A L G E 31 E E A D V E 85 T E T I E- DONDERDAG 1 26 "tPBlL AAN DE GRENZEN. \o 18S3. V" >66' ?.7ste Jaargang. I E l >V S- L A A I» B O l W B L A D. J. WIMvFX, Bekendmaking. liEAABSGEYlYG. Biiincnlaiulsch l\ieuws. S( Dit bind verschijnt tweemaal per week Woens dag- en Zaturdagavvnd. Bij hwcutiing tot "s middags 12 ure, worden Advcrientién in het cerstnitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dng vroeger. UITGEVER: T TC RflHAGEN Laan, NV\jk D, No. 5. Ii AAI PEN der visschers can Urk Moddergat en Pnexens. Bij ons is voor de ongelukkigen van Urk ingekomen f 33. en voor die van Moddergat en Paesens f 25.36. welke bedragen ons zijn afgestaan door Sclia- gen's Gijmnastiek- en Schermvereeniging Ly- mirgus." De gelden zijn door ons reeds aan de be voegde autoriteiten opgezonden. Redactie. Burgemeester en Wethouders van Behagen; gelet op art. 260 der Gemeentewet, brengen ter kennis van belanghebbenden, dat lint or Hoeren Gedeputeerde Staten op den Oen April 83 goedgekeurde kohier van den hoofdelykon omslag ezer gemeente, en dat voor do belasting op d9 honden, I ie rist 1883, gedurende v\jf maanden ter Secretarie der emeente voor een ieder ter lezing is nedergelegd. Bezwaren tegen den aanslag kunnen, binnen 3 naanden na den dag der uitreiking van het aanslag- liljet, by den Raad op ongezegeld papier w orden in ge- iraeht. SOHAGEN, den JSen April 1883. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANOENBERG He Secretaris, denijs. Zondag 11 had in het lokaal van den heer 1. Kos Pz. alhier het Concert van Schagen's tannenkoor „Euterpe" plaats, met medewerking pan de Harmoniekapel. Het programma, dat >vij reeds in ons vorig nummer mededeelden, lesfond geheel en al uit nieuwe nummers. De kjtvoering der zangstukken liep flink van sta pel en bewees op nieuw wat studie vermag. IVelk stukje ons het meeste beviel?Elk tukje in zijn genre voldeed ons bizonder, vooral tok „Hartewenschen", Bariton solo met Brom stemmen en „Watertochtje" met solo voor tenor, in welke stukjes de heeren W. en C. ïoggeveen Cz- hunne solo's flink ton uitvoer trachten. De solisten, de hh. Bugers en Lestikow, oeiden het publiek door hun degelijk spel; de teer R. door zijn solo voor viool en de heer /estikcw door zijn solo voor fluit. Beider spel Ttovian van J OIIANNkS VAN DE WALL XXV. eenentwintigste hoofdstuk. Graaf Haneke had op den avond van denzelfden dag tog een onderhoud met Marta en deelde hem mede lat hunne wapen-voorraad halverwege Kresszowiec sas gebracht en daar verborgen was geworden. Hier hield zy op en koek hem strak en ernstig in et gelaat. E.Zijt g\j by de zaak?" vroeg zy, toon zij zag dat If met afgewend gelaat naar haar luisterde. [rIk ben bet," antwoordde hy. EA orst Jablonowski en de anderen waren van mee- fng. zeide zy, „dat men in twee afdeelingen van uit punt kon optrokken. Het grootste gedeelte zal de ote straat houden, terwyi het kleinste deel onder bizonderen aanvoerder een weg door het bosch zal slaan. De hoofdzaak zou dus zynde opmerkzaam- jid der troepen van dit punt af te leiden en die te en vestigen op een punt verder het oosten in, op- onze troepen ongehinderd er door zouden kunnen men. Terw-yi 7.y den graaf dat uiteenzette, vestigde zy ar blik op hem met eene bizondere uitdrukking. Jare trekken werden zachter, ja. uit hare blikken ak ten laatste een gevoel van medelyden. Blis-M-hien had zjj graaf Haneke nu voor de eerste aal gadegeslagen metde oogen 'ener vrouw, ch eensklaps kwam de patriet weder by haar boven zeide zy tot hem: was verdienstelijk en werd warm toegejuicht- Na afloop van liet Concert, had er een zeer geanimeerd bal plaats, hetgeen nu kon geschie den, omdat door het Bestuur er voor was ge zorgd, dat, zooals vroeger nog al eens gebeurde, nu niet meer na afloop van het Concert een legio danslustigen toegang tot het feestlokaal werd verleend, hetgeen uitstekend werkte tot de goede orde op het bal. Uit Suriname wordt ons het volgende geschreven, betreffende oen hoogst belangrijke verzameling, welke van daar naar de Amster- damsche tentoonstelling gezonden is. Een zeer belangrijke collectie voor de Koloniale Tentoonstelling, ook vooral uit een wetenschap pelijk oogpunt, is den 3n dezer uit Suriname per Fransche mail naar Amsterdam vertrokken. Men dankt deze belangrijke .bijdrage op ethno- logisch gebied voor de tentoonstelling aan eenige belangstellende heeren in Nederland, die het initiatief in deze zaak genomen hebben en de kosten voor de uitvoering dragen, terwijl het bijeenbrengen en de expeditie der verzameling door de goede en ijverige zorgen van den heer Julius E. Muller hebben plaats gehad. De bezending bestaat in een verzameling Roodhuiden, Boschnegers en andere inboorlingen, Karboegers en andere gekruiste rassen, die voor exemplaren van de Inlandsche oorspronkelijke en gekruiste rassen in Suriname kunnen gel den. Het heeft heel wat moeite gekost, eer men de 24 menschen, uit welke de verzameling bestaat, had overgehaald om de reis naar Europa te maken. Boschnegers noch Roodhuiden gaan gaarne over de hun onbekende zee, en het voorgestelde reisplan viel in den beginne niet bijzonder in hun smaak. Na lange onderhande lingen met de opperhoofden, slaagde men er eindelijk in eenige liefhebbers voor den tocht te vinden, en den 3n dezer scheepten dezen zich voor Amsterdam in. De leden van dit vreemde reisgezelschap zullen op het tentoonstellingsterrein leven in een speciaal voor hen ingericht houten gebouw waaraan door de heeren, die de expeditie laten overkomen, kosten noch moeiten gespaard zijn. Zij brengen hun eigen hutten mede, zooals zij in Suriname gebruiken, en deze zullen in het gebouw voor hen worden in orde gemaakt. Tijdens de tentoonstelling, zullen zij hun ge wone bedrijven uitoefenen, als het maken van kruiken uit leem, vlechtwerk, houtsnijden enz., zoodat de bezoekers de genoemde Inlandsche „Kom, wees peen kind! zie hior de kaart! Wat ons zeiven betreft, dan zal het my gemakkelyk vallen.de onzen naar elke richting te dirigeeren. Moeieljj- kor zal het zyn de Russen op een verkeerden weg te brengen; - men zegt, dat zy een wantrouwend ka rakter hebben." Graaf Haneke zat nog eenige oogenblikken in diep nadenken verzonken, tot zyno gelaatstrekken eens- klans verduisterden. „Hier in het oosten is de Weichsel," zeide hy. „Wan neer liet mopelyk ware by Nove Brozesko eeniee schuiten bijeen te brengen, hetgeen zou kunnen be duiden dat men daar een brug zou willen opslaan, dan zouden de Russen voor/.eker in den val loopen; zy had don dan een tastbaar voorwerp." „Morgen zal ik u daarop antwoord geven," antwoord de zii levendig. „Hot overigo zou dan gemakkelyker worden. By- voorbeeld op een rytoert.je zou men tot do Russen wel een woord kunnen laten ontvallen, hetgeen dui delijk genoeg te kennen gaf. dat men daar zou willen beproeven den stroom over te trekken." „O, wanneer gy dat tot stand hracht, dat de onzen gelukkig overtrokken, myn geliefde, mün dank zou zonder einde zyn, ovenals die aller I'oolsehe patriotten!" Hy kuste haar kleine hand niet vuur. Een i oos spraken zy nog over krijgszaken tot graaf Haneke haar vroeg waarom z.y zoo vertrouwelyk met Garczinski omging. Marta was nu wel gedwongen hem ten antwoord te staan en zeide dan ook dat zij geen jong meisje was, zoolang liet vaderland bloedde; dan was zy slechts een werktuig. Zij voegde er by, dat hij een dwaas was niet zijn ij verzucht, en dat hy zich zeiven en haar niet moest martelen. Garczinski was als man haar volko men en verse lullig. Prijs per jaar/-3.Franco per post 3.60. Afzonderlijke nummers f 0.05. Adverlentiiht van één tot vijf regels f 0 75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. volksstammen in hun gewone leven kunnen leeren kennen. Ik deel u bij dit bericht tevens eenige bij zonderheden mede, die alvast eenige nadere kennis kunnen doen maken met de werkelijk hoogst belangrijke typen in het menschdom, die men dezen zomer te Amsterdam zal kun nen aanschouwen. De gezonde Roodhuiden, behoorende tot den stam der Arrowakken, zijn de eersten van dezen volksstam, die naar Europa worden overgebracht- Zij bewonen het binnenland van Guyana en worden voor de oorspronkelijke be woners van de Noordwestkust van Guyana gehouden. De Arrowakken zijn zachtzinnig en goedaar dig van karakter en veel vredelievender dan de andere Indianen, die men in Guyana aan treft. Zij zijn eerlijk en trouw jegens elkander, zoowel als jegens vreemdelingen. Evenals de andere Roodhuiden van Amerika leiden zij een zwervend leven; zij spreken een taal, die ge heel verschilt van die der andere stammen. Wanneer zij met elkaar een gesprek voeren, ziet hij, die spreekt, den aangesprokene niet aan, maar keert hij hem meestal den rug toe. „De honden zeggen de Arrowakken zien elkaar aan, als zij met elkaar spreken." De vrouw bewijst den man een slaafsche onderdanigheid in het algemeen; zij dient hem het eten voor, maar gaat niet bij hem aanzit ten. Voor ouderen van jaren wordt altijd door hen groote eerbied betoond. De vrouwen dragen snoeren koralen vast om de kuiten, die daardoor geheel mismaakt wor den, wat haar weinig aantrekkelijke schoon heid niet verhoogt. Bij de geboorte van een kind gaat de man in zijn hangmat liggen, terwijl de vrouw haar werkzaamheden verricht alsof er niets bijzon ders gebeurd ware. De Arrowakken tellen van vier naar de vier vingers. Vijf wordt uitgedrukt door een hand, zes door een hand en een vinger, tien door twee handen, elf door twee handen en éen teen twintig door twee handen en twee voeten of, zooals zij zich in hun taal uitdrukken, door een mensch. Teneinde het tijdstip te bepalen, waarop de eene of andere gebeurtenis moet plaats hebben bijv. een bijeenkomst is bepaald gebrui ken zij een touw, waarin evenveel knoopen zijn gelegd, als er nog dagen moeten verloopen, vóór de bepaalde dag aanbreekt. Eiken morgen wordt Eensklaps sprongen beiden van hun stoel op: do deur werd geopend; als eene verschyning uit de andere wereld, gekleed in oen lang, wit nachtgewaad, een licht in de handen houdende, trad Meta binnen. Bij de deur bleef zy staan en keek haar zuster en den graaf met bestraffende blikken aan. „Dus z.yt gy hier? sprak zy streng. „Ik hoorde in myn zuster's kamer luide spreken en kom binnen, do''h hierop was ik niet voorbereid!" lu groote verlegenheid, zonder een woord te spre ken, sloeg de graaf de oogen neder. Marta daarente gen zag haar zuster toornig aan en zeide: „Wat voor grappenmakeryen zyn dat? Verbeeldt gy u, dat het vasten nacht is?" Mot uitgestrekte arm zeide Meta nu: „Eene Poolsche maagd ontvangt geen mannen op haar kamer en tenminste niet in den nacht. Die kaarten die daar liggen kunnen u niet verontschuldigen, zuster. Ik heb u gewaarschuwd het is nu aan u, om er naar te hooron." Zii keerde zich om en vertrok weder. „Welk eene zotheid!" mompelde Marta„dat men ook dat nog to verdragen heeft!" Zy liep eenige malen het vertrek op en neder met fonkelende oogen en op elkander gepreste lippen, tot zy eensklaps voor den graaf staan bleef. „Wat wilt gy hier nog?" voegde zij hem barsch toe, „hebt gy niet gehoord, wat myn zuster zeide!" Doch als ontstelde zy over zich zelve", voegde zy er met zachte stem by: „Goeden nacht slaap wel. ik dank u." Graaf Haneke verliet het vertrek en hoorde nog hoe Marta de deur achter liem sloot. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1