mi- NiEüws- mimmm. land eauwslaö.
DINSDAG
31 OCTOBER.
T H I
Ao 1852
26ste Jaargang
No 1605.
Buitenlanclsch Nieuws,
Giimenlanriscli Nieuws.
v
NCHAUEla COURANT.
Dit blad verschijnt drie maal per week. Maandag
Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot
's middags 12 lire worden Advertenliën in het
eersfnitkomende nummer geplaatst. Ingezonden
stukken een dag vroeger.
Prijs per jaar f 3Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertenticn van een tot vijf regels 0.75.
iedere regel meer f 0,15. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend.
PE A.3SX KEIJK-
Parijs 28 Oct Dagelijks rukt de politie de
dijnamiet plakkaten van de muren af. Het schijnt
in Frankrijk's boezem er tegenwoordig weder zeer
stormachtig uit te zien. Men hoort en leest bijna
van niets anders dan van: „in de lucht laten
springen. "De dijnamiet bende in Frankrijk staat
in nauw verband of is een onderdeel der Soci
alisten. Het socialisme heeft zijn zetel te Ge-
nève en daaruit hare vertakkingen over geheel
Frankrijk niet alleen, maar ook over geheel
Europa.
Het ziet er hier alles behalve rooskleurig uit.
Het Elysée en de andere openbare gebouwen
worden ten strengste bewaakt. Yele particuliere
personen laten hunne kelder-vensters tocmetselen.
De Regeering heeft nu een wet uitgevaardigd
op het gebruik van dijnamiet en heeft verder
besloten naar Montceau-Les-Mines eene bezetting
te zenden. Daar is het brandpunt der Dijna
miet bende.
Parijs 28 Oct. De Beij van Tunis is dezen
nacht gestorven. Zijn wettelijke opvolger Ali
Beij heeft de teugels van het bewind in handen
genomen.
Parijs 28 Oct. Generaal "VYolseleij kwam
gisteren van uit Egijpte hier aan.
EGYPTE^
Londen 27 Oct. Niet alleen Arabi Pacha,
maar ook Ali Fehmi en Abbelul zullen door de
heeren Broadleij en Napier verdedigd worden,
dus het geheele driemanschap, dat de Egyptische
beweging op touw heeft gezet. Daarentegen is
van Mahomed Barudi Pacha en van Tulba Pacha
bewezen dat zij deel genomen hebben aan de
brandstichting te Alexandrië en is hun daarom
de verdediging door Broadleij en Napier ontzegd.
De drie begunstigde heeren ioopen natuurlijk
over van dankbaarheid jegens de heeren Broad
leij en Napier en de Engelsche natie. Alle drie
getuigen zij in hunne gevangenis mishandeld te
zijn.
met
bestond uit 14 nummers, allen van beroemde
meesters.
Do Harmonie opende het Concert, zoowel in
het begin als na de pauze. Waarlijkindien wj
nagaan, dat het aantal werkende leden, zoo
weinigen zijn, dan mag de Harmonie wel lof
worden toegezwaaid, voor hetgeen zij ten ge-
hoore bracht, terwijl wij bij deze den wensch
uitsprekendat algemeene deelneming der Har
monie mag ten deel vallen in den vorm: van
de noodige geldelijke en werkdadige ondersteu
ning. Zouden er in Schagen nog niet eenige
jongelui zijn die tijd en lust hebben om mee
te werken bij die Harmonie?
En Euterpe zelve?
Best gezongen, netjes gezongen!
Zoo klein zij in aantal waren, zoo groot in
uitvoering!
Het Avondlied van Joh. J. M. Verhuist,
„spreekt tot 's harten diepen grond."
De Morgen van G. A, Heinze voor Koor met
Eariton Solo. De Heer C. R. die de Barton Solo
zong, heeft een fraai en krachtig geluid, en
zal bij verdere studie het zeker tot eene flinke
hoogte brengen.
Star.dc/ien van Schubert, gezongen door den
tenor Solo, den Heer W. R. was inderdaad
gelijk het „Leise flehen" en „Rührte mit den
Silbertönen" van zijne stem onze harten.
De Blij moedige reiziger van Mendelssohn j bleek, dat de vrouw den wagen had gehuurd
Bartholdi was een jubbelhed en werd ook metvoor 5 cent, om een bed naar de boot te brem-
goede opvatting gezongen. jgen, en er toen mee doorgegaan was.
De Stem der Zee van Frans Coenen, wie, T,
die wat op muzikaal gebied bekend is, wie en Dintscher, die een reisje door Noord,
kent „de Stem der Zee" niet? Een prachtstuk, i[Heiland maakt, schrijft in de „Koln Zt& met
rrvr\r»4-ckn irvr nrar rlo r/nnwnrnneran flia hn Pw-v
zoo juist genuanceerd, zoo echt Nederlandsch
ik zou haast zeggen: zoo Oud-Nederlandsch.
Dit stuk was dan ook het glanspunt van
Euterpe. Wat zeker ook den luister van dit stuk
Liefde en Wijn waren drie nommers die
eere het concert besloten.
En wat wij geenzins mogen vergetenzijn do
twee viool-solo's van den heer J. M. Ottowelke
solo's op de piano werden begeleid door mejufvr,
D. Zullen wij, leeken op het gebied van muziek
den Meester beoordeelen Toen des heeren Otto's-
spel geëindigd was, zeide iemanddie geen dom
oor in de muziek was tot mij„ik gaf een stukje
van mijn pink als ik zoo kon spelen."
En mejufvrouw D? Wij hopen haar bij een
volgend concert weder te mogen hooren.
En nu Euterpe, gij moogtte vreden zijn over
uw werk. Ga zoo voort op den ingeslagen weg
dan zult gij ons, onder leiding van uwen waar -
digen Directeur, nog menige waarachtig genot
volle avonduren kunnen bereiden.
Bij resolutie van den Minister van marine
zijn aan de weduwen van hen, die met Zr. Ms,
monitor Adder zijn omgekomen, pensioenen
toegekend ten laste van den Staat, Voor de we
duwen van onderofficieren is het pensioen vast.
gesteld op f 200 en voor die van korporaals en
minderen op f 150 's jaars.
Gisteren ochtend werd te Overschio door
een vrouw een handwagen te koop aangeboden
en ten slotte voor ongeveer de helft van da
j waarde verkocht. Bij onderzoek door de politie
Zondag 29 Oct. 11. gaf Schagen's Mannenkoor
„Euterpe" met medewerking der Harmoniekapel
hare uitvoering in het locaal van den heer C. 1
Kos Pz. alhier.
Niettegenstaande onze verwachting van dat
Concert tamelijk hoog reeds gespannen was,
zoo heeft het Concert ons (die nog nimmer in de
gelegenheid waren geweest, Schagen's Mannen
koor te hooren), boven alle verwachting voldaan.
Het rijke, met zorg gekozene programma
Roman.
(24) van KARL HEIGEL.
„Als men mij niet geheel in den voren mfjn ontslag
geeft, speel ik. Begrijpt u de tactiek van de directie
niet? Ze hoopt tn\j in een hoek te jagen, zoodat ik
niet wil optreden. Dan ben ik het, die het contract
verbreekt, en dan behoeft ze niet met mjj af te reke
nen. Maar met bangmaken komen zij er niet. Betalen
zullen ze!"
Hoewel buiten de zon scheen en erbinnen menschen
woonden was het in die vertrekken koud, somber en
stil. Het onbehaaglijkste gevoelden beide vrouwen zich
in haar salon; zfj hadden een gevoel alsof de verdron
ken vaandrig in al die hoekjes van de sopha's met
van water druipende kleeren had gezeten. Desniette
min gevoelde de moeder zoo min als de dochter lust
die onbewoonbare vertrekken te verlaten.
Daar kwrm iemand hun een bezoek brengen, dien
zjj het liefst in 't geheel niet hadden willen zien;
Waldemar namelijk. Hij werd naar Thea's slaapkamer
grooten lof over de boerenwoningen die hij be
zichtigd heeft, die door reinheid uitmunten en
zoo veel van de boerenwoningen in Duitschland
verschillen, waar de mesthopen enz. maar voor
de deur op onaangename wijze tentoongesteld
zijn. De reiziger maakt een vergelijking tusschen
de Amerikaansche boeren en die uit Noord-
Holland, welke laatsten wel niet den zenuw-
achtigen haast en den scherpen geest der eers
ten hebben, maar sterke spieren, helder ver
stand en vasten moed bezitten. Deze log daar.
heen schrijdende menschen staan vast en stevig
op de beenen, als de storm der zee met oor-
spronkelijk geweld om hen heen woedt.
Een ingezetene der gemeente Gestel hij
Eindhoven, gaf deze week, eenige oogenblikken
voor zijnen dood, te kennen, dat onder zijn bed
een pot met geld verborgen wasnauwelijks
verhoogde, was het degelijk piano-accompagne-
ment vi n den Heer J. M. Otto, wiens spel zoo
juist den „maestro" verraadde. Wij voor ons
loopen hoog met dit liedvooral met het kwartet.
Daar zit zooveel ziel, zooveel leven, zooveel
geest in dit stuk.
Euterpe! Gij hebt u flink van uw taak ge
kweten. Allen verdient gij lof en het kwar
tet vooralmaar |in de eerste plaats onze
hulde aan den mandie geen musicus
van beroep zijnde, u bij uwe studiën zoo flink
heeft geleiddat gij dit stuk zoo naar de eischen
kondet uitvoeren. Wij meenen, uw geachter:
Directeur.
Het koor „Stille" was een waar stil leven.' was de man een lijk, toen een paar erfgenamen
De Jonge Muzikanten van Kuch, wij weten toeschotenhet stoffelijk overschot in lakens
het immersdat is en blijft altijd een aardigwikkelden en dit op een tafel nederlegdeom
lief lied. Koor en kwartet werden hier ook met ten spoedigste het bed te onderzoeken. De schat
de juiste bevalligheid uitgevoerd, Iwerd gevonden en deze moet nog al aanzienlijk
De kooren Herls liedAan de Phantasie en geweest zijn.
gevoerd, een vertrek dat in het oog e.ener theater
vorstin een tooverachtig verblijf mocht heeten. 't Was
al kant en rooskleurige zijde wat men zag; overal
heerschte een rooskleurige schemering, een welriekende
geur.
Waldemaris zuster lag in een ruime, warme, zachte
kamerjapon gehuld met een doek om het hoofd op de
sopha. Mama had het aTlerdonkerste hoekje opgezocht1
en bovendien een roodzijden voorschoot over haar go-
zicht getrokken.
De jonge man was met driftige schreden mei veel
geraas binnen getreden en bleef thans eensklaps be
sluiteloos, bijna met een beklemd gevoel in iiyn hart
staan.
Met echt vrouwe!ijken tact lieten de beide dames
hem het eerst aan het svoord.
„Ik had gedacht, dat gé mij zoudt hebben laten roe-
pen," begon hij na een oogenblik van pijnlijke stilte.
„Waarom hebt ge dat niet gedaan?"
Mat hief Thea het hoofd op. „Vóór alles verzoek ik
je wat zachter te spreken. Men kan beneden en bo
ven alles hooren wat je zegt."
Daarop herhaalde hij zijn vraag wat zachter. f
Als men je eerst moet laten roepen zei Thea.
„Verlang maar niet de stemming te leeren kennen,
waarin ik gisteren verkeerde. Ik heb veefl te overwin.
nen gehad.
„Das was hot dan nog maar goed, dat wij je thuis
lieten,
„Die spottenden toon staat .je volstrekt niet mooi."
„Och, ze staat mij niet leeiijker dan jou dien preek
toon. Ik ben moerderjarig."
„Maak me niet driftig," zei hij somher, „of
„Of wat?" vroeg Thea scherp, terwijl zy' zich hal
verwege oprichtte.
„Of ik geef je dan naam, dien de ganscho wereld je
geeft."
Daar stond ze reeds in haar volle lengte voor hem,
scheurde het verhand van haar hoofd en keek haar
broeder met trotsche blikken aan. Mama gluu-rde ver
schrikt van onder haar schort uit, maar liet die toen
zy broeder en zuster zoo heftig tegenover elkander
zag staan, onmiddellijk weèr vallen.
„Wat wil je daarmee zeggen?" trilde het van Thea's
lippen.
„Dat ge u zult te rechtvaardigen hebben! Watiser
van al hetgeen er over jou en dien ongelukkigen Hah-
ncnkamm wordt gebabbeld waar?"
Wordt vervolgd.