mi- NiEüws- mimmm. land eauwslaö. DINSDAG 31 OCTOBER. T H I Ao 1852 26ste Jaargang No 1605. Buitenlanclsch Nieuws, Giimenlanriscli Nieuws. v NCHAUEla COURANT. Dit blad verschijnt drie maal per week. Maandag Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 lire worden Advertenliën in het eersfnitkomende nummer geplaatst. Ingezonden stukken een dag vroeger. Prijs per jaar f 3Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertenticn van een tot vijf regels 0.75. iedere regel meer f 0,15. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. PE A.3SX KEIJK- Parijs 28 Oct Dagelijks rukt de politie de dijnamiet plakkaten van de muren af. Het schijnt in Frankrijk's boezem er tegenwoordig weder zeer stormachtig uit te zien. Men hoort en leest bijna van niets anders dan van: „in de lucht laten springen. "De dijnamiet bende in Frankrijk staat in nauw verband of is een onderdeel der Soci alisten. Het socialisme heeft zijn zetel te Ge- nève en daaruit hare vertakkingen over geheel Frankrijk niet alleen, maar ook over geheel Europa. Het ziet er hier alles behalve rooskleurig uit. Het Elysée en de andere openbare gebouwen worden ten strengste bewaakt. Yele particuliere personen laten hunne kelder-vensters tocmetselen. De Regeering heeft nu een wet uitgevaardigd op het gebruik van dijnamiet en heeft verder besloten naar Montceau-Les-Mines eene bezetting te zenden. Daar is het brandpunt der Dijna miet bende. Parijs 28 Oct. De Beij van Tunis is dezen nacht gestorven. Zijn wettelijke opvolger Ali Beij heeft de teugels van het bewind in handen genomen. Parijs 28 Oct. Generaal "VYolseleij kwam gisteren van uit Egijpte hier aan. EGYPTE^ Londen 27 Oct. Niet alleen Arabi Pacha, maar ook Ali Fehmi en Abbelul zullen door de heeren Broadleij en Napier verdedigd worden, dus het geheele driemanschap, dat de Egyptische beweging op touw heeft gezet. Daarentegen is van Mahomed Barudi Pacha en van Tulba Pacha bewezen dat zij deel genomen hebben aan de brandstichting te Alexandrië en is hun daarom de verdediging door Broadleij en Napier ontzegd. De drie begunstigde heeren ioopen natuurlijk over van dankbaarheid jegens de heeren Broad leij en Napier en de Engelsche natie. Alle drie getuigen zij in hunne gevangenis mishandeld te zijn. met bestond uit 14 nummers, allen van beroemde meesters. Do Harmonie opende het Concert, zoowel in het begin als na de pauze. Waarlijkindien wj nagaan, dat het aantal werkende leden, zoo weinigen zijn, dan mag de Harmonie wel lof worden toegezwaaid, voor hetgeen zij ten ge- hoore bracht, terwijl wij bij deze den wensch uitsprekendat algemeene deelneming der Har monie mag ten deel vallen in den vorm: van de noodige geldelijke en werkdadige ondersteu ning. Zouden er in Schagen nog niet eenige jongelui zijn die tijd en lust hebben om mee te werken bij die Harmonie? En Euterpe zelve? Best gezongen, netjes gezongen! Zoo klein zij in aantal waren, zoo groot in uitvoering! Het Avondlied van Joh. J. M. Verhuist, „spreekt tot 's harten diepen grond." De Morgen van G. A, Heinze voor Koor met Eariton Solo. De Heer C. R. die de Barton Solo zong, heeft een fraai en krachtig geluid, en zal bij verdere studie het zeker tot eene flinke hoogte brengen. Star.dc/ien van Schubert, gezongen door den tenor Solo, den Heer W. R. was inderdaad gelijk het „Leise flehen" en „Rührte mit den Silbertönen" van zijne stem onze harten. De Blij moedige reiziger van Mendelssohn j bleek, dat de vrouw den wagen had gehuurd Bartholdi was een jubbelhed en werd ook metvoor 5 cent, om een bed naar de boot te brem- goede opvatting gezongen. jgen, en er toen mee doorgegaan was. De Stem der Zee van Frans Coenen, wie, T, die wat op muzikaal gebied bekend is, wie en Dintscher, die een reisje door Noord, kent „de Stem der Zee" niet? Een prachtstuk, i[Heiland maakt, schrijft in de „Koln Zt& met rrvr\r»4-ckn irvr nrar rlo r/nnwnrnneran flia hn Pw-v zoo juist genuanceerd, zoo echt Nederlandsch ik zou haast zeggen: zoo Oud-Nederlandsch. Dit stuk was dan ook het glanspunt van Euterpe. Wat zeker ook den luister van dit stuk Liefde en Wijn waren drie nommers die eere het concert besloten. En wat wij geenzins mogen vergetenzijn do twee viool-solo's van den heer J. M. Ottowelke solo's op de piano werden begeleid door mejufvr, D. Zullen wij, leeken op het gebied van muziek den Meester beoordeelen Toen des heeren Otto's- spel geëindigd was, zeide iemanddie geen dom oor in de muziek was tot mij„ik gaf een stukje van mijn pink als ik zoo kon spelen." En mejufvrouw D? Wij hopen haar bij een volgend concert weder te mogen hooren. En nu Euterpe, gij moogtte vreden zijn over uw werk. Ga zoo voort op den ingeslagen weg dan zult gij ons, onder leiding van uwen waar - digen Directeur, nog menige waarachtig genot volle avonduren kunnen bereiden. Bij resolutie van den Minister van marine zijn aan de weduwen van hen, die met Zr. Ms, monitor Adder zijn omgekomen, pensioenen toegekend ten laste van den Staat, Voor de we duwen van onderofficieren is het pensioen vast. gesteld op f 200 en voor die van korporaals en minderen op f 150 's jaars. Gisteren ochtend werd te Overschio door een vrouw een handwagen te koop aangeboden en ten slotte voor ongeveer de helft van da j waarde verkocht. Bij onderzoek door de politie Zondag 29 Oct. 11. gaf Schagen's Mannenkoor „Euterpe" met medewerking der Harmoniekapel hare uitvoering in het locaal van den heer C. 1 Kos Pz. alhier. Niettegenstaande onze verwachting van dat Concert tamelijk hoog reeds gespannen was, zoo heeft het Concert ons (die nog nimmer in de gelegenheid waren geweest, Schagen's Mannen koor te hooren), boven alle verwachting voldaan. Het rijke, met zorg gekozene programma Roman. (24) van KARL HEIGEL. „Als men mij niet geheel in den voren mfjn ontslag geeft, speel ik. Begrijpt u de tactiek van de directie niet? Ze hoopt tn\j in een hoek te jagen, zoodat ik niet wil optreden. Dan ben ik het, die het contract verbreekt, en dan behoeft ze niet met mjj af te reke nen. Maar met bangmaken komen zij er niet. Betalen zullen ze!" Hoewel buiten de zon scheen en erbinnen menschen woonden was het in die vertrekken koud, somber en stil. Het onbehaaglijkste gevoelden beide vrouwen zich in haar salon; zfj hadden een gevoel alsof de verdron ken vaandrig in al die hoekjes van de sopha's met van water druipende kleeren had gezeten. Desniette min gevoelde de moeder zoo min als de dochter lust die onbewoonbare vertrekken te verlaten. Daar kwrm iemand hun een bezoek brengen, dien zjj het liefst in 't geheel niet hadden willen zien; Waldemar namelijk. Hij werd naar Thea's slaapkamer grooten lof over de boerenwoningen die hij be zichtigd heeft, die door reinheid uitmunten en zoo veel van de boerenwoningen in Duitschland verschillen, waar de mesthopen enz. maar voor de deur op onaangename wijze tentoongesteld zijn. De reiziger maakt een vergelijking tusschen de Amerikaansche boeren en die uit Noord- Holland, welke laatsten wel niet den zenuw- achtigen haast en den scherpen geest der eers ten hebben, maar sterke spieren, helder ver stand en vasten moed bezitten. Deze log daar. heen schrijdende menschen staan vast en stevig op de beenen, als de storm der zee met oor- spronkelijk geweld om hen heen woedt. Een ingezetene der gemeente Gestel hij Eindhoven, gaf deze week, eenige oogenblikken voor zijnen dood, te kennen, dat onder zijn bed een pot met geld verborgen wasnauwelijks verhoogde, was het degelijk piano-accompagne- ment vi n den Heer J. M. Otto, wiens spel zoo juist den „maestro" verraadde. Wij voor ons loopen hoog met dit liedvooral met het kwartet. Daar zit zooveel ziel, zooveel leven, zooveel geest in dit stuk. Euterpe! Gij hebt u flink van uw taak ge kweten. Allen verdient gij lof en het kwar tet vooralmaar |in de eerste plaats onze hulde aan den mandie geen musicus van beroep zijnde, u bij uwe studiën zoo flink heeft geleiddat gij dit stuk zoo naar de eischen kondet uitvoeren. Wij meenen, uw geachter: Directeur. Het koor „Stille" was een waar stil leven.' was de man een lijk, toen een paar erfgenamen De Jonge Muzikanten van Kuch, wij weten toeschotenhet stoffelijk overschot in lakens het immersdat is en blijft altijd een aardigwikkelden en dit op een tafel nederlegdeom lief lied. Koor en kwartet werden hier ook met ten spoedigste het bed te onderzoeken. De schat de juiste bevalligheid uitgevoerd, Iwerd gevonden en deze moet nog al aanzienlijk De kooren Herls liedAan de Phantasie en geweest zijn. gevoerd, een vertrek dat in het oog e.ener theater vorstin een tooverachtig verblijf mocht heeten. 't Was al kant en rooskleurige zijde wat men zag; overal heerschte een rooskleurige schemering, een welriekende geur. Waldemaris zuster lag in een ruime, warme, zachte kamerjapon gehuld met een doek om het hoofd op de sopha. Mama had het aTlerdonkerste hoekje opgezocht1 en bovendien een roodzijden voorschoot over haar go- zicht getrokken. De jonge man was met driftige schreden mei veel geraas binnen getreden en bleef thans eensklaps be sluiteloos, bijna met een beklemd gevoel in iiyn hart staan. Met echt vrouwe!ijken tact lieten de beide dames hem het eerst aan het svoord. „Ik had gedacht, dat gé mij zoudt hebben laten roe- pen," begon hij na een oogenblik van pijnlijke stilte. „Waarom hebt ge dat niet gedaan?" Mat hief Thea het hoofd op. „Vóór alles verzoek ik je wat zachter te spreken. Men kan beneden en bo ven alles hooren wat je zegt." Daarop herhaalde hij zijn vraag wat zachter. f Als men je eerst moet laten roepen zei Thea. „Verlang maar niet de stemming te leeren kennen, waarin ik gisteren verkeerde. Ik heb veefl te overwin. nen gehad. „Das was hot dan nog maar goed, dat wij je thuis lieten, „Die spottenden toon staat .je volstrekt niet mooi." „Och, ze staat mij niet leeiijker dan jou dien preek toon. Ik ben moerderjarig." „Maak me niet driftig," zei hij somher, „of „Of wat?" vroeg Thea scherp, terwijl zy' zich hal verwege oprichtte. „Of ik geef je dan naam, dien de ganscho wereld je geeft." Daar stond ze reeds in haar volle lengte voor hem, scheurde het verhand van haar hoofd en keek haar broeder met trotsche blikken aan. Mama gluu-rde ver schrikt van onder haar schort uit, maar liet die toen zy broeder en zuster zoo heftig tegenover elkander zag staan, onmiddellijk weèr vallen. „Wat wil je daarmee zeggen?" trilde het van Thea's lippen. „Dat ge u zult te rechtvaardigen hebben! Watiser van al hetgeen er over jou en dien ongelukkigen Hah- ncnkamm wordt gebabbeld waar?" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1882 | | pagina 1