z[Lni:iiui()[iiE\i\(i.
IUiitenlan(lsch Nieuws.
Binnenland sch Nieuws.
moeten gekend wuiuen ecu rekenkunstige
voorstelling gegrond op het dagelijksche
leven -moet het kunnen oplossen. Yan
geschiedenis moge het een 20 jaartallen kennen
maar den regeeringsvorm van staatprovincie
en gemeente moet het weten; uit de verge
lijking van vroegere maatschappelijke toe
standen, met de hedendaagsche leere het een
regt begrip krijgen van:
l'it 't verleden komt het heden
Uit het nu wat worden zal.
De aardrijkskunde bepaalde zich tot Neder
land en onze bezittingen in 't bijzonder;
terwijl het voorval in betrekking totonsland-
l)egrippen moet hebben ook van ligging,
voortbrengselenhandelnijverheid der andere
landen:
In de Natuurkunde zij het bekend met de
verschijnselen van den dampkring en met de
algemeene eigenschappen der ligchamen. A oor-
al zij 't eigen ligchaam niet vergeten. Bloeds
omloop, ademhaling, spijsvertering, zijn ver-
verrigtingen, die het kind niet onbekend mo
gen zijn.De zin tot het schoone zij opge
wekt door het gezang.
En er zijn tegenwoordig zulke mooije en
eenvoudige schoolliedjes, dat is wat een ver
schil bij vroeger, toen ik schoolging! Wat
keur van melodie,wat kinderlijke woorden
Ik herinner mij nog 't is lang geleden
dat wij zongen: Wat heil, het uur is weer
geslagen. Waar naar steeds ieder kind verlangt!
Hé neen! Ik verlangde er niets naar naar
't schooluur; 't Was voor mij dikwijls een
plaag, om op die harde banken te moeten
zitten; en ik was de eenige niet; wat
waren we blij, als we die koude mnren en
dien stijven meester Vaarwel konden zeggen
En toch: we zongen met lust met opge
wektheid omdat we graag zongen.
Maar sedert dien tijd is veel veranderd.
De scholen zijn, wat de localiteit aangaat,
zeer verbeterd en de leermiddelen ookzoodat,
wat dat betreft, we zeer zijn vooruitgegaan;
veel is er nog, dat niet goed ismoge de
wet van 78 er in voorzien! Maar, ook daar
in zijn artikelen, die gewijzigd moesten worden!
De Aveder legging er van zou een jaar lang
deze Courant in beslag nemen. Dit bv.
de jaarwedden zijn tot het minimum van f 700
gebragt; die er boven ivaren zijn vrijAvel
dezelfde gebleven! Nu weet ik wel, dat
verhooging van loon geene betere arbeiders
A'ormt; maar ik vraag u in geinoede af,
of een salaris van f 800 bv; (nemen dit
gemiddeld) eenigzins voldoende is, 0111 er met
een gezin fatsoenlijk van te kunnen leven?
Neem in aanmerking, dat het verboden is,
om er handel bij te mogen drijven of ambten
en bedieningen te mogen bij Avaarnemen
Avat denkt gij dan wel Aran een man, die zijn
leven moet Avijden aan het heil der jeugd!
NOVELLE
door
NTIUTE1US.
Hoofdstuk i.
Op een Avarmeri zomeravond van het jaar
1860 stonden tAvee jonge heden geleund
tegen de heining Aran een klein tuintje dat
de voornaamste aantrekkelijkheid uitmaakte
der nederige Avoning Avelke zij zoo even
A'erlaten hadden, eene woning van top tot
teen begroeid met Aveelderige klimopplanten,
en die hoe klein en bouwvallig ook, toch
onwillekeurig aan een groen nestje, een schil
derachtig rustoord deed denken.
De zon Avas juist ondergegaan en het begon
reeds duister te worden toen het meisje dat
langen tijd stiizAvijgend het afgeAvend gelaat
van haar metgezel had aangestaard, eindelijk
sprak
„M as dat uav laatste Avoord, Giovanni!"
Het fraaie, donkerkleurige hoofd van den
toegesprokene keerde zicli naar haar toe; hij
zag haar Arast in de oogen, maar er klonk iets
hards in zijne anders Avelluidende stem.
rrJa," sprak hij: „gij, Aveet, Beatrice, dat
ik nooit op een eens genomen besluit terug
keer. Daarin ligt mijne kracht," voegde hij
er hoogmoedig bij.
„Of wel UAve ZAvakheid," gaf zij bitter ten
antwoord: „Of gelooft gij niet dat het verre-
Aveg beter is Avat minder onwrikbaar te- zijn,
wanneer gij daardoor u en anderen leed be
sparen kunt?"
//Ik zal mijn leed wel kunnen dragen, met
Immers, dat hij zich zeer moet behelpen! -
Een man, aan wien men het „Avel of Avee
eener gehesle maatschappij toeschrijft dien
nun nmoest men er dan ook voldoende voor
bezoldigen! Laat men niet bluffen; maar
lait men in daden toonen, dat zoon gewig-
tig" man niet, door broodzorgen mag gekweld
werden! En dan: Avelke examens! Wat
eiene Concurrentie om aan het hoofd eener
school geplaatst te worden En hoe weinig
vooruitzicht verder
W at eene wetten op te A'olgen; wat
gemaakte instructies! vijf minuten te laat of
eKsi paar malen door de ramen gekeken stelt
don onderwijzer bloot aan vermaning of be
rging van hem, dien de wet de magt
toekent den onderwijzer „na te kijken en in
gonioetle: als die magtige een vijand of klein-
gci'stigte of onontAnkkelde is waar staat
dan die onderwijzer niet aan bloot t Is
som» otn het vuur uit te dooven, om de kracht
te verkammen «1 lelfstandigheid te doen ver
heien.
E11 dan de oudersWat een aanmerkin
gen
En soms tegenstand NeenNoch om 't
salaris, noch om de eer noch 0111 iets be
hoeft naen dit A ak te kiezenGelukkig dat
er uitzonderingen zijn maar anders't is
eene zeer moeijelijke betrekking
Met het heilige doel voor oogen gestemd
oj) de overtuiging, dat men zijn plicht doet
dat is het wat kracht geeft en moed om tromv
te iijn-
En die wetten? komt er geene partij
zucht in het spel? Och laat ons dat roepen
en bluffen beschouwen als een oogenblik des
tijds; blijven wij buiten den strijd, die
inner de lettier cbu den geest bedoelt laat ons
in eenvoudigheid voortgaan om onze kinderen
opsevoeden «sn te vormen voor het: Leven!
D<ï Beij var Tunis heeft zijn hoofdstad
vu Haten en beivonnt nu I.a Gonlelte gedurende
de lonierniaauden, als gewoonlijk. Zijn harem
was de vorig« weck al reeds daar aangekomen.
Toen <le trein Be La Goulette binnenstooinde
was de geheele bevolking op bet stations plein
vemaweld oi» dem vorst te verwelkomen.
Bij btegaf rich gevolgd door zijn gunsteling
te voet naar zijne woning de en haie opgestelde
troepen en verzamelde menig te vriendelijk groe
tenia
De kanonnen van liet fort gaven een salut
van schot n en de vreemde schepen op
de reede liee&che» den vlag in top.
Volgens de Tunes zijn de opbrengsten
der wlegraplwen m Engeland gestegen tot 1,42.5-
4hij pon d sterbng m zijn alzoo sedert 1870
verdubbeld.
een genest g eAreten is dat geen uioeielijke
taak
„Als dat waarluid Avas dan zoude nooit
een goede hier lieueden lijden, en het zijn
juk dj.- die wij het meest onder smarten
gehikt zien,Voor het overige was het niet
juk vriendelijk wat gij daareven zeidet, of
geboft gij dat te trotsch ben om u te
bekennen dafc mij mw heengaan een onher-
sMlIwar geruis zal zijn?"
Ij- kwam iets ah vertedering in zijn donker
oog. Hij Ava» geea zachte, liefhebbende natuur.
Giuvaimi Moldaia maar ntgthans toen hij de
zLilesmart las Avelke ondanks de kalme Avoorden
A-au het meisje, in haar opgen trilde, toen
ouIva aakte er iets als teederheid in zijne borst
en tïA)k bij haai' langzaam naar zich toe.
„Beatrice, ik reet dat gij mij hef hebt, ik
weet dsat er geen dag zal voorbijgaan of
gij zult u mijner berinneren; ik geAoel zelfs
dut ik zooveel toewijding omvaardig ben. Het
is uw ongeluk, arme vromven dat gij uwe
heide wegschenk aleer gij Aveet of zij Avel
beantwoord aal vordeu op de Avijze als gij
dut verlangt en ook moogt eischen. Ik hebu
waarlijk lief, kind, dat Aveet gij, maar Avat gij
mij ten offer zoudt brengen, dat kan ik niet.
Ik heb nimtiaer geleerd te buigen."
Bij die zachtere woorden had het meisje
wuer een zav eein vaa hoop in de ziel voelen
hidcven, en tervrijl zij hem de beide handen
„0, Giovatani!' Sprak zij smeekend„AA'ilt ge
dat ik alles voor u in het effen zal brengen?
Gij zegt dat het u niet mogelijk is te buigen;
maar mij is niets onmogelijk zoo ik u daar
door slechts behouden mag, Avilt gij mij
toestaan te buigen voor u! Mag ik mij tót
uw pleegv ad er legeven en hem suieeken u
De Hertog vau Aumale die thans opzijn
kadee! Chantillij den zomer do-rbrengt heeft
rijn paleis in de Faubourg St: Honoré voor
i,o5oooo fraocs verkocht aan den heer Masselin
die deze som in eens en in geld betaald beeft
Een wonder van de wetenschap^
Woensdag laatsteden genoot men net belang
wekkende schoiiAvspel op de Seine van een schip
dat door electriciteit in beweging gebracht wordt.
Het heeft noch riemen, noch zijlen, noch stoom
machine, en beAveegt zich als een visch te water.
De uitvinderde heer Trouvé heeft in liet midden
van het schip eene electrische batterij geplaats
van zeer geringe kracht.
De electrische stroom Avordt langs twee draden
geleid Avaarvan de eene in verbinding staat met
bet roer dat aldus bestuurd wordt* en de an.
dere een schroef in beweging brengt, die de
beweegkracht vormt.
Bij de Derbij wedrennen in Engeland
behaalde de Iroquois eene bruine hengst van
Amerikaanjche afkomst de prijs.
Een advocaat, die zijne kostenrekening zou
inleveren Averd door zijn kliënt, een bakkei,
verzocht, die „zoo licht mogelijk te maken."
Dat moet gij tot uw ineestersknecht. zeggen,
„antAvoorde de advocaat, „tnaar dat is de manier
niet waarop ik mijn brood maak."
Het eerste bekende boek dat in Amsterdam
in t5o6 het licht zag wordt verondersteld gedrukt
te zijn door Hugo Jansz van Woerden een
zwervend drukker zoo als er in die d tgen vele
gevonden werden daar in verscheidene steden
de drukkers aan scherpe keuren onderworpen
waren.
Zeer belangt ij ke artikelen omtrent drukkers
en drukkerijen te Atnsrcrdam zijn te vinden
in bet weekblad de Amsterdammer."
Te Zevenhuizen (Groningen) beeft een
jongen van 17 jaar een knaapje van 11 jaar in
een twist zoodanig verwond; dat liet kind levens
gevaarlijk ligt.
De telegraafkabels die de eilanden Texel
en lieland met NieiiAvediep en Harltngen ver
binden; zijn beiden gestoord. Hoewel de kantori n
lexel, Cocsdorp en Terschelling onderlinge
gemeenschap hebben, zijn zij van bet telelegra
fisch verkeer met het vasteland uitgesloten
Ie Gulpen (Limburg) is bij een logement
houder ingebroken Zonderling genoeg hebben
de dieven uit al de aanwezigen vooorwerpeu
alleen een Lieve-Vrouwebeeld meegenomen.
- Een sjouwerman te zAvolle heeft zich zoo.
danig schuidig gemaakt aan misbruik van ster.
kendrank, dat bij kort daarna is gestorven.
Hiermede maken wij bijzonder opmerkzaam
op de advertentie van'de Heeren KAUFMANN
it SIMON in HAMBURG, in ons klad van
lieden. Het handelt zicli bier om Originele
loten 111 eene Verloting die zoo ruimschoots
met prijzen voorzien, dat ook in onze stieek
weder in genade aan te nemen!"
„Nooit!" Sprak hij driftig:" Ik verbied het
uIk zeg niet dat ik Avellicht ook niet eenige
schuld heb gehad, maar nooit of nimmer zal
wie dan ook mij tot verontschuldigingen
dAvingen."
„E11 toch behoeft gij die meer dan eenig
ander misschien." zeide zij, somber naar hem
opziende.
„Ik.-" vroeg hij, terwijl hij de raven ZAvarte
lokken achterovenvierp.
„Ja, gij,' liet zij er snel en weemoedig op
volgen: „gij, die u niet afvraagt welk leed
gij over anderen brengt, zoo slechts dat
trotsche hoofd ongebroken mag blijven; gij
die licht en warmte uit anderer leven weg-
neemt liever dan zelf de grootsche vernedering
eener schuldbekentenis te ondergaan."
„Beatrice! gij vergeet Avat gij zegt!" riep
hij toornig uit.
„Omdat ik u datgene zeg, Avaar niemand
zich den moed toe zou gevoelen. „Ach! Gio,"
liet zij er teeder op A'olgen„Wanneer gij
Van hier zult zijn gegaan, dan zal niemand u.
lief genoeg hebben om u deze waarheden te
teggen. Zij zullen u liefkozen Avellicht en doen
gelooven aan dingen die gij niet bezit, maar
daardoor slechts het Avaarlijk goede in u ver-
•noorden."
E11 er lag Avaarlijk iets goeds in den jon
geling Avant hij boog zich bij die Avoorden
'ot het meisje neer en fluisterde aangedaan.
„Gij hebt gelijk, eene Beatrice vind ik nooit
terug. Mag ik daarom hopen dat zij mij niet
vergeten za', en dat Avanneer ik over eenige
jaren terugkom, hare liefde mij nogttebehoo-
ren zal
Wofftt vervolgd
