvia verachtelijk. Ook tegen
heksen bestaan goede middelen en den boozen blik
maakt men onschadelijk, als men de pink en den
wijsvinger der linkerhand uitstrekt En beden avond,
wanneer Mauro en, zooals ik boop, ook de schoone
vreemdeling komeD, teekenen wij met rood kiijt de
horens van een rund voor de deur en ik zou de heks
wel eens willen zien, die het waagt zich daaraan te
spietsen. Overigen is Savina in onze macht, want
foovenarjj gaat door voor eene misdaad die den dood
verdient, en ik behoef slechts Mauro Bembo een
