Geboren Martha Cornelia, dochter van Cor- nelis Huiberts en van Catharina Bakker. Ondertrouwd: Getrouwd l Geene. OverledenJ Geboren Dirk, zoon van Jan vau Dontpse- laar en Haartje Kooij. Jacob. zoon van Jan Rootjes eu Maartje Nagelhout. Gnurtje, doch ter van Cornelis Sluis en Maartje Portegijs. Arie, zoon van Jan Sleutel eu Alida Blaauboer. Cornelia Leua, dochter van Lambrecht vau de Gemeente Selaagen. Gemeente Uarsïng'erliorn. Onwillekeurig blijft men staan, om al die wonderschoone nieuwjaarskaarten te bewon deren en eindelijk te koopen. Niet alleen verbaast men zich over den rijkdom van bloemen, die met kwistige kleu renpracht u tegenlacht, maar tevens over de menigte dichters, die ons kleine land oplevert. Gedichten in meer dan een genre, koddig en hoog ernstig, plat en verheven, overvloeiende van wenschen. Is 't wonder, dat menig neefje en nichtje, menige' kennis, die anders zou worden over geslagen, nu een beurt krijgen, 't Kan niet anders, de prachtige kaarten worden gekocht en geadresseerd en zoo groeit 't aantal voorwer pen voor de brievenbus op schrikbarende wijze aan. De leverancier verheugt zich, de schat kist verheugt zich over de hooge ontvangsten met het nieuwe jaar en iedereen verheugt zich over de steeds vermeerderende hartelijkheid. Iedereen Neen, er zijn nog menschen genoeg, die 't lastig en vervelend vinden, al ztjn ze ook geen postambtenaren. Zijn 't dan menschen- haters? Och neen! dat juist nog niet, maar dat zijn van die menschen, die meer op de kwaliteit dan op de hoeveelheid letten, die meer vreugde betoonen over een enkel paar welgemeende, zoo geheel uit het hart en tot het hart gesprokene wenschen dan over eene handvol sierlijke nieuwjaarskaarten, die voor den vorm geschreven en Verzonden worden. Wat al dagen van poezyNachtwacht en lantaarnopsteker vergenoegen zich niet, u met een paar woorden een gelukkig en voorspoedig nieuwjaar te wenschen, zij vergasten u daar enboven op dichtproeven. De nachtwaker heeft op zijne nachtelijke tochten overvloed van ge legenheid tot peinzen en 't maken van allerlei beschouwingen, en de man, die 't jicht ont steekt en licht verspreidt, wordt ook zelf ver licht en kan zijn verhelderd brein laten wer ken en toch zijn zij de vervaardigers der gedichten niet. Die gedichten worden besteld bij den heilwensch fabrikant en betaald naar gelang van grootte. Vandaar, dat de kwaliteit nog al wat te wenschen overlaat. Daarbij is nog iets opmerkelijks. Vele dier gedichten worden voor 't geheele land of voor een groot gedeelte vervaardigd. Dat wil zeggen, dat verscheidene gemeenten denzelfden wertéch ontvangen. Alleen is boven 't vers de naam der gemeente vermeld. Maar nu heeft de uit gever daarenboven nog voor eene gravure gezorgd en daar het nu niet van hem te vergen is, dat hij door 't geheele land teekenaars uitzendt of photografien uit elke tamelijk be langrijke gemeente laat nemen, zoo ontstaat hieruit de. eigenaardigheid, dat de wenschen, voor geheel verschillende gemeenten bestemd, wier namen met groote letters vernield zijn, hetzelfde stadsgezicht voorstellen en ik bijv. op mijn wensch van de nachtwacht te Deu- ticheru liet genoegen had een stadsgezicht uit Amsterdam, namelijk oen gedeelte van den Buitenkant met de kweekschool voor de Zee vaart, te aanschouwen Gelukkige tijd voor het wildGenotvolle oudejaarsavond voor hen, die voor 't moordend loon en de handen der poeliers gespaard bicvenZij mogen in waarheid juichen en dansen en elkander feliciteereu met hun in treden in '84. Neemt dien dag de genoemde jacht gewoon lijk een einde, even gewoonlijk heerscht op dien dag of volgenden de jacht op fooien met verdubbelde kracht. Gelukkig heeft men het in de laatste jaren zooverre gebracht, dat het bedelen op Nieuwjaarsdag heeft opgehouden en dat helpt veel. Oneindig liever draagt riten wat bij, om armen ook een gelukkigen Nieuw jaarsdag te verschaffen en de bedelarij tegen te gaan. De bedelarij, dat wil zeggen, dia door het arme, zoogenaamde qemeenc volk wordt uitgeoefend, maar daarvoor is niet minder sterk in de plaats getreden het bedeleu om fooien. Gaarne geeft men den trouwen nacht waker of brievenbesteller eene belooning, maar ongaarne ziet men dat azen op fooien door menschen, die er eigenlijk geen aanspraak op kunnen maken, maar eene zich meer uitge breid hebbeude gewoonte een recht noemen. Maar ongemerkt zou ik mij te veel in allerlei beschouwingen verdiepen en er zou waarlijk geene p'aats overblijven voor een wensch aan de lezers onzer courant. Dat zou eeue lomp heid zijn. De laatste dagen van 't jaar kenmerkten zich door mist. Den geheelen dag hing er als een floers over de aarde, een ondoordringbare sluijer, waar achter de toekomst, het nieuwe jaar zich verborg. Tm ziet, vroolijk en vriendelijk begroet de zor, den eersten dag des jaars De dampen zijn weggevaagd, en opbeurend, bemoedigend, vertoont zich het nieuwe jaar. Men kan l et de meftschen aanzien, dat het zoo goed doet, die blatiwe lucht, en die vriendelijke zonen 't is, of elk zijn huurman blijder begroet en of daar een 8tem rondgaat van een gelukkig jaar $n zoo willen we dan ook vol moed en hoop het nieuwe jaar ingaan! Nieuw, alles fris^li, alles nieuw! Al 't oude xceg? Neen! niet alles, ook onder 't oude is nog veel goeds, dat de vuurproef heeft doorgestaanmaar daat'om niet minder een open oog en een open oor voor 't goede nieuwe, en krachtig meege werkt, omdat goede nieuwe te helpen bevor deren en ingang te doen vinden. Wel een excelsiormaar een gematigd. Geen hal- tarrig vasthouden aan 't oude, met voor bijzien van 't nnt, dat het nieuwe kan opleve ren, maar evenmin een onverstandig wegwerpen van 't oude, alleen om de zucht naar 't nieuwe te voldoen Zoo zij 't nieuwe jaar ons allen ten zegen Deutichem. P. van de Yelde Mz. Bin nen landsch Nieuws. - Een echtpaar te Stadskanaal, beiden in het jaar 1794 geboren, vierden hun 65 jarig hu\f lijksfeest. Tevreden zijn ze beiden.'s Mor gens om 5 a 6 uur staan ze op en dadelijk gaan ze dan aan het werk tot 's avonds 7 uur, Matfenvlechten, bezembinden en die dan bij <!e huizen rondventen, ziedaar waar ze hun brood mee verdienen. De oude man haalt zelfs de heide van het veld, en des zomers durft hij even goed in een sloot om russen te snijden als een jonge of man van 20 of 30 jaren- - De vrouw van R. v. d. W., te Amers foort, was' in niet volkomen nuchteren toe stand, Dinsdag avond op eene warme stoof in diepe slaap gevallen. Eenigen tijd daarna vond men haar zoodanig verbrand liggen dat zij reeds Woensdag ochtend aan de beko men brandwonden is overleden. Uit Bergen op Zoom wordt aan de N. R. Ct geschreven: Algcmeene verontwaardi ging heerscht hier over het aanranden van een dochtertje van een onlangs overleden kapitein. Het. meisje, dat 's avonds van de normaalles huiswaarts keerde, is door iemand die haar een gemimen tijd achtervolgd had, bij de keel gegrepen, terwijl de aanvaller de uitdrukking bezigde„worgen zal ik je." Tengevolge van het «laan met hare boeken en het geschreeuw om Hulp was de ellendeling genoodzaakt het hazenpad te kiezen. ,Door de marechaussees wordt een streng ondc-rzoek gedaan. Men meldt omtrent den nieuwen Minister van koloniën eene niet onaardige bijzonderheid aan de „Arnh. Ct." Toen hij examen deed voor de registratie, had hij reeds zelf daaro ver een werk uitgegeven en zijn examinator gebruikte dat om er hem uit te examineeren, daar deze slechts de initialen S. v. E. als schrij ver kende. Gelukkige examinandus, die volgens zijn eigen boek geëxamineerd wordt. Woensdag is te Rotterdam een paartje opgepakt, dat zich op handige wijze van eens anders eigendom had meester gemaakt. Maandagnacht namelijk werd er aan een huis op de Keizersgracht te Amsterdam gebeld, dat bewoond wordt door eene dame en twee vrouwelijke dienstboden. Allen waren naar bed en eerst nadat bet schellen zich had herhaald, besloot eene der dienstboden te gaan zien wie nog ïoo laat de rust in huis kwam storen. Het was een kruier, die eene boodschap had van mevrouw's moeder. Mevrcuw's moe der was plotseling ongesteld geworden en zou gaarne hare dochter bij zich zien. Mevrouw kleedde zich aan en ging met eene van de dienst bo len naar hare moeder, die ech ter volstrekt niet ongesteld bleek te zijn en op haar beurt niet begrepen had, wie er mid den ia den nacht kwam aanschellen. Men ver diepte zich in allerlei gissingen en bleef al pratende eenigen tijd bij elkander. To n mevrouw en hare geleidster thuis kwa men, was de andere dienstbode verdwenen en met haar een koffer, eenig zilverwerk en an dere artikelen van waarde. Zij had dit bleek later met een gewezen koetsier van de tram het boeltje bijeengepakt en was met hem verdwenen. Te Rotterdam had de politie hen gauw weer opgespoord. In antwoord op de aanvrage om epn loopjongen, ontving de Amst. Ct. o. a. het volgende argument voor leerplicht, dat zij den lezers ter ontcijfering aanbiedt. „ik hou Dater Een loop jonghe gevrakwert Te amsterdam op de burrik Wal. Nun il ik eens vraahjen wat Dat voor een werk is en dan Moet ge eens schrijven boel dat het sjaarlils be draak en of ik er De kost bij hep en wassen en ik vah rer daadellik ant- Woord op ver rom Te ruk. Gemengd Nieuws. Alteen uit liefde voor de toonkunst heeft een knaapje, uit het Kozakkendorp Vladikavkaz, een weg van 15oo mijlen grootendeels te voet afgelegd. De kleine kunstminnaar, die van zijn zesde jaar af reeds concerten in zijn dorp gaf, hoorde toevallig van het bestaan van het Con servatorium te St Petersburg, en hij nam het kloek besluit geheel alleen derwaarts te gaan, otu daar onderricht in het vioolspelen te ont vangen. Hij reisde langs de spoorwegen en leefde van wat liefdadige menschen hem gaven. Soms bij hooge uitzondering, liet een conducteur hem in een goederenwagen een eind meerijden of iu een der wagens overnachten maar doorgaans ging hij te voet of sliep bij in de open lucht. Van Moskou naar St. Petersburg reisde hij bedelende langs den straatweg. HU vreesde an ders in de handen der gendarmen te vallen en zijn plan verijdeld ts zien liij zijn aankomst te St. Petersburg ontmoette hij den procureur-Generaal der Heilige Synode, den heer Pobeaodostsefl, en deze, die veel belang stelling voor den knaap gevoelde, nam Item on der zijn bescherming. De kleine voetreiziger was echter dcor den langen tocht uitgeput. Hij kreeg typhus koertsen en ligt nu zeer bedenkelijk ziek in een der gasthuizen. Ais hij herstelt, ver dient hij zeker een roemvolle kunstenaarsloop baan. Omtrent de veelbesproken «Zwartvlaggen" verbaalt bet Chineesche blad Scbempas liet volgende Lin Ynen Fu, bet hoofd der zwartvlaggen, is nu 6o j irat» oud. Hij was 4° jaren geleden een aanvoerder Her Cantonsclie opstandelingen. De regeering veroordeelde hem ter dood, en hij vluchtte met een honderdtal zijner volgelingen naar Annam. De koning van dat iand, die te zwak was oin hem ts verjagen, wees hein toen, om de rust in zijn land te herstellen en aaa zijn talrijke rooverijen een eind te maken, een landstreek in bet gebergte van Tievv-fucang lot woonplaats aan. Daar toonde Lin zich een goed landontgiriner en een wijs regent. In het eerst, zoolang hij nog vreesde aan China uitgeleverd te worden, betaalde hij trouw alle schatting, die de koning van Annam verlangde; maar toen van alle kan- ren nieuwe onderdanen naar zijn gebied stroom den en hij toon mijlen woesten grond in een vruchtbare dichtbewoonde landstreek herschapen had, wierp bij het masker van onderwor penheid aan den koning van Annam of, en de ze moest zich dat laten welgevallen. Het land was nu onafhankelijk en het kwam in groot aanzien. Lin's vorstendom was het best bestuurde deel van bet rijk Annam en bet had zelfs in China zijns gelijken niet. liet beeft nu ruim 200 000 inwoners. De opname onder de zwartvlaggen gaat niet zoo gemakkelijk meer als men zou verwachten van een staat, die uit een rooverbende ontstaan is. Men moet daartoe niet alleen voldoende inlichtingen omtrent zijn verleden kunnen geven, maar zich aan een soort examen onderwerpen. Lin's macht is niet gering, en de militaire op voeding, die hij zijn volk laat geven, maakt de «zwartvlaggen" tot geduchte tegenstanders. De dienstbode van een leeraar aan het lyceum te Vannes heelt haar meester voor zijn Nieuwjaarsgeschenk vitriool in hel gelaat gewor- |)en. Het rechteroog heeft hij geheet verloren. De dadere-; is gearrestee:d en zij antwoordde zeer onnoozel, toen zij ondervraagd werd omtrent de raden van hare daad, dat zij zoo iets meermalen in de couranten had gelezen. m m.uiiu.sui; stand. Ingeschreven van 1 tot en met 3 Jan. '84. Ingeschreven van 1 tot 31 December 1883.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1884 | | pagina 2