27stc Jaargang.
Algehees
A D V E R T E A T I E-
DOAHEDDAG
18 OCTOBER.
J. WINKEL,
Miiirmttwiii.
Ao. 1SS3.
ISIEI' >V S-
L A Si R B O l SV B L A
Bekendmakingen.
De Internationale Tentoon
stelling' te Amsterdam.
Ifioman van ItoscRthnl-Itonin,
Binnenlnndsch Nieuws.
JVt>. 1>16.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens-
faq en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Advertentièn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken één dag vroeger.
UITGEVER:
TE SCHAGEN,
Laan, Wijk D, No. 5.
Prijs per jaar f3.Franco per post f 3.60
Afzonderlijke nummers f 0.05.
Advertentiën van één tot vijf regels f 0 75.
iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
POLITIE. 1
Ter Secretarie der gemeente Schagen, zijn
inlichtingen te bekemen omtrent een in die
gemeente onbeheerd gevonden BIG en een
ZWARTBONTE HOND.
Burgemeester en W ethouders der Gemeente
Schagen
Brengen naar aanleiding van art. 203 alinea
3 der Wet vin 29 Juni 1851 (staatsblad N°.
85) ter openbare kennis, dat de Begrooting
der plaatselijke inkomsten en uitgaven voor
1884, zoo als zij aan den Raad der gemeente
is aangeboden, op de Secretarie der gemeente
voor een ieder ter lezing is nedergelegd tot
O
en met den 23en October a. s. en dat een
ieder daarvan, tegen betaling der kosteneen
afschrift zal kunnen bekomen.
Schagen, den lOen October 1883.
Burgemeester en Wethouders voornd.
De Burgemeester,
G. Lancknberg.
De Secretaris,
Denijs.
XIX.
15 Oct. '83.
Van het feest komt niemendal het feest
waarover ik li in mijn vorigen brief geschre
ven heb, en dat beloofde zoo prachtig te zul
len zijn. De graaf de Saint Foixconsul gene
raal van Frankrijk was eere-voorzitterde taak
kon aan geen waardiger handen worden toever
trouwd. Gelijk ik u schreef zouden de eerste
artisten van Frankrijk, van de groote opera
en het theatre Francais ons feest met hunne
voordrachten opluisteren, maar zij vroegen
3000 francs per hoofd, en deze uitgaaf kon
de kas niet ljden, en zoo heeft men eene
aanleiding gevonden de geheele pret te doen
Vrij vertaald uil het Hoogduitsch.
(17.) ACHTSTE HOOFDSTUK.
Manheer Pieter Arendberg bemerkte zeer goed hoe
het tusschen Theresa en Wolfgang stond. - „Hij zag
h<wr in zijn net verstrikken, zü denkt aan geen gevaar
hij, die het met geen mensch goed meent, voert ook by
haar zeker niets goeds in zjjn schild hij is hebzuch-
tig en gierig, zjj is arm. Voor schoonheid bij vrouwen
is hij koel, hij moet bepaald met dit meisje bijzondere
plannen hebben," zeide mijnheer Arendberg tot zich
zeiven, „ik zal dus goed uit mijn oogen zien en haar
daarvoor beschermen, opdat zjj niet ongelukkig wordt;
want elke vrouw moet met dezen man nameloos on
gelukkig worden, tenzij zij nog slechter is dan hij."
an zoodanigen aard waren de overpeinzingen van den
Hollander, en hij handelde er naar.
Hy verstond de kunst, Theresa meer nog van zijn
compagnon verwijderd te houden, terwijl hij op een
beschikte wijze een schilderes, die evenveel kunst
kennis als scheppend talent bezat, met Theresa bevriend
wist te maken, en werkelijk gaf Theresa langzamer
hand de voorkeur aan den omgang met deze jonge
name, die tegelijk eon scheppende kunstenares was,
hoven de geslepene en berekende gesprekken met
Wolfgang.
Deze zag met onheilspellende kalmte de pogingen
dh zijn compagnon aan, om zjjn omgang met Theresa
p beletten, en besloot al dit verdriet en deze onaan
gename uren, welke deze hem bereidde, hem met
wlf'ï teruB te betalen.
•Mijnheer Pieter Arendberg toonde nu tegenover
t jhhi een kalmte die onverzettelijk was on ge-
'gde van een overlegd en goed doordacht plan, ter-
vervallen. Voor velen is dit eene uiet geringe
teleurstelling, en de modemagazijnen zullen
het allerminst pleizierig vinden. Er zouden toch
600 invitaties rond gezonden worden rekent
men daarvan hij deze gelegenheid de helft da
mes, dus 300, die allen nieuwe costumes
moesten hebben, blo'men, veeren enz. Drie
honderd baljaponnen minder, behalve wat er
bij behoort, zegt nog al iets. Enfin, we
denken er al niet meer aan. Het wordt tijd
dat we weder eens een bezoek brengen aan
de tentoonstellingeen genoegen dat ons nog
maar korten tijd zal vergund zijn. Ik wil eens
uit curiosieteit uwe aandacht vestigen op een
paar artikelendie een sieraad onzer tentoon
stelling genoemd kunnen wordenhet is de
Alcoal de Menthe van den heer de Ricqlès,
een scheikundig zuivere bereiding, eene ver
binding van pepermunt, een heilzaam middel
alzoo in elk huisgezin. Tegenover de vele
kwakzalverijen die tegenwoordig zoo vaak in
diverse vormen onder de aandacht van het
publiek worden gebrachtacht ik de vermel
ding van bovenstaand artikel van den heer
de Ricqlèsdie trouwens reeds tallooze malen
bekroond isde moeite waard er de aandacht
op te vestigen.
In de tweede plaats wensch ik bij dezen
te wijzen op de Denrifrice du docteur Pierre
een tandmiddeldat om twee redenen mijne
aandacht trok. Vooreerst omdat deskundigen
het als uitmuntend hebben geprezenen in
de tweede plaats omdat de fabrikant deel
uitmaakte van de jury, eene onderscheiding,
welke in het vak van parfumeriën nog al
opmerkelijk is.
Nu eens een ander praatje na bovengenoemde
variatiën op het oude thema In een paar brie
ven heb ik u geschreven over brandkasten
hollandsche en engelsehe; laat mij thans ook
eens uwe aandacht vestigen op een fransch fabri
kant, n. 1. van Haffner te Parijs. zijn er
vele goedkoope en dure, kleine en groote,
met allerlei soort van kunstsloten. Men vindt
wijl Wolfgang in zijne onzekerheid moeite had, zijn
kalm masker te bewaren.
Mijn hier Pieter Arendberg wist echter nauwkeurig
hoe ver hij met hem was en zag en zorgde met hon
derd oogen.
Het scheen spoedig werkelijk alsof Theresa er geen
lust meer in had, met Wolfgang de gewone gesprek
ken te voeren.
Door den omgang met een echte, ware kunstenares
kwam Theresa spoedig tot de overtuigingdat alles
wat mjjnheer Atrani zeide, niets dan bedwelmenden
geestigen schijn was, opgevangen gedachten en ge
voelens, fijn gevormd wedergegevenen hij volstrekt
niet de echte liefde voor de kunst bezat. Zij vroeg zich
zelve af, waarom deze koude, trotsche man, die de
geheele wereld verachtte, hoonde en bespotte, eens
klaps haar gezelschap zocht, haar zooveel belangstel
ling bewees verliefdheid in haar persoon was niet
de oorzaak tot dit gedrag. Zij kende hem genoeg,om
overtuigd te zijn van zijn gebrek aan elke dweeperij
voor vrouwenschoonheid en z\j was niet ijdel genoeg,
harerzijds aan wonderen te gelooven. Zy wist ver
der, dat hy zeer op geld zag en haar armoede voor
hem geen geheimjwas een wantrouwen tegen dezen
mandat telkens terugkeerde en van dag tot dag toe
nam, ontnam haar de betooverende gedachten van
dezen manen alleen de geheimzinnige zyde van zyn
wezen bleef over.
Zij werd nu bevreesd voor zijn vriendelykheidin
zijne naby'heid werd het haar angstig te moede.
Om deze redenen vermeed zij voorzichtig zich met
mynheer Atrani in een gesprek te wikkelen, zij be
handelde hem nog vriendelpker dan vroeger, maar uit
angstige berekening, zy had een vluchtige vriendelijk
heid tegenover hemdie er veel warmer uitzagdan
zy werkelijk was, doch die nu Wolfgang, die gaarne
zag wat hy verlangde, geheel op denverkeerden weg
bracht. Hy geloofde, dat dit meisje op hem verliefd
was, even als zoovele andere, en beschouwde hare
teruggetrokkenheid als een teeken, dat zy zjjne be-
toovering vreesde, er tegen streed on daarom zyn
er in bijna elke afdeelingmaar op gevaar af,
dat alle Nederlandsehe brandkastenfabrikanleu
den moker tegen mij opheffen kan ik niet
nalaten 7,e te verklarendat het fransche fa
brikaat bij mij hoog staat aangeschreven. Heeren
dieven en inbrekers zijn nooit uitgestudeerd
om een goeden slag te slaan,, en als zij
er in slagen de kast te openen, ma
ken zij doorgaans goede zaken. Het ligt
dus in de redendat ook de fabrikanten niet
uitgestudeerd zijn in 't bedenken van midde
len om hun zulk een buitenkansje onmogelijk te
maken. De heer P. Haffner te Parijs nu heeft
het daarin al vrij ver gebracht. Vooral bij hem
vindt men kasten, die mij althans gerust
het hoofd zouden doen neerleggen, als ik er
een van bezat met een honderdduizend of wat
er in. Jammer maar dat het nog heel wat
duren zal eer ik zoover gekomen ben Dat neemt
echter niet we» dat ik brandkasten steeds met
bijzondere aandacht beschouw. Men kan nooit
weten hoe een koe een haas vangt. De kasten
van Haffner trekken mij nu bizonder aan, sluiting,
wanden, veiligheid in 't algemeen, heb ik on
derzocht, en ik kan mij best voorstellen dat
het fabrikaat in Phiadclphia de hoogste
onderscheiding ontving en thans met de gou
den medaille werd bekroond.
A propos, de firma Arbey, de vernuftige
houtzagers en fabriekanten van de houtwol,
waarover ik u schreef, verwierven een eere
diploma.
Gelijk gij wellicht reeds gelezen zult hebben
werd den graaf Saint Foix door de franscho
exposanten een eeredegen vereerd. Het fraaie
stuk kostte 6000 francs.
Schagen. Zaterdag- en Zondagavond 1.1.
hadden in het Noord Hollandsch Koffiehuis
alhier de concerten plaats van den heer C. \Ya-
bekindt en zijne beide dochters.
Het programma dat grootendeels was samen-
gezelschap vermoed, doch hare werkoiyKe gevoelens
niet kon verbergen - en gesteund op deze waarne
mingen besloot hy, koen en snel voort te gaan, en
door overvalling deze schuchtore liefde tot voheii vlam
aan te wakkeren, en zich zoo van zyn buit te ver
zekeren.
Hy verzocht daarom schriftelijkdat mejuffrouw
Theresa hem de gunst van een onderhoud in hare
woning zou willen toestaan.
Toen Theresa dat briefje las, ontstelde zij hevig.
„Dat is Wolfgang Möllenhof's schrift," riep zy uit,
„zoo schrijft geen ander mensch, ik heb het nop goed
in het geheugen van dien brief uit Now-York. Emilio
Atrani is Wolfgang M uilenhol hy kan ons slechts
kwaad willen doen wat mag hy my wel te zeggen
hebben. Hij kent my zeker zijn compagnieschap
in deze menagerie is zonder twijfel naar een vast plan,
dat tegen mi; en myn broeder is gericht, ik zal voor
hem op mijn hoede zyn. Zal ik hem ontvangen?"
vroeg Theresa zich zelve af. „Ik durf hem niet
afwijzen, het stuit my tegen de borst hem hier by
my te zien, en toch ben ik nieuwsgierig te weten,
wat hy met my wel mag hebben te behandelen."
„Alleen, zonder getuigen wil hy my spreken,"
het haalde zij naderhand den brief overlezende. - „Mario
moet in ieder geval in de zijkamer blyven. Het liefste
had ik, dat mynheer Arendberg, myn eenige, wer
kelijke, ware- vriend, dan in mijne nabijheid was,"
overlegde Theresa, „maar het was niet edel tegenover
dezen man, al is hy ook een booswicht, om myn
heer Pieter in de zykamer te verbergen. Neen, dat
gaat niet! Wat kan deze Möllenhof my toch voor
kwaad doen?" trachtte zy zich zelve gerust te stellen.
„Ik zal het gevaar koen en rustig in de oogen zien
zooals ik dat tot nu gedaan heb en my daarby het
beste bevinden," en tot dit besluit gekomen, be
antwoordde Theresa het schrijven van Wolfgang toe
stemmend.
Het bezoek van mynheer Atrani liet niet lang op
zich wachten.
Wordt vervolgd.