A L r. E 51 E E a D Y' E R T E X T I E- zöadai; iT¥ebruari. N 5 e u w s- l a adbo l w b l a i>, Ao. I8S4. 2Sstc Jaargang; Jfé 17', 9. .1. WÏNKIX, Laait, "Wijk D, No. 5. Nationale Militie. EeiTvOL^ b(] overlegging van) laatstgenoemde stukken zullen door den Burgemeester bjj den Kommandant van het korps waarbij zijne broeders dienen of gediend hebben, worden aangevraagd de bewijzen van werkelijke dienst of een uittreksel uit het Stamboek. Nationale Militie. UUR Dit blad verschijnt tweemaal per week Woens dag en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's middags 12 ure, worden Adrerfentièn in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Ingezonden stukken één dag vroeger. UITGEVER: TK PCHAGENi Prijs per jaar ƒ3.Franco per post f 3.0 Afzonderlijke nummers f 0.05. Adverlenliën van één tot vijf regels f 0 75. iedere regel meer f 0.15. Groote letters wor* den naar plaatsruimte berekend, Gemeente Sehagen. Bekendmakingen, Burgemeester en Wethouders der Ge meente Sehagen. Brengen, ter voldoening aan het tweede gedeelte van Art. 28 der Wet op de Nationale Militie van den 19den Augustus 1861 (Staatsblad No. 72.), voor de Tweede maal ter kennisse van de belanghebbenden, dat de loting van de in 1883 voor de Nationale Militie Ingeschrevenen, overeenkomstig de ontvangene aan schrijving van Z\jne Excellentie den Heer Commissaris dezer Provincie, dato 2 Januari 1884. No. 8]5 M. -S., zal plaats hebben op den 19en Februari a.s. dos voor middags ten 9i|2 ure, ten Raadhuize dezer gemeente en wordenzjj welkendaaraan moeter. deelnemen, gelast, om op den bepaalden tijd aldaar, tot dat einde aan wezig te zjjn, of, bjj verhindering, zich aldaar door hun vader, moeder of voogd te doen vertegen woordigen- Alsmede dat, overeenkomstig Art. 34 van gemelde Wet, dadelijk na de trekking van het Nummer de Tedenen van vrijstelling welken do Ingeschrevene mocht hebben, moeten worden opgegeven. Indien hij vermeent vrijstelling te kunnen erlangen wegens BROEDER DIENST of op grond van te zijn EENIGE WETTIGE ZOON, zal hij op Woensdag, den 20en Februari, des voormid dags ten 10 ure, in het Gemeentehuis moeten" verschijnen, vergezeld van twee bij den Burge meester bekende en ter goeder naam en faam staande meerderjarige ingezetenen, die dever- eischle getuigenis kunnen afleggen en het al daar op te maken getuigschrift onderteekenen. Wanneer hij aanspraak maakt op vrijstelling Historische Homan van Ferdinand Schifkorn. Uit het Duitsch. (12). ACHTSTE HOOFDSTUK. eenzaamheid van het woud. Een oogenblik richtte de man den blik strak en verglaasd op het lijk, loen knikten zijne knieën en als door den bliksem getroffen stortte hij op het bed neder. Sedert dat nnr befrad Uduna het hoerenhuis niet meer; daarentegen kwam Illona nu dikwijls in de hut in het bosch, om daar over hare gehelde mama te spreken. Maar ook deze bezoeken hielden op toen mejufrrouw Jelonda met slerke hand de heerschappij in huis begon to voeren, waarmede toen ook voor de bewoners van Kishegy de laatste gelukkige uren hadden geslagen. Tot nu had men alleen in de onmiddelijke nabijheid van den landheer gesidderd, maar voor Jelond i's bespiedende blieken en Antal'sstok was nu niemand ook maar een minunt zeker, zelfs niet in de eenzaam- beid van de wildernis. Antal had altijd bijzonder veel to zeggen bad op bet blijde wezen van den ouden Dimitru, en nu als Ispan de~d hij het hem gevoelen, terwijl bij van den zeventig-jarigen man bet werk van een jongeling vereischte. Dimitru wist echter zeer goed, dat het bier zijn post in het lieve, vrije woud gold, en verlengde den tijd van we-ken, om in to brengen, wat zijne stramme banden niet meer zoo ving konden volbrengen. Wel bemerkte hij, hoe dikwijls hem het trouwe oog van Uduna bedenkelijk aanstaarde, liet zich ook de krachtige soep zeer goed smaken, die hem door hare hand werd bereid, doch bij zeidc niets en klaagde niet; zij mocht immers niet weten, hoe zwaar het hem viel, haar, de vrijgeborene, voor de vernederende dienstbaarheid van het dorpsleven te bewaren. Zoo weerklonken dan de slagen van Dimitru's bijl van den vroegen morgen tot den laten avond door het wond. tot zij op een warmen zomerdag tegen den middag eensklaps verstomden. Een half uur later kwam Uduna als gewoonlijk met een korfje met eten naar de plaats waar haar onde werkte. Daar lag de zware benk geveld op de grond op den met mos begroeiden stam echter rustte Dimitru's Loofd met gesloten oogen en bleeke lippen, waarom een lachje zweefde. De zonne stralen beschenen vriendelijk des grijsaards lijk. een zacht windje verkoelde bet met zweet bedekte gelaat en de vogels zongen een zacht sluimerlied voor hunnen verlosten vriend! wegens BROEDERD1ENST, zal hij mede voor zien moeten zijn van zijne geboorteacte en van de geboorteacten van al zijne nog in leven zijnde broeders, alsmedo van de zakboekjes of paspoorten van gediend hebbende broeders. Sehagen, den 8en Februari 1884. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGENBERG. de Secretaris, DENIJS. OltO^r IS E Ij ASTItf U. De Burgemeester van Sehagen, brengt, naar aanleiding van art: 15, 2e lid der wet van den 2(5 Mei 1870, (Staatsblad No. 82), ter Secretarie van de gemeente, gedurende 30 da gen, ter inzage heeft nedergelegd, eene opga ve van uitkomsten van meting en schatting, bedoeld in de artt:15, 23 en 43 der gemelde wet. Sehagen 4 Februari 1884. De Burgemeester voornoemd, G. LANGENBERG. Oproeping van vrijwilligers voor de Nationale Militie. Burgemeester en Wethouders van Sehagen; Gezien |het Koninklijk besluit van 17 December 1861 NEGENDE HOOFDSTUK. Moeder en Zoon. Drie dagen waren er verloopen sedert die gebeur tenis op den hof van het heerenhuis. Uduna wist doer Misko, wat er gebeurd was en drong niet met vra gen aan bij den blijkbaar bedaard thuisgekomen zoon. De eenvoudige vrouw uit het volk gevoelde, hoe pijnlijk do aangedane smaad moest zijn vooreen man, die dacht als haar zoon; daarom 'verdubbelde zij hare zorgvuldigheid en pakte in alle stilte zijn bave bijeen. Het was avond geworden en do droevig roode hori zont vorkondigde den weerkundige, dat de onverdra- gelijke zwoele hitte d'-r laatste dagen zich eindelijk in een onweder zou ontlasten. Nog echter bewoog zich geen windje en in liet wond lieerschte zulk eene diepe stilte dat zelfs het droomend gefluister der sluimerende zangers, die in de dichte bladerkronen zich verscholen'- hadden, hoorbaar was. Roman zat op de bank voor do hut. Het eenvou dige maal, dat voor hem op de ruw getimmerde ta fel stond, was nauwelijks aangeroerd, want degene, voor wien het bereid was, dacht niet aan eten, maar keek nadenkend naar het gioen van het woud, als wilde hij uit het labyrinth dor bijderen het donkere raadsel van het lot oplossen. Daar trad Uduna naar buiten den gepakten ransel in de hand houdende. .Ik denk, mijn zoon, dat gij n nog heden op weg most begeven," zeide zij met atgowend gelaat, ter wijl zij schijnbaar kalm naar den hemel staarde,, .loopt gij flink aan, d in bereikt gij nog voor het losbarsten van het onweder de eerste berghut." .Hoe, moeder, moet ik voort?" vroeg Roman ver rast. ,Ei, ei, mij donkt toeh dat na bet gebeerrde dit Wel van zelve sprak," antwoordde Uduna zoo kalm mogelijk, .ik wilde wel dat gij reeds lang op weg waart, doch wij vrouwen zijn altijd zwak. en daar gjj geen aanstalten maaktet, zoo De spreekster hield hier op en keek Onderzoekend naar den hemel, doch Roman omarmde de geliefde vrouw met de rechterarm en zptte haar naast zich op de bank neder, om met zijn hoofd tegen haar schouder te leunen, gelijk hijjhet als knaap zoo gaarne gedaan had. Zoo kon de moed-r ongehinderd hare traDen den vrijen loop laten en had de zoon gelegen heid zijne ontroering meester te worden. .Moeder!" zeide hij eindelijk, .gij wist altijd beter dan ik, wat mij hinderde, want gij zijt wijs en goed, maar waarom wilt gij niet met mij gaan?" Onbemerkt raakte do oude vrouw met de lippen (Staatsblad No. 127), en de artikelen 11, 12, 11 <m 14 der Wet van 19 Augustus 1861 (Staatsblad No. 72). Koepon mits deze op allo ingezetenen,- die ver lappen mogten om als vfywilliger voor de Nationale Militie in dienst te treden, om zich aan te melden tef Secretarie van het Raadhuis, alwaar gedurende det maand FobTuafi dagelijks, uitgonomen des Zondags, zal worden gevaceerd tot het aannomen van zoodanige vrijwilligers, ter vervanging van het contingent, als welke daartoe de veroischten bezitten. Om vrijwilliger bij de Militie te zijn, m'oet ttiófi öti- gohuwd of kinderloos, weduwnaar en ingezeten wezen, voorts lichamelijk voor don dienst geschikt, ten minster 1.56 nieter lang, op den 1 Januari van hot jaar def optreding als vrijwilliger het 20stojaar ingetreden zijn en hot 36stê jaar niet volbracht hebben, tert op heb tijdstip der optreding aan zijne verplichtingen ten aan zien van de Militie zoover die to vervullen waren, voldaan en een goed zedoljjk godrag hebben gsló'id. Hij die voor de Militie is ingeschreven, wordt slechtef als vrijwilliger toegelaten voor de gemeente in welker hij ingeschreven is, tenzij hjj geene verplichtingen ton aanzien van de Militie meer te vervullen hobbe. Hjj die bjj de zeemacht, bjj het legerr hief te lande of bij het krijgsvolk in 's Rijks overzeesche bezittingen heeft gediend, wordt niot als vrijwilliger bjj de Militie toegelaten, tenzij hfl bi) het veriaten van de dienst, behalve een bewijs van ontslag van den bevelhebber onder wion hjj laatstelijk heeft gediend, een getuig schrift hebbe ontvangen, inhoudende, dat hjj zich ge durende zijn diensttijd goed heeft gedragen. Hjj kan, heeft hij dit ontvangen, tot dat zjjn veer tigste jaar volbracht is, als vrijwilliger bjj de Militie worden toegelaten. En /.al deze worden gepubliceerd en g'oaffigeord, waar zulks te doen gebruikelijk is. Sehagen, den 8en Februari 1884. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. LANGENBERG. De Secretaris, DENIJS. het houdbaar van den zoon aan, voor zi| schertsend antwoordde: .0 foei! Een oud sölJaat, die niet va» zijn moeder kan scheiden 1" Roman knikte droevig glimlachende. .Die schande neem ik gaarne op mij,- moedertje,* meende bij, .wanneer gij maar met mij gingt." .Uduna's voeten zijn niet meer zoo jong, om met de uwen gelijken tred te houden, mijn zoon," ant woordde de oude vrouw, .en waren zjj het, zij ging toch niet; zie, ik heb het uw ouden vader op het: altaar gezworen, het bij hem uit te houden, zoo lang' ik leof, en toen ik hem met deze handen daar onder dien ouden benk de laatste rustplaats groef, gelijk hij ver'angde, herhaalde iK mijne beloftegjj ziet, mijn zoon, de oude soldaat moet zich zonder do moeder behelpen." .Maar waarom moet ik nu gaan vroeg Roman. .Gelooft gij dan dat mi] gevaar dreigt?" .Ik geloof het niet, rojjn zoon, ik weet bet," ant woordde Uduna ernstig, .heden morgen was ik bij een zieke in het dorp. Daar ontmoette mij Antal, der Ispan, hij groette mij en vroeg hoe mjjnheer mijn zoon zich bevond; wanneer een man als Antal zoor beleefd is, voert hij bepaald iets kwaads in zijn schild .Dat is waar, moeder, doch zonder bevel zal hij zich wel niet aan mij wagen hij is laf gelijk alle schurken," merkte Roman aan. Uduna knikje bevestigend, .dat is bij ."bevestigde zij, .doeh even listiz is hij en aan bevelen daartoe' zal bet hem niet ontbreken, of meent gij, dat een vrouw als die Jelonda ooit de beh-edijing van een Rumeniër zou kunnen vergeten, voor deze verpte'terd is en vertreden, gehjk de worm onder bare voeten?"' .Gij weet dit?' vroeg Roman verbaasd .H' t is eene slechte moeder, die bet hoofd Tftn firntE kind niet bewaakt, wanneer do wolven het omringen,"" antwoordde Uduna en trots hare ek-eoe schuw®1 terughoudendheid en bijna mannelijke sfand-vastiglu i<i haar gevoel niet meer meester, omarmde zjj den zoon hartstochtelijk en riep uit: .O, mijn arme Zoon, vergeef het u oude dwaze moeder, dat zij n uit ij 'ele zelfzncht ontrukt heeft aan een vrije onbezor do werkkring, om u aan eene smiadvolle mi-hand'ding te moeten prijsgeven! Ik had het nooit moeten doen, maar zie, mijn hart werd mij in de eenzaamheid zoor zwaar, en ik verlangde er zoo naar, u eenmaal, si-clits een enkele maal, in mijne armen te mosen sluiten." ,TJ vergeven, wat ik toeh zelt gedaan heb vroe^ Roman, die zich gelukkig gevoelde onder de liclko- zingen zijner moeder. .Zonder mijne teruzroeprng zoueft gij nw fehttisfj uw moeder misschien hebben vergoten tot uw best, antwoordde Uduna zaobt weeueude,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1884 | | pagina 1