Gemengde berichten.
Jakoba van der Meulen.
nr/
Burgerlijke Stand der gememte Schagen.
Ingeschreven van 19 toten met 21 October 1880^
GEENE.
M ark tber ich t en
I
JT. Hoogeboom en anderenbeklaagd wegens
mishandeling van G. Swager, van Dirkshorn,
rijn verwezen naar de openbare terechtzitting
der regtbank te Alkmaar; tevens is hunne ge
vangenhouding gelast.
Verdrinken is zeker nooit iets aangenaams
maar als bet er den toch toe komen moetis
bet beter in wijn te verdrinken dan in water,
Pat betrekkelijk troostrijk lot viel onlangs een
man te Gnguasco bij Beilanz ten deel-
Zooals daar gebruikelijk is, ging die man,
geheel ontkleed in een groote, zes voet diepe
kuip vol druiven, oin die fijn te trappen. Hij
was reeds eenmaal in dat druivenhad geweest
en begaf zich nu voor de tweedemaal in den
kuip om bet werk voort te zetten, toen zich
daar een vrij groote hoeveelheid gas ontwikkelde,
waardóór hij bedwelmd werdi ineen zakte en
iu die »roode zee» verdronk.
De personen, die in de nabijheid van den
kelder aan het werk waren, hadden niets van
het ongeluk „bemerkt, en vonden zijn lijk eerst
een paar uren later, nadat zij eenige tijd vruch
teloos naar den man gezocht hadden
Te New York heeft men onlangs een
Chineessche begrafenis kunnen aanschouwen
Zekeren Lee Wan, een kruidenier in Mot streel
werd volgens de gebruiken van zijn land ter
aarde besteld. Paar er geen piiester van zijn
godsdienst te New York aanwezig was, moesten
de gewone gebeden achterwege blijven Op den
lijkwagen zat eener zijner landgenooten, die
den gelieelen weg stukjes rijstpapier strooide;
een oud Cbineesch volksgeloof wil daardoor den
gestorvene den terugweg wijzen, indien hij uit
zijn graf mocht willen verrijzen en de booze
geesten hem beletten zijn oude woning weer
te zien. Op bel kerkhof te Brooklyn werden
rondom zijn graf eenige brandende kaarsen,
rijst, kippen, schapenv'eesch en thee neergi zet
waarmede de overledene zich zou kunnen ver
sterken op zijne reis naar hoogere gewes
Zijne kleederen werden verbrand, en op zijn
graf werden eenige handenvol thee uitgestrooid.
Daarop keerde de stoet weer naar New vork
terug.
De Amsterdamsch diergaarde breft oene
verzameling dieren ten geschenke ontvangen,
door de officieren van de Willem Barents ge-
duiende de laatste ries verzameld, en dank zij
de doelmatige behandeling in uitmuntenden
slaat overgebracht.
Dezer dagen is te Jetzendorf aan de'llm een
88jarige koopman niet zijn vijfde vrouw in het
huwelijk verhonden. De bruigom is nog bijzon
der kras voor zijn leeltijd.
Dezer dagen overleed te New york de dag
blad reporter J. J. Smitli, die bijzonder knap iu
zijn vak was, en wel eens de .koning der
Aritenkaansche reporters, genoemd w erd.
Men verhaalt dat hij eens, bij de begrafenis
van generaal Barker, toen de Begeering hem
geen uilnoodiging tot hij woning der plechtigheid
gezonden had, door den schoorsteen in de kamer
waar het lijk stond wist door te dringen en
zicli daar onder de genoodigden mengde.
in
Terwijl hij,F in zulke gedachten verdiept, t steeds
verder in de donkere lanen van den tuin was verdwaald
stond plotselings eene rijzige vrouwengestalte iu
zwart gewaad vóór hem. Er viel juist geu-eg licht
op haar, om hem te doen optnerkeu, dat haar gelaat
gerimpeld en bleek on hcur haar# grijs was.
„Cornelis Barneveldt," begon zij met eene stem
die als een graftoon zijn oor trof, „u past bet slecht,
heden in bonte kleederen, bij muziek en t klinken
der bokalen en ond«.r vroolijk feest^ejubel u te
verlustigen. Gij meest veeleer aseh strooien op uw
hoofd, uw blinkend gewaad verscheuren, ten tecken
van rouw, want u en do uwen is grcot onheil
overkomen!"
De jonge man werd door hijgeloovigen schrik
aangegrepen en eene koude huivering ging hem
over de leden; hij meende eene verschijning uit het
geestenrijk voor zich te zien, die hem ongeluk
aankondigde. Maar toen de gestalte hem nu de band
op den arm legde en hij aan den vasten druk der
knokkelige vingers gevoelde, dat bet een wezen van
vleesch en been was en geen spook, dat hem in den
weg was getreden, keerde ook zjjn moed terug en
met vaste stem zeide hij „Wie zijt gij en waarom
verschrikt en beangstigt gij mij met zulke duistere
woorden
„"Wie ik ben, wilt gij dat weten?" antwoordde sij,
„ik beet Jacoba van der Meulen'."
Cornelis boog zich eeibiedie, hij wist, dat de
huiveringwekkende, spookachtige gestalte, die zoo
onverwachts zgn pad had gekruist, de zuster van
Jan van der Meulen was, die ongehuwd bij hem aan
hnis woonde, maar zicb nooit voor do oogen van
vreemde bezoekers vertoonde, zcodat hij haar zelf»
nog Eooit gezien had.
Er liepen zonderlinge geruchten omtrent Jacoba
De geestelijke had zijn hoed op een tafeltje
neergezet. In dat hoofddeksel zag Sinith een
papier liggen. Hij haalt dat er uitontdekt dat
het de toespraak is,die de predikant bij het graf
zal voorlezen en steekt ze verheugd in zijn zak
Op het kerkhof zocht de predikant, toen hij zijn
toespraak zon houden .tevergeefs naar het rolletje
en zag hij zich geooodzaakleen rede in deo «elfde
geest te improviseeren.
Intusscben verscheen Smith's couranten deelde
den puisten tekst van de oorspronkelijke lijkrede
mee.die haar door haar ijverigen reporter toe
gezonden was
i Zaterdag is de hond van den postdirecteur,
den heer D. W. te Oistervvijkden heer B
die van den jacht terugkwam, tot tweemaal toe
naar de keel gesprongen. De heer B greep zijn
geweer en loste twee schoten op den hond tnel
het gevolg dat hij het dier een poot lam schoot.
Een der kogels echter stootte terug tegen een
naastbijzijndeu muur en verwonde de huisvrouw
van den veldwachter B. aan het hoofd.
Op een wisselkantoor te Parijs kwam dd.
een Engelschmanom een Engelscli bankbiljet
te wisselen voor Fransch goudgeld.
De kassier onderzocht het billet, bevond het
in orde, en telde het bedrag in goud af. Bij
het opnemen der geldstukken gooit de Engelsch
man hij ongeluk met zijn mouw een paar er
van op den grond aan den kant van den
kassier.
Natuurlijk bukte deze zich om ze op te
rapen, en van dat oogenblik maakte de klant
gebruik om zijn arm door hel loket te steken
en een stapeltje bankbiljetten ter waarde van
3o,ooo fr., dat daar in de nabijheid lag, weg te
nemen.
Voor de kassier nog iets er van bemerkt had
was de dief reeds spoorloos met zijn buit
verdwenen.
Mr. Hopgood, dn predikant van het dorp] e
Launarth Givcnnap, in het Engelsche'graaf schap
Cornwall, een ijverig ritualisl ruilde een jaar
geleden van standplaats met een zijner ambts
broedersdie echter zoo weinig in den smaak
der gemeente viel, dat er soms, wegens gebrek
aan kerkbezoekers, 's Zondags geen dienst gehou
den werd.
F erleden Zondag nu kwam Mr Hopgood
terug en kondigde zijn voornemen aan, dienst
te houden De tegenwoordige predikant wilde
dat niet toestaan en het gevolg was, dat de
beide geestelijken tegelijk in de kerk dienst
begonnen te houden, waarbij de qcmeente partij
koos voor Hopgood, en weigerde een gezang aan
te heffen, dat doay zijn opvQlger werd opgege
ven.
Hopgood bleef in de kerk van den ochtend
tot den avond, terwijl de gemeenteleden hem
voedsel brachten en aanmoedigden, vooral den
strijd niet op te geven.
Ondanks de opgewondenheid liep de gods
dienstoefening vrij geregeld af. Men verwacht
dal de: Bisschop spoedig in dezen zonderlingen
twist tusschenbeide zal komen
Foor de Bechtbank te Tiel is gisteren
ook een drukpersproces behandeld. De zaak is
korleliik deze:
Tij der.s de jongtse verkiezingen voor een Lid
der 1'rovStaten van Gelderland, deed de Heer
Dr. HBood huyzen Jr. in de Bommelsche Cf.
een drietal aaverten'iën plaatsen, gericht tegen
van der Meulen. Sommigon zeiden dat zij in hare
vroege jeugd door eene ongelukkige liefde waanzinnig
was geworden en zoo eenzaam en afgezonderd onder
het dak van haar broeder lepfde, dewijl baar geest
tedert dien tijd nooit weêr volkomen heldor was
geworden eo de haren haar dus van alle verkeer
met vreemden verwijderd hielden; anderen daaren
tegen wilden weten, dat' zij in 't volle bezit van
haar verstand, en wel van een helder en scherp
versland was, en dat Jan van der Meulen, die van
zijne dochter en van allen die van hom afhingen, do
meest slaafsche gehoorzaamheid verlangde en binnen
zijne vier muren geheel als een despoot heerschte,
zijne zuster roet de meeste achting en toegevendheid
behandelde, baar ten allen tijde vrij en ongehinderd
haar eigen gang liet gzan, en baar zelfs in de
aangelegenheden van bet handelshuis, waarvan zij
bij testament van haar vader tot deelgenooto benoemd
was, etne raadgevende en dikwijls eene beslissende
stem toestond. Ock nog een ander geiucbt herinner
de zich Cornelis op dit oogenblik, dat men elka&r
zacht en in het verborgen, in 't oor fluisterde, en dat, hoe
onwaarschijnlijk en striidig bet klonk, toch hier en daar
geloof vond. Juffer Jacoba, zoo vertelde men elkaar
moest in 't geheim proiestantscb zijn, door een' der
calvinistische predikanten bekeerd, die ondanks de
vervolgingen, waaraan zij van de zijde der inquisitie
blootgesteld waren zoodra zij den Nederlandschen
grond betraden, toch menigvuldig uit Dnitscbfand en
Frankrijk overkwamen, om ook in dat land aanhaBgers
voor de nieuwe leer te winnen, ofschoon zij hunnen
geloofsijver meest aan de galg of op het schavot
moesten boeten. Natuurlijk waagde niemand dit luid
en openlijk tc beweren, om zich niet met de wraak
van Jan van der Meulen op den hals te halen, die,
zelf zulk een ijverig, streng katholiek, eiken twijfel
aan de rechtzinnigheid zjjser znster als eene beleediging
zon hebben opgevat en deze licht aan den onbezon-
nene, die het waagde ze uit te spreken, had kunnen
wreken, door een aanklacht bij den Bloedraad te
een der candidatenden Heer P. H. den Ouden.
Later werden overdrukken van deze advertiërt
verspreid. Er stond bovetiovergedrukt uit de
Bommelsche Cl.;* ze werden in de stad rond-
gebracht door de gewone rondbrengsters der
courant, de adressen van de ex,, voor de om
liggende dorpen bestemd, waren door Dr. Bood-
hui zen zelf geschreven-, de stukken waren door
hein zeiven arin een ambtenaar van ,het post
kantoor overhandigd-
Er was dus geen sprake van eenige geheim
zinnige verspreiding van stukken, en tevergeefs
zoekt men aanvankelijk naar.eenige strafwaar
dige daad.
Intusschen, het Openbaar Ministerie bij de
rechtbank te Tiel zal het ons zeggen: het stuk
was niet voorzien van den naam van schrijver
of uitgever.
Tegen dit verzuim is inderdaad straf bem
dreigd. maar in ons verouderd Napoleon,
tisch wetboek leder weet, dat daartegen dui-
zende malen gezondigd wordt; de verdediger
in deze zaak, Mr. P. Bink, kon dan ook stapels
brochures en drukwerken over allerlei onder
werpen overleqgen, die allen aan hetzelfde
verzuim leden, zonder dat iemar.d op den
inval gekomen was de doode letter der wel
op de verspreiders toe te passen. Geen van de
duizenden in den lande, die hun verloving of
hun huwelijk bij gedrukt bericht bekend maak
ten, is daarvoor ooit vervolgd, ofschoon ze
evenzeerJ zondigden
Thans evenwel is tot ieders verbazing en
droefheid, gelijk de verdediger het uitdrukt,
eene vervolging inqesteld, en de eischdie
qedaan werd, zal die gewaarwordingen zeker
niet verminderd hebben- Het Openb. Min-
eischt het maximum der straf zes maanden
gevangenisstraf.
Dr. Boodhuijzeti heeft alle verantwoordelijk
heid in deze op zich genomen. Hij zoowel als
zijn verdediger vertrouwen met gerustheid op
het oordeel der rechters.
Den 29/t zal het vonnis in deze merkwaar,
dige zaak geveld worden.
Een nog eenvoudiger muizenval, da die
door Sieboldia aan de hand qedaan, wordt in
Limburq sinds onheugelijke tijden gebruikt De
a f gebroken kop van een Gondsche pijp van
een stukje spek, vet of kaas voorzien, vervangt
de noot, een aarden kommetje den bloempot
De gladde wanden van den pijpekojj zijn veel
1 geschikter om het kommetje te doen glijden
dan de hobbelige bast der noot Men dient er
echter op bedacht te zijn, de kom met den
qevulden pijpeköp op een bord tè plaatsen
anders weet men geen raad om de muts te
brengen ter plaatse waar de executie moet
plaats hebben.
In.' li
8CHAGEN, 21 Oct. Het aangevoerdo vee ter markt
was als volgt: 0 paarden f a 0—; 0 veulens
Brussel, met welks ledeu hij, naar men zeido, op
zeer vertrouwelijken voet stond. Nochtans sloop
donker en ontastbaar, maar heel bepaald in Leiden
het gernebt rond,' dat Jacoba een aanhangster der
nieuwe leer was, en dat de broeder, dip, zooals men
wilde weten, zoo menigeen zijner landslie.teii, d>e in
de verdehking van ketterij was geraakt, hij do
rechtbank der inquisitie had aangebracht, nu hij den
afval zijner eigene zuster van de alleenzaligmakende
kerk, de beide oogen dichtkneep, dewijl volgens <ie
Spaansche wetten, het vermogen van ieder die door
do rechtbank der inquisitie als ketter werd veroor
deeld, niet aan zijne natuurlijke erfgenamen, maar
aan de kerk kwam.
Dit alles, wat bij hier en daar eens had geboord,
schoot thans plotseling den jongen man voor den
geest, toen zijn blik over de gerimpelde, scherp
geteekeude trekken der oude vrouw gleed, die met
zulk een ernstig, bijna dreigend gelaat voor hem
stond en wier groote blauwe oogen nocthans met
eene eigenaardige belangstelling, die meer en meer
in teue uitdrukking van innige aandoening en teedero
deelneming overging, op bem gericht waren.
.Hoe lang is het geleden," voer zij thans op
mrr.der strengen toon voort, „sedert gij het laatst
van uwen vader nit Brussel hebt gehoord
.Een paar weken," hernam Cornelis, „of neen,
reeds langerW acht, laat me eens narekenen
het was op Zondag Jubilitate, dat ik den laatsten
brief van mijnen vader kreeg."
„Op Zondag Jubilitate!" viel Jacoba in, „dien
.vierden wij den .den Mei, en vandaag zijn wij in
het midden van OogstmaandDe tijd moet u in
Leiden wonder kort vallen, dat gij maanden voor
wekeu rekent!..,, "Wat boeit n toch in deze stad,
wat heeft de zoon van Adriaan Barneveldt in het
buis van Jan van der Meulen te zoeken Ik zeg u,
de Barneveldt's zijn nooit gelukkig geworden door de
van ier Menlen's, daarvan weet nw vader meê te
praten. Dus nog eens, waarom toeft gij nog hier, gij
