Jj,£KH8KN- MIIIW
DONDERDAG
20 APRIL.
MVA
Ao. 1882.
No. 1522
Bekendmaking.
|og eene Bijdrage tot deleer
van de waarde des tijds
26stc Jaar^,*hv
SCHAKER COURANT.
Dit blad Verschijnt drie maal per week Maartdag
Woensdag- en Zaturdagavovd. Bij inzending (ot
s middags 12 ure wol-den Advertentièn in hel
ecrsfuitkómerde nummer geplaatst. Ingezonden
Ad-ken een dag vroeger.
ijs per jaar f 3Franco per post f 3 .01)
Afzonderlijke nummers 0.05.
■Adveiienficii van éen tot vijf regels 0.75.
iedere regel tneèr f 0.15. Groote let érs worden
naar plaatsruimte berekend.
(Burgemeester en Wethouders van Sckagen
'.Gelet op artikel 9.65 der Gemeentewet;
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
iel door Hoeren Gedeputeerde Htaten op den
n Maart 18S2, goedgekeurde kohier van den
ofdelijken omslag dezer gemeente, en dat voor
belasting op de honden, dienst 1882, gedu
e vjjt maanden ter Secretarie der gemeente
(oor een ieder ter lezing is nedergelegd
Bezwaren tegen den aanslag kunnen, binnen
maanden na den dag der uitreiking van het
anslagbiljethij den Raad op ongezegeld papier
orden ingebragt.
Schagen, den 11 April 1882.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. LANGEN BERG.
•De Secretaris,
DENIJS.
ui.
[John Britton, een Engelsch schrijver van
!n tweeden rang en schrijver van verschei-
me werken over bouwkunstwerd te Kings-
in Whitshill in eene armzalige hut gebo-
Omdat zijn vader vroegtijdig stierf genoot
I als knaap siechts zeer sober onderwijs maar
[8 te meer zag hij slechte voorbeelden voor
fc Gedurende vele jaren was hij tegen een
rig loon kelderknecht bij een wijnkooper
ter werd hij klerk bij een advocaat. Gedu
lde zijne vrije uren oefende hij zich echter
'Jtig in het schrijven en bezocht de boeken-
flletjes waar hij veel las in de leerrijke ge-
iften die de arme iongen zich niet kon aan-
pp T d O
atten In zijn schamele en sombere woning
leerde hij gedurende de koude winderda-
gewoonlijk te bed, omdat hij de benoo-
le brandstof, om zijne [kamer te verwar-
1. niet kon bekostigen. Toen hij achten-
ntig jaren oud was schreef hij zijn eerste
onder den titel „de avontuurlijke reizen
Pizarro." Van toen af tot zijnen dood
een tijdvak van 58 jaren besteedde
DOOR
fiOLO HMIJIIAIR
X.
dacht aan zijn onwerkzaam leven, aan
gedwongen rust, aan die lange, lange da-
<he elkander opvolgden altijd hetzelfde!
img smartelijk verlangen kwam bij hem op
Giet licht en de schoonheid der natuur en de
Handigheid en te midden van dit alles
8g zich het beeld van een jonge zaclite
bij hem op, met goudblond haar en
"de kinderoogen.
rioüejj,, verloren was dat alles voor hem
z*j- De gezellin worden van een blinde
lang leven 0 neen; het zou een
'ge wreede wensch zijn, aan zijne
z°u het zonnehcht ook Voor haar niet
toen.
f'j blijven te zamen, gij cn ik,' zcide hij
bij voortdurend aan moeitevollen letterkundi
gen arbeid. liet geheel getal door hem ge
schreven boeken bedraagt 87. Daarvan zijn
de „antiquiteiten der Engelsche kathedralen,"
in veertien deelen, een prachtwerk van blijvende
waarde.
Een ander merkwaardig voorbeeld van vlijt
en volharding biedt Lord El don, de latere
zeer verdienstelijke Lord kanselier van Enge
land. Hij was de zoon van een steekolenkoop-
man te Newcastle aan de Tijne en als knaap
een groote deugniet; zijn 'voornaamste amu
sement bestond in het plunderen van vrucht-
boomen en dikwerf werd hij door zijnen vader
wegens die onhebbelijkheid zwaar getuchtigd.
Om van den knaap nog iets te maken, nam
zijn oudere broeder, die te Oxford eene beurs
had gekregen, hem bij zich en het gelukte
dezen voor hem eene vrije plaats aan een der
colleges te verkrijgen. Maar toen hij met de
vacantie naar huis kwam, Werd hij verliefd
op een meisje, dat hij schaakte en huwde.
Hierdoor verloor hij zijne plaats in Oxford en
natuurlijk tevens het uitzicht op zijne loop
baan als geestelijke. Hij was dus gehuwd,
had niets en kon niets. Toen dwong de nood
hem, om tot inkeer te komen John Scott,
zoo heette hij destijds nog, legde zich nu toe
op de studie der rechtsgeleerheid en schreef
aan een vriend„Ik heli een zeer groot waag
stuk bedreven, met te trouwen, maar het is
mijn vaste voornemen, 0111 hard te werken,
om voor de vrouw, die ik liefheb, te zorgen"
Hij ging vervolgens naar Londen en studeer
de er in de rechten. Hij werkte van 's mor
gens vier uur tot laat in den nacht, en bond
zich dan een natten handdoek om het hoofd,
om wakker te blijven. Omdat hij te armwas,
0111 bij een advokaat de lessen te kunnen
betalen, schreef hij drie foliodeelen van eene
verzameling van rechtsuitspraken ter laatster
instantie af. Eindelijk werd hij dan ook advo
kaat, doch zijne ontvangst was het eerste jaar
zijner vestiging als advokaat, zeer gering,
omdat hem bijna geene andere zaken werden
toegewezen dan armenzaken. Toen hij echter
in een moeilijk proces, ter laatster instantie
de zege behaalde, oogstte hij het lóón zijner
met zooveel moeite opgegaarde kennis. Daar
mede was zijn geluk gegrondvest.. Van alge-
zacht, zijn hond streelende, en het trouwe
dier, dat dit als eeue aanmoediging beschouw
de, ging hem sneller voor. Zonder er bij te
denken volgde de blinde manhij zag de
wolken niet, die zich dreigend aan den hemel
samen pakten, hij voelde het slechts dat het
koeler werd en verheugde zich, de frissche
lucht van het bosch, waarin hij nu gekomen
i was, in te ademen.
1 Te huis had uien zijn afwezigheid in het
geheel niet bemerktmevrouw van Zahrihgen
had hoofdpijn en liet zich door Eva koele
omslagen op het hoofd leggenzij wilde rus
tig zijn in een stil donker vertrek en eischte
dat het jonge meisje haar gezelschap zou
houden, ten eiude elk harer wenschen te ver
vullen. Het was drukkend heet geweest, geen
geluid werd van buiten vernomen, geen blaadje
aan de hoornen bewoog zich, plotseling
werd liet gordijn dat voor liet geopende venster
1 hing door de wind opgeheven. Met de toe-
stemming van mevrouw von Zühringen, trok
heel gemis aan zaken, kwam hij, zoö als hij
later zelf verhaalde, spoedig tot een jaarhjksch
inkomen van 3000 pond sterling. Zijne loop
baan ontwikkelde zich toen zoo snel, dat hij
op 32jarigen leeftijd reeds advokaat der kroon
werd bij de inspectie der rechtbanken in het
Noorden voorzitter was en als vertegenwoor
diger voor Weshley gekozen werd. Achter
eenvolgens werd hij daarna fikskaal-generaal
en procureur-generaal en verkreeg ten slotte
de hoogste rechterlijke waardigheid, die dè
kroon verleenen kan, het kanseliers ambt, dat
hij 25 jaren bekleedde.
De algemeen bekende reiziger in Afrika;.
Dr. Livingstone, moest reeds op zijn tien
de jaar in eene katoenspinnerij bij Glasgow
zijn brood verdienen als opsteker. Voor een
deel van zijn eerste weekloon kocht hij zich
eene latijnsche spraakkunst en begon deze-
taal te leeren, welke studie hij vervolgens in
eene avondschool een geheel jaar voortzette
Hij plagt tot twaalf uur des nachts en som
tijds ook langer op te blijven, om zijne lessi h
van buiten te leeren, ofschoon hij eiken dag
's morgens om zes uur op het werk aiu de
fabriek moest zijn. Daarenboven las hij alle
wetenschappelijke boeken, die hij krijgen kon.
Zelfs midden tusschen het alarm der machi
nerie zette hij zijne lectuur voort en zoo ver
wierf hij zich reeds in zijne prille jeugd ve-
lerlij nuttige kennis Later woonde hij de col
leges over [geneeskunde, Grieksch en godge
leerdheid te Glasgow bij, terwijl hij den ove
rigen tijd als katoenspinner werkte. Bij al
deze pogingen werd hij door niemand ook
zelfs niet met de geringste stoffelijke onder
steuning geholpen. Nadat hij zijne studie in
de geneeskunde had voltooid, schreef hij zijné
latijnsche dissertatie, deed met glans zijn exa
men en werd als practiserend geneesheer op
genomen in het genootschap van geneesheé-
ren en heelmeesters Toen bood hij zijne dien
sten aan het Londensche Zendeling genoot
schap aan, dat hem naar Afrika Zond, waar
hij in het jaar 1840 aankwam. Wat hij in
Afrika deed en hoe hij er werkte, weet de
geheele beschaafde wereld
In de maand April 1876 stierf te New
York Alexander Stewart, die de rijkste
man van zijn tijd was in de Vereenlgde Staten
Eva het op, en eerst nu zag zij de dreigende
onweerswolken aan den hemel. De wind ver
hief zich meer en meer, hij rawschte dooi-
boom en boscb, deed de takken hangen er»
het zand opstuiven tot in de vensters.
Het onweder kwam met vreeselijke snel
heid uit het zuidwesten aanzetten, en terwijl
Eva het venster sloot, schoot de eerste blik
semstraal door de lucht. Slechts èm enkelen
blik wierp zij naar de kastanjeboomen.dè
plaats daaronder was reeds ledig. Waldemar
liad buiten de nadering van het ónweer zekei-
vroeger bespeurd dan zij 'in de besloten ruim
te. Het was haar niet vreemd, dat hij naar
zijn eigen kamer was gegaan; hij was meer
malen alleen en bovendien had mevrouw von
Ziihringen heden meer luimen dan ooit.
Zoo bleef zij voor het venster staan en keek
naar de bliksemstralen, die als vurige slangen
door de donkere wolken kronkelden en dan
voor een oogenblik alles helder verlichtten.
Het was een buitengewoon zwaar onweer,