Jj,£KH8KN- MIIIW DONDERDAG 20 APRIL. MVA Ao. 1882. No. 1522 Bekendmaking. |og eene Bijdrage tot deleer van de waarde des tijds 26stc Jaar^,*hv SCHAKER COURANT. Dit blad Verschijnt drie maal per week Maartdag Woensdag- en Zaturdagavovd. Bij inzending (ot s middags 12 ure wol-den Advertentièn in hel ecrsfuitkómerde nummer geplaatst. Ingezonden Ad-ken een dag vroeger. ijs per jaar f 3Franco per post f 3 .01) Afzonderlijke nummers 0.05. ■Adveiienficii van éen tot vijf regels 0.75. iedere regel tneèr f 0.15. Groote let érs worden naar plaatsruimte berekend. (Burgemeester en Wethouders van Sckagen '.Gelet op artikel 9.65 der Gemeentewet; Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat iel door Hoeren Gedeputeerde Htaten op den n Maart 18S2, goedgekeurde kohier van den ofdelijken omslag dezer gemeente, en dat voor belasting op de honden, dienst 1882, gedu e vjjt maanden ter Secretarie der gemeente (oor een ieder ter lezing is nedergelegd Bezwaren tegen den aanslag kunnen, binnen maanden na den dag der uitreiking van het anslagbiljethij den Raad op ongezegeld papier orden ingebragt. Schagen, den 11 April 1882. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGEN BERG. •De Secretaris, DENIJS. ui. [John Britton, een Engelsch schrijver van !n tweeden rang en schrijver van verschei- me werken over bouwkunstwerd te Kings- in Whitshill in eene armzalige hut gebo- Omdat zijn vader vroegtijdig stierf genoot I als knaap siechts zeer sober onderwijs maar [8 te meer zag hij slechte voorbeelden voor fc Gedurende vele jaren was hij tegen een rig loon kelderknecht bij een wijnkooper ter werd hij klerk bij een advocaat. Gedu lde zijne vrije uren oefende hij zich echter 'Jtig in het schrijven en bezocht de boeken- flletjes waar hij veel las in de leerrijke ge- iften die de arme iongen zich niet kon aan- pp T d O atten In zijn schamele en sombere woning leerde hij gedurende de koude winderda- gewoonlijk te bed, omdat hij de benoo- le brandstof, om zijne [kamer te verwar- 1. niet kon bekostigen. Toen hij achten- ntig jaren oud was schreef hij zijn eerste onder den titel „de avontuurlijke reizen Pizarro." Van toen af tot zijnen dood een tijdvak van 58 jaren besteedde DOOR fiOLO HMIJIIAIR X. dacht aan zijn onwerkzaam leven, aan gedwongen rust, aan die lange, lange da- <he elkander opvolgden altijd hetzelfde! img smartelijk verlangen kwam bij hem op Giet licht en de schoonheid der natuur en de Handigheid en te midden van dit alles 8g zich het beeld van een jonge zaclite bij hem op, met goudblond haar en "de kinderoogen. rioüejj,, verloren was dat alles voor hem z*j- De gezellin worden van een blinde lang leven 0 neen; het zou een 'ge wreede wensch zijn, aan zijne z°u het zonnehcht ook Voor haar niet toen. f'j blijven te zamen, gij cn ik,' zcide hij bij voortdurend aan moeitevollen letterkundi gen arbeid. liet geheel getal door hem ge schreven boeken bedraagt 87. Daarvan zijn de „antiquiteiten der Engelsche kathedralen," in veertien deelen, een prachtwerk van blijvende waarde. Een ander merkwaardig voorbeeld van vlijt en volharding biedt Lord El don, de latere zeer verdienstelijke Lord kanselier van Enge land. Hij was de zoon van een steekolenkoop- man te Newcastle aan de Tijne en als knaap een groote deugniet; zijn 'voornaamste amu sement bestond in het plunderen van vrucht- boomen en dikwerf werd hij door zijnen vader wegens die onhebbelijkheid zwaar getuchtigd. Om van den knaap nog iets te maken, nam zijn oudere broeder, die te Oxford eene beurs had gekregen, hem bij zich en het gelukte dezen voor hem eene vrije plaats aan een der colleges te verkrijgen. Maar toen hij met de vacantie naar huis kwam, Werd hij verliefd op een meisje, dat hij schaakte en huwde. Hierdoor verloor hij zijne plaats in Oxford en natuurlijk tevens het uitzicht op zijne loop baan als geestelijke. Hij was dus gehuwd, had niets en kon niets. Toen dwong de nood hem, om tot inkeer te komen John Scott, zoo heette hij destijds nog, legde zich nu toe op de studie der rechtsgeleerheid en schreef aan een vriend„Ik heli een zeer groot waag stuk bedreven, met te trouwen, maar het is mijn vaste voornemen, 0111 hard te werken, om voor de vrouw, die ik liefheb, te zorgen" Hij ging vervolgens naar Londen en studeer de er in de rechten. Hij werkte van 's mor gens vier uur tot laat in den nacht, en bond zich dan een natten handdoek om het hoofd, om wakker te blijven. Omdat hij te armwas, 0111 bij een advokaat de lessen te kunnen betalen, schreef hij drie foliodeelen van eene verzameling van rechtsuitspraken ter laatster instantie af. Eindelijk werd hij dan ook advo kaat, doch zijne ontvangst was het eerste jaar zijner vestiging als advokaat, zeer gering, omdat hem bijna geene andere zaken werden toegewezen dan armenzaken. Toen hij echter in een moeilijk proces, ter laatster instantie de zege behaalde, oogstte hij het lóón zijner met zooveel moeite opgegaarde kennis. Daar mede was zijn geluk gegrondvest.. Van alge- zacht, zijn hond streelende, en het trouwe dier, dat dit als eeue aanmoediging beschouw de, ging hem sneller voor. Zonder er bij te denken volgde de blinde manhij zag de wolken niet, die zich dreigend aan den hemel samen pakten, hij voelde het slechts dat het koeler werd en verheugde zich, de frissche lucht van het bosch, waarin hij nu gekomen i was, in te ademen. 1 Te huis had uien zijn afwezigheid in het geheel niet bemerktmevrouw van Zahrihgen had hoofdpijn en liet zich door Eva koele omslagen op het hoofd leggenzij wilde rus tig zijn in een stil donker vertrek en eischte dat het jonge meisje haar gezelschap zou houden, ten eiude elk harer wenschen te ver vullen. Het was drukkend heet geweest, geen geluid werd van buiten vernomen, geen blaadje aan de hoornen bewoog zich, plotseling werd liet gordijn dat voor liet geopende venster 1 hing door de wind opgeheven. Met de toe- stemming van mevrouw von Zühringen, trok heel gemis aan zaken, kwam hij, zoö als hij later zelf verhaalde, spoedig tot een jaarhjksch inkomen van 3000 pond sterling. Zijne loop baan ontwikkelde zich toen zoo snel, dat hij op 32jarigen leeftijd reeds advokaat der kroon werd bij de inspectie der rechtbanken in het Noorden voorzitter was en als vertegenwoor diger voor Weshley gekozen werd. Achter eenvolgens werd hij daarna fikskaal-generaal en procureur-generaal en verkreeg ten slotte de hoogste rechterlijke waardigheid, die dè kroon verleenen kan, het kanseliers ambt, dat hij 25 jaren bekleedde. De algemeen bekende reiziger in Afrika;. Dr. Livingstone, moest reeds op zijn tien de jaar in eene katoenspinnerij bij Glasgow zijn brood verdienen als opsteker. Voor een deel van zijn eerste weekloon kocht hij zich eene latijnsche spraakkunst en begon deze- taal te leeren, welke studie hij vervolgens in eene avondschool een geheel jaar voortzette Hij plagt tot twaalf uur des nachts en som tijds ook langer op te blijven, om zijne lessi h van buiten te leeren, ofschoon hij eiken dag 's morgens om zes uur op het werk aiu de fabriek moest zijn. Daarenboven las hij alle wetenschappelijke boeken, die hij krijgen kon. Zelfs midden tusschen het alarm der machi nerie zette hij zijne lectuur voort en zoo ver wierf hij zich reeds in zijne prille jeugd ve- lerlij nuttige kennis Later woonde hij de col leges over [geneeskunde, Grieksch en godge leerdheid te Glasgow bij, terwijl hij den ove rigen tijd als katoenspinner werkte. Bij al deze pogingen werd hij door niemand ook zelfs niet met de geringste stoffelijke onder steuning geholpen. Nadat hij zijne studie in de geneeskunde had voltooid, schreef hij zijné latijnsche dissertatie, deed met glans zijn exa men en werd als practiserend geneesheer op genomen in het genootschap van geneesheé- ren en heelmeesters Toen bood hij zijne dien sten aan het Londensche Zendeling genoot schap aan, dat hem naar Afrika Zond, waar hij in het jaar 1840 aankwam. Wat hij in Afrika deed en hoe hij er werkte, weet de geheele beschaafde wereld In de maand April 1876 stierf te New York Alexander Stewart, die de rijkste man van zijn tijd was in de Vereenlgde Staten Eva het op, en eerst nu zag zij de dreigende onweerswolken aan den hemel. De wind ver hief zich meer en meer, hij rawschte dooi- boom en boscb, deed de takken hangen er» het zand opstuiven tot in de vensters. Het onweder kwam met vreeselijke snel heid uit het zuidwesten aanzetten, en terwijl Eva het venster sloot, schoot de eerste blik semstraal door de lucht. Slechts èm enkelen blik wierp zij naar de kastanjeboomen.dè plaats daaronder was reeds ledig. Waldemar liad buiten de nadering van het ónweer zekei- vroeger bespeurd dan zij 'in de besloten ruim te. Het was haar niet vreemd, dat hij naar zijn eigen kamer was gegaan; hij was meer malen alleen en bovendien had mevrouw von Ziihringen heden meer luimen dan ooit. Zoo bleef zij voor het venster staan en keek naar de bliksemstralen, die als vurige slangen door de donkere wolken kronkelden en dan voor een oogenblik alles helder verlichtten. Het was een buitengewoon zwaar onweer,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1882 | | pagina 1