SCHAKER Algemeen Advertentie- itokdeudag s3 aia;i!stijs. Tï DiiRitifiismT Ao. 1883. 27stc Jaargang. .li 173a Bekendmakingen. een «ouden medaillon. J. VVIAKKL, TE SCHAGEN, Laan, Wijk D, No. 5. JACiT. lloman van Roscntlial-Bonin. Dc Internationale Ten toon stelling te Amsterdam. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentièn in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger, fe - - POLITIF. GEVONDEN': op de Nes, onder deze gemeente, op 19°n Augustus j.1. Inlichtingen zijn te bekomen ter secretarie der gemeente Sehagen. UITGEVER: f I EL >V S- Ovi L A D II O 1 NV lt L V D. Prijs per joar ƒ3.Franco per pnst f 3.60 Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertentièn van één tot vijf regels f 0 75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. (1.) EERSTE HOOFDSTUK. den De Burgemeester der gemeente Sehagen, Brengt ter kennis van belanghebbendenhet navolgende: De Commissaris des Konings in Noord- Holland Gezien het besluit van Gedeputeerde Staten van 8 Augustus 1883, No. 4; Gelet op art: 11 der wet van 13 Juni 1857, (Staatsblad No. 87), Brengt ter kennis van belanghebbenden: 1. dat in Noord-Ilolland de jagt op klein wild, met uitzondering van die op taisanten, zal worden geopend op Zaterdag 1 September 1883, met Zonsopgang: 2. dat de jagt op faisanten zal worden ge opend op Maandag 15 October 1883 mede met Zonsopgang; 3. dat de korte jagt dagelijks, met uitzon dering van den Zondag, en de lange jagt alleen op Woensdag en Zaterdag zal mogen worden uitgeoefend; En zal deze in het Provinciaal Blad worden geplaatst, en voorts in elke gemeente der provincie Noord-Holland worden aangeplakt. Haarlem, den 15<len Augustus 1883. De Commissaris des Konings voornoemd, Get: (SCUORER.) Sehagen, den 21^ton Augustus 1883. De Burgemeester voornoemd, G. LANGENBERG. Vrij vertaald uit het Hoogduilsch. De bewoners der goede stad Emden, ver in het noorden van Duitschland, vlak aan de als een landzee gevormde inham der Noordzee den Dollart, gelogen, werden op den 25 Juli 1879 in groote verbazing en opgewondenheid gebracht door een in het plaatselijk biad verschijnende advertentie, die aldus luidde: „Kantongerecht Emden. Daar de weluwe Amalie Möllenhof, geboren Horsten uit Dantzigden 10 dezer maand zonder achterlating van een testament is ge storven, wordt de sedert vijf jaren uit het land ver trokkene zoon der erflaatster, Johann "Wolfgang Möl lenhof, bij deze opgeroepen binnen zes maanden zich peisoonlijk aan het kantongerecht alhier te vervoegen of door een gewettigde persoon zijne aanspraken te doen gelden." Deze aankondiging gaf aan de inwoners van het half Hollandsche handelsstadje veel stof tot praten, want in het algemeen had men iets geheel anders verwacht; een ieder die de verhoudingen kende, en bijna de geheele stad kende die, vond de zaak geheel en al onverklaarbaar en zeer geheimzinnig, niettegen staande van de weduwe en den dierentemmer een tnenageriehouder Möllenhof steeds iets ongewoons en wonderbaarlijks werd verwacht. Een twintigtal jaren geleden was de schoone jonge vrouwwier man temidden zijner beroepsbezigheden stierf, Amalie Möllenhof was haar naam, naar dit afgelegen zeestadje getrokken en bracht een zeer groot on een zesjarigen knaap mede. De jonge weduwe kocht een stuk grondbouwde prachtig huis in den Hollandschen stijllegde een Ploten tuin er om aan, die door hooge muren werd ^gesloten en liet uit ons Pruisen bedienden komen XII. 21 Augustus '83. Wie onze Nederlandsche afdeeling doorloopt en met een aandachtig oog de collectie brand kasten gadeslaat, moet van ons vaderland als financieele natie tvel een lioogen dunk krijgen. Bijna geen smid of hij zond behalve andere zaken ook een brandkast in. Men treft ze in allerlei grootte aan, en velen hebben de vuur proef en de alproef getrotseerd; de brand gasten nl. Zooals men weet, bestaat deze berindat een kast ettelijke uren in een op zettelijk daartoe opgestookt vuur moet staan, na vooraf gevuld te zijn met papieren en snip pers, welke inhoud ongeschonden er uit moet komen. Daarna wordt die zelfde kast een huishoogte opgeheschen en dan plotseling los gelaten op een bazaltvloer. Komt de kast. er na deze parforce toer goed af, d. w. z. zijn de sloten onvenvrongenzoo dat ze op de gewone wijze met den sleutel, dus zonder breken of forceeren geoper.d kunnen worden, dan is de soliditeit voldoende gebleken en wordt een diploma uitgereikt. Het is bekend, dat de Engclsche firma Chatwood eene wereldvermaardheid heeft wegens hare brand kas'en; maar veilig durven onze Neder- landsche fabrikanten dien Engelschman onder de oogen zien. Men viage dit b. v. maar eens aan onzen landgenoot, den heer Vogel te Mid delburg, die den heer Chatwood heeft uitge daagd zijne kasten met die van onzen Zeeuw- schen industrieel te metenen wel onder voor waarde, dat beiden eenige bankjes van duizend gulden in hunne brandkast zouden leggenen haar dan aan vuur- en valproef onderwerpen, welk voorstel door Chatwood werd geweigerd-, evenmin werd de propositie door hem aange- ook een onderwijzer voor haar zoon on voorts leefde z;j streng afgezonderd van de wereld, terwijl zij zich alleen wijdde aan de opvoeding van haar kind. Dat bracht natuurlijk de gemoederen der goede Em- donaars in beweging die anders brave maar wat nieuwsgierige lieden zijn, temeer daar in het vreed zame stadje zelden iets buitengewoons voorviel. Men gevoelde zich als burger en als mensch beleedigd en schudde het hoofd over deze zonderlingheid der weduwe en over deze geheimzinnigheid der verhoudingen. .Daar echter de weduwe koetsier en paarden hield, veel vortoerde en alles contant betaalde, geraakte men spoedig aan dit zonderlinge gewoon, ofschoon men met oplettend oog alles gadesloeg wat binnen deze muron geschiedde. Hot geheimzinnige waas, dat over liet leven dier dame verspreid lag, werd steeds gevoed door geruch ten, die van tijd tot tyd uit de Villa Möllenhof de wijde woreld binnen drongen. Vooreerst vernam men, dat de weduwe een afschuw had van het beroepwaaraan haar man zjjn rijkdom had te danken. Hij was beambte in den Londenschen Zoölogischen tuin, toon zij hem huwde, on had eerst later als die rentemmer en eigenaar eener groote menagerie, fortuiu had gemaakt. Toen liep het gerucht dat" de weduwe daarom met haar zoontje het stille stadje Emden had opgezocht, om haar zoon, ver van het gewoel der groote wereld en van de verleidingen van het mena- gerioleven. voor de studie op to voeden, en ten slotte hoorde men, dat de zoon ziju moeder geenszins volgde, een zeer hartstochtelijk temperament bezat en in alle dingen geleek op ziju vader, die een zeer vreemd en wild mensch moest zijn geweest. De weduwe had iets melancholiesch over zich en de zeer schoone, bleeke, zwartlokkige zoon werd bijzon der streng door haar behandeld. De kleine Möllenhof groeide flink op en was op zijn negentiende jaar reeds een flink jongman. Hoog en slank van gestalte, droeg het elegante, buigzame lichaam van den jongen man een hoofd, dat men nimmer vergat, wanneer men het eenmaal gezien had. Een hoog, blank voorhoofd werd omlijst nomen de bankjes door eenige afdrukken in lak te vervangen. De heer Vogel houdt zijn pari nog altijd vol. Ook op het gebied van klokken en uur- J werken valt hier heel wat belangrijks op to I merken. De aardigste vertooning maakt zeker de ver- zameling oude friesche klokken van P. Groen hout te Sneekwaaronder zelfs een exemplaar I van 't jaar 1672; dit respectabel huismeubel loopt dus al een paar honderd jaar door, en i ik verzeker u, het ziet er nog kranig uit en wijst den tijd wat secuur aan. Vele klokken van jongeren daturn moeten het in sierlijkheid van vorm van dit oudje verliezen. Op modern gebied verdienen de uurwer ken van Harder, die vierhonderd dagen loo- pen, en waarvan onze stadgenoot de Gruij er j het patent kocht, zeer de aandacht. Inderdaad, in de 3 eeuwen dat de horlogemakerskunst I beoefend werdsedert 21/, eeuw, toen Huijgens daarin belangrijke wijzigingen brachthad men het nog niet verder kunnen brengen dan tot uurwerken, die acht, hoogstens veertien dagen liepen. Dit moet voornamelijk gelegen zijn in den slinger, die grooten weerstand heeft te overwinnendubbel evenredig aan zijne lengte. De heer Harder uit Frankfort a/d Main nu is op het denkbeeld gekomen den slinger te vervangen door een horizontalen schijfdie zeer langzaam heen en weder draait. Op deze wijze loopen zijne pcnlulen gelijk ik zeide, 400 dagen. De firma Kiek, werktuigkundigen alhier, levert uitmuntende syrapathetischc klokken, d. w. z. die allen op éénzelfde uurwerk loo pen. Deze heeren hebben eene inrichting uit gevonden waardoor het onmogelijk is dat een klok meer dan eene minuut verloopt. Hunne tijdwijzers zijn o. a. geplaatst op de Tentoon stelling in de werkgalerijhet Paviljoen van de Pers, het Telefoongebouw, voorts in het Amstel-IIotel, het gebouw der Duinwater door het ravenzwarte haar, de groote oogen waren donker zwart en hadden een vurige uitdrukking, de neus was zacht gebogen en scherp en de dunne lip pen met den fijn besneden mond, gaven aan het bleek gelaat bijna een wreed karakter. De jonge man bezat eene duivelsche schoonheid en bracht de harten en hoofden van alle vrouwen eu meisjes in de war, die met hem dweepten en in den rijken jongeling een ideaal zagen, niettegenstaande er langzamerhand een groot aantal hatelijke, slechte eigenschappen van hem bekend werden. ■Spoedig wist een ieder: Wolfgang Möllenhof speelde hoog, was wreed, hardvochtig on bezat eene ontem bare" hartstochtelijkheid. Dikwijls was de jonge man gedurende acht dagen verdwenen, tot diep leed zijner moedor; dan kwam hy weder terug van Amsterdam of Hamburg en Keulen waar hjj met het spel groote sommen had verloren. De middelen die ter zijner beschikking stonden waren niet toereikende, hij nam geld op, waar hij kon. Zwelgende wandelingen ver door het land wisselden af met dolle rijtoerenwaarbij hy uit booze plaagzucht zoolang voortjoeg tot de paarden nedervielon. Tegen over zyn moeder toonde de jonge Möllenhof byna een gevoel van haat, die voorstelling,die men in Emden van den zoon der weduwe had gemaakt, geleek op die van een schoonen duivel, en helaas kwam dat beeld maar al te veel met de waarheid overeen. Daar ontstond in het huis der weduwe op zekeren dag een heftigo scène, er viel een schot, zoo heette het of de zoon zich zeiven had willen doodschieten en de moeder dit afweerde, dan dat er nog Treesely- kor zaken hadden plaats gehad, dat wist men niet. Zeker was het evenwel, dat artsen eu chirurgen een tijd lang de Villa Möllenhof bezochten. De weduwe lag weken lang zwaar ziek, en toen zij zich weder aan het publiek vertoonde, had zy een hand minder. Toen word de jonge Möllenhof, zonder veel opzien te baren, doch op zeer energieke manior naar Australië gezonden, en toen dit bekend geworden was, kwamen al de schuldeischers van den jongen heer met wissels eu schuldbekentenissen opzetten. 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1