reeds brieven van adeldom verkregen en was
hem een gouden eerepenning, aan een keten
van groote waarde hangende, vereerd geworden.
In 1666 behaalde hij in den beroemden vier-
daagschen zeeslag de overwinning en bestookte
in het volgende jaar de Engelschen in hun eigen
land op de Teems. Zeven jaar later in 1673
verdreef hij de sterke Engeïsche vloot van onze
kusten en verwierf zich den eernaam van Red
der des Vaderlands, en toen hij zijne oveiige
dagen in rust in zijn famielje wilde doorbren
gen., werd hij door de Staten op verzoek van
den Koning van Spanje in 1676 met het opper
bevel over de vlootdie tegen de Fransche vloot
in de Middellandsche ree ter hulpe van Spanje
afgezonden werd, belast Dat was eene eere
waarvan hij gaarne verschoond gebleven was;
maar waarvan men hem niet wilde verschoonen
Dat was zijn laatste tocht. Een tocht, waarop
niet alleen zijne reeds bekende dapperheid,
maar ook zijne vroomheid en zijne belangstel
ling in den Godsdienst blijken zou.
Toen hij met zijn vloot te Napels gekomen
was, bezocht hij, onder geleide van den On
derkoning, -ook de galeien en vernam nu van
den scheepspredikant Westhovius, dat drie en
twintig Hongaarsche predikanten, om des ge-
loofswille vervolgd, op die galeien als slaven
moesten roeien en dat zij smeekten, dat de
beroemde de Ruyter zoo mogelijk hunne
verlossing mocht bewerken. Dadelijk was de
Ruyter gereed om zijn best daartoe te doen
en niet zonder groote moeite slaagde hij er
in hunne invrijheidstelling te bewerken. Jam
merlijk zagen de ongelukkigen er uit, toen zij
bij den Admiraal aan boord kwamen om hem
onder het storten van tranen te bedanken,
waarop de Ruyter antwoordde: dankt God;
ik heb niet meer gedaan, dan ik schuldig
wasEerst werden zij op de vloot verdeeld
en later met een Engelsch schip naar Venetië
gezonden. Vandaar begaven ze zich naar Ne
derland en later naar hun vaderland Honga-
rijë. Waar zij kwamen spraken ze over de
góedheid en de liefde van de Ruyter en nog
na twee honderd jaren was de gedachtenis
aan die daad bij de Hongaarsche predikanten
zoo levendig, dat. zij ten bewijze daarvan in
het jaar 1876 op den dag der bevrijding
zelve een schrijven aan de Theologische Fa
culteit te Utrecht gericht hebben, waarbi
nogmaals den dank voor 't geen de Ruyter
voor twee honderd jaren deed, werd uitge
sproken. v
Twee malen gerankte de Ruyter met de
Fransche vloot onder du Quesne slaags en
beide keeren was hij overwinnaar. Maar in
den laat6ten slag werd hij zoo zwaarg ewond,
dat hij na een lijden van zeven dagen op den
29sten April 1676 overleed. Zijn sterfbed was
voorbeeldighier toonde hij het, dat een
Christen ook een held kan zijn, al komt de
dood hem niet op het zoogenaamde veld van
eer verrassen. Kalm en gelaten ging hij in 't
vertrouwen op de liefde van zijnen Ileilanc
den dood tegen. Psalmversen waren zijn troost,
het gebed was hem eene verkwikking.
Zoo stierf de man, die uit de laagste krin
gen der maatschappij door eerlijkheid, zede-
ijkheid en goede trouw zich tot de hoogste
waardigheden had weten te verheffen. De
man die onzen roem bij de vreemden blijft
handhaven, ook na zijnen dood, want waar
men eene zeemacht heeft en kent, daar spreeki;
men ook, en zal men blijven spreken van
Michiel Adriaanszoon de Ruyter.
Binncnlanrisch Nieuws.
zeer haar luimigheid en onredelijke eischen,
haar gebrek aan erkentelijkheid, hem hadden
geërgerd. Als waren ze oude vrienden, als
sprak het van zelf dat zij te zamen een mor
genwandeling maakten, zoo gingen deze twee
menschen, die elkander den vorigen dag voor
het eerst hadden ontmoet, naast elkander
voort, en Hélène was niet weinig verbaasd,
toen haar meer bedachtzame metgezel haar
eindelijk op het late uur opmerkzaam maakte.
We moeten nog een half uur loopen
vóór we te huis zijn, waarschuwde hij. Ge
zult nog toilet moeten maken voor de
table d'hote; dus kunnen we niet langer hier
blijven.
Hoe vervelend! zeide het jonge meisje
misnoegd. Hoe gaarne zou ik het diner in de
steek laten om wat langer hier aan het strand
te blijven!
Om over een uur hongerig, vermoeid
en ontevreden met mij naar huis te gaan,
met het bepaalde voornemen om nooit meer
een morgenwandeling te doen, die u een
goed middagmaal kostte.
Hélène glimlachte. Deze schertsende, vrien-
Men schrijft ons uit Enschede dd. a3 Juli-
Janrliiks maken de leerlingen van de hoogste
klasse der fabrieksschool alhier onder geleide
van de onderwijzers en de commissarissen dier
school een uitstapje naar Munster. Gisteren had
dit pleziertochtje weder plaats. Wanneer men
weet, dat dit reisje geheel en al bekostigd wordt
door fabrikanten, zal men begrijpen, dat hier
nogal belangstelling voor «Ie fabriekarbeiders
getonden wordt. En voor onze jeugdige fabriek
arbeiders biedt zulk een tochtje zeer vele ge
noegens aan, die dan ook dankbaar door hen
gewaardeerd worden. Het prachtige weder van
dien dag bracht allen in een pleizierige stem
ming. Na aankomst te Munster trok de stoet
door de hoofdstraten en werden de merkwaar
Hipste gehouwen bezichtigd. In den Dierentuin
wachtte hen een smakelijk ontbijt. ervolgens
ging men een kijkje nemen in t Museum boren
de restauratiezaaL Na een poosje gerust te heb
ben, trok men weder door Munster, om de
Uberstrasser. Dom en Lambertikerk j te bezich
tigen. Een welbereid middagmaal in den Die
lentuin smaakte allen na deze flinke wandeling
overheerlijk.
Na het diner werd het zoo zoetjes aan tijd
om 't station optezoeken. Onderweg werden nog
eenige -inkoopen gedaan voor ouders, broers of
zusjes, die men ook te midden van de feestvreugde
niet vergat.
Toen des avonds de trein aan 't station te
Enschede arriveerde, was dsn leerlingen eene
aangename verrassing bereid, daar zij door de
muziek der stedelijke schutterij en eenige jonge
lieden met fakkels en lampions werden opge
wacht terwijl eene breede schare van belang
stellenden zich als het ware verdrong om ge
tuige van de feestelijke stemming te zijn Nu
zette de stoet zich in beweging, voorafgegaan
door het muzziekkorps en den optocht met fak
kellicht, tot men op de Groote markt stand
hield. Hier werd door den heer T. P- Scholten
een der commissarissen, eene hartelijke toespraak
gehouden, waarbij hij den wensch uitsprak dat
deze genoegelijke dag nog lang in dankbare her
inr.ering mocht blijven. Nog geheel en al vervuld
van het gesmaakte genoegen keerde men huis
waarts
Verleden Maandag kwam zekere V., koop
man te bergen op Zoom, met een kar, welke
door 5 sterke honden werd getrokken en met
kersen en ander fruit geladen was, in den vroe
gen ochtend in de Dambi ngstraat te Antwerpen
aan. Nadat •''j eenige goederen bij een winke
lier bad afgegeven, trok hij mei zijn gespan
naar de St. Jansplaats, waai hij eenige uren
larer zijn waar aan den man had gebracht, V.
hond honden en kar aan een boom vast
en trok de stad in om eenige boodschappen te
doen. Bij zijn terugkomst evenwel vond hij
honden en kar, bijna zijn geheele fortuin, spoor
loos verdwenen, en tot nn toe is de politie er
nog niet in geslaagd aan den Hollander zijn
gespan terug te geven.
Te Geleen heeft men dezer dagen< bij het
doen van herstellingen aan een huis, op een
meter onder den giond, een grooten bewerkten
steen gevonden, waarschijnlijk een Romeinsch
graf. De steen heeft den vorm van een langwer
pigen hak, en is lang i,8o, breed I,i5 en hoog
o,8o meter, terwijl de diepte verschilt van o,4o
tot o,c55 meter, bet de';sel of dekstuk is 0,20
meter dik.
Rondom den steen vond men nog de volgen
de voorwerpen1 een groote aarden kruik of
urne met 2 ooren (iets beschadigd)2 twee
kleinere dito, zonder ooren (ongeschonden); 3
eene groote aaiden kruik of kan met een oor
^onbeschadigd); 4- vijf aarden schotels, gemaakt
zan terra Samos verschillend formaat en groot
(lelijke toon had zij nog niet van haar ern-
stigen metgezel gehoord. Hoe welluidend was
zijn lach, hoe schalks konden zijn diepe blauwe
oogen vonkelenTegen haar gewoonte gaf zij
onmiddelijk gehoor aan ziji.e waarschuwing.
Wij zullen weer samen naar het strand
gaan, niet waar?" vroeg zij met onweerstaan-
bare lieftalligheid, terwijl zij gebukt de lage
huisdeur binnentraden. En zonder zijn ant
woord af te wachten, dat natuurlijk toestem
mend moest luiden, ging zij naar haar ka
mer om zich, met minder zorg dan gewoon
lijk, te kleeden voor de table d'hote.
Met een glimlach op de lippen stak zij
de laatste strik vast en zeide
- 't Was toch een goede inval van mij
naar Sylt te gaan.
<e {ongeschonden]; 5. vijf urnen [van fijne
stof en kleiner als voormelde urnen,; rtr)(j e
ling verschillende in grootte en vorm ra|i„ r
'11i c I I_...i„„ L-i n°n
geschonden], 6. een klem aarden kruikje en n
je [geheel]; 7. een klein fijn aarden bakje of ko
me,je, gelijkende op een suikerbak [onliescl^
digd]; 8. De stukken van een bronzen vergu|,|e
raas; 9 een klotnp ijzer (gegoten) waarscl.n"
lijk gediend hebbende tot wapen; thansdoorv
ten van roest.
In de bak bevond zich het volgende: j j
stukken van twee prachtige waterkruikjes 0!
karaften van fijn glas; 2. de stukken van ee
drinkbeker of bocual; 3 de stukken van e
spiegel van zwart glas; 4 een aarden lam^"
5 een tranenfleschje (heide onbeschadigd); g
zilver geëmailleerd zalf pot]e [ongeschonden".
7 een bronzen (misschien gouden) beenrin
ook scheenring genaamd; 8 een bronzen (0oj!
misschien gouden) lampje om wierook te branden
9 een onbeschadigd tablet van fijne steen; toeen
étui of koker vo< r schrijfbehoeften; n een naai
denkoker en haarnaalden; 12 een muntspecie
waarschijnlijk goud, i3 een bronzen haarkam
Waarschijnlijk heeft een en ander voor veó
zamelaars van oudheden groote waarde. Het p»
vondene zal aan de beoordteling van deskundigen
worden onderworpen
De jaarlijksche harddraverij van wege de
afdeeling 's Gravenhage der Hollandsche \laat
schappij van landbouw had gisteren met groot
succes plaats.
Vijftien paarden dongen naar den prijs »an
f 35o en de premiën van f 100 en f 5o
Na een harden kamp wetd de prijs behaald
door Diana van den heer Jurgens, te Oss, pikeur
.1. G. de Boer, de eerste premie, f 100 door de
Koningin van den heer G. Bees, te Dordrecht
pikeur J. Smits, en de tweede premie, f 50'
door Susanna van den heer C. Paarlberg, te
/lijpe, pikeur J. Koster.
Onder voorzitterschap van den heer Biich
ner. arrondissemen's schoolopziener, hield de
onderwijzersvereeniging tn het arrondissement
Helder den 20 te Schagen hare jaarlijksche
vergadering. Nadat door den voorzitter de leden
waren welkom, geheeten, werden de lieeren
Visser en Slangen, aftredende bestuursleden, bij
acclamatie herkozen, waarna men tot de behan
deling der op de agenda voorkomende punten
overging; liet lierlialingsonderwijs ten platten
lande; schoolfeesten zijn in strijd met eene ge
zonde opvoedkunde; een jaar ondervinding in
zake het onderwijs in de handwerken; de zang
methode Chevc Een en ander gaf tot levendige,
discussie aanleiding
Buitengewoon groot is de hoeveelheid hooi
door de Frie-che landbouwers reeds binnenge
haald, en nog te oogsten. Daarmede in overeen
stemming is de opbiengst van boter, zoodat,
volgens de deskundigen, de Fries-die boeren mo
gen worden gerekend elk 2 vaten boter (vierde
vaten of kinnetjes natuurlijk) per week te ina
keu, de grocte en kleine veehouders dooreen
genomen. Onder de groote boeren zijn er, die
tegenwoordig vier vat boter ter markt brengen
en daar de prijzen zeer voldoende mogen heeten'
zal dit jaar wel gedeeltelijk vergoeden, wat er
in vorige jaren schade geleden is. Het koolzaad
wordt geoogst en levert over het geheel veel
op. Hier en daar ziet men de gerst reeds op
het veld liggen, hetgeen buitengewoon vroeg is.
Hoorn, 23 Juli Dinadag 18 Juli jl. werd hier
een eigenaardig 'eest gevierd door tien oude
vronwtjes (de elfde was ongesteld) waarvan 3
meer dan 80 pnen tellen. Het gold liet MO
joi'ig bestaan van het zoogenaamde Cluas Stapels
Vrouvveuhofje. 18 Juli 1682 werd de eerste -leen
gelegd door jonker Martinus Blok kei, eenige
zoon van Joan Blokker, "premier regeereiids
Burgemeester en Baad der stad Hoorn" en van
Julli Anihonia Living. De stichters \var6u Ja"
Een meisje als Hélène, kon, ondanks de
talrijkheid van het badgezelsehap, niet onop-
gemerkt blijven. Zooals bij de meeste zenuw-
achtige gestellen het geval is, had verandering
van lucht en omgeving een goeden invloed
op haar gezondheid. Haar stemming werd
minder prikkelbaar en ieder weet hoeveel goed
geluimdheid bijdraagt tot beterschap,
De jonge dame vermeed met opzet in nadere
aanraking te komen met de andere badgasten.
Het was immers juist de omgang met men
schen uit haar eigen kring geweest, die haar
eerst naar den geest en later ook lichamelijk
ziek had gemaakt. Hier waar zij niet gedwon
gen was met hen om te gaan, genoot zij '|aar
hartelust van haar vrijheid en verijdelde zij op
korte, dikwijls onvriendelijke wijze, elke po'
ging van anderen om met haar in kennis te
komen.
Een natuurlijk gevolg van deze handelwi]2®
was, dat zij langzamerhand het voorwerp w'er
van den goedhartigen of bijtenden spot, zoo
wel van mannen, die door haar koele hou
ding tegenover hen waren beleedigd, als vilji
vrouwen, die haar noch haar schoonheid, 110c
haar voorname manieren, noch haar élegan
toiletten konden vergeven.
Dat het eenige gezelschap, waarin zij Sezic^
werd, dat van den jongen kapitein was, ni
wien zij, volgens de magere juffrouw v
middelbaren leeftijd, reeds op de stooru
