Ao 1883. 27stc Jaarna nar. A L G E H E E X A V E II T E V T I E L .V X li 91 O l' W 5? L AI), Bekcii<liiiakiii£4'ii. VRRLORK*: i ii ft éi /OM) AG O ME J. WIIVKEL, KERMIS. SCHUTTERIJ. PUBLIC ATI F. AAN DE GRENZEN. Achtergebleven een pakje, gemerkt met: ^349. V* H)()0 i e.1 n A" i f w s- Dit blad verschijnt tweemaal per week H oens- dar/- en Zaterdagavond. Rij inzending tot s middags 12 ure, worden Ad ver (en tién in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. t" IÏÜKVÜ II T R SCH AGFiN. Laan, Wijk D, No. 5. PrijS per jaar ƒ3.—Fiarcoper post 3 CO. AfzonA'ilijke nummers f 0.0. Adcerlcntiën van één tot vijf regels f 0 75 iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. HF P O LIT r E. op de markt te Schapen van 10 April jl., EEN NUCHTERE ALP. Inlichtingen zijn te bekomen ter se rotarie dier ge meente. in den avond van 30 April j.1., waarschijnlijk in de Hoep alhier; waai in gedroogde lamshuidjes voor bandon van bil jarten. Z\j die hieromtrent inlichtingen kunnen geven, wor den ver/erht zich te vervoegen tor Secretarie der go- moente Schagen. Burgemeester rn Wethouders van Schagen, brengen ter algemeene kennis, dat de Raad lieelt besloten, dat de kermis in deze gemeente zal plaats hebben en invallen op zondag den 17en Junij a s des namiddags ten 4 ure, om Ie eindigen op 2oudag den 24eu daaraanvolgende. Schagen, 1 Mei 1883* .Burgemeester en Wethouders voornoemd; G. LANGEN BERG- de Secretaris BEN IJS. BURGEMEESTER eu WETHOUDERS van Schagen, roepen mits (leze npalle zoodanige Ingezetenen, die op den ten Januari 1883 linu 25steJaar van ouderdom zijn ingetreden, benevens de zoodauigen. die iich van Lluiteiilaiidseh in deze Ge meente gevestigd hebben, voor zooverre zij nog in een der Klassen van de Schutterij vallen, om zich tussrhen 15 Mei en 1 Juni aanstaande, ter Secretarie dezer Gemeente voor den Dienst der Schutterij te doen inschrijven, zullende tot ont vangst van liuu aangifte te dier plaatse speciaal worden geva ceerd op alle werkdagen des voormiddags van 9 tot 12 ure- Tof nanivht den belanghebbenden dient: Dat als Ingezetenen iu deze worden beschouwd, alle Neder landers. in het Rijk liun gewoon verblijf houdende, en alle Vreemdelingen, iu het Rijk woonachtig, welke hun voornemen om zich aldaar te vestigen zullen hebben san den dag gelegd. Dat de aangifte tot Inschrijving in alle gevallen voor de Ingezetenen van de hierboven bedoelde ouderdom behoeven ge daan te worden, ook dan zelfs, wanneer de belanghebbenden vermeenen tot de vrij gestel len of uitgestotenen tot den Schut tel lijken Dienst te i diomen, dat zij, die I evoi dm zullen wor den zien niet voor den len Junij 1883 te heb en doen in schrijven, door het Plaatselijk Bestuur ambtshalve wonlen ingeschreven, en ter zake van hun verzuim in een gehl'-orlf vervallen, teiwijl dezelve daarenboven zonder Loting zuil n v orden ingelijfd Eu wordt overigens de Ingezetenen aange maand om zich tijdig van een Gehooite-Extract le voorzien, en zich alzoo van hun juiste ouderdom te verzekeren, ten einde Bxnuan van JOUANNIS VAN DE WALL. XXVIII. Drie en Twintigste Hoofdstuk. Het opgevangen Insurgentonpaard word omringd Pn onder tranen omhelsd; de Ulanen werden met boden bestormd, hunne ongelukkige landlieden ter luilpe te snellen, waardoor de goede majoor in bui tengewoon piinljjke verlegenheid geraakte. Marta snelde op graaf Hancke toe on fluisterde hem iets in het oor. Zij zag er bleek uit en de tranen big gelden haar langs de wangen. Hij knikte met het hoofd, antwoordde iets en verliet na een kort onderhoud met don majoor, den hof. Hij reed nog eenmaal naar de grenshij kwam juist "eg bij tjjds om de vluchtelingen weder terug to zien komen. Velen waren er op de vlucht gevallen alleen de nnkorvleugel-kolonne was den ondergang ontkomen. Een der laatste vluchtelingen was de adjudant van den Italiaan Nullo; het bloed vloeide hem uit de diepo Wondeh. Deelnemend naderde graaf Hancke hem en gaf hem een slok uit zyn voldflesch. Deze dankte hem met matte stem en verhaalde hem it iet tranen in de oogen liet- tragisch einde van zpu ïunandant. I" do laatste vertwijfeling, onmachtig d? algemeene vlucht to belettenhad hij den weinigen, "°B stand hielden, toegeroepen: .laat do Londen °°i'eusterven wij als mant-ca!" de luw hrijviug behoorlijk g. sehiisle, en z'j alzoo niet komen te verv-lleii in de straffe lij de NVet bepaald. Sl'HAGEN, den len Mei 1883. Burgemeester en Wethouders voornoemd, langen berg. De "eeretaris, den l is. OVER IE HL 011 EiX E Dl MG EM. I. Hoeveel spelden worden er dagelijks ge maakt? Dit aantal bedraagt zeker eenige millioenen. Waar blijven al die spelden? Opgebruikt of liever versleten wordt er bij na nooit een. De spelden gaan verloren, zin der versleten te zijn. Hoeveel spelden zouden er eiken dag wel verloren gaan? Gebrek aan spelden is er nooit en de fa brikanten zorgen van den anderen kant o«k, dat er geen al te groote vooraad van is. Dus zouden we tot de gevolgtrekking komen, dat er eiken dag evenveel spelden verloren gaan als er nieuwe gemaakt worden. Wanneer er nu eiken dag zooveel millioe nen verloren gaanwaarom vindt men ze dan niet overal liggen? Zou men niet meenen, dat als dit jaar aan jaar zoo voortgaat, men ze op 't laatst bij hoopen moest vinden? Fn hierop is 't antwoord: er gaan eiken dag zooveel millioenen spelden en millioenen andere dingen verloren, dat al de verlorene spelden wederom verloren gaan in de milli- oenen verlorene dii gen. Alle dagen worden er nieuwe voorwerpen ge maakt; niemand is zoo dwaas, om voorwerpen te maken, die niet gebruikt worden- De nieuwe worden derhalve gemaakt omdat er eiken dag zooveel oude afgedankt worden, of niet andere woorden verloren gaan. Is 't nu te verwon deren, dat men onder die massa verlorene za ken de verlorene spelden niet terug vindt? Dat verlóren gaan geschiedt al zeer ver schillend. Kopjes, schotels, glazen, borden, tles- schen enz. kreken- natuurlijk buiten de schuld der dienstboden. In de ruiten komt ecu En zoo was lijj gestorven. De graaf wilde den afgematten held naar Wicelowiec geleidenmaar deze maakte met do hand ecu afwij zend gobaar. „Niet daarheen," antwoordde hij mot afschuw. „Ik wil naar Krakau,ik wil de'.on rampzaligen bodem verlaten.'. O, kon ik slochts de asdi dier dapperen mede naar huis nemen." Hij begon to weenen als een kind. Graaf Hancke zond zijn ordonnans naar Grawolin, om een rijtuig te halen, want de jonge man was we gens het bloedverlies en de opgewondenheid, eene bo- zwijming nabij: toen hij hem er in had geholpen nam hij afsclioid en reod met bedrukt harte huiswaarts. Acht en Twintigste Hoofdstuk. Op de geheeie plaats bcersehto groote opgewonden heid. De meeste heeren en zelfs do vorwijflo graaf Tardowski waren te paard gestegen en ronden naar de grens; de dames hadden in een rijtuig piaats ge nomen en volgden hen, terwijl zij levensmiddelon en verbandmiddelen met zich mede namen. Toen graaf Hancke op den hof terug kwam, zette deze stoet zich juist in beweging. Majoor Edler was naar de stad geredon, om, zooals hij aangaf, van het overgeblevene melding te maken; prins Looz en von Parschner waren met de oatrouille uitgereden waar voor een oogonblik nog alle drukte heerschte, was het nu alles stil. Marta had graaf Hancke slechts even gegroet, z\j zat in het rijtuig bij haar moeder en bjj Mets. Graaf Hancke trad vermoeid c-.i hongerig het huis binnen en zocht zijn kamer op, Hij wierp zich op een divan en nam eou boek. Hjj was nauwelijks met lo'/en bogoution of er werd geklopt en Piotr trad binnen» o.n u jis-graaf naar zijne hevelen barst; messen en vorken raken weg; knoopen vallen af; in kleedingstukken komen scheuren; kortomdat verloren gaan geschiedt onder zeer velschillende, bedekte termen. En hoo zou 't in de wereld gaanals dit niet gebeurde? Dat bezwijken, weg raken, verlóren gaan is de hoofdoorzaak van den arbeid. Misschien zijn sommigen de meening toege daan dat er in dat verloren gaan eene schan delijke verkwisting van tijd en arbeidskracht ligt opgesloten. Zou het niet reeds een groote winst voor de menschhei.1 zijn, wanneer er niet eiken dag zoovele spelden verloren gin gen? In dit geval zou de speldemnaker naar een ander beroep moeten muzien en we zullen aannemen, dat hij dit vond, maar de overige nienschen zouden zich daardoor eene uitgave besparen, die eiken dag terugkomt en zeker bij sommige vrouwen nog al aanzienlijk is, als ik bedenk, hoe er vroeger en ook nu nog wel uitdrukkelijk van sgelde/eld wordt ge sproken. Wat zou dit dus eene. heerlijke be zuiniging wezen, die de heeren echtgenooten zeker niet onwelkom zou zijn, al bleef de mogelijkheid bestaan, dat de vrouwen een middel vonden, om daarvoor een ander arti kel van uitgaaf in de plaats te stellen. Zoude die redenering opgaan? Neen! ze is valscli. Gii gen er niet alle dagen zooveel spelden verloren, dan werden er niet eiken dag zoo veel nieuwe gemaakt, en weiden er niet ei ken dag zooveel gemaakt, dan zouden zo i.iet zoo goedkoop zijn. Het resultaat van dat zuinigheids— plannetje zou dus zijn, dat we voor de weinige spelden, die we kochten en zoo zorgvuldig moesten bewaren, opdat ze toch niet verloren gingen, meer zouden moeten betalen dan voor de eek-, die we goedkoop koopen en omuent Welke we vrij onverschillig zijn. De bewaarde spelden zouden duurder wor den dan degenen, die verloren gaan. W ie dit voor overdrijving houdt, neme er eens do proef van. Bestel eens eene speld met andere woorden: l.iut eens ééue spelt I ma ken. De smid of de andere werklieden, want er zijn meer nienschen voor noodig, zal it spoedig mededoelen, dat die blanke, reine spel l to vragen on eon gesprol: mot hom aan to knoopen. Blijkbaar wilde Piotr, als factotum vaa hot hui ver- nomon >vat graaf Haneko op zijn rei; had gezien. Mot uoa t,v:jfoIaelitig grijazoi hoorio hij don graaf aan. „Erg erg," zoido hij, niair wanneer da grooteu luieren, wat moeten dan do kleinen doon!" Verwonderd keek do graaf dou knaap aan. D't waren woorden, die hom minsto.is oen geduchte dracht slagen koudon bezorgen, wanneer zij aan do roohto ooren kwamen. „Gelooft gij niot, urjnheor de graa', dat hier ver raad in hot spel is?" gini' Piotr levendig voort, ter wijl hij een schrede nader k .vam. „Er sluipt bij de gre.ts zooveel gespuis rond, handelaars on smokkelaars, en do Rus hoeft goud." „Gelooft gij antwoorde de graaf. .De Rassen ver tellen integ mdool, dat een iiu iner officieren voor zes duizend roobels eon aanval u:i oen boude tot dou dag had uitgesteld, op,veIkeu de bcile ontsnapt w.is." „Ja! Er zijn hier kerels, die voor een roebel hun eigen moeder zouden verkoopon... Daar zjjn bijvoor beeld de smokkelaars; niet liier, een weinigje verder het zuiden in. Weinige dagen geleden nog zijn er vier overgegaan; zy haddon zakken mot pijnappels op den rug. „Toen do grenswachters hou zagen, maakten zjj jacht op hen, do ofdcior vooraan, tot z:j do wegge .vorpeno zakken vonden;iutu§schen trokken de andereu op groote wagens met balen zijde en vaten champagne de grens over. Zoo gaat het er toe de luitenant heeft nat ïur- liik zijn aandeel in do coniedie dat gaat alles van <1 eeao hand iu do ander. Misschien hebben die kerels wol gebabbeld." „Hot kan zju dat er noden iet- suorigel'jk3 in hot

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1