eenige maanden met teverkriwen i. n I
doendeUw Onderdanige Dienaar o
Binnonlaïulschlvï^^
gaarne aan; Och, zegt de ITeer I). H. die
koe daar bij Spaans, het is zonde dat hij vet
gemaakt'wordt, dat kan ik haast niet dulden;
(ook ik zag dat beest altijd met groot leed
wezen). Op mijne vraag, hoe de Heer D. H.
het zoo volkomen weet, mijne bedoeling? (O,
zegt den Heer D. H. Ik heb al uwe brieven
gelezen en ook wel beantwoord, ik was toen
schri'ver bij den Heer Snellen. Toen zeg ik
den Heer D. H.? u weet volkomen wat ik
weetwaarom maakt gij er niet meer werk van?
als ik het zelf doe, dan meenen ze allicht,
dat ik het voor mij zelf doe!
Het antwoord van den Heer Dornberg
Heide daarop was: (Ik ben riet vrij.)
Ik keerde mijn mg toe, en met een was
de Turksche knoop voor mii ontward, name
lijk Indertijd had de Heer Snellen mij zijne
medewerking beloofd, om van al het geen ik
hpm geschreven had, een boekje zamen te
stellen en uit te geven. Eenigeu tijd daarna,
ontving ik alles terug, met de volgende woor
den: Ik zie er geen kans toe om van al je
geschriften een geheel t.e maken, hiernevens
ontvangt gij het terug, gij bent een Genie
en ik begrijp er niets van, mocht ge evenwel
tot een uitgaaf besluiten, dan verzoek ik, dat
ge ir. geen geval mijn brieven er in plaatst.
Och, dat we 't wisten, waarom niet? waarom
niet de vrijheid? waarom was de Burgemeester
niet vrij, en waarom zoo'n verschrikkelijke
brief? tot naricht diene dat diezelfde Heer
Snellen zich liet. misbruiken aan het hoofd
der afmakerijen zijn boekhouder Burgemees
ter van Scliagen werd meer behoeft men niet te
vragen. Hoewel nu reeds jaren geleden dat
de veepest bestond, is hettmij onmogelijk mij
stil te houden, als ik een beest naar mijn zin
zie, hetzij op de markt of bij den boer. Meer
malen i.s het mij gebeurd, als ik zeg: dat
beest is vrij van longziekte, daar inoet. je zoo
lang van fokken als gij kunt., dat de boer
het voorgeslacht er van kennende, mij zegt
ja dat hebben wij met. hun voorouders bij
ondervinding; nu ben ik er altijd ongelukkig
meê, dat ze de meeste keeren een bulkalfter
wereld brengt. Dan zeg ik in den regel, och
man een bul kan veel meer goed doen dan
een kui, daar hebben ze natuurlijk niets tegen
in te brengen, doch ik weet het wel, als
de boer niets bang is van een stier, dan is de
vrouw er bang van, hetzij van de ondragelijke
reuk of de kosten om een goeden bullenstal
in te richten. Om mijn verdriet niet te ver-
grooten, kijk ik er niet veel naar, doch het is
zonde als inen bedenkt dat een koe 27 maal
kan kalven. (Van zoo'n beest heb ik het. 25ste
kalf eens gekocht, zijnde een stier; omdat ik
het niet vermoord wilde hebben; na eenige
maanden verkocht ik het. met winst, aan iemand
die er liefde voor had Die boer vertelde mij dat
het hem gevoelig onderricht was, dat er en
ten weg van Warschau naar Krakau, terwijl de Rus
sische troepen langzaam voorde opstandelingen terug
weken.
In de talrijke voorposten gevechten, die hierbij plaats
grepen, had' graaf Hancke ruimschoots gelegenheid de
sporen te verdienen. Hp leerde den oorlog van zjjn
verschrikkelijkste en strengste zjjde kennen, wantbp
den wederkeerigen haat der troepen viel er aan ver
schooning niet te denken; die gewond werd en liggen
bleef, was een gewissen dood ten prooi.
Graaf Hancke zag met een bang voorgevoel do eerste
dagen te gemoet: het stelselmatig terugwijken der
Russen maakte op hem den indruk van een wel over
legd plan, en bij alle dapperheid der enkelen was de
discipline en de uitrusting der opstandelingen naar
7.\jno overtuiging niet opgegroeid tegen een aanval
dor Russen, met overmacht van krachten.
Ook do generaal scheen dit gevoelen te deelen, ter
wijl honderde lastige lieden in zijn naaste omgeving
hem tot handelen dwongen. Onder hen speelde de
generaal-majoor Rochebrun, commandant der Zuaves
de mort, die niettegenstaande zijn rang nooit zelf
standig gecommandeerd had, een groote rol. Bedaarder
en beschaafdere mannen, als Leziovauski en Wali-
gorski, waarschuwden den dictator voor overijling en
vonden in Henrijka Pustowojtow een welsprekende
partijgenoote.
Dit jonge, edele meisje beminde den generaal harts
tochtelijk en was, zpn goede geest, hier in het leger
en later in zijn gevangenschap.
Van een zware verkenningstocht terugkeerende, ter
wijl hp zijne gewonden en eenige gevangenen opeen
wagen met zich medevoerde. kwam graaf Hancke in
hot leger, in hetzelfde oogenblik ,dat de generaal met
zijn lastig gevolg van Seladons en commissarissen voor
een kleine herberg stil hield, waar lip zijn kwartier
dacht te nemen.
Met stralende oogen kwam hier een oude bekende
op graaf Hancke toesnellen en stak hem de beide han
den toe.
„Dierbaarste vriend! - Gp hier?! O welk een on
verwachte vreugde!" riep een klein heer, dieniemand
anders was dan de Zwitsersche majoor.
„Gp hier, heer majoor?" riep graaf Hancke onwil
lekeurig uit, „en dat niet te paard?"
Mpnheer von Garczineki bad hem namenlpk van
"Wicelowiec hierheen genomen, niettegenstaande hp
beweerde nog op belangrijke berichten te wachten
uit zijn vaderland.
Graaf Hancke bood hem een plaats aan in zpn tent
en s'avonds spraken zij over "Wicelowiec en zpn be
woners-.
Wo dt vervolgd.
kelele koeien vrij bleven (bet was HeinNoo
.Ir.,) Vijf en twintig jaren geleden, zegt hij,
verloren wij van de 65 koeien 64 en het vol
gende jaar kochten wij er 5 bij en daar stier
ven er 4 van dus hielden wij er twee over;
daar hebben wij nn nog afstammelingen van
en daarom was ik gesteld op den stier van U
wiens moeder driemaal van de ziekte ver
schoond bleef, terwijl die in de stal heefsehte.
Het is niet te wenschen dat een elk zoo ge
voelig moet wakker geschud worden, want
als het den boer niet goed gaat, gaat het nie
mand goed. Toen ik den heer Snellen voor
stelde een boekje uittegeven, over de voor-
melde ziekte, en ik hem vertelde dat ik er
ook wel zoude willen bijvoegen, een middel
tegen de varkensziekte(in de laatste jaren
heb ik ook nog ondervonden, dat ze na vijf
dagen vlak liggen nog radicaal kunnen gene
zen worden) het ongans of leverbofziekte der
schapen. (In de laatste jaren heb ik ook nog
ondervonden, dat geen schaap zich behoeft
leeg te purgeeren of op te drogen, wat hier
nog al eens gebeurd,) raadde hij mij dit af
met het gezegde hoe meer middelen dat je
opgeeft te wetendes te minder wordt ge ge
loofd; doch nu ik weder eenmaal aan het schrij
ven ben, wil ik ook het lampje laten schijnen
voor de menschen; de zoogenaamde vreemde
ziekte heeft zich onder mijn zeugen noch big
gen, nooit vertoond; hoewel mijn land voor
de schapenfokkerij voor het minst gunstige
hekend stond, heb ik het zoover gebracht,
dat een lam van II April op 6 maanden ouder
dom grooter was dan zijn moer, en den winter
daaraanvolgende, toen de schapen mijner bu
ren vergingen en zij dachten dat ik de eerste,
beurt zoude krijgen, bleven de mijnen geheel
verschoond, zonder extra bijvoer. Au knnt.
gij eenigszins nagaan dat ik de beesten lief
heb; volgens mijn vader zat het er al vroeg
in, ook ik kan mij herinneren, toen ik 2s/4
jaar was, dat ik niet in huis wilde omdat ik
de lammeren zag springen. De middelen kos
ten niet veel, en zijn zeer goed toe te dienen;
ook is er wel een zacht midd 1 te bedenken,
dat de boeren er om denken om het toe te
passen.
Nu ter zake; mijn p'an is te koopen voor
een ton aan land, best of slecht; daar op te
houden 50 melkgevende koeien; daarvan te
fokken hunne kalveren, en bij voorkeur stier-
kalveren aankoopen naar mijn zin; vet of mager,
jong of oud, vooral zij die gedoemd zijn voor
slachtbank of om andere redenen door den boer
verkocht worden; om zoodoende desnoods door
bijvoer van de melk der 50 koeien honderd
a twee honderd jonge stieren te fokken, en die
op eenjarigen leeftijd voor springstieren te ver-
koopen. Mocht het zijn, dat verkoopen maar
ten deele gelukt, daar al wie wil geen beste
stier kan betalendan hen voor een of
twee jaar ter leen afstaan; het beest zal voor
de slacht volgens mijn schatting meer waarde
bezitten dan het op eenjarigen leeftijd heeft
gekost en opdat daarvan geen te grove wins
ten aan slachters handen verloren gaan, zoude
ik ze zeer geschikt achten, voor des Rijks
slachtplaatsen, van het leger of vloot; het meeste
vleesch van dien aard gaat toch voor Ossen-
vleesch De geldleening zonde voor den be
ginne iets grooter moeten zijnals de ont
vangst een of twee jaar uit bleef. Ik zoude
te langwijlig worden als ik al beschreef wat
ik weet. Wat de landbouw betreft, heb ik
al verscheidene jaren in stilte proeven geno
men, waarvan sommige ook wel verdiende in
't licht te komen. Boeken uitgeven en voor-
lezings houden de ondervinding die leert het,
is half werk; al heeft men het z lf eerst on
dervonden en daarna beschreven, dan wordt
men nog voor een theoretikus uitgescholden
van daar het spreekwoord: leeringen wekken,
doch voorbeelden strekken. Alzoo land en vee
gekocht, en noodige een. ieder het te zien;
van mijne zijde verbind ik mij, alle kijkers,
vriendelijk rond te leiden, en naar mijn beste
weten, de ware inlichting te, geven, ook zoude
ik het nuttig vinden, van iederen stier, die te
leen gaat, een photografie te nemen, opdat zij
die een keus willen doen, ten allen tijde kun
nen zien wat cr te koop isen als de re-
geeriiig het goedvindt den handel vrij te laten
al is het dat buitenlanders er van koopen
willen, en wijl mij daartoe de macht ont
breekt, zoo roep ik, doch niet zonder schroom,
l'w Exellentie's bemiddeling in. Aangenaam
zal het mij zijn spoedig iets daarvan te ver
nemen want iedere maand worden de vcr-
koopings van Landerijen minderen ten tweede
ik wilde een stof voor het grootste gedeelte
tot den bouw van het huis gebiuiken, die na
II K. H. Prinses Marianne^lv
dag morgen ten 5 u. 45 m. op ReteW
hausen overleden.
Prinses Marianne was den 9 Mei
te België geboren en was de dochter
Koning Willem I. Den Hen Octoberlv
trad zij in den echt met prins Fre(j
Hendrik Albertvan Pruisen, van wien
1849 werd gescheiden. Zij overleed 0nJ
leeftijd van ruim drie en-zeventig jaren
laat twee kinderen na: Prins Albrecht
Pruisen en prinses Alexandrina, weduwe
den hertog Wilhelm van MecklenL.
Schwerin.
Zondag j. 1 had op de bovenzaal ra
Landbouw Sociëteit Ceres de algemeene
gadering plaats van de vereeniging tot bev*
ring der Bouwkunst voor Schagen en ©mstrri
In die vergadering is door de leden besloten
het Bestuur gemachtigd in overleg te tm
met het bestuur der Landbouw Sociëteit
ten einde te verkrijgendat de societeitszaai
maktdagen zal worden bestemd tot
plaats of beursgebouw en deze zaal in ven
ding zal worden gesteld met de achterzaal
sedert eenigen tijd tot botermarkt is gebez -
Na eenige discussiën van verschillenden ai
noodigde de President de leden uit de ten;
gestelde teekeningen van de leerlingen der
kenschool in oogenschouw te nemen.
In de groote benedenzaalwaar de teekeni;
ter bezichtiging hingen reikte het Bestuur
Vereeniging bij monde van haren president
heer Gezellen eenige prijzen uit aan e'ni
leerlingen der teekenschool, die door vlijt en
deringen deze bekroningen verdiend hadden.
Spr. deelde o. a. aan het publiek mede dat
Oct. 82 Maart 83 het gemiddeld aantal 1
lingen 20 was en dat het Besi uur alle redf
had om tevreden te zijn over den gang.
Wel is waar had de teekenschool met m
lijklieden te worstelen, doch dank zij de o;
leringen van enkele burgers en de subsidie
onze Gemeente, was het ook mogelijk gewi
aan eenige hulpbehoevende kinderen gratis:
kenonderwijs te verstrekken.
Te betreuren was het, dat de deel neming w
teekenonderwijs nog slechts bij enkelen ten
te betreuren, was dat men over het
nog zoo weinig doordrongen is van het-nut v
het teekenonderwijs en toch teekeneub:
elk werkman te pas, zoowel den timmeral
den metselaar, den schilder, den smid, alsfl
tuinman, den kleermaker, den bakker, deug!
werker, den pottenbakker enz. enz. Hoe n
een werkman kan teekenen, des te fraaier!
sierlijker werk zal hij leveren. Teekenen kwel
het schoonheidsgevoel (de esthetica) aan.
Door het Bestuur werden de volgende pr::l
uitgereikt, aan:
A. Handteekenen.
T. v. d,-Hagen, thans te Kampen, Pp
met loffelijk getuigscta
H. Lucht, te Schagen 2<>
J. Bleek, 3e
B. Bouwkundigteekenen.
P. Kee te Schagen leP'
met loffelijk getuigscto
Jb- Dam te Schagerwaard 2e pn
J. Spaan 3®rr
Hierna brengt de president openlijken
aan de onderwijzers, die zich vele opoffen®
en moeiten hebben moeten getroosten, en j
het Gemeente Pestuur, voor zijne jaarlijks!
subsidie.
Na nog een schrijven te hebben voorgeel
waarin de Wed. Lucht het Bestuur der
eeniging haar dank betuigt voor het aan t
zoontje gegeven gratjs-teekenonderwijs,
de voorzitter deze vergadering.
Tot hoofdingelanden van de Wieringer«";'
zijn gekozen de heeren J. M. Koelman cc
J. Waiboer; tot lid van den gemeenteraad
de heer W. Teengs.
Men meldt ons uit 's-Hage, dat menji
teren aldaar ten stadhuize tot de ontdekki®!
gekomen, dat er in den verstreken nacmi
braak was gepleegd en wel ter plaatse yaH|
kantoor van den gemeenteontvanger. De ^er J
lende lessenaars vond men opengebroken^!
had men getracht de stevige sluiting der 5 J
kast te verbreken, echter zonder guDS «jj
wig. De ongenoode gast, waarnaar de H
ijverig zochtheeft als loon van zijn aroei
moeten tevreden stellen met eenPa"J
retten en een zak tabak.
Een vrouw te Amsterdam die Zater
vond door twee agenten werd gearres -
de van dat geleide geen gebruik n-j|;;n
moest met moeite worden voortgen'-y
toen men op het Rokin kwam, rukr'
een der agenten los, pakte den anüel
