27stc Jaargang. Algehees A D V E R T E A T I E- DOAHEDDAG 18 OCTOBER. J. WINKEL, Miiirmttwiii. Ao. 1SS3. ISIEI' >V S- L A Si R B O l SV B L A Bekendmakingen. De Internationale Tentoon stelling' te Amsterdam. Ifioman van ItoscRthnl-Itonin, Binnenlnndsch Nieuws. JVt>. 1>16. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens- faq en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Advertentièn in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. UITGEVER: TE SCHAGEN, Laan, Wijk D, No. 5. Prijs per jaar f3.Franco per post f 3.60 Afzonderlijke nummers f 0.05. Advertentiën van één tot vijf regels f 0 75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor den naar plaatsruimte berekend. POLITIE. 1 Ter Secretarie der gemeente Schagen, zijn inlichtingen te bekemen omtrent een in die gemeente onbeheerd gevonden BIG en een ZWARTBONTE HOND. Burgemeester en W ethouders der Gemeente Schagen Brengen naar aanleiding van art. 203 alinea 3 der Wet vin 29 Juni 1851 (staatsblad N°. 85) ter openbare kennis, dat de Begrooting der plaatselijke inkomsten en uitgaven voor 1884, zoo als zij aan den Raad der gemeente is aangeboden, op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter lezing is nedergelegd tot O en met den 23en October a. s. en dat een ieder daarvan, tegen betaling der kosteneen afschrift zal kunnen bekomen. Schagen, den lOen October 1883. Burgemeester en Wethouders voornd. De Burgemeester, G. Lancknberg. De Secretaris, Denijs. XIX. 15 Oct. '83. Van het feest komt niemendal het feest waarover ik li in mijn vorigen brief geschre ven heb, en dat beloofde zoo prachtig te zul len zijn. De graaf de Saint Foixconsul gene raal van Frankrijk was eere-voorzitterde taak kon aan geen waardiger handen worden toever trouwd. Gelijk ik u schreef zouden de eerste artisten van Frankrijk, van de groote opera en het theatre Francais ons feest met hunne voordrachten opluisteren, maar zij vroegen 3000 francs per hoofd, en deze uitgaaf kon de kas niet ljden, en zoo heeft men eene aanleiding gevonden de geheele pret te doen Vrij vertaald uil het Hoogduitsch. (17.) ACHTSTE HOOFDSTUK. Manheer Pieter Arendberg bemerkte zeer goed hoe het tusschen Theresa en Wolfgang stond. - „Hij zag h<wr in zijn net verstrikken, zü denkt aan geen gevaar hij, die het met geen mensch goed meent, voert ook by haar zeker niets goeds in zjjn schild hij is hebzuch- tig en gierig, zjj is arm. Voor schoonheid bij vrouwen is hij koel, hij moet bepaald met dit meisje bijzondere plannen hebben," zeide mijnheer Arendberg tot zich zeiven, „ik zal dus goed uit mijn oogen zien en haar daarvoor beschermen, opdat zjj niet ongelukkig wordt; want elke vrouw moet met dezen man nameloos on gelukkig worden, tenzij zij nog slechter is dan hij." an zoodanigen aard waren de overpeinzingen van den Hollander, en hij handelde er naar. Hy verstond de kunst, Theresa meer nog van zijn compagnon verwijderd te houden, terwijl hij op een beschikte wijze een schilderes, die evenveel kunst kennis als scheppend talent bezat, met Theresa bevriend wist te maken, en werkelijk gaf Theresa langzamer hand de voorkeur aan den omgang met deze jonge name, die tegelijk eon scheppende kunstenares was, hoven de geslepene en berekende gesprekken met Wolfgang. Deze zag met onheilspellende kalmte de pogingen dh zijn compagnon aan, om zjjn omgang met Theresa p beletten, en besloot al dit verdriet en deze onaan gename uren, welke deze hem bereidde, hem met wlf'ï teruB te betalen. •Mijnheer Pieter Arendberg toonde nu tegenover t jhhi een kalmte die onverzettelijk was on ge- 'gde van een overlegd en goed doordacht plan, ter- vervallen. Voor velen is dit eene uiet geringe teleurstelling, en de modemagazijnen zullen het allerminst pleizierig vinden. Er zouden toch 600 invitaties rond gezonden worden rekent men daarvan hij deze gelegenheid de helft da mes, dus 300, die allen nieuwe costumes moesten hebben, blo'men, veeren enz. Drie honderd baljaponnen minder, behalve wat er bij behoort, zegt nog al iets. Enfin, we denken er al niet meer aan. Het wordt tijd dat we weder eens een bezoek brengen aan de tentoonstellingeen genoegen dat ons nog maar korten tijd zal vergund zijn. Ik wil eens uit curiosieteit uwe aandacht vestigen op een paar artikelendie een sieraad onzer tentoon stelling genoemd kunnen wordenhet is de Alcoal de Menthe van den heer de Ricqlès, een scheikundig zuivere bereiding, eene ver binding van pepermunt, een heilzaam middel alzoo in elk huisgezin. Tegenover de vele kwakzalverijen die tegenwoordig zoo vaak in diverse vormen onder de aandacht van het publiek worden gebrachtacht ik de vermel ding van bovenstaand artikel van den heer de Ricqlèsdie trouwens reeds tallooze malen bekroond isde moeite waard er de aandacht op te vestigen. In de tweede plaats wensch ik bij dezen te wijzen op de Denrifrice du docteur Pierre een tandmiddeldat om twee redenen mijne aandacht trok. Vooreerst omdat deskundigen het als uitmuntend hebben geprezenen in de tweede plaats omdat de fabrikant deel uitmaakte van de jury, eene onderscheiding, welke in het vak van parfumeriën nog al opmerkelijk is. Nu eens een ander praatje na bovengenoemde variatiën op het oude thema In een paar brie ven heb ik u geschreven over brandkasten hollandsche en engelsehe; laat mij thans ook eens uwe aandacht vestigen op een fransch fabri kant, n. 1. van Haffner te Parijs. zijn er vele goedkoope en dure, kleine en groote, met allerlei soort van kunstsloten. Men vindt wijl Wolfgang in zijne onzekerheid moeite had, zijn kalm masker te bewaren. Mijn hier Pieter Arendberg wist echter nauwkeurig hoe ver hij met hem was en zag en zorgde met hon derd oogen. Het scheen spoedig werkelijk alsof Theresa er geen lust meer in had, met Wolfgang de gewone gesprek ken te voeren. Door den omgang met een echte, ware kunstenares kwam Theresa spoedig tot de overtuigingdat alles wat mjjnheer Atrani zeide, niets dan bedwelmenden geestigen schijn was, opgevangen gedachten en ge voelens, fijn gevormd wedergegevenen hij volstrekt niet de echte liefde voor de kunst bezat. Zij vroeg zich zelve af, waarom deze koude, trotsche man, die de geheele wereld verachtte, hoonde en bespotte, eens klaps haar gezelschap zocht, haar zooveel belangstel ling bewees verliefdheid in haar persoon was niet de oorzaak tot dit gedrag. Zij kende hem genoeg,om overtuigd te zijn van zijn gebrek aan elke dweeperij voor vrouwenschoonheid en z\j was niet ijdel genoeg, harerzijds aan wonderen te gelooven. Zy wist ver der, dat hy zeer op geld zag en haar armoede voor hem geen geheimjwas een wantrouwen tegen dezen mandat telkens terugkeerde en van dag tot dag toe nam, ontnam haar de betooverende gedachten van dezen manen alleen de geheimzinnige zyde van zyn wezen bleef over. Zij werd nu bevreesd voor zijn vriendelykheidin zijne naby'heid werd het haar angstig te moede. Om deze redenen vermeed zij voorzichtig zich met mynheer Atrani in een gesprek te wikkelen, zij be handelde hem nog vriendelpker dan vroeger, maar uit angstige berekening, zy had een vluchtige vriendelijk heid tegenover hemdie er veel warmer uitzagdan zy werkelijk was, doch die nu Wolfgang, die gaarne zag wat hy verlangde, geheel op denverkeerden weg bracht. Hy geloofde, dat dit meisje op hem verliefd was, even als zoovele andere, en beschouwde hare teruggetrokkenheid als een teeken, dat zy zjjne be- toovering vreesde, er tegen streed on daarom zyn er in bijna elke afdeelingmaar op gevaar af, dat alle Nederlandsehe brandkastenfabrikanleu den moker tegen mij opheffen kan ik niet nalaten 7,e te verklarendat het fransche fa brikaat bij mij hoog staat aangeschreven. Heeren dieven en inbrekers zijn nooit uitgestudeerd om een goeden slag te slaan,, en als zij er in slagen de kast te openen, ma ken zij doorgaans goede zaken. Het ligt dus in de redendat ook de fabrikanten niet uitgestudeerd zijn in 't bedenken van midde len om hun zulk een buitenkansje onmogelijk te maken. De heer P. Haffner te Parijs nu heeft het daarin al vrij ver gebracht. Vooral bij hem vindt men kasten, die mij althans gerust het hoofd zouden doen neerleggen, als ik er een van bezat met een honderdduizend of wat er in. Jammer maar dat het nog heel wat duren zal eer ik zoover gekomen ben Dat neemt echter niet we» dat ik brandkasten steeds met bijzondere aandacht beschouw. Men kan nooit weten hoe een koe een haas vangt. De kasten van Haffner trekken mij nu bizonder aan, sluiting, wanden, veiligheid in 't algemeen, heb ik on derzocht, en ik kan mij best voorstellen dat het fabrikaat in Phiadclphia de hoogste onderscheiding ontving en thans met de gou den medaille werd bekroond. A propos, de firma Arbey, de vernuftige houtzagers en fabriekanten van de houtwol, waarover ik u schreef, verwierven een eere diploma. Gelijk gij wellicht reeds gelezen zult hebben werd den graaf Saint Foix door de franscho exposanten een eeredegen vereerd. Het fraaie stuk kostte 6000 francs. Schagen. Zaterdag- en Zondagavond 1.1. hadden in het Noord Hollandsch Koffiehuis alhier de concerten plaats van den heer C. \Ya- bekindt en zijne beide dochters. Het programma dat grootendeels was samen- gezelschap vermoed, doch hare werkoiyKe gevoelens niet kon verbergen - en gesteund op deze waarne mingen besloot hy, koen en snel voort te gaan, en door overvalling deze schuchtore liefde tot voheii vlam aan te wakkeren, en zich zoo van zyn buit te ver zekeren. Hy verzocht daarom schriftelijkdat mejuffrouw Theresa hem de gunst van een onderhoud in hare woning zou willen toestaan. Toen Theresa dat briefje las, ontstelde zij hevig. „Dat is Wolfgang Möllenhof's schrift," riep zy uit, „zoo schrijft geen ander mensch, ik heb het nop goed in het geheugen van dien brief uit Now-York. Emilio Atrani is Wolfgang M uilenhol hy kan ons slechts kwaad willen doen wat mag hy my wel te zeggen hebben. Hij kent my zeker zijn compagnieschap in deze menagerie is zonder twijfel naar een vast plan, dat tegen mi; en myn broeder is gericht, ik zal voor hem op mijn hoede zyn. Zal ik hem ontvangen?" vroeg Theresa zich zelve af. „Ik durf hem niet afwijzen, het stuit my tegen de borst hem hier by my te zien, en toch ben ik nieuwsgierig te weten, wat hy met my wel mag hebben te behandelen." „Alleen, zonder getuigen wil hy my spreken," het haalde zij naderhand den brief overlezende. - „Mario moet in ieder geval in de zijkamer blyven. Het liefste had ik, dat mynheer Arendberg, myn eenige, wer kelijke, ware- vriend, dan in mijne nabijheid was," overlegde Theresa, „maar het was niet edel tegenover dezen man, al is hy ook een booswicht, om myn heer Pieter in de zykamer te verbergen. Neen, dat gaat niet! Wat kan deze Möllenhof my toch voor kwaad doen?" trachtte zy zich zelve gerust te stellen. „Ik zal het gevaar koen en rustig in de oogen zien zooals ik dat tot nu gedaan heb en my daarby het beste bevinden," en tot dit besluit gekomen, be antwoordde Theresa het schrijven van Wolfgang toe stemmend. Het bezoek van mynheer Atrani liet niet lang op zich wachten. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1883 | | pagina 1