a l g 31e ai
Advertejjtie*
DONDERDAG
29 NOVEMBER.
X I F. t: W S-
l< a nd b o u w b l a »4
Postwezen.
Kin n en tan dsch I\ ieuWs.
Ao. 1883.
27ste Jaargang.
M 1728,
SCIAGKR
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per tveek Woens
dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's
middags 12 tl reWorden AdvefUtnlièn in het
feerstuitkomend nummer geplaatst.
Ingezonden stukken ééti dag vroegen
UITGEVER:
J. YVINKEL,
TE SdHAGËNj
Wijk D, No.- 5.
v" -J
Prijs per jaar/3.Pranfc'o per p'dst f 3.(10
Afzonderlijke nummers 0.05.
Advertëntiën tan één töttijf regels f 73;
iédere regel meer f 0.15. Groóte föttets (vor^
p den naar plaatsrüimte berekend.
Öekendmakingerl.
PÖLÏTlB.
Ter Secretarie der gemeente Schagen zijn
inlichtingen te bekomen, omtrent een in die
gemeente gevonden ZWCCp e'n opgetangeri
faiüülllt (kip)
De Directeur van het Postkantoor te Scha
gen, richt het terzoek tot allen, die mfe't het
aanstaande St. Nicolaasfeest, voor verzendin
gen wenschen gebruik te maken van den pak-
ketpost, hunne pakketten eëii paar dagen te-
toren aan het kantoor te bezorgen. Wanneer
eet: groot deel op den laatsten dag wordt aan
geboden, kan het niet uitblijven, dat telen
zullen moeten blijven liggen tot den volgenden
dag.
De Direëteur voornoemd.
HElJlAGERS.
Tegen Donderdag 2# Nat. e. k. is door
de Centrale Kiesvereeniging in liet Iloofd-
Kiesdistrict Alkmaar eene vergadering in het
hotel van den heer C. Broersnia alhier belegd,
ter bespreking van het belasting voorstel tan
de heeren Aan Delden c. s.
In den nacht van 24 op 25 dezer werd
de koetsier van den heer G. Boontjesalhier
genaamd .1b. Koopman, op zijn terugreis tan
1 loorn, tusschen Lutjewinkel en Barsingerhorn
aangehahden door twee manspersonen, die hemi
om een prüimpje tabak vroegen. K. zeide hun
dat hij geen tabak had en bood hen een sigaar
aan, die de heeren etenwel niet Wilden aan-
fiertien.
Daarop' vroegen Zij den koetsier of zij kou
den niederijden, en toen K. hen antwoordde
dat dit niet ging, daar zijn rijtuig vol bagage
was, schoot ê'en der kerels Op hem toé/ en
¥iiiirasM"
Itoiiian Aan Itosciitlinl-ltoiiin,
Vrij tcrluald uil het llöogduitsek.
$3/1 DERTIENDE HOOFDSTUK.-
»Wat voor zorgen kwellen u, nfynheer Arendberg?'"
tróeg zy niet hare iiowano deelneming.-
Mijnheer Heter hield1 aen blik naar den grond gesla
gen, het scheen heïfl moeielyk té'vallen een antwoord
té vinden.- Eindelijk hief 4'y het hóófd flink oYnhóbg.
„Zoudt gy my de vraag beantwoorden fliejufvrouw,-
hén oud deze dotföf Börsutó is?*' stiet hy uit.-
„Waarlijk,- dat weef ik niet:," zeide Theresa' lachende,
„■ïk heb het hem nog noWt gevraagd."
„Hoe oUd schat gij hom wol?11'hield mijnheerPïotcr
éhisffg vol.-
„Maar om allèi1 Heiligen wille, mijnheer üró'nd'berg/
Otn welke red en en maakt gij u bezorgd ovéf den oii-
dérdofti van doctor Börsurn? Gij zet e'en gezicht alsof
gij tef begrafenis moest.- De doctor zal zoo olnstreéks
dé dertig zijn/' beantwoordde zy zijn vraag.-
„Hft, dejrtig jaar," zeide mynheer Pieter en kéék
fliécht geluimd voor zich.- „Gr kéht dien heer ré'eüs
langvroeg hy óögéhschynl'yk OYëfschillïg,-doch zijné'
dhgen getuigden van innige ohtrojSfing.-
,x „Dat hééft veel van een fetmeel' verhoor,- mynheer
Pieter/' zét dé' Theresa lachende.- „Ik kan [doctor Bör
surn sédèrt een jaar eêh wéinig nader,- hij was in
gnidén énzê buurman,- ik zag .hefli dagelijks naar
dé stad gaan.- Hy kwam in den laatsten tycf bij mijne
tante voor zakén,- en nam het testaméht Op.- Zp
gij nu tevreden,- mijnheer Arendberg?"
„Zeer wel," meende mynheer Pieter. „-Gij zyt bemin
nenswaardig uitvoerig doch, daar gij dién heer
eigenlijk zoo weinig kent, is het toch eigenaardig, dat
?!'- iV(X),( bem uw leven wildet laten, zooals gij zooeven
f" voegde mijnheer Arendberg er nadenkend
greep hem in de borst, terwijl de ainder bet
paard vast hield. In de worsteling, die nu
Ontstond, gaf K. den aanvaller een ninken slag
met het dikke einde der Zweep op de band,
tvflarna deze K. Ls liet.
Ilierop snelde de tweede aanvaller toe en
greep K. insgelijks in de borst, doch K. ont
haalde dezen gast op een Hinken stoot in bet
gelaat, waarop deze insgelijks los liet. Nu na
men de aanvalh f.s hun toevlucht tot het steeuen
gooien en wierpen de lantaarn vfln het rijtuig
aan stukken. K. legde intussëhën de Zweep
over het paard tt reed in vollen draf weg. Doür
de politie wordt streng onderZoek gedaan nhflr
de helden van dit stuk.
Voordracht voorhoofd der School te Mo6T-
beek, gemeente Nieuwe Niedorp.
H. Gorterte Oosterlitters.
D. J. Ruiter, te Koog a/d Zr. dn.
W Svvart te Hafirlem.
J. Vroeken te Haarlem.
ti. Scboemaker. Koog a/d Zaan.
-Ben hoogst treürige zaak was eergisteren
«rtn liet onderzoek van het Gerechtshof te D'cn
Haag Onderworpennï. de twist tusséffen tweè'
broeders, gevolgd door moord In den namid
dag van 30 Juli trof de beschuldigde, de
31-jflrige V. S., van beroep arbeider/ Zijn
broeder Antonie te 's-Giavenzande, in een
hevige woordenwisseling met een ander arbei
der. Besch., die veel van zijn broeder hield,
trachtte de twistenden te só'heiden en bet, ge
lukte hem indefdaad Antonie, die In eeu heftige'
gemoedsaandoening was, tot bedaren te bren
gen. Éen oogenbhk daarna tferd de zaak röef
een borrel afgehandeld.
Bij deze gelegenheid werd een volle kruik
jenevet leeg geschonken en besch. had wel het
grootste aandeel verzwolgen. Het scheen dat
Uien nOg niet genoeg had, want gezamenlijk
bezocht incn een in de nabijheid gelegen ar
beiderskeet waar men zich wederom te gOed
deed. Besch. viel in die keet in een diepen
bÜ-' .j
„Efeénaardig,- mynheör Arendberg eigenaardig?^*
viel Thëïê'sff hem' in cfé' ré'de. „Gy kent den mprj en
zyn karakter niét. Ik ho\id hem voor dén eaelstén
monsi-li der wéféld/vobr miin c/prechten/waarachtigen
vriendaan wion niets slécht én niets valseh is/ en
voor wiefis rechtvaardigheid en eerlijk karakter ik
gaarne met mijn lo'vé'n borg wil zyn,-" zoiuo Theresa
rüèt Overtuiging en beslistheid,-
„Dat is veel lof/' antwpbrdde mijn lieer Arendberg,-
„zoo' groot dat er bepaald voor my niets meer over
blytt.- HoUdt gy my dan cbk niet voor oen vriend,-be'n
ik dat nog niet voot u geworden?.Gelooft gij, mojuf-
vrohw,* dat nïgn karakter aan ^'éftykheid,-goeden wil,
aan belangstelling voor uw wél zyn niet opweegt Jé'gen
dat van dien hoéï?" voegde' rhynboer Pieter haar toe
op oenigszins tOOTnigéh toon.-
Tliéresa bemerkte nu,- dat afijn heer Aréhdberg ja-
lobrsch was,- er. dezé ontdekking bracht haaf in ver
legenheid,- Daar de man, voor wien haar haft met
hobga'cWtfng vervuld was,-aan Wien zy nobit anders
daclit da'n mef warme vereéting e'n dankbaarheiden
hief een vriend,-die haar hgrt oók zeer na stond,
dien zij had loeren kennen als é'en braaf, goed karak
ter/die met dé tederste opmerkzaamheid en liefde voor
haar zorgde,- dié haar het leven gered had eA haar
omgaf met alles,-wat een liefdevol hart ên zijn gevoel,
slechts kan bedenken. De tweestryd in haar hart öCed
zich wener streng gevoelen.- Tot wien neigde haar haft
meer,- vroeg zy zich zei ven af.- Is dat liqfde,- waf zy
vocf mynheer Pieter gevoelde?"—Handelde zij veeleer
niet hard en slecht tegen den advokaat die haar ins-'
gelijks lief had, hoewel op een andere wyze dan de
man,- dié' daar voftf haar stohd? Wanneet slechts haar
hart evéffwel duidelijk sprak,- overpeinsde zij,-en baar'èlj
keek zy fnot harteiyken blik naar nïijnhébr Pieter.
,Ik wacht nóg altijd op antwoord," liét déze zich
iiu hooren/
„Mynheer Arendberg, wees te vreden, wanneer ik u
zeg. dat ik u evenzeer hoogacht, u voor een even
edeien vriend houd als den doctor."
Mijnheer Pieter Jèreadberg scheen niet zo» Iww
slaapterwijl de overigen vóortgin^en fnè't zicH
te bedrinken. Maar afln alles kömt eön einde,-
dtis ook aan die zwelgpartij. Nü kwam het er'
op aanoüi beséh.die nog steeds sliepmede'
te krijgen. Men schuddeen riep herhaaldelijk,
maar er was geen denken aan, om hem tót
opstaan te bewegen. Een voür een gaven de
kameraden het op.
AnthoniuS eChter hiê'ld het't langs! aan. Hij
schudde hem net zoo lang, tot hij de oogen
opende, ja gaf hem zelfs, toen dit niet spoe
dig genoeg naair zijn zin ging," een slag in het
aangezicht. In woede Ontstoken en niet wetende'
wat hij deed, haalde besch. een mes uit zijif
tfak en daarmede iri liet wilde sé'herhiendé/
bracht besch. zijn broeder AntOnius Cefi hevi-
geu stoot toe aan den nek. Antonius bepröefdd
nog eenigc schreden te doen, nfüar viel onmid
dellijk dood neder. S. werd oifmiddellijk uaif
de justitie overgeleverd.-
Berouwvol bekende besch'. Zijn daad, maar'
zeide dat hij zich op het noodlottig oogeu-
blik van niets bewust was. Het Openb. Mini
sterie achtte het bewijs wel is waar vol komeh
geleverd maar had diep medelijden mei dezeh
besch.,- die door den drank in ZO'ödanigeif
toestand gebracht Wrfs,- dat hij niet wist wat
hij deed. Met het oog op dé' günstige ante
cedenten van dezen besch. en zijn boetvaardig
gedrag ter terechtzitting betoond, rcquireerdO
Adv.-Generaal Bijleveld vcioordecling fan t>.-
tot vijf jaren gevangenisstraf.-
De verdediger, Mr. Baron Michiel's va'h
Verdn'ijnen, wees in gevoelvolle bewoordingeh
Op den ongelukkigen toestandwaarin dit diep
bekxagengswaa'rdige slaclijofFer van den drank-
dacmon zió'h bevond. i. zóft de Ze besch.
reeds genoeg gestraft zijn doUr deri terugblilé
op den noodlot litren 30 Juli, wa'fïi Op hij, zon
der iéts te vermoedenzijn broeder doodde ,-
rtiet wien lfij te voren nooit iets hrfd voor'
gehad. Men wil hemf Verobrdfuelen wegens
moédicillifjitn doodslag,- röaffr dat köiimreniiu-
matig tevrecton mot doze vérk'aftng, teïOoor dat Therosi-
nu zoo yverig en gévobfig als vrobgor vportging:
„Ik gevobl b'eroliwon gro'oto bozofgdhoid da'arover, dat-
deze brave man in hbclitonis is gehoVuo'n en aange
klaagd is.- Het is ufyti' plicht en het zal htot eerste zyn/
wat ik doe, zo'odra ik erpons lioou kaii gaan naar
Emdou to reizen en al myne'krachteil in té spannen,onf
dezen mati/die misschien dtfc'o'n oin (Aizóiit!ivillo lijdt/
té bevrijdo'u."
De zon ging ohdor, purper roböé stralen verlichtten
het veftrok en het begoti reeds te schemeren daérohf
achtte réijnhoer Pieter het ook zijn plicht,- zich van'
de herstellende te verwijderen.-
Do eérste ontiuobting na zulk ech larugen tyd waf
geepszinS zoo gewenscht verloöpen/ als hij zich dat
had voorgesteld.- Hy was zob rustig gékotnen en ging
zob ohfüstig heen; hy vroeg zich zei ven maar af, iir
welke verhouding déze' joh ge danié fftoiid tot diotf
man, die toch tien jaar jonger was dan hy.'
Hy nam Tlió'resa's hand angstiger da'n anders iu dé
zyne,-drukte'ze warmen hield ze/zeoalshij zicii zei ven-
later bekende véél té lang voer ééft afscheid hf
do zytie.-
„Mynheer Pietef, ik wil hopen, dal gy niet zyt in-'
geslapen en fiSyn baud in het ryk der droomeu liobt
modegenotoenzeide Therasa, die hare öude vrou-
lykheid tiérugkreeg,- eii éindelyk losA Aand uit dé
zijne trok.
„Neen," zeide nu obk fAljnheer ArendbéTg lachende/,
„maar ik had zo byna in gedachten medegenomen."
„Denkt gy nu ook, mijnheer Arendberg? Dat is go-
vaarlijk/' mé'ende Theresa.- „Gy geraakt dan meer en.
meer op dwaalwegen. Gy beweert inmlers, dat allé
philosophie voor het lévóh der volkóu niet zooveel
waafa1 zou zijn,- als eeu ffinï stuk boüwland.-"
„Dhf ié ocrk nog mijno meeuiug," antwoordde myn
heer Pieter, „dofch gij hebt fnij nu tót nadenken ge-'
bracht,—maar geenszms tot eèii géhioedel ijken beschou-'
wing over het begin en hét einde der dingen/'
Het binnentreden van do verpleogster makkie een eiu-"
de aan dit onderhoud en bew erkte dat Üynhóir Piote?
nu ook werkelijk het vertrok verliet.-
ff&rdl rcrcofyd,-
