MMMM MIüWS-miETlOTÏI. LiNDBQOWBLIO.
DINSDAG
16 JANUARI.
Tif"piarlïfr~
RuilOnlamlsch Nieuws.
Riiincnlaiidsch Nieuws.
SfHMiER (OUUVI
Dit bind verschijnt driemaal per week. Maandag
Woenndaq— en Zaterdagavond. Bij inzending tot
'8 middags 12 ure worden Adrertenfièn in het
eerstnithoniemle nummer geplaatst. Ingebonden
at uilen een dag vroeger.
Prijs per jaar" f 3Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 0".05.
Adrertentièn van een tot vijf regels f 0.75.
iedere regel meer f 0.15. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend.
BELG-IE-
Naar men uit Brussel meldt, is de
Koning van België lijdende aan eene onge
steldheid van de maag.
FEANKRIJ !K-
Lton. Het Anarchisten-proces is in
vollen gang. Toen de zittingr begon, vond de
President van het gerechtshof op zijn stoel
een briefjewaarop stond„Pas opindien
gij ons veroordeelt, Vérité." De schuldigen
spreken allen op hoogen toon en verbeelden
zich in hun recht te zijn.
Zij beschouwen zich als „martelaars voor
de goede zaak." 't Ware te wenschen, dat
zij hunne volharding en hun ijver besteedden
ten bate van een betere zaak.
Dat een graaf Krapotkine tot de hunnen
behoort, maakt nog al indruk.
Omtrent het Lvonsche proces der Anar
chisten meldt men nog, dat graaf Krapotkin,
een der voornaamste Anarchisten, geen advo
caat tot zijn verdediger heeftomdat
hij zelf daartoe welbespraakt genoeg is.
G-EOOT-BEITTAN JSTIË-
In Gladstones toestand komt eenige
verbetering. Hij slaapt wat beterstaat's mor
gens weder vroeg op en maakt zijne wande
lingen.
ZTJIDAFEIKA.
In Zululand schijnt het niet zoo kalm
te zijn als men wel voorgeeft; eenige negers
trokken Cetewayo tegemoet en verwelkomden
hemmaar kwamen er tegelijkertijd tegen op,
dat hun land in tweeën verdeeld wordt. Zeer
waarschijnlijk willen zij zich van Cetewayo
meester maken en hen wegvoeren, om mis
schien nog eens te gaan vechten.
Uit Durban wordt bericht dat Mapoch
strijd heeft geleverd aan de Boeren en dat
deze laatsten overwinnaars bleven.
ITALIË.
Volgens uit Rome ontvangen berichten
is de politieke toestand in Italië de laatste
weken, zeer woelig geworden, alles wegens
de geschiedenis met Oberdank. Onophoudelijk
hebben er inhechtenisnemingen plaats en wor-
HUMORISTISCH VERHAAL.
van
PHILIPP. LENZ.
„Henriette!"
„Doris!"
„Weet g\j wat, Henriette?"
„Wat dan, Doris?"
„Het is nog een groot geluk, dat er geen soep in
de terrine is geweest."
Henriette had een halve minuut noodig voor zy deze
snuggere opmerking van Doris begreep.
.Ach, hoe had er ook soep in kunnen zijn," ant
woordde zy.
Hoewel hot schynen mocht dat Doris haar bloem
kool vergat te koopen, was dit toch niet het gevalter
wijl zg nog eens goed ging zitten, zeidezjj: „ikmoet
spot-lig weg."
„Naar Ziegier, bjj de poort, gaat gjj zeker niet meer
heen. weir vroeg Henriette.
„Vt aar om niet?" antwoordde Doris, „wanneer de
bloemkool vanavond niet gekookt moest worden, ware
het wat anders, maar hebben dien eerst morgen
den gewichtige stukken geconfisqueerd, ter
wijl processen van hoogverraad op handen
zijn. Onder anderen zijn op 62 couranten
beslag gelegd.
EGYPTE-
Van uit Cairo wordt bericht, dat Lord
Dufferin zijn ontslag wenscht.
Men bericht uit Colombo, dat den 10
Januari 1.1. Arabi Pacha met G andere batte
rijen aldaar is aangekomen.
Als een bowijs hoe sober sommige arbeiders
in Eierland op Tessel leven, diene het volgende
Een arbeider trad bij zijn boer binnen, toen deze
het middagmaal juist genuttigd had. Op den
schotel lag nog een stuk spek, dat de boerden
arbeider gulhartig aanbood.
„Ik zou 't liever meenemen," zei de arbeider,
„dan kon mijn jongen, die al 12 jaar is, ook
eens spek zien en proeven, wat hem nog nooit
is overkomen!"
Nu, van 80 cent per dag kan men met een
groot gezin weinig doen.
De firma Merkelbach en Co. te Amsterdam
wier magazijnen op den eersten dag des jaars
in de asch gelegd werden, schijnt gevaar te
loopen geen assurantie-penningen te ontvangen.
De betrokken maatschappij is van meening niet
te behoeven uitbetalen, omdat in de magazijnen
een groote voorraad kunstvuurwerk aanwezig
was, waarvoor eene hoogere assurantie-premie
verschuldigd is, die door de heeren Merkelbach
en Co. niet betaald werd.
Eerstdaags passeert het station Amersfoort
een waggon met wilde herten, komende uit
Frankrijk, aangekocht door Z. M. den Koning
en bestemd voor de bosschen van het koninklijk
domijn het Loo, om aldaar in de vrije natuur
te worden losgelatenen eveneens worden eer
lang tamme herten van Z. M.'s domein Soestdijk
naar 't Loo vervoerd, om ook aldaar iu de
bosschen te worden losgelaten.
Den 28 December is te Bolsward eene
vergadering gehouden, in verband met de in
voering der cegelwet. Tengevolge daarvan is
eene vraag gericht aan den Minister van Finan
ciën en deze heeft daarop te kennen gegeven:
dat eene rekening, waaronder niets anders
voorkomt dan de geschreven woorden „hierop
betaald", „hierop ontvangen" „in mindering
voldaan", en dergelijke zonder handteekening,
noodig."
Henriette antwoordde hier niet op. Zy had de armen
over elkander geslagen, en zat weer in diep gepeins
verzonken.
„Wat kwelt u nu weer?" vroeg Doris deelnemend.
„In uw plaats kwelde ik my zelve niet zoo lang, maar
ging naar mjjn- timmerman!"
„Wat gjj toch altijd met mjjn timmerman te maken
hebt," xeide Henriette geërgerd.
„Ik kwel mjj zelve ook volstrekt niet. Ik overleg
maar, wie eigenlijk van dit alles de schuld is.*
„Mevrouw Böhmer?" raadde Doris.
.Neen, gjj!" klaagd Henriette haar aan.
„Ik!" riep Doris verontrust uit en sprong van haar
stoel op.
n-Ia, gij gfi wildet met allen geweld naar de ker
mis,zonder u zou het zoo niet zfin uitgevallen.*
„Neen, maar zoo iets Heeft men nog nooit beleefd!"
riep Doris luid uit, gij wilt nu op mij de schuld wer
pen? Pah, Henriette, dat had ik van u nooit gedacht,
dat is dat is onchristelijk van u, Henriette. Zoo
ietsdat doendat doen de chineezennu
weet gjj het maar? En zeg mi) nu eens eerlijk, de
zuivere waarheid, evenals moest gij er een eed voor
doen. Wie heeft het eerst de tent willen binnengaan
van de waarzegster en mij bjjna er met geweld inge
trokken?"
Henriette bleef er bi); hoe zy er al lang van had ge
sproken, samen naar de kermis te gaan zij was
niet kan aangemerkt worden, als een quitantie,
acte of geschrift, bevattende de erkenning, van
het geheel of gedeeltelijk te niet gegaan eener
geldschuld en dus ook niet onderworpen is
aan het zegelrecht van 5 ets. bepaald bij art.
1 der wet van 11 Juli 1882 (St.blad no. 93.)
Hetzelfde geldt uit den aard der zaak, wan
neer op de rekening na de bedoelde aanteeke-
ningen van gedane betalingen nieuwe posten
worden geboekt, vermits de bedoelde aantee-
keningen niet meer kracht erlangen.
Worden de bedoelde aanteekeningen door eene
handteekening, paragraaf of door een ander
herkenningsteeken der gedane betaling, bijv.
door een gestempelde naamteekening bekrach
tigd, dan zal de aanteekening inderdaad eene
quitantie zijn en dus ook aan het bedoelde
zegelrecht onderworpen wezen.
Te Leeuwarden hebben twee Duitschers
getracht uit de gevangenis los te breken. Zoodra
zij op het gewone avondappèl werden gemist
was alles in rep en roer; door de politie, die
met het gebeurde reeds in kennis was gesteld
waren reeds uitgebreide maatregelen ter opspo
ring genomen, toen de bewaarders er gelukkig
in mochten slagen de beide vluchtelingen nog
aan te treffen, op een der binnenplaatsen waar
een muur van slechts 3 a 4 meter hoog hen
nog van de buitenwereld scheidde; zij waren
in het bezit van een eind touw en zouden zeker
in hun plan van ontvluchting geslaagd zijn,
indien niet een hunner bij her zich neerlaten
van een dak zijn been had gebroken. Men schrijft
deze zaak aan de onachtzaamheid van een der
bewakers toe.
St. Jacobi Parochie 12 Januari:
Zeker jongeling alhier had geteekend als ko
loniaal naar Indië. Nadat hij te Harderwijk het
handgeld had ont vangen, kreeg hij 14 dagen
verlof om zijn familie nog eens te bezoeken.
Na verloop van zijn verloftijd werd hij opgeeischt,
maar de vogel was gevlogen met achterlating
van zijn pak koloniale kleeren. Hij was eenvou
dig metT de boot naar Amerika vertrokken, zon
der afscheid te nemen van zijn geldschieter te
Harderwijk.
Ten overstaan van den notaris Elsevier
Dom heeft op het raadhuis te Amsterdam de
overdracht plaats gehad van de hofstede Fran-
kendaal (Linnaeus), met den geheelen opstand,
ook heesters en planten, aan de gemeente Am
sterdam, voor den som van f 3500000. Gelijk
men weet, blijft de tuinbouwschool daar geves
tigd, komt alles, wat er gekweekt wordt, ten
bate der stad Amsterdam, die daarvoor haar
dus voor alles verantwoordelijk.
Doris werd boos en de beide vriendinnen begon met
elkander tekijven, zoo zelfs dat het kindermeisje;
aandachtig geworden, door het leven, eens kwam kij
ken.
Hoewel zy nidts zeide, begreep Henriette genoeg,
dat mevrouw nu alles spoedig zou weten. Het einde
van de oorlog was dat Doris huilende wegliep.
Op de trap boelfjzy nog eens staan en riep smeekonde;
„gy verdient het wel niet, maar wanneer gy een
laatsten goeden raad van uw gewezen vriendin wilt
aannemen, ga dan naar uw timmerman."
Henriette keek de vertrekkende bedeesd na, doch de
schouders ophalende zeide zy: „zy is toch van alles do
schuld." Nu joeg zy het kindermeisje de keuken uit,
goot kokend water in een tinnen schotel en wierper
een paar medicjjnfleschjes in, want zij wildewater
glas maken. Do fleschjes sprongen stuk en dat was
ook de eenigste oplossing die Henriette trots al haar
roeren kreeg. Ton laatste haar geduld verliezende,
wierp zy glas en water weg.
By Bobmer werd gewoonlijk om 6 uur 's avonds ge
dineerd. Henriette zette de soep voor de kinderen op
het vuur, want met dat alles was het vjjf uur ge
worden.
Wordt vervolgd.
