Gemengde berichten.
DE SCHILDER VAN CHICAGO.
te verbeteren fooien of aanverwante zaken te
houden, zal men tevens een dubbel doel bereiken
en aan 't geen door de kleinen bewerkt wordt,
meer samenhang geven.
Moeielijk is het streven van den onderwijzer,
door de tegenwerking der ouders wordt het hem
haast onmogelijk gemaakt, om zijn zware taak
behoorlijk te volvoeren.
Vrijdag jl. liep een schijnbaar onbemiddeld
persoon, naar gissing 18 a 20 jaren oud, te
Tegelen rond en verzocht tegen het vallen van
den avond een aldaar wonend pottebakker om
nachtverblijf waarop deze hem de fabriek aan
wees. De vreemde maakte daarvan een gretig
gebruik; maar toen hij den volgenden dag niet
te voorschijn kwamging men aan het zoeken
en vond zijn lijk op den oven, alwaar hij
vermoedelijk door de uitwasemingen gestikt is.
Kaar de spraak te oordeelen, meent men dal
hij in Overijssel ot Gelderland te huis behoort.
De kleederen zijn gemerkt M- v. O. en nadat
de dood door een geneeskundige is geconstateeid,
werd bet lijk voorloopig naar het lijkenhuis
overgebracht. 1
In het laatst der vorige week geraakte de
klokluider te Midwolde (Gron.) bij het luiden
der zware klok, zoodanig in het touw verward,
dat hij herhaaldelijk mee omhoog getrokken
werd. Ka een paar keeren tegen den muur en
cp de vloersteenen geslingerd te zijnwerd hij
door een paar mannen gegrependie hem voor
dood naar huis droegen. De man is thans buiten
gevaar.
De belangstelling in de wedrennen, welke
op 28 dezer vanwege de harddraverij vereeoiging.
op de heide tusschen Bussem en Hilversum
gegeven worden, openbaart zich herhaaldelijk.
Nu weer is door een vermogend ingezetene van
's Gravenhage een som van f 3oo aan de ver
eeoiging aangeboden, met bestemming om bij
dezen wedstrijd uitgeloofd te worden.
Op bet terrein is uien thans druk bezig met
het graven van een welput, ten einde in de
gelegenheid te zijn de renners steeds van goed
water te voorzien.
Nabij de renbaan wordt een halte aangelegd
waar de treinen op den dag van de wedloopen
passagiers zullen opnemen en afzetten.
Verleden Zaterdag heeft het eiland Schier
inonnikoog feest gevierd. Catharina Maria Col-
dewij weduwe van J. Haring, vierde dien dag
haar honderste verjaardag. Een groote optocht
van aoo schoolkinderenbracht haar een met
bloemen versierde leuningstoelwaarin zij voor
hare woning plaats nam, en de gelukweuschen
van bijna al de bewoners vanjhet eiland ontving.
De kinderen werden allen op koek getracteerd
en mochten daarna een rijtoer maken. Des
avonds was er illuminatie en vuurwerk. Te
m<dden van de vele eeuwfeesten, die wij bijna
ieder jaar hebben te vieren, blijft het toch een
zeldzaamheid, wanneer iemand zijn eeuwfeest
zelf beletrtt. De honderdjarige is nog steeds gezond
en welgemoed.
IV
De brief, of liever gezegd het kleine billet, ontviel
aan Mevr. Basset's band en badderde naar den grond
terwijl zij mevrouw Rossiter in stomme verbazing
aanstaarde.
"Heeft die man werkelijk plan zich op zulk een
koelbloedige manier van vrouw en kinderen los te
maken
Mevrouw Rossiter knikte treurig met het hoofd ec
terwijl zij zich bukte om den brief op te rapen, rolde
een heldere traan uit haar oog en bleef op bet tapijt
liggen fonkelen.
Wie heeft ooit van< zoo iets gehoordHij hoopt,
dat ge met uw kinderen hier thuis gelukkig moogt
zijnIs het dan niet even zoo goed zijn plicht als de
uwe, voor de kinderen te zorgen ?-
.Hij heeft zich nu eenmaal een ander doel voor
gesteld."
„Daar had hij maar aan moeten denken voor dat
hij viouw en kiuderen had."
„Welnu, hij zal zoo vrij zijn, alsof hij nimmer
gehuwd was geweest." sprak do venatene kalm en
vastbcradon.
„Maar wat wilt ge dan gaan doen? vroegMistress
Basset verwonderd,
„Ik heb plan scheiding aan te vragen zei mevrouw
Rossiter bedaard
„Seheidirjg Wilt gij een scheiding
„En waarom niet Zou ik mij met geweld aan
eeu man vastgeketend houden, die in staat is mij
zulk een brief te sehrijvpu hernam mevrouw Ros-
verontwaardigd, terwijl zij het briefje op een armslengte
van zich afhield en haar groote grijze oogen van
innerlijke drift flikkerden. „Zoüdt u dat in een der
gelijk geval mogelijk doen
„Ik wel natuurlijk niet. Ik zon dat niet doen. Maar
gij och. g'j bevindt u in een toestand, die zoo
hemelsbreed van den mijne ve'schilt. Tot nog toe
heat ge alles van bern vordragen. .«iemand verwacht
een bewijs van grooten moed van u
In een restauratie te Berlijn heeft eergis
terenavond een vreeselijke gasontploffing plaats
gehad, waardoor twaalt menschen jammerlijk
verminkt zijn.
Er werden dien avond in den kelder van
het restaurant drie nieuwe gastoestellen gepro
beerd. Men schijnt daarbij wat onvoorzichtig te
werk gegaau te zijn, want plotseling hoorde men
een hevigen knal. In den kelder wa» gas ontploft,
waardoor een gedeelte van den mum instorte
en de drie personen; die er zich bevonden lagen
onder het puin bedolven.
De gasten vluchtten in groote ontsteltenis uit
de zalen van het gebouw; van alle kanten
klonken jammerkreten; er heerste een onbe
schrijfelijke verwarring.
Weldra was de brandweer op de plaat- des
onheils en met haar hulp had men spoedig de
drie gekwetsten bevrijd
Maar juist toen men meende den brand geheel
meester te zijn weerklonk een tweede knal, nog
heviger dan de eerste, en werden negen mannen
van de brandweer onder de instortende inuren
van den kelder bedolven. Met veel moeite haalde
men hen. zwaar gekwetst, van onder de steenen
te voorschijn. Het verdere blusschen liep zonder
ongelukken af.
Een der brandweermannen is reeds aan de
bekomen wonden overleden, de andere gekwetsten
verkeeren in bedenkelijken toestand Van de
gasten die zich in de restauratie bevonden,
moeten ook verscheidene uieer of minder gekwetst
zijn.
Omtrent de levensgeschiedenis van dr. Tan-
ner deelen de Amerikaansche bladen het volgende
mee.
Hij werd in Engeland geboren, kwam als
knaap naar Amerika en was daar werkzaam
als rijtuigmaker, totdat hij trouwde en fruit
hardelaar werd. Te zamen met zijn echtgenoote
legde hij zich vervolgens op geneeskundige
studiën toe, en werd na verloop van tijd, eige
naar van een geneeskundige badinrichting.
Een paar jaren geleden is het echtpaar ge
rechtelijk gescheiden volgens sommigen omdat
Mrs. Tanner maar geen vrede kon hebben met
haar mans theorie, dat een leege schotel juist
zooveel eten bevat als een gezond mensch noodi g
heeft, en na zijn echtscheiding begon Dr. Tanner
de proefnemingen, waarmede hij zoo spoedig
naam heeft gemaakt.
Dr. Tanner eet en drinkt weer als een gewoon
mensch, en bet bekomt hem goed. Hij is be
gonnen met melk drinken, at vervolgens tegen
den raad der docters een perzik, en daarna
verscheidene stukjes meloen, van welke vrucht
hem zes stuks ten geschenke gezonden wer
den
Toen hij zich, kort na het eindigen van zijn
vasten, naar het huis van een der geneesheeren
begaf waar hij eenigen tijd vertoeven zal. werd
hij door een groote volksmenigte luid toegejuicht,
's Middags en 's vonds is hij voortgegaan zich
te goed te doen aan meloen, appelen biefstuk
met aardappelen, wijn en melk. zonder dat hij
er eenig hinder van had.
Hij heeft, sedert het begin van zijn vasten
36 pond in gewicht verloren; maar als hij zoo
voortgaat zal hij wel spoedig weer aangesterkt
zijn.
„De menschen zien zoo dikwijls dingon gebeuren,
die zij niet verwachten, antwoordde Minette droogjes
terwijl ze haar naaiwerk weer opnam.
Mrs. Bassett zag haar bewonderend aan-
„Welk een energisch, klein schepseltje zijt ge toch I
Ge noemt alles in zijn geheelen omvang zoo bedaard
op. Niemand had ooit kunnen vermoeden, dat gij alleen
in uw onderhoud zoudt kunnen voorzien. Ge beproeft
bet en bot gelukt. Ge bezit een vastheid van karakter,
die aan een rots gelijk is. Kijk mij eens aan. Hoe
onafhankelijk ik ook moge schijnen, zou ik toch haast
niet weten wat ik in uw positie deed.*
„Maar zulke dingen komen niet zoo op oens. Ik
bad tijd genoeg om daarop te wordon voorbereid."
Mrs. Basset zat een tijdlang zwijgend te mijmeren
Eindelijk begon ze weer met zooveel ernst alsof het
gesprek in 't geheel niet was afgebroken geworden.
„Maar hoe was het nu toch mogelijk, dat ge 't
zoo ver hebt laten komen Omijn man zou ook
zelfzuchtig zijn en slechte aan zichzelf denkeu, als
ik hem zijn gang maar liet gaan. Ik geloof, dat alle
mannen op dat punt eender zijn. Ik wist hem echter
van den beginnen af aan, overeenkomstig zijn karakter
te behandelen. In de eerste tijden van ons huwelijk
was hij van meeniug, dat hij maar niet genoeg voor
mij doen kon, en op dat standpunt heb ik hein
vastgehouden. Ziet ge, ik paste wel op om nimmer
van mijn voetstuk te komen, Nn en dan bromt hij
wel eens maar dat doen alle echtgeuooten. Ik laat
hem brommen. Dat verveelt hem eindelijk nog uicer
dan mij. Gij daarentegen, gaaft van den beginne af
aan te veel toe. Gij waart inschikkelijk. Gij hielpt
hem zijn overjas uittrekken braebt hem zijn pantoffels
maakte zijn haar in orde, sneed de courant voor bem
open en liept hem na om hem na oens hier en dan
weer eens daar te ontmoeten."
Met die woorden stond Mrs. Bassett plotseling
lachend op en kwam door de kamer naar Minette
toe.
„Ach, wat zijn wij vrouwen somtijds toch dwaze,
onverstandige schelpsels!" riep zij uit.
Minette wischte een paar tranon af, die in hare
oogen waren opgeweld.
Mevr. X., die gewoonlijk te Neuilly een
der bekoorlijkste villa's bewoontwas den winter
gaan doorbrengen te Manaco in gezelschap van
haar dochter, een allerliefst meisje. Een jonge
hollandsche graaf Zus, of baron Zoo. had zich
i de gunst van mevrouw X weten te verwerven
zooaat zijn aanzoek om de hand van me). X.
weldra een gunstig onthaal vónd, die overge
lukkig was in het vooruitzicht van dit huwelijk.
De zaken waren reeds ver gevorderd toen
mevr. X.die dit vroeger had moeten doen,
er aan dacht om inhchtinqen in te winnen
aangaande haar toekom'Stigen schoonzoon.
Zij schreef alzoo aan verschillende personen
die wel in staat waren haar die te kunnen
gevenj en uit de ontvangen antwoorden bletk
al te duidelijk de waarheid dat de pretendent
qeen recht had op eenigen adelijken titel en
bovendien minvermogend was. Zijn eenig middel
van bestaan was het spel, althans wanneer de
kans hem begunstigde. Men kan wel begrijpen
dat na zulke inlichtingen mevr. X zich haastte
om alle betrekkingen af te breken. Weldra was
zij te Parijs terug. Maar de villa Neuilly was
treurig geworden Me/X. die ontroostbaar was
over het verlies van haar minnaar, onderhield
briefwisseling met hem, waaruit iets verkeerds
broeide. Mevr. X moest zich tot den commissaris
van politie wenden, om door agenten den
omtrek der villa te doen bewaken tegen de
bezoeken van den hollandschen graaf, die
daar telkens rondsloop. Omstreeks middernacht
van den i4 den bespeurden de agenten een
schaduw, die door het kleine tuinhek der
villa sloop. Zij naderden behoedzaam en
zagen een jong meisje zorgvuldig in een
waterproef gehuld, het gelaat met een voile
bedekt, dat in de hand een reiszak hield. Zij
sloeg den zijweg in die naar het Bois de
Boulogne voert. Daar werd zij opgewacht
door een jongmanaan wien zij haar valies
overgaf. De agentenin de overtuiging dat zij
hier met den hollandschen graaf te doen
hadden maakten zich van zijn persoon meester
terwijl het meisje de vlucht nam.
De agenten brachten den onbekende naar
het bureau van politie. Hij bekende zonder
achterhoudendheid dat hij het meisje, om
wier hand hij te vergeefs aanzoek had gedaan
had willen schaken. Minder vlot is hij met
zijn antwoorden over den inhoud der reiszak,
die hem door 'f meisje was overhandigd. Daarin
had men een pakje bankbilletten en verschillende
kleinooden van waarde gevonden, benevens
enkele rentegevende papieren. De hollandsche
graaf zwoerdat hij niets wist van den dief
stal door het meisje begaanmaar op den bodem
der zak was ook een pakje brieven van zijn
handdie allen een drinqende aanbeveling aan
het meisje bevatten om toch maar alles mede
te nemen wat zij kon.
Terwijl de commissaris zijn onderzoek ver
volgdehad mevr. X, in grooten angst over
het lot van haar kind haar overal doen zoeken.
Zij kreeg weldra tijding van haar
Op het gezicht van het water had zij geen
weerstand kunnen bieden aan de aantrekkings
kracht die het op haar uilaefende en was zij
er in gesprongen. Een marionier die haar was
nagesprongen bracht haarna driemaal gedoken
te heoben, weder boven water. Bewusteloos bracht
men haar naar een naastbij zij nden post. Na her-
„Mijne beste Minette 1" fluisterde Mrs. Bassett,
terwij 1 zij zich tot haar ovorboog en de armen om
haar schouders sloeg. ,„Ziet ge, de hemel is ons goed
gunstig, als die onze eerste liefde niet begunstigt.
Ware ik gohuwd, zooals ik dat eenmaal wonschte,
dan was het met mij op dit oogenblik mogelijk niet
beter gesteld dan met u
De beiden vrouwen voelden zich weldra door banden
van vriendschap tot elkander aangetrokken. Zij
werden vertrouwelijker en mevrouw Rossiter glim
lachte onder hare tranon, toen Mrs. Basset den klei
nen Frank hoog in de hoogte hief en hem met een
hartelijken kus weer op den grond zette.
„Je bent een lieve jongen," babbelde de vrouw
van den grossier, „en ais ik terugkom, krijg je een
mooie fluit, een trom en nog meer van die nuttige
dingen van mij en," besloot zij ernstiger, terwijl zij
do borduurster de hand gaf, „wat u aangaat, Mrs
Rossiter, als gij 't een of ander noodig hebt, vergeet
dan niet, dat de vrieudschap hare rechten heeft en
laat het mij weten."
„Ge zijt wel goed. Maar ik hoop dat het mij niet
aan het hoognoodige zal ontbreken." E11 met een
vroolijken glimlach om de lippen verliet Mrs. Bassett
in bare ruischende zijden robe de woning der armoedo
waar zij den besten indruk en een zonnig gevoel
van hoop in de gemoederen achterliet.
A an dat oogonblik af was het voor de vrouw des
groothandelaars, met haar anders wel wat eentonig©
levens wijze, een dor aangenaamste uitspanningen,
om naar de woning van de arme mevrouw Rossiter
te rijden, een of twee uren al pratende met deze door
te brengen en met de kinderen te stoeien.
Frank was ongeveer van denzeltden leeftijd als do
knaap, dien zij had verloren, en dikwijls dreigde ze
hem schertsend dat ze hem zou stelen. Doch zoo
lang mevrouw Rossiter het brool nog voor hare kleine
verdienen kon, zou ze zich tot geen prijs van een
harer kinderen hebben gescheiden.
De vrouw van de groothandelaar moest zich te
vreden stellen met de kleinen speelgoed en andere
kleine geschenken te geven, rijtoertjes en dergelijke
vermakelijkheden voor hen uit te denken en op dio
