DINGSDAG
Ao. 1881.
No. 1472.
BliRICHT.
25stc Jaargang.
Dit blad verschijnt drie maal per week - maanaaq-
Woensdnq- en Zaturdaqavond. Bij inzending tot
's middags 12 ure worden Adverlenticn in het
ecrstuitkomende nummer geplaatst. Ingezonden,
itukken een dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post ƒ3.60
Afzonderlijke nnmmers f 0.05.
Advertentiën van een tot vijf regels f 0.75
iedere regel meer f 0.15. Groote let'ere worden
naar plaatsruimte berekend.
20 IÏECEMBE
Als preime op ons blad voor het jaar 1882
kunnen wij onze abonnees aanbieden, een
fraaien SCHEURKALENDER, getiteld:
ORANJE N.ÊRLAND ÉEN,
opgedragen aan Z M- den Koning.
Uitsluitend verkrijgbaar voor onze abonnees
tegen betaling van
VEERTIG CENTS,
terwijl hij in den handel Vijf en Zeventiq Cent
kost.
Zij, die dezen Scheurkalender, geschreven
op zedelijk-maatschappelijk gebied, door een
zeer bekwame hand. wenschen te bezitten,
gelieve te teekenen op de Inteekenlijst, die
hen binnenkort zal worden aangeboden. Naar
buiten tegen overmaking van het bedrag per
postwissel, voor 15 Dec. a.s,
De Tirolers hebben de liefde van vriend en
vijand verworvenvan dezen door hunne ge
trouwheid van genen door hunnen moed.
"Wie kan een Tiroler zien zonder zich te
herinnerendat dcrzelver arme bewonershet
waagden een Napoleon te wederstaan.
Wie denkt niet met eerbied aan een Andreas
Hofer, een Speckbacher, een Haspinger.
Wij hebben Tiroler schutters te Frankfort en
Schaffhausen gezien, en Tiroler Turners, te
Leipzig en overal hoorden die jongelingendie
mannen tot de geliefste gasten.
Zij zijn de afspiegeling van hun land.
Behalve de donder die uit de wolken ratelt
wordt het oor er getroffen door de nederstor-
tende wateren in het gebergte, en door het
gedreun van de lawinenof het van elkan
der scheuren der gletschers.
Schoon is het land, doch men moet Tiroler
zijn om het lief te hebben.
Bij ons is het water stom, in Tirol plast,
ruischt, dondert het.
Die de echo nog niet kent, ga naar Tirol, voor
al in het voorjaar als de natuur ontwaakt.
Tirol is het land der toonen lang vóór
dat een storm in aantocht is, hoort men in
1 fl
DOOR
HA E191 I'S»-
de dalen een geheimzinnig geluid, een klaag
toon, wier oorsprong geen geleerde nog ontdekt
heeft.
In Tirol spreekt de doode natuur, de levende
hoort men zelden.
De juichende schreeuw van een gier ver
breekt zelden de stilte, noch minder het ge
brom van den beer Niet in ieder struik kweelt
de nachtegaal niet op elk veld jubelt de
leeuwerik.
De dalen zijn smal en overal met kale rot
sen begrensd.
Iedere schrede naar boven brengt ons in
een ander klimaat, bij een ander diersoort.
Een enkel vinkenpaar een mees, is alleen
wat de stilte verbreekt.
Zejf het gezang van den Tiroler is in over
eenstemming met de natuur, hij jodelt en
juicht om de echo der rotsen te lokken de
solo stem is daar passend, de natuur vormt
het koor het zij het geruisch van den water
val, het gesteun van de gletschers, of de klok
van de kudde.
Hoog boven op de ijs en sneeuwvelden
ZAvijgt alles, de natuur heeft het water ver
steent, slechts de adem van den gems, of het
gefluit van de marmot verkweekt de stilte,
de donder heeft daar geen klank en de ge-
weldigen lawine kondigt haren val niet aan.
Imposante bergpassen voeren naar het bin
nenste van het land, als: de Luziensteig, de
Rescherscheideck, de Ehrenberger Klause en
de Finstermünz pas.
Grootscher natuur tooneel dan deze laatste
bestaat er niethier breekt de Inn door de
donkere massa heen, de smalle ruimte dee-
lende met den weg naar Innsbrück.
Een overdekte brug over den woedenden
stroom verbindt de beide declen van het dorp.
Hier was het den 26 Maart 1800 dat er een
bloedig gevecht plaats had tusschcn Oosten
rijkei's en Fransehen.
Ver zijn de dorpen van elkander A'erwijderd
en eenzaam hargen de huizen als het ware tegen
de bergen.
De Tiroler wordt geboren, huwt en sterft
in zijn dal, zijn land is zijn alles, doch meent
niet dat het eenzaam in zijn hart is; me
nig kruis op den weg, of kapel tegen den
hoek van een huis toont aan dat God hem
nabij is.
BïmienLaiirisch Nieuws.
i
23)
IV.
Toen haar kalm, rustig leven opnieuw ge
stoord werd; toen mijnheer Roland door een
beroerte doodelijk getroffen was, had zij in den
dokter reeds een deelnemend vriend ge vonden;
z'j stond niet alleen meer op de wereld, toen
het droeve uur gekomen was, dat zij van haar
grootvader moest scheiden. Zijn strijd om het
leven, dat zdo weinig waarde voor hem had,
duurde slechts korten tijd; de dood bleef over
winnaar.
Eerst toen werd het recht duidelijk welk
een gunstigen invloed mijnheer Roland op haar
geestelijke ontwikkeling gehad had; hoe door
haai' langdurig verkeer met hem haar karakter
vastheid had gekegenhaar zelfbeheersching
j geoefend n as. Zijn rijke ondervinding had haar
i blik op meuschen en toestanden gescherpt,
zonder haar gemoed te verbitteren; zij was
voorzichtig en nadenkend, waar hij zich koud
en wantrouwend toonde.
Het leven bood haar geen liefde, geen
ATengde, maar ook geen strijd. V elk een on
derscheid was er tusschen het verleden en het
tegenwoordige; toen bleef zij als kind achter
nadat haar moeder gestorven was; toen was
zij gedwongen tante Farbara te volgen naar
dat groote stille huis, nadat ook haar groot
moeder weggedragen was; toen verloor zij in
den professor haar laatsten beschermer en
leerde zij cp de kostschool den ZAvaren druk
der afhankelijkheid kennen. Heden was zij
viij en onafhankelijkhaar rijkdom stond haar
toe niet alleen zich zelf maar ook anderen
gelukkig te maken. Het groote vermogen was
Het Rotterdamsch knaapje, dat bij her-
baling levende insecten braakte, schijnt thans
hersteld te zijn Het kind is ongeveer 3 maanden
in het ziekenhuis onder geneeskundige behan
deling geweest en heeft een operatie aan het
voorhoofd even boven den neuswortel, onder
gaan.
Door de leden van de „Witte," N. Ritte.
Sociëteit), te 's.Gravenhage zijn op voorstel van
het Bestuur, strenge maatregelen goedgekeurd
tot beperking, zooveel mogelijk, van de speel*
j zucht, welke zich in die sociëteit op bedenke
lijke wijze openbaart en daar zelfs slachtoffers
maakt.
Den i5 is, door het provinciaal bestuur
van Nunrdholland, aanbesteed het driejarig on
derhoud der Rijks zee- en havenwerken op het
eiland Marken, geraamd oj> 9000 's jaars Min
ste inschrijvers daarvoor waren de lieeren 1.
Oldenburg te Bergen en H. Nottelman te Scliooil,
voor f 715o.
Het te Luik verschijnenden dagblad la
Meuse maakt met veel lof [;ewag van eene
nieuwe uitvinding van den lieer Smulders te
Maastricht, waardoor het klokKenmei tot zijne
kleinste afmeting is gebracht en thans ook voor
kasteden en villa's kan dienen. De klokken van
dit nieuwe carillon zijn loodrecht geplaatst be
slaan weinig ruimte en zijn van eene voortref
felijke metaal compositie.
Door de ainbachts vroutv te Heenvliet
is tot predikant bij de Herv: gemeente aldaar
verkozen de heer F. Pijper, theol, Gandidaat te
Lt-ijden.
I.RIJDEN 16 December, Dooi de alhier
zitting hebbende Comuiisie voor bet geneeskn 11-
dig staats examen zijn beden bevorderd tot
arts de heeren R. Freriks en G. A. van Geij-
tenbeek, doctorandi: en voor bet eerste gedeel
te toegelaten de lieer I. J. Pb. C. Bartolot t,
liijnders candidaat arts.
OEGSTGEEST, 17 December. Gisteren
ging op den weg van hier naar Leijden een
paard voor eene Vigelante hespannen, schrikken
de voor den Stoomtram op den hol, en slinger
de het rijtuig met zulk een kracht tegen een
boom dat Int bijna geheel uit elkander vloog
De beide personen die er in zaten hebben her
aan hun bedaaidheid te danken dat zij er zon.
der letsel bekomen te hebben al kwamen.
Aan de Leijdsche universiteit is den 17
uiterst nauwkeurig -geregeldaamvijzingen en
schikkingen van allerlei aard toonden aan
hoezeer hij na zijn dood voor haar gezorgl
Avenschte te zienhij had alles zoo vastgesteld
dat zij niet in handen kon vallen van den
zaakAvaarnemer, dien hij haar aanraadde. Hij
gaf haar volle vrijlieid om met haar vermo
gen te doen wat zij Avilde, op voorwaarde dat
de Zalrrenburg in haar persoonlijk bezit zou
blijven en dat het later als een erfdeel in
handen harer kinderen moest komen.
Dit was zijn uitdrukkelijk verlangen dat hij
haar schriftelijk had achtergelatenin zijn
testament was zelfs niet het kleinste legaat
voor den een of ander bestemd, geen groet,
geen gedachte, geen herinnering van menschen,
die hem eens (herbaar geweest waren.
Wordt vervolgd.
