voegde de daad bij het woord cn sprong gekleed van den vrij hoogen walin den O.-Z.-Voorburg wal. Maar hetzij de zucht om te leven bij hein boven kwam, terwijl hij naar beneden ging, hetzij dat het koude Januaribad zijne zenuwen tot bedaren bracht, spoedig trachtte hij zwemmen de zich te redden, bijgestaan door een paar mannen, gewapend met haken en touwenwaarvan door hem gretig gebruik weri gemaakt. Intusschen wilde zijn geliefde, gedachtig aan het trouw tot in den dood, hem volgen, maar hierin werd zij door de omstanders verhinderd. Nadat de drenkeling op het droge was gebracht, keerden i beiden naar hunne woning terug, onder het ge jubel van eene begeleidende menigte. Naar men ons mededeelt, heeft de Fran- sche Regeering aan de heercn De Hout bon hier ie lande (qui ont reconnu les eonséquences de la révoluiion en remettant aux mnins de la nation franCaise 1'héritage de la légitimite dans toute son étendue) aangeboden om onder toe zicht van het Ministerie van Openbare Werken onderzoekingen te laten doen naar de volgens de overleveringen daar verborgen nagelaten papieren van wijlen Koning Lodewijk XVI. Verschil over den eigendom van betgeen gevonden wordt maakt, dat die onderzoekingen nog niet zijn aangevangen. Naar men verzekert, hebben de lieeren De Rotirbon zeer vertrouwbare aanwijzingen, zoodat bet voor de geschiedenis van de Fransche revo- j lutie van 1789 zou te wenschen zijn, dat die onderzoekingen plaats hebben In Overijsel is tegenwoordig groot gebrek aan vette runderen en kalveren. De pi ijzen hebben een nooit gekende hoogte bereikt De runderen gelden tot 60 en de kalveren tot 62 ct. per kg. De duurte der kalveren wordt ver oorzaakt door de hooge boterprijzen, waardoor de boeren, in plaats van kalveren te weiden, zich op de zuivelbereiding toeleggen. 't Is o ik in Haarlemmermeer onder den landbouwenden stand Ivoor 't meerendeel pach ters) al dezelfde klacht als op vele andere plaat sen; moeilijk valt bet menigeen om op den bepaalden tijd aan zijne finaociëele verpliciitin- gen te voldoen. Zoo werd in de afgeloopen week nog bij een geacluen landbouwer beslag gelegd op den inboedel, doch dit werd spoedig opgeheven, nadat hij door tussclienkonist van derden voor- loopig aan de achterstallige pachtsom geholpen was. F.en ander achterstallige ontving bij de be taling een vierde der gelieele pachtsom van zijn principaal terug en tevens werd hem ge zegd dat zijne jaarlijkscbe pacht voor 't vervolg met gelijk bedrag veitnindeid was. Van f 80 per Hectare werd de huur op f 60 terugge* bracht. Bij de storm van Vrijdag op Zaterdag, werd te Kralingen de bo.enkap van een molen geheel verbrijzeld. Te Woiiterswotide in Friesland is een buisje omgewaaid; een oude vrouw, die er in woonde kwam daarbij 0111 liet leven. Een arme werkman, P. H. genaamd, wo neode in de Lat ge Leidsche Dwarsstraat, te Amsterdam, ontving dezer dagen een schrijven van een notaris op Java, dat bij de eentgste erfgenaam was van zijn al'i.tar overleden bloe der, w iens vermogen naar men zegt eenige ton nen Indraagt, lil meer dan twintig jaar had de erfgenaam niets meer van den erflater geboord. Iïuitcni>'tn(!sch Nieuws. F HAVIST KE10" K- Pakijs. 5 Febr. De commissie van den Senaat tegen de Pretendeutemvct stek ten minste zooveel vast, dat de Senaat aanstaanden Donderdag den moed zal hebben tegen Mi- sterie- en Kamermeerderheid in, zich er tegen te verklaren. Valt de wet in den Senaat, dan zal het ministerie zijn ontslag nemen en Fal- lières zal minister van Binnenlandsche zaken worden, terwijl Ferry minister-president en minister van Buitenlandsche zaken zal worden. Ferry heeft echter ziin keus zoo genomen, dat het „groote Ministerie" van Gambetta zonder Gambetta in hem zijn opstanding zal vieren en Grévy weder even ver is, als voor een jaar, toen de Gambettisten hem de Scrutin de Liste wilden opleggen. Met het verdwijnen van het ministerie Faillières is echter de vete tusschen Kamer en Senaat niet weggenomen en zal aan Ferrv alleen de keus overblijven, om zich of bij de meerderheid der Kamer aantesluiten en den Senaat tot toegeven te dwingen, of de meerderheid der Kamer te dwingen toe te geven en desnoods de afgevaardigden naar huis te zenden en het algemeen stemrecht als scheidsrechter te nemen. Grévy is op deze oplossing van dit geval reeds lang voorbereid. De organen der blinde Republiekeinen koes- teren de hoop, dat de Senaat laf hartig zal zijn en dreigen, dat de Senaat zijn dood tegemoet gaat, indien hij het, „Volk" wederstreeft. Jlet Journal des Débats oordeelt evenwel anders over de zaakDe Republiek verkeert nog niet. in gevaar, beeft evenwel dienaren verloren, en wie haar niet ontvreemd is, is onverschillig of sceptisch geworden, terwijl de beschaafde klassen steeds kariger bij de stem. bus verschijnen. yWij zijn", voegt, des Débatt er bij, „gekomen aan een moeielijk, zoo niet een critisch punt. Het is maar de vraag, ot de Bepubliekeinsche politiek gematigd en con- cervatief zal blijven, dan of zij geweldadig en revohitionnair zal worden. Door haar besluit van 1 Februari heeft de Kamer een gevaar lijke richting ingeslagen. Wij rekenen er op, dat de Senaat de rust herstellen en het toe komstige ministerie tot gematigheid dwingen zal." De National waarschuwt daarentegen de meerderheid van de Kamer voor overdrijving-, achttien maanden lang hebt gij niets gedaan, en toen gij eenmaal een zitting hield, die tot middernacht duurde, om het wetvoorstel van Fabre aan te nemen, verbeeldet gij u, dat alles voor uw wijsheid moest buigen, maar de kie zers zullen u toeroepen: „Een volk leeft niet alleen van wantrouwen, uwe diersten en daden zijn te onbeduidend; wij zullen afgevaardigden kiezen, die werkzamer en wier daden nuttiger zullen zijn." Het Republiekeinsche comité in het 20 arrondissement Belleville, dat gedurende de laatste tien jaren Gambetta's eandidatuur on dersteunde, heeft den advokaat Léon Cl en- tot candidaat en opvolger van Gambetta ver kozen. Parijs 5 Febr. Generaal Thibaudin, de tegenwoordige Minister van Oorlog, moet wel degelijk zijn eerewoord hebben verbroken; Thibaudin woonde te Mainz bij een hoeden maker in; hij was toen Duitsch krijgsgevan gen van hier vluchtte hij en hoewel door dn fransche Commissie van onderzoek indertijd vrijgesproken, werd hij door den Minister vwi Oorlog „en non activité par retrnit d'eniploi" gebracht. Toen hij gevlucht was had hij i«- menlijk, niettegenstaande zijn gegeven erre- woord, tegen de Duitschers niet meer te zidlrti menschen strak werd gehouden, takelde men de „broek" met een der lijnen langs den tros naar het schip. Die „broek" is een soort van zak, van boven bevestigd aan eene reddingboei en van onderen voorzien van twee gaten, om er de beenen door te steken. Een der Engelschen nam terstond plaats in de „broek" en met vereende krachten trok men deze weder langs den tros met de tweede lijn naar land terug. Met een daverend hoezee werd de geredde schipbreukeling begroet. Nog 14 maal hadden de Pettemers het genoegen dit te kun nen doen, toen .waren allen in veiligheid. In deze maand zal de eerste herhaling- school te Delft geopend worde Zij zai alleen toegankelijk zijn voor hen, die met vnicht la ger onderwijs genoten hebben. Het schoolgeld zal bedragen f 3 per jaar- Het onderwijs wordt gegeven gedurende 8 maanden 8 uur per week, en omvat behalve de gewone vakken ook hand- teekenen en de eerste beginselen der meetkunde. Aan het hoofd dezer schoolden heer J- Petil- lon Mz.wordt een jaarwedde toegekend van f 250. Te Sassenheim had Zaterdagavónd het volgend treurig ongeluk glaats. Een oppassend jongmensch viel bij het afspringen van een rij denden tramwagen tusschen de rijtuigen en werd door het laatste rijtuig zoodanig overreden, dat hij onmiddelijk dood bleef. Het is te wenschen dat de menigvuldige ongelukken, welke reeds bij het afspringen van tramwagens hebben plaats gehad, tot afschrikwekkende voorbeelden zullen strekken. Gisteren omstreeks half negen is teVee- nenburg de personentrein, te 8 uur 7 min. uit Leiden vertrekkende, in aanraking gekomen met een goederentrein. Deze was reeds te half acht van Leiden vertrokken maar door den personen trein ingehaald; hij reed nu achteruit om op een vrij spoor te komen en den personentrein te laten passeeren; doch te laat! Een seconde was voldoende geweest om den schok te voor komen. De personentrein werd aan de linker zijde deerlijk gehavend; de reizigers zijn met den schrik en enkele lichte kwetsuren vrijge komen, doch de stoker werd zwaar gewond en is na een half uur overleden, ofschoon onmid delijk geneeskundige hulp werd verleend. Men klaagt echter over den gebrekkigen toestand, waarin zich de verbandlost bevond, die niets anders bevatte dan een flescli water, een tlesch azijn, en een gebroken kruik. De weg was ver sperd en de reizigers uit Amsterdam en uit Leiden moesten overstappen. De sneltrein van 9 uur 55 minuten uit Amsterdam, kwam dan ook eerst om half twee te Leiden aan en bleef daar overnachten, aangezien de wachters langs de verderen weg- hoogstwaarschijnlijk allen ter ruste waren en dus in elk geval op hunne waakzaamheid niet meer gerekend- mocht wor den. De heer Caron, stationschef te loeiden had zich, bij 't vernemen van het onheil gehaast de plaats van 't ongeluk te bereiden,,om aldaar zelf de te verleenen hulp te leiden en te rege len. Dank zij zijne kalmte en zijne tegenwoor digheid van geest, heersclite bij alles een uit muntende orde Hier aan de Delfsche Poort bleven de tramwagens tot half drie wachten toen eerst keerde men naar den stal terug en nog onverrichter zake. Eerst te kwart voor achten kwamen de achtergebleven passagiers hier aan. Heden, uiterlijk morgen, hoopt men bij Yeenenburg den weg weer vrij te hebben_ Bij de O.-Z.-Armsteeg en de Wijngaardsteeg te Amsterdam, cie aan de stille bewoners van den omtrek voortdurend menig onaangenaam tooneel te aanschouwen gevenheeft weder het volgend tragisch-komische voorval plaatsgehad. Een jonkman, in de Armsteeg, geraakte met zijne minnares in twist en nam liet kort en bondig besluitzich het leven -te benemen. Hij ry. Ik zou. meenen, dat gy toch zacht genoeg vielt, om tenminsie liet weinigje verstand, dat gij hebt, niet te verliezen!" riep de jonge dame uit, wier hef tig temperament nu weer de bovenhand kreeg. „Breng dan toch de paarden tenminste weder over den ravyngjj ziet toch, geen van die lafaards steekt er ook maar een hand naar uit! O, ik ben in een vreeselyken toestand „Sta mij toe, Panienka (freule), dat ik epust omzie naar den armen jongen. Ik geloof wefkeljjk, datlijj door uw rijkunst er slecht is afgekomen," antwoordde haar begeleider niet zonder bitterheid. „Wat wilt gij daarmede zeggen?" riep de dame uit en deed een schrede op hem toe. „Ik meen, dat hoe voornamer de koetsier, des to meer zekerheid, dat men een ongeluk krijgt. Gij ziet, Marta, dit gebroken been is nog het kleinste der ongelukken, welke gij veroorzaaktet. Waarom had gy niet een weinig geduld?" De schoone fronste haar wenkbrauwen, terwijl haar hegeleider zijn rechtvaardigen toorn alzooin woorden lucht gaf. Haar geduld werd tevens ook nog op een harden roef gesteld, want de galante majoor kwam tusschen- eiden en bood haar zijn diensten aan. Hoewel zij gaarne haar geleider had geantwoord, moest zij nu wel haar toorn bedwingen en den beleef den majoor te woord staan. Hij was niet weinig verbaasd, toen hij, terwijl hij met de damo sprak, bemerkte, dat het escadron zich weder in beweging zette en alleen Luitenant von Parschner met een klein gevolg achterbleef. Hij lronste de wenkbrauwen en riep uit: „Ritmeester von Brandenstein!He! Wacht meester Dombrauwitz!" Alleen de laatst geroepene antwoordde. Met een „Tot uw dienst!" reed hij naderbij. „Waarom breekt gij op? hoe moet ik dat ver staan „De overste heeft dit bevolen?" „Bevolen?Wie beveelt hier?En wat doet gij daar? Luitenant von Parschner? Wat doet gij daar mot uwe manschap]en „ik bob bevel gekregen, do wapenen te confisqueeren en 1 aar Krakau to brengen." „Bevel?... Wat hevol!... Bij mjjne ziel, dezo on nauwkeurigheid is ongehoord!" hier hield do ma joor op. Men liet lic-m hier alleen, men confisqueerde de wapenen, welke aan zulk een schoone dame behoor den - ongelooflijk?... Wel is waar, luidde het bevel zoo, en nog wel beslist. Maar wat gingen hen de Russen aaiwaarom zouden zij nu met de inwoners en kwartiergevers van dezo streek ongenoegen ma ken? Bovendien Vorder kwam hij niet en zijne beschouw ingen, want cr ontstond eene woordenwisseling tusschen de jonge dame en luitenant von Parschner, welke gesprok spoe dig de algemeen© aandacht trok. „Pardon, freule, ik doe slechts iuyn plicht," antwoord de von Parschner op haro aanklachten. Zij had de teugels aan haar geleider gegeven en stui.d nu bij den ravjjn tegenover den officier. „Onze wapenen confisqueeren?!.... O!., dat zou toch ongehoord zijn! Dat zou ik wel eens willen zien! -r- Terug, mijnheer!" riep de schoone Poolsche hem woedend toe. De dame was namenljjk de jongste dochter van den heer van Bordowski op Wicelowiec en haar begelei der heette graaf Xaver Tardowski, een, voornaam Poolsch Edelman, Do Ulanen hadden,hier in het woud eene ontmoe ting gehad met eene dier vrouwelijke koetsiers, op het punt was, wapenen te brengen naar een tot paalde plaats, om ze zoo mogelijk in de nabijheid de.' grens te verbergen voor diegenen, die ze later zoude afhalen. Tot nu had niemand haar in baron dagelijks wede® keerenden arbeid gestoord, de Poolsche schoone altijd met haar vierspan de keizerlijke pat rouilles voj» bjj gesneld; heden voor do eerste maal had zii door haar overmoed in een netelige positie grebracb^. Wat zij deed, was verboden, niemand wist dat ter dan de dame zelve; door haar eigen schuld feil de wapenen nu op den landweg en had de bedierf een gebroken been. Om het laatste bekommerde S zich wel is waar weinig, maar zij kon de wape»® toch onmogelijk overlaten aan deze indringers; af) moest beproefd worden ze te redden en zenoghe®*! op de plaats der bestemming te brengen. Het juist een belangrijke dag, vijfhonderd man zoudenn den avond by gunstig, donker weder de grens ®f®l trekken. Oogenblikkelyk had de jonge damo zich met 'ijk vorstelijke toorn tegen den luitenant cc-rioj Met trots opgeheven nek en schitterende oogen, verachtelijke trek om den mond, en de rechter®»»» bevelend uitgestrekt, stond zij daar voor bom, ®n 1 val zij hem, haar eigendom onaangeroerd te lat® - Wordt vervolgt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 2