Algemeen
Advertentie-
DONDERDAG
L A X I» It O l W 15 L V D.
NOVEMBER.
Ao. 1883.
27stc Jaargang.
M 1726.
N I E L W S-
J. WINKEL,
Bekendmaking.
TE SCHAGEN,
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens
dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 ure, worden Adcerlenticn in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken één dag vroeger.
T
UITGEVER:
Laan, Wijk D, No. 5.
-JU -■-
Prijs per jaar ƒ3.Franco per post f 3.60
Afzonderlijke nummers 0.05.
Adoerle/itiën van één tot vijf regels 0 75.
iedere regel meer 0.15. Groote letters wor
den naar plaatsruimte berekend.
POLITIE.
Ter Secretarie der gemeente Schagenzijn
inlichtingen te bekomen een in die gemeente
gevonden ZWCCp en opgevangen
(kip
in n enlan dsvh Dl i c u ivs.
Door den heer Vas Visser en eenige
andere heeren is besloten, land aan te koo-
pen in de Beemster, ten einde daar vee aan
te fokken, geschikt voor den uitvoer naar N'oord-
Amerika.
Sedert eenige dagen wandelt een heer
door de straten van Amsterdam met een knaap
je aan de hand. Dat is geen zeldzaamheid,
maar die heer en dat knaapje worden op
den voet gevolgd dooreen schaap. liet
est loopt naar hondenaard precies waar de
as gaat, en heeft naar kattengebruik een
lletje aan den hals.
Gistermorgen te 3 uren strandde op het
•ioorderhootd te IJnmiden het van Liver-
pool komende stoomschip Condor. Acht man
der équipage werden gered, waaronder de
gezagvoerderveertien man en de hofmeesteres
verdronken. Sterke stroom en hevige branding
maakten redding bijna onmogelijk.
Gisteravond te half acht, juist toen
do sneltrein van Arnhem komende het Rijn-
spoorstation te Utrecht moest binnenrijden
heeft sich een heerzekere V. N.eigenaar
eener distilleerderij aldaar, van het perron op
de rails laten vallen. Hij had reeds geinimeu
tijd op het perron heen en weer geloopen en
was wel opgemerkt, doch door de beambten
aangezien voor iemand, die een bekende
*an den te verwachten trein moest afhalen.
Er is dan ook geen twijfel of de daad is niet
voorbedachten rade geschied. Toen de persoon
de rails lag, schoot een werkman toe om
liein weg te sleuren, maar 't was te laat
en voor de oogen van honderdc toeschouwers
11 1 LiJlU I ij
Koimin van HosciilItal-EIoniii,
Vrij vertaald uil het Iloogduitsch.
(27.) DERTIENDE HOOFDSTUK.
Er is een tijdruimte van drie weken verstreken.
Boven de Belgische hoofdstad lag een helder blauwen
»emel. De zon goot al haar stralenpracht over de
tod uit.
Theresa had het bed mogen verlaten en lag heden
foor de eerste maal op een veldbed, dat de opinerk-
®roe waard altyd nadat mijnheer Pieter hem dit
«wolen had voorde schoone patiënt had laten op.
oor hot hotel bevond zich een klein plein met rjjen
Nnpe lindeboomen beplant, en daar zongen de nach-
«?alen hun lied.
teu?™ 's merkwaardig, dat er hier nachtegalen zijn,"
'te 1 heresa tegen de lietdezuster, die haar verpleegde.
»an'Va'llte geheimzinnig, doch deed, alsof zij niets
Ver; izo epeverking gehoord had, want het was haar
ter i Pew.orden te zeggen, dat mijnheer Pieter
„veel moeite en groote kosten, een kooi met deze
«derde zangeressen voor liet hotel had laten aan-
'ïei.' en hare gestrengheid van geweten liet het
niet toe, de een of andere noodleugen te beden-
the v°geis zyn won(jer schoon," antwoordde zij daarop
een poos.
niiinheer Pieter gezegd, dat hy heden weder
VlTlACr Tharaon eon da oucfar
j„r vroeg Theresa aan de zuster.
'p:Inf6Ju^rouwiantwoordde deze. „Ik sprak
PrtlIbWUUIUUÜ UtJZ,t5. „IK. öpiüK mijn-
eter heden morgen en h\j meende, dat daar
goed met u gaat, hij het nu wol kon wagen,
werd het lichaam van den ongelukkige door
bezems voor aan de locomotief eerst nog ter
zijde geworpen, zoodat het bovenlijf tusschen
de rails en het perron kwam, maar dc beenen
bleven op de rails en werden door de wielen
van het gevaarte afgereden. Aan stoppen was
geen deuken geweest, de machinist was reeds
remmende, toen de ongelukkige zich op de
rails wierp. Al es geschiedde in enkele secon
den. Het verminkte lichaam werd naar het
stedelijk ziekenhuis gebrachtonderweg was
de ongelukkige echter reeds aan de gevolgen
overleden. Men kent de oorzaak van deze treu
rige daad nog niet.
Hoe fel het ongeluk vaak menschen die
door vlijt, orde en spaarzaamheid er trachten
bovenop te komen, vervolgen kan en geen
rust laat voor ze geheel ten onder zijn gebracht,
kan de levensloopgedurende dit ééne jaar
slechts, van den conducteur, die in de vorige
week door een trein werd overreden, reeds
aantoonen. In April van dit jaar kregen twee
zijner kinderen de pokken in hevigen graad
zoodat zij ter verpleging in het Ziekenhuis
moesten worden opgenomen. Nauw waren de
ze kleinen hersteld, of zijne vrouw kreeg de
typhus en lag tusschen dood en leven zes we
ken achtereen in 't Ziekenhuis. Hoe het gezin
met drie jonge kinderen in dien tijd achter
uitging behoeft niet gezegd; maargelukkig.de
vrouw herstelde toch langzamerhand. Een dag
echter vóór zij de echter!ijke woning weer zou
binnenkomenvindt de man's avonds na
volbrachten dienst thuis komende, den heelen
boel afgebrand. Niets was gered niets was
verzekerd. Een kleine drie weken geleden
beviel de vrouwtien dagen later wordt de
man door een trein, welks nadering hij niet
bespeurd had, gegrepen en worden hem de
beide beenen afgereden. Twee uren daarna was
de ongelukkige dood. Zijne vrouw blijft in de
diepste ellende inet vier jonge kinderenzelf
nog doodzwak en met een bangen winter in
't gezicht, achter.
De verongelukte conducteur heette Ileis-
tenborg.
voor een dag naar Antwerpen te gaan. De menagerio
wordt daar verkocht."
Theresa zuchtte.
„Heeft men nog iets van mynhoer Atrani gehoord?"
vroeg zy nu.
„Voor zoover ik weet, niets. Mynhoer Pioter dacht,
dat hy zich wel wachten zou terug te komen, en dat
hy ook niet eens aanspraak zou maken op zijn aandeel in
de menagerie, daar men een steokhrief op hem lieett
afgegeven, waarin hy beschuldigd wordt van moord
aanslag."
rHy heeft het vreeseljjk met my voor gehad," zoido
Theresa na eenige oogenbükken. „Hy heeft mij oen
vreeselykon moord toegedachtvoegde zij er schouder
ophalend by, „de drie leeuwen stortten zich in een
razende woede op mjj; hoe glinsterden hunne groene
oogen my tegen, hoe golfden hunne manen! Ik hield
mij voor verloren ik begreep niet, waarom de deur
achter mij niet opging, maar nu weet ik, dat ik in
myn angt de grendel niet kon terugschuiven. Het
was een vreeselijk oogenblik de brullende dieren
drongen steeds op mjj aan, het geschreeuw van het
publiek werd steeds heviger, daarbij nog de schoten
van mijnheer l ieter. Hij trof Sultan juist achtor het
oor, toen die naar myn muts 6prong. in zijn smart
sloeg dat anders zoo goede dier zijn klauwen in myn
schouder, en daarop beet de Emir my in de heup,
waar het bloed uitliep, en Sehah stond op, om my in
den hals aan te pakken. Zyn tong was reeds bij
myn wang daar viel hij inoen, de ruggegraat
was hem verbryzeld, en do andere wachter boorde hem
een glo«ienden stang in de zijde, toen hij naar my
hapte. Het was een ontzettenden droom, en nu zyn
myne leeuwen dood het waren goede, zachte dieren
en mijn bestaan is zoo goed als vernietigd," zeide zy,
snikkende.
„Uw beroep was eene dagelyksche verzoeking van
God,"zeido de zuster, „een hooger macht heeft hier
ingegrepen, het is een wenk, mejufvrouw, dat gij u
Te rekenen van 1 December n. s. zal
de gelegenheid worden gegeven om in het
binnenlandsch verkeer van postpakkettenmet
eene aangegeven waarde van hoogstens f150,
die waarde bij de uitreiking der pakketten van
de geadresseerden te doen invorderen.
In de gemeente Berlicnm heeft bij een
twist een neef een der ooreu vaii zijn oom
afgebeten.
Te Uithuizen is een kb d van vijf jaren,
dat met een ander van drie jaren wat te lang
door de moeder alleen tc huis was gelaten
in brand geraakt. Het was brandende den weg
opgelooponwaar het door buren werd opge
merkt., maar toen dezen er bij kwamen, was
er reeds van de kleertjes zoo goei als niets
overgebleven en het geheele lichaam uiet brand
wonden overdekt. Na verloop van enkele uren
overleed het kind.
Een landbouwer uit Mnns-en-Waal liet
zich, van de Tiolsche markt komende, aldaar
met de pont overzetten. Opgewonden van
vreugde of van iets anders, roemde hij over
de goe Ie zakendie hij had gedaan. Ten be
wijze kwam zijn builtje met rijksdaalders voor
den dag. Hij zwaait er mede rond en slaat
er mede op den rand van de ponttot dat
liet linnen zakje scheurt en f 70 in de Waal
rollen. Met nog slechts f 15, <iie in de pont
gevallen waren, kwam hij bij moeder de vrouw
terug
In de van Swindenstrnat te Amsterdam
werd dezer dagen eene vrouw, bekend onder
den naam van „dronken Lotje," met de jene-
verflesch naast zich dood op bed gevonden.
Een boer van Oostwoud reed laatst naar
de koemarkt te Hoorn. Onderweg vroeg een
vreemdeling mee te rijden. Het verzoek wordt
toegestaan, en alras loopt het gespiek over
het vee en de prijzen der markt. Al pratende
weet de vreemdeling aan den boer do medo-
deeliiiK te ontlokken, wie hij is en tevens,
dat hij twee koeien heeft verkocht aan den
koopman B. en daarvoor op de mark f 400
zal ontvangen, lloorn wordt bereiktde vreeiu-
zult wijden aan oen edeler zaak, moor der vrouw
waardig
„Men kan het'ook anders beschouwen," bracht Theresa
in "hot midden. „Als een voorbeeld van intollegentie,
de macht van een hooger georganiseerd wezen over
een lager, als een voorbeeld van de macht, die zelfs
meuscheiyke zachtmoedigheid, kloekaoid eu goedheid
uitoefenen op het wildste roofdier.'
„Gjj moogt u niet opwinden, mejufvrouw," brak do
zuster dit onderhoud af. „Mot uw broeder gaat het
nu zeer goed."
„Ach, die goede jongen hoeft zich de zaak zoo sterk
aangetrokken, dat hy er byna van zou sterven," klaagdo
Theresa. „Hy is teedor en zyn gemoed is ziekelyk be
wogen," voegde zy er zuchtend by.
„Hy zal morgen het hospitaal veriatan en u dan
wederzien," troostte de zuster. „Mynheer Arendberg
heeft mü nog opgedragen, u te vragen of gij u
sterk genoeg zoudt gevoelen, heden, wanneer hij is
teruggekeerd, het bezoek van een advokaat te ont
vangen er warou gewichtige zaken voor u aange
komen, die reeds lang op de afdoening wachtten."
„Van een advokaat?" vroeg Theieaa een weinig
blozende. „Heeft mijnheer Pioterniet gezegd v«ui waar
do advokaat kwam?"
„Neen," gaf de zuster ten antwoord. ,.TIy zeide al
leen. dat het voor u zeer blijde zaken betrof."
„Nu, dau kau ik do zaak kami tegemoet zien,"
meende Theresa. Haar gemoed was evenwel toch
niet zoo kalm, ais zij wel toonde, want zij dacht, dat
die advokaat Doctor Börsuui was, en het maakte haar
eigenlyk ontstemd, dien met niynheer Pieter naby
zich te zien. Zyi vond deze onaangename gedachten
zelve ook dwaas, maar zy kon dit gevoel niet onder
drukken, het voroiiUu-Uc hare anders onhedroefde, hel
dere acl.
Wordt Vervolgd.
